"Twist of Fate" (Part II) by CrystalVernice

LORELEI

We're still in the theater room and yet the only difference is that the audience are not anticipated on the play they watched, but something bad happened here. Some of them are in the state of shock, knowing there is a killer in the school that they are in rigth now, some feel pity for the lost of their school mate.

The crime scene was located in the storage room, the same place where the cast including me, Loki and Jamie wear our costumes.

"Mico, Mico"

The girl who discovered the dead body tried to touch it but a guy stopped her attempt.

" Veronica, you can't just touch him, your figner print might be transferred to his body. "

The guy convinced her.

"Who in the world wanted to kill him so bad?"

The girl named Verornica spoke while holding her arms.

"I don't know, but we need to seek juctice for Mico.."

He patted her head as he tried to fix the girl's unorganized knot from her necktie.

" Veronica, where is your favorite braclet that Mico gave you on your first anniversary?"

Asked by the guy to the girl as he noticed that her possession was gone.

" Hindi ko alam Eric, suot ko siya kanina pero ngayon wala na."

Veronica said in a panic state while crying in his arms

"Pero nakita ko suot mo pa ito noong kumaway ka sa akin bago mag-umpisa ang play." tanong pabalik sa kanya nito.

"Eric hindi ko alam kung kailan pa nawala. Wala na nga si Mico pati ba naman ang ibinigay niya sa akin nawala na rin... " She started to be more dramatic with her lost posession. It is a special thing to her heart which his passed boyfriend gave to her.

"Ano ang kaugnayan ninyo sa biktima? "

Seryosong patanong na habang nakatingin si Loki sa kanila.

" Sino ba kayo? Bakit kailangan namin magpaliwanag sa inyo?" Taong ni Eric.

"Kami ang mga membro ng q.e.d club, kailangan namin ng impormasyon galing sa inyo para malutas namin ang misteryo sa likod ng pagkamatay ng kaibigan ninyo. " Sabi ni Jamie na nakatayo sa tabi ni Loki na seryoso rin ang itsura.

" Sige kung para kay Mico, tutulong ako sa inyo, Eric Evangelista ang pangalan ko, Grade 11-diamond. Ako ang bestfriend at vice president ng wood carving club na kinabibilangan rin ni Mico. Ang sinasabi mo ba biktima si Eric at hindi siya nag suicide? " Sagot ng lalaking maputi na may pagkachinito. Matapos pakinggan ni Loki ang lalake, yung babae naman ang tinignan niya.

" Hindi, kung magsusuicide ka na ang balak mo ay gumamit ng isang lubid bakit mo pa kailangan torturine at pagsasaksakin ang sarili mo in a brutal way? It is useless if you have planned it from the start, a fast and painless way to end his life is using a rope and also I saw some tape marks on his mouth, wrist, and above his ankle to make it clear that someone planned to make it a suicide case." Loki replied to him

" Ang pangalan *hik* ay Veronica Michiko Tan Grade - 11 section diamond rin ako tulad nila Mico at Eric, kasali ako sa judo club" she said while snobbing and crying for agony.

" Maaari ko bang malaman ang pangalan ng biktima? "

Loki asked again, but this time I think he made some spectulation out of their words.

" Siya si Mico Kleen Delos Reyes , grade 11 diamond, he is my boyfriend and the president of wood carving club."

The girl replied to Loki while he's finding some evidence from the crime scene which would lead to the suspect.

" How did you discover the body in the storage room? " Jamie asked.

" Me and Eric were walking to the storage room together as we saw the body, not only that we were shocked but the audience did as well." Veronica said trying to remember what exaclty happened before the crime.

After a couple of hours the police arrived and Loki is negotiating with them about the case. We have been given a power to unleash the truth. The new inspector trusts us to solve the mystery case. Ang katawan ni Mico ay dinala na sa purinarya pero bago ito dalhin ni loki, na memorize na ni Jamie ang lahat ng may kinalaman sa kaso.

" It's now 5:00 pm and I think we need to go home, for tomorrow we will continue to solve the case and look for the murderer's weapon" Loki said and the police agreed. Veronica and Eric went home first and then a after couple of minutes the police officer left as well, but me and my co-club member were still in the club room.

" Lorelie caught the suspect. "

Naguguluhan ako sa sinabi ni Loki pero sumunod ako sa kanila ni Jamie. Habang naglalakad ako may napansin ako, dugo ba ito, medyo tuyo ang mga marka nito sa sahig pero nakapagtataka bakit hindi ito napansin ng ibang taong dumadaan.

" Just trust Loki, my dear Lori. "

Jamie said as he tapped my shoulder and we walked even faster.

" Try to recover your things that you used to kill him. "

Loki laughed and said to the killer that the foot prints lead to the doujo club. I can't see the killer, it was too dark in the old doujo club, the club might be demolish next week.

"Don't you dare make us fool, you are now caught in the act Ms. Veronica" Jamie said,

I was shocked, the person who played as the role of Jamie's loving mother was the real killer.

"Are you insane? Quit joking around, nandito ako para kunin ang mga bagay na maaari pang gamitin ng dojo club bago ito tuluyan na idemolish sa isang linggo. "

That was a good alibi by her, but she got caught in the act.

I opened my phone's flashlight to see the suspect's face. Looking at her right now, her face is not the innocent fragile girl we used to see, now a frightening look that I can say that she's a possible killer. Those eyes are dull and her laugh was creepy that makes me shiver.

" Paano mo naman nasabi na ako ang killer Tantei-san? "

Veronica smiled to Loki like she wanted to challenge him na sinasabi niyang patunayan mo sa akin.

" Una gumawa ka ng paraan para magkita kayo sa storage room ng boyfriend mo bago mag-umpisa ang play, habang nag-uusap kayo naglalagay ka na sa panyo mo ng chloroform, nang aalis na sana ito, tinakpan mo ang ilong niya gamit ng panyo na may pampatulog kaya nawalan ng siya ng malay, mabilis mong pinaupo ang katawan at hindi naman katangkaran ang boyfriend mo kaya nagkasiya sa storage room. Alam mo sa una pa lang na walang maghihinala sa mga taong nabibihis doon dahil matagal na naroon ang kahon na pinaglagyan mo sa kanya, samantala ang mga laman ng kahon ay inilagay mo sa bandang likuran mismo ng kahon para hindi makita ng ibang tao, nang masigurado mo na kalkulado ang gingagawa mo nilagyan mo na ng masking tape ang bunganga, kamay, at ang paa nito para hindi makatakas." Sabi ni Loki na walang buhay ang mga mata habang ipinapaliwanag ang nangyari.

"Sabihin natin na ginawa ko lahat yun, ganoon ba talaga ako kalakas? Tulad ng buhatin ang boyfriend ko para ilagay sa kahon, sinasabi mo ba na hindi ito magkakaingay na maaaring marinig sa labas? " Tanong sa kanya ni Veronica na confident na mali si Loki.

" Simple lang, inilatag mo ang gym mat sa storge room sa tabi ng kahon na piglalagyan mo sa kanya, para kung sakali pumlpak ka, hindi makakalikha ng ingay ang pagbagsak ng katawan nito sa kahoy na sahig, idagdag natin na advantage sa iyo bilang isang judo member na madali lang sa'yo ibalibag ang katawan ng boyfriend mo dahil mas payat at maliit siya sa iyo. " Sabi ni Loki, teka lang, pagka-awa ba ang nakikita ko sa mga mata ni Loki ngayon habang pinagmamasdan ko siya?

" Kung alam niya papatayin ko siya bakit hindi manlang siya naglaban? " tanong ni Veronica na ngayon ay naiinis na kay Loki .

"Simple lang, dahil alam na niya sa simula pa lang ang plano mo." Malungkot na tugon ni Loki sa kanyang katanungan.

"Veronica!" narinig kong sumigaw si Eric pero pinigilan ko siyang makalapit dahil gusto kong malaman ang katotohanan. Napatigil sila pero itinuloy pa rin ni loki ang paglutas ng misteryo.

" Nang matapos ang character mo bilang nanay ni Jamie sa istorya, doon mo na sinabi sa mga kaibigan mo na masama ang pakiramdam mo at pumunta ka sa clinc, ginamit mo itong alibi para hindi ka paghinalaan sa kaso lalo na ikaw ang girlfriend ng biktima, nung naihatid ka nila umalis ka na agad para balikan mo ang boyfriend mo sa storage room, nagsimula ka na rin isagawa ang maitim mong plano" sabi ni Loki na nakatingin sa kanya.

" Alam niya ang palano mo na patayin siya, simula pa lamang hindi siya lumaban kahit kapalit pa nito ang buhay niya. Hindi siya umalis, tinaggap niya ang parusa dahil sa sobrang pagamamahal niya sa'yo, tiniis niya ang sakit na paulit-ulit mong pagsaksak sa kanya ng wood cutter, hindi mo siguro napansin ang bagay na iyon dahil kung alam mo hindi mo na sana gagawin. " Naaawang bangit ni Loki.

"Sinungaling ka, hindi ko nga siya pinatay!" Naiiyak na sabi ni Veronica.

" Balak mong patayin ang iyong kasintahan at palabasin na isang suicide case kaya ka nagsuot ng gloves para walang maiiwan na finger prints sa kanya, sa oras na gawin mo ang krimen sa boyfriend mo, ang iyong napili ginamitin na murder wepon ay woodcutter dahil gamit niya ito sa kanilang club. Sa ganyanng paraan maaari mong mapaikot ang ibang tao na ginawa niya iyon para mawalan na siya ng buhay, pero may ilang pangyayari na hindi mo napansin na nagturo sa'yo at masasabi ko na ikaw ang pumatay sa kanya. " Sabi ni loki sa kanya habang tinitignan niya si Veronica, umiiyak at tinakpan ang kanyang tenga dahil ayaw niyang makinig sa Loki.

" Habang itinatali mo ang lubid na gagamitin mo bilang camouflage sa murder case na ginawa mo na isinulat ni Mico ang pangalan mo sa sahig. " Loki said confidently.

"Nang matapos ka na sa pagsetup ng lubid, ginamit mo ang braclet na ibinigay niya sa'yo nung anniversary dahil flexible ang braclet at bakal, madali nalang sa'yo gamitin para magmukha ito ang dahilan ng kayang pagkamatay, ng makita mo na bumakat na ito sa kanyang leeg, doon na rin nagtapos ang buhay ng boyfriend mo, pero hindi ka doon nakuntento, para masigurado mong malinis ang ebidensya na murder case na ito, naisipan mong kuhanin ang braclet at isinaksak mo sa malapit sa dibdib ng boyfriend mo ang wood cutter para masigurado mo na patay na talaga siya. "

" Tama na, itigil mo na! "

" Hindi ko siya kayang patayin! "

Sabi ni veronica habang umiiyak at natatakot. Napalingon na rin ako kay Eric na naiiyak narin dahil sa nangyari sa kanyang kaibigan.

" Pagkatapos mong magawa ang plano ay hindi mo man napansin na naapakan mo ang nakasulat sa sahig na may dugo, nagmamadali kang umalis upang makapunta dito sa lumang dojo room at makapagpalit ng isa mong spare uniform para hindi mahalata na ikaw mismo ang pumatay sa kanya at itago ang iyong krimen na nagawa. Pagkatapos mong magpalit ibinalot mo sa panyo ang braclet na ginamit mong panakal at nilagay mo sa bulsa mo. "

" Paano mo nalaman iyon? " Namumutla si Veronica na malaman niya na napaamin siya ng wala sa oras sa krimen na nagawa niya. Napaluhod na siya sa sahig bilang pagkatalo. Bumuga ng hangin si Loki at muli niyang ituloy ang pagpapaliwanag.

" Nais mo maging malinis ang magiging takbo ng kaso pero hindi mo alam na iyon ang magiging dahilan sa iyong pagkatalo. Simple lang, kanina habang kausap kita maya't maya mong hinawakan ang bulsa mo na para bang may itiantago ka sa amin na ayaw mong mawala at makita, higit pa nito ay ang bracelet na sinasabi mo ay nawawala pero nakita ni Eric na suot mo bago mag simula ang palabas natin."

" At isa pa Veronica, nakakasigurado ako ang panyo na ginamit mo ay may chloroform, ang panyo rin na ginamit mo pambalot sa braclet na ginamit mong panakal sa kaawa-awa mong boyfriend" Sabi ni Loki.

" Wala naman kayong matibay na ebidensya. " Sabi ni Eric.

" Ang huling ebidesya para makapagdidiin kay Veronica ay ang kanyang sapatos, luma na ang estilo ng sapatos, sa ilalaim nito matatagpuan ang dugo ni Mico na naapakan niya sa pagmamadali, at imposibleng makabili rin siya ng katulad ng sapatos ng kanyang suot sa mall dahil palaging out of stock ito sa mall. " Hindi makapagsalita si Eric sa halip na kuyom niya ang kanyang mga kamao sa sinabi ni Loki.

" Totoo ba Veronica? " Naiiyak sa galit si Eric sa pagkasabi niya.

" Kaya ba nag-pasama ka sa akin kuhanin ang mga confetti sa storage room kanina dahil ginamit mo lang ako para mapagtakpan ang ginawa mo sa kaibigan natin, sa boyfriend mo?! " Naiiyak na wika niya sa kanyang kaibigan, hindi ko na siya pinigilan lumapit dito dahil alam ko nabigyan liwanag na ni Loki ang nangyari.

" Kasalanan niya kung bakit ko siya napatay, kung hindi dahil sa kanya hindi mamatay si papa! " Tumatagis na pag-amin ni Veronica sa kanyang kasalanan.

" Paano naging kasalanan niya ang pagkamatay ng papa mo Veronica? " Tanong sa kanya ni Eric.

" Two years ago, kagagaling lang namin dito sa judo room ng mapagpasyahan namin sumakay sa aming kotse at bisitahin ang kanyang puntod, naalala ko na red ang stop light pero may nagpatakbo at mabilis na humarurot na kotse papunta sa amin, natatandaan ko ang plate number at lahat ng detalye sa araw na iyon ninakaw ni Mico, ang tanging nagbibigay ng lakas sa akin ng mamatay is papa, wala ng iba, gusto niya maging instructor ng judo kaya naman ipinasara na ito, napakasakit dahil sa isang araw nawala na ang lahat sa akin. " Ikinalulungkot niyang pagkwento.

" Mag-isa na ako noong araw na iyon, noong Aug. 23 last year, kumakain ako ng mag-isa sa isang convinient store at nakita ko muli ang kotseng tumigil sa buhay ng tatay ko, ng makita ko kung sino ang may-ari ng kotse, si Mico pala iyon, pero may ilang parteng nabago dahil sigurado ako nasira iyon dahil sa aksidente." Walang buhay ng pagkasabi niya.

" Simula ng araw na nalaman ko ang pangalan niya nalaman ko na iisang school lang pala kami, sinigurado ko rin na ako magiging girlfriend niya para mapaghiganti ko ang tatay ko." Naiiyak niyang sinabi.

" Hindi totoo yan Veronica, nagkamali ka ng tao, pinatay mo ang inosente at mabait na si Mico." Naiiyak rin siya sa pagkasabi.

" Hindi si Mico ang nakabungo sa inyo, kung hindi ako." Pag-aamin niya sa babae, halatang naguguluhan.

" Noong Aug. 23 hiniram ko ang kotse ni Mico dahil gusto kong makalimutan ang pag-iwan sa akin ng girlfriend kong manloloko. Sa sobrang labo ng mata ko, dahil naiiyak ako, hindi ko na pansin ang stop light at huli na ang lahat. " Even Jamie is crying right now.

" Ano bang kalokohan ang pinagsasabi mo Eric?" Naiiyak na ngayon sa inis si Veronica.

" Ako ang bumungo sa inyo, ng makita ko yung nangyari natakot ako na makukulong ako kaya tinakbuhan ko kayo, ako ang duwag Veronica, ako ang may kasalanan ng lahat ng ikinagagalit mo kay Mico. " Walang tigil sa pag-iyak ni Eric sa kanyang pagkasabi.

" Mabait si Mico, imbis na magalit siya dahil nasira ang kotse niya, pinaayos niya ang kotse at siya ang nagtago ng mga kasalanan na nararapat sa akin. " Hindi makapagsalita si Veronica, natulala siya pagkatapos niyang malaman ang katotohanan. May lumapit na police kay Loki at lumaki ang mga mata nito habang umiiyak si Jamie sa kanyang binabasa, lumapit siya kay Veronica at inabot ang note book.

" Dear veronica, alam ko sa simula palang minahal mo ako dahil gusto mong maghiganti sa akin, nalaman ko iyon noong tayo ay nagdate at nakatulog ka sa aking kotse, narinig ko ang mga masasakit mong sinabi sa akin. Pero tiniis ko iyon dahil ganoon kita kamahal, alam ko ang aksidente ni Eric, siya ang dahilan ng lahat kung bakit nagtagpo ang landas natin pinakamamahal kong Michiko. Pasensya na kung hindi ko sinabi ang totoo dahil ayokong mapahamak si Eric, marami siyang kapatid at umaasa sa kanya. Sorry dahil nagpanggap ako at para maligtas si Eric sa kanyang nagawa at mailabas ang iyong galit sa akin dahil mahal na mahal kita. "

Malungkot na pagkabasa ni Veronica ang diary ni Mico.

" Umaasa kasi ako na mawala ang sakit ng iyong nararamdaman sa puso mo, na maibibigay ko ang pagmamahal kagaya ng papa mo, pero hindi ko ito nagawa. Sana patawarin mo ako at si Eric. Patawad, aking minamahal na Michiko. "

Halos mabaliw si Veronica sa kanyang nabasa, nilabas niya ang braclet sa kanyang bulsa at niyakap nito kasama ang diary ni Mico habang umiiyak.

" Mico! Mico, bakit hindi mo sinabi sa akin, kahit kailan hindi ko nasabi na mahal rin kita. " Naiiyak niyang wika, habang si Eric halos ay hindi na makapaniwala sa pangyayari dahil hindi dapat magiging ganito ang kanilang tadhana.

Kasing ganda ng bracelet na ibinigay ni Mico kay Veronica ang kanyang busilak na kalooban at lubos sa pagmamahal. Kahit kamatayan, tanggap pa rin niya, tunay na mapaglaro ang tadhana at napakaimportante ang buhay, kaya sabihin na natin at ipadama sa taong mahal natin bago mahuli ang lahat.

Palabas na kami ng school ng makita ko siya sa harapan namin nakatayo at nakangiti parang isang panaginip na naging katotohanan. Akala ko mawawala na siya sa akin, ipinikit ko ang aking mata, baka isa ito sa aking kathang isip, ng imulat ko ulit na roon siya talaga.

" Alistair, namiss kita, akala ko mawawala ka na sa akin. " Napayakap ako ng mahigpit sa kanya.

" Nakabalik na ako Lorelie. " Naiiyak ako ng marinig ko muli ang kanyang tinig na napakatagal kong hinihintay.

" Salamat, nagising ka na. Matagal mo akong pinaghintay. " Sinubukan kong magbiro pero ngumiti siya sa akin, magkayap pa rin kami ngayon.

" Mahal kita Lorelie Rios." Ibinulong niya sa akin, namula ang aking pisngi. Ngumiti at natuwa ako sa kanya.

" Mahal rin kita Alistair Revena." Natuwa siya sa aking sinabi at hinalikan niya ako.

" Mr . Mendez, may mga kaso kaming nabalitaan na malapit sa inyong apartment na maraming nawawalang bata na gusto namin ninyong malutas ang kasong ito. " Wika sa amin ng bagong inspektor habang dinadakip si Veronica at si Eric. Nakasuhan si Veronica sa pagpatay niya kay Mico, hindi na siya naglaban at tinanggap na niya ang kanyang pagkatalo .

Si Eric ay nakasuhan naman ng hit and runs sa kaso ng tatay ni Veronica. Tunay na walang magagawang maganda sa huli ang paggawa ng masamang bagay.

" Stop it you love birds, we still have a case to solve." We laughed from what Jamie said, truly we are happy that life brought us together, bonded with love like soulmates. I was wondering why he made the q.e.d club, but as long as we are together, nothing can stop us from solving mysteries and cases. 

###

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top