No Edit: 08/17/20

"To the well-organized mind, death is but the next great adventure." - J.K. Rowling

CHAPTER 64

(ELITES MANSION)

NAKAMASID SA MALAYO si Phyton habang hawak niya ang kaniyang katana. Patuloy ang pagbuhos ng ulan. Kumpulan ang madilim ulap kaya't nalukuban ng kadiliman ang buong paligid. Sandaling binitiwan ng binata ang hawak na sandata upang isandig sa isang tabi bago sumilip sa bintana ng kaniyang silid upang ilahad ang kamay sa labas.

Sinalo niya ang ilang patak ng ulan. Naramdaman niya sa palad ang malamig na tubig subalit kahit na gan'on ay walang mababasang ni anumang emosyon sa kaniyang mga mata. He twitched his eyes.

"Kuya, pinapatawag tayo ni Dice," agaw pansin nang kapapasok pa lamang na si Shellon.

"Sige, susunod ako." Kinuyom ng binata ang kamao bago nilingon ang kapatid na nakasimangot ang mukha.

"Oh? Bakit?"

Napabuga ng hangin ang dalaga, "Wala, tara na." Naunang lumabas ang dalaga at sumunod naman si Phyton.

"Ano daw kailangan niya?"

"Sa tingin mo alam ko ang sagot? Kaya nga pinapapunta 'di ba? Atat lang kuya?" pagtataray na saad ni Shellon na ikinapalatak ni Phyton.

"Sungit," bulong niya.

Habang naglalakad sa mahabang hall ng kanilang mansion, kapansin-pansin ang sobrang katahimikan. Napangiti siya ng mapait.

'Di magtatagal, tuluyang maglalaho ang lahat ng nakatira sa bahay na ito,' samo niya sa sarili. 'Unti-unti silang nababawasan, maihahalintulad sa mga extinct na nilalang, paubos nang paubos.'

Walang katok-katok na pumasok ang magkapatid sa tahimik na opisina ng kanilang Master. Sumalampak sila sa nakahandang sofa sa harapan ng mesa ni Dice.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa, you have your mission." May halong awtoridad ang tinig ni Dice. Madiin at mabigat.

"About what?" Inikot ni Shellon ang dulo ng kaniyang buhok sa pamamagitan ng mga daliri.

"Make sure it's entertaining Master, just like Haux and Glamour last mission," ngising pahayag ni Phython.

Napaikot ng mga mata si Shellon, "Shut it Kuya, patay na nga 'yong dalawa, ganyan ka pa?"

Nagkibit-balikat si Phyton, "What's wrong? At least they got the chance to fight a great opponent 'till the end, that's all matter anyway."

Bahagyang umiling si Dice, "Cut it out, both of you. Narito kayo sa opisina ko. Behave or I will slice your head."

Natahimik ang magkapatid dahil sa banta nito. "Good, now you'll going to assist a group of terrorist to assasinate the King of Theranian Kingdom -- Russell Marcus Frezia III."

Parehong tumaas ang gilid ng labi ng magkapatid.

'At last, they got a high-class mission.'

(THERANIAN KINGDOM)

MARIRINIG ANG MALAKAS na sigaw sa isang silid ng palasyo.

"We need to act now. It's our chance." Singhal niya sa kausap sa computer. "WHEN WILL YOU MAKE A MOVE?!"

"We tried many times to get him but he always escaped." Patungkol ng kausap sa target nila.

"Hired a professional sniper then!" Napahampas pa siya sa lamesa. "I don't care how! Just do whatever it takes to get rid of him from the throne!" Nanggagalaiti niyang ikinuyom ang mga kamao sa lamesa hanggang sa mayukos ang mga papeles na kaniyang nahawakan.

"Tandaan mo, kapag ako ang pumalit sa kaniya sa trono. I can give you and your people all the things you desire. Money, lands, kahit ano. All I asked from you is to kill him. Ganun kadali."

"Naiintindihan ko sire. Kami na po ang bahala."

"Don't mess this opportunity then. This is your last chance!"

Pinatay na niya ang tawag. Lumapit siya sa malaking bintana. He looked at the whole kingdom. He smirked. There's a glint of mischief in his eyes.

"This Kingdom shall be mine." Hayag ang masamang balak mula sa kaniyang tinig.

Wala siyang kaalam-alam na may nagbabantay sa bawat kilos niya. Mula sa labas ng kaniyang binatana, sa isa sa mga pine tree -- nakadapo ang isang kakaibang ibon. Isang agila na may angking kulay berde na nahahaluan ng kumikislap na asul ang mga mata nito.

"That's enough Helios, go back."

"As you wish, Agent Vain," robotic na tugon ng ibon bago lumipad upang magtungo sa HQ.

(FLORENCE ITALY)

KASALUKUYANG BINUBUKLAT NI Homer ang ilang files sa ibabaw ng kaniyang mesa upang i-rebyu ang mga iyon nang tumunog ang kaniyang phone.

Mabilis niya iyong kinuha at sinagot ang tawag ng isa sa mga agents niya. Inside job iyon.

"What is it?"

"Affirmative sir. He is the traitor."

"I see." Binuklat muli ni Homer ang files. "Anything else?"

"He plans to assasinate the king. He hired a group of wanted terrorist from the Philippines in exchange of abundant money. They are on the move Sir."

"Thanks for the informatin. Proceed to the original Plan Agent Vain. For now, I will inform our men of what you found out."

"Roger that sir."

