hey guys, als je dit boek nog leest: dankjewel!! Misschien is het handig om even het vorige hoofdstuk te herlezen zodat je terug weet over wat het gaat en wat er aan de hand was xxx

------

Deze vakantie is helemaal niet wat ik me ervan had voorgesteld. We zijn hier slechts enkele dagen, of ik heb al meer meegemaakt dan in mijn voorbije levensjaren. En ik weet niet over wat dat het meeste zegt, over deze vakantie of mijn leven. En eigenlijk wil ik het antwoord op die gedachte niet eens horen. Anders zou het er alleen maar op neerkomen dat ik nog helemaal niets met mijn leven gedaan heb.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door mijn gsm die begint te rinkelen. Op het scherm is er een foto van Ward afgebeeld als teken dat hij de beller is. Ik neem op en mompel een begroeting in de microfoon. "Waar ben je? We gaan uit!" Een begroeting van zijn kant komt er niet en ik grinnik. "Zeker dat je met mij uit wil gaan? Je was kwaad toen ik een kater had." Herinner ik hem, in de hoop dat hij van gedachten verandert. Ik heb echt geen zin om nog uit te gaan vanavond. Vandaag was al druk genoeg en eigenlijk wil ik Thomas niet meer onder ogen komen. Nu ik weet hoe het zit, hoeft het echt niet meer voor me.

"Goede poging, maar je komt er niet onderuit. Thomas gaat ook mee." Waarschijnlijk probeert hij me over de streep te trekken door te zeggen dat Thomas ons ook zal vergezellen maar voor mij is Thomas net een van de redenen waarom ik helemaal niet mee wil. "Zwijgen is toestemmen. Tot binnen een half uur, we komen je halen aan je kamer." En voor ik het goed en wel besef hoor ik bieptonen. Ik raap al mijn moed bij elkaar en ga opnieuw naar mijn kamer. Ik probeer me in te beelden hoe we onze dagen vroeger vulde op vakantie, toen Ward en ik nog kleine kindjes waren. Hele dagenlang in het zwembad. Ik mis die tijden.

Eens in mijn kamer aangekomen kom ik voor een nieuw dilemma te staan. Keuze van kledij. Ik heb helemaal geen idee wat de dresscode is, wat er gepast is, om aan te doen. Na een kwartier twijfelen maar dan te beseffen dat de helft van mijn tijd al vervolgen is kies ik voor een rokje met een leuk topje. Het is eigenlijk het vermelden niet waard, maar dat ben ik ook niet dus dat maakt het allemaal weer goed. In volle concentratie breng ik een laagje mascara aan en adem opgelucht uit wanneer het niet mijn hele gezicht heeft beklad. Aan mijn haren is niet veel meer te doen, dus haal ik er gewoon mijn borstel nog een paar keer door in de hoop het getemd te krijgen. Het eindresultaat stelt niet veel voor, maar ik moet het er mee doen. Ik heb niet voldoende zelfvertrouwen om een jurkje aan te doen waarin je eigenlijk al je hele lichaam onthult. Maar ergens mag ik daar ook trots op zijn, dat ik niet te koop loop met mijn lichaam. Al gaat het bij mij vooral om het feit dat ik niets mooi heb om te tonen, ik heb niet het perfecte lichaam zoals iedereen tegenwoordig heeft of hoort te hebben.

In een van de laatste lessen van het zesde, ik kan me niet eens meer herinneren welk vak het was, was dit het onderwerp. Het perfecte lichaam. Zoals altijd heb ik mijn menig niet laten horen omdat ik daar niet genoeg lef voor heb. Maar ik moest op mijn tanden bijten om niet uit te schreeuwen hoe dat niemand iets begreep. Het waren net de meisjes met het mooiste lichaam en het meeste zelfvertrouwen dat het gesprek leidden. Dan hadden ze het erover dat ze helemaal niet bekritiseren op uiterlijk, en dat het voor hun niet uitmaakt hoe iemand eruitziet. Ze kunnen mijn rug op. Het enige waar het bij hun om draait is net het uiterlijk, en ze gaan niet om met mensen dat niet binnen hun schoonheidsrang vallen. Soms vraag ik me af of ze zich onbewust zo opstellen, maar dat kan ik me amper voorstellen. Het is niet mogelijk om onbewust zoveel mensen af te schrijven en te veroordelen. Echt niet.

Snel verlos ik mezelf van mijn kwellende gedachten door mijn kamer te verlaten. Op de gang kom ik Ward en Thomas tegen die me net wouden komen halen. Ik glimlach ongemakkelijk naar hun maar durf Thomas niet aan te kijken. Alsof de Goden met me aan het lachen zijn zet Thomas een stap naar me toe en drukt een kus op mijn wang als begroeting. 'Hey.' En toch, begin ik weer te blozen. Ik ben zo boos op hem, maar er valt niet te ontkennend dat hij iets met me doet. Misschien moet ik hem erop aanspreken dat ik weet hoe de hele situatie in elkaar zit, dat hij niet meer hoeft te acteren. Maar zo egoïstisch als ik ben zwijg ik, omdat ik niet de ballen heb om het gesprek te voeren.

'Zin in, let maar op dat je niet weer een vriendje oprakelt in je dronken bui.' Mompelt Thomas binnensmonds waarna hij bleek weg trekt. Fronsend kijk ik hem aan, geen idee hebbend waarover hij het heeft. 'Wat?' Mijn stem klinkt hoog en schel en een slecht gevoel nestelt zich in mijn binnenste. 'Waar heb je het over?' Na mijn dronken avond heb ik duidelijk aan Thomas gevraagd of hij iets wist van wat er gebeurd was, en hij beweerde van niet. Heeft hij gelogen? Het kan niet anders.

'Nee, niets. Vergeet wat ik zei.' Charmant haalt hij een hand door zijn haar waardoor ik bijna vergeet wat hij allemaal gedaan heeft. Hij liegt over die avond, en doet alsof hij geïnteresseerd is in me terwijl hij dat helemaal niet is. Ik snap er echt niets van, waarom gedraagt hij zich zo vreemd en waarom liegt hij alles bij elkaar? Na al die jaren dacht ik dat ik Thomas wel al beter kende dan dit. Er ging geen week voorbij dat ik hem niet had gezien en nooit heb ik deze slechte kant van hem gezien. Ik moet het me inbeelden. Het kan niet anders. Maar het is nog onwaarschijnlijker dat hij meent wat hij zegt.

Ik besluit het ervoor nu bij te laten, ik heb geen zin om een drama te veroorzaken dat op niets steunt. Waarschijnlijk heeft hij gewoon verhalen door elkaar gehaald en heeft wat hij zei helemaal niets met mij te maken. Dat is wat ik mezelf wijsmaak voor vandaag. Morgen mag ik er terug over nadenken. Anders ga ik deze avond helemaal geen plezier kunnen hebben.

De hele rit van het hotel naar de wijk waar de beste uitgagsplekken zijn ben ik in gedachten verzonken. Waarom had ik me voorgenomen om kwaad te zijn en dit ook te durven tonen en nu juist niets te doen? Waarom ben ik niet gewoon aan het zwembad blijven liggen en ben ik me gaan klaarmaken? Waarom genoot ik van Thomas zijn lippen die mijn wang raakten en waarom krijg ik zo een raar gevoel in mijn buik wanneer ik merk dat Thomas af en toe naar me aan het kijken is? Ik snap echt helemaal niets van mezelf en ik word er helemaal gek van.

'Dus, we gaan niet praten over de olifant in de auto?' Doorbreekt Ward dan toch de laatste paar minuten van de rit, waarop ik mijn schouders ophaal. Het zijn zij dat met mij aan het lachen zijn en mij zo eenzaam vinden dat ze me even belangrijk willen laten voelen. Ik kan hier niet aan doen. Toch? 'Wat?' Thomas kijkt angstig naar Ward en stuurt hem een blik die ik niet helemaal kan lezen. Ik begrijp echt helemaal niets van de hele situatie. 'Ik weet dat er iets tussen jullie gebeurd is gisteren. Jade spurtte blozen de kamer uit van het moment dat ik de deur open deed en jij hebt me de hele avond niet meer durven aankijken.' Zegt hij, verwijzend naar Thomas die nu ook alweer de andere kant op kijkt.

Wacht. Dus Thomas heeft niet aan Ward vertelt dat we gekust hebben?

'Ward, zwijg gewoon man.' Mompelt Thomas die zich duidelijk begint te irriteren.

'Jij bent mijn zus,' zegt Ward wijzend naar mij waarna hij zich omdraait en Thomas aankijkt 'en jij mijn beste vriend. Dus hou op met jullie van de domme te houden en wees eerlijk tegen mij.'

Hoezo eerlijk? Hoe moet ik eerlijk zijn tegenover Ward als ik het nog niet eens ben tegenover mezelf? Ik weet zelf geen weg met mijn gevoelens en emoties dus waarom wordt er dan verwacht dat ik het allemaal zo maar kan uitleggen. Ik weet het gewoon niet. En nu heb ik al helemaal geen zin meer om uit te gaan. Het enige wat ik wil is terugkeren naar het hotel en in mijn bed kruipen met als doel er nooit meer uit te komen.---

-----

Het is een kort en crappy hoofdstuk maar ik wilde terug even iets updaten! ik beloof trouwens ook niet dat er snel weer iets nieuw komt, maar ik kijk hoeveel tijd ik heb tussen de therapieën en of ik er op dat moment zin in heb. love you al xoxo

let me know wat je ervan vond xxx