Another hectic day. Napahilot sa ulo si Homer bago tinawagan ang isa sa mga pinagkakatiwalaan niya sa bansang Pilipinas.

"There will be an assasination of the King. Disperse everyone. Don't let them kill him. If it's possible to capture the terrorist do it."

"Considered it done, Bro."

"And... look after her for me," kako niya saka pinatay ang tawag.

It's time to reinact the second stage.

(PHILIPPINES -- FREZIA'S MANSION)

PRENTE NA NAKAHIGA sa king size bed si Russell habang nagbabasa ng isang novel book at umiinom ng wine. Maliban sa mga tagapagsilbi ay siya at si Hartley lamang ang nasa mansion. Her wife Vanessa is currently in their resto survising it. Her Children are all in their respective school. Tatlong araw na siya buhat nang nakarating sa Pilipinas. Apat na araw na lang ang maari niyang ipamalagi dahil sa ayaw at sa gusto niya ay uuwi siya sa Inglatera.

Nakapangalumbaba si Hartley sa mini sofa habang nanonood ng TV show. He's eating some pop corn. Sa ngayon ay dakila silang tambay sa kwarto ni Russell. Hayahay ang buhay hindi tulad noon na kung saan ang punta nila ni Russell. Maraming dapat bisitahin na lugar, kausapin na tao, ayusin na gulo at kung ano-ano pa na daing ng mga mamamayan ng Inglatera.

They are so busy back then.

Lalo pa't maya't maya ang assasination attempt sa nasabing Hari.

"Hey, your highness, do you think they are still attempting to muder you?" Sinilip ni Hartley ang kaibigan.

Inayos nito ang salamin na suot at uminom sa kaniyang wine. "Of course. Ang mga desperadong tao hindi sumusuko."

Maang na pinagmasdan niya si Russell. "Bakit kalmado ka? Kung alam mo na may nagbabanta sayo, you should be on guard."

"Diba't trabaho mo ang protektahan ako? So you shoud be on guard not me," simple niyang sagot na lalong ikinamaang ni Hartley.

"Ang laki ng tiwala mo sa akin ah."

Ngumiti si Russell. "Dahil malaki talaga ang tiwala ko sayo. I'm not be here without your protection anyway. Kaya huwag ka ng magtaka di bagay sayo."

"Alright I'll be on my guard then," demand ni Hartley.

"Sige na magtrabaho ka na. I'll be here," pagpapaalis ni Russell kay Hartley.

...

MULA SA LABAS ng isang Five Star Restaurant na pagmamay-ari ng pamilyang Frezia ay may nagbabantang panganib.

May nakapark na kahina-hinalang itim na Van. Naghihintay sa paglabas ng taong kanilang kikidnapin.

"Nasa labas na kami boss ng resto na pagmamay ari ng taong kikidnapin namin."

(EMPIRE UNIVERSITY)

May isa ring Van na kulay itim ang nakaparada sa di kalayuan sa eskwelahan ng empire. Naghihintay sa paglabas ng apat na taong kanilang kikidnapin. They even killed their driver para hidi maghinala ang mga ito kapag susunduin na.

"Boss ready na kami dito."

...

KASALUKUYAN NAGLALAKAD patungong classroom si Zoien bitbit ang isang box na pinaglagyan niya ng melon cake; which she made for Gillian nang makarinig siya ng iba't ibang tilian at papuri. Nagmumula iyon sa T.L.E. room. Dahil sa kursyunidad ay sumilip siya sa nakabukas na pintuan.

There she saw the Royalties with the Ruby Class. They are baking. Pinagkakaguluhan sila ng ilang mga mag-aaral na malawak ang ngiti at nagniningning ang mga mata. Tila nastar struck ang mga ito.

Center of attraction ang Royalties. May class ang bawat kilos. Elegante at talagang nakakamangha subalit walang tatalo sa angking kakayahan ni Margarrette pagdating sa pagbi-bake.

She wants to be the best pastisiree. Makikita sa mukha nito ang saya sa tuwing nagluluto. Pansin din iyon ni Zoien noon. Mabilis ang galaw. Pulido. Maabilidad. Alam na alam ang gagawin. Ang prinsesa ang unang natapos sa pagluluto.

She made a muffin. It's smell delicious. Tiyak na masarap iyon. Zoien already tasted Margarrette baking products. Sayang nga lang dahil may klase pa siya.

When Margarrtte eyes wanders nagtama ang kanilang paningin. Kinawayan siya nito na ginantihan niya ng isang matamis na ngiti bago siya umalis dahil mahuhuli na siya sa kasunod niyang klase.

A true noble royalty's ha? She murmured to herself.

She's proud of herself dahil hindi lamang niya nakita kundi ka-close na rin niya ang pamilyang Frezia. She'll make sure they won't be harmed.

...

NAKANGITING LUMABAS MULA resto si Vanessa wearing her sophisticated clothes. Maagap na isinara niya ang resto para makauwi ng maagap sa mansin at maghanda ng hapunan ng pamilya. Ngayon na lang kase ang pagkakataon na buo sila. She has to make everyday memorable dahil hindi magtagal ay aalis na naman si Russell patungong Inglatera.

She move to her car. Hinahanap niya ang susi sa kaniyang bag nang di inaAlisan may nagtakip ng panyo sa kaniyang bibig at ilong. She tried to struggle but eventually tumalab ang gamot sa kaniya. Nawalan siya ng malay.

Ngumisi ang lalake. Isa-isang lumabas ang mga kasamahan.

"Tiba-tiba tayo mga pare. Maganda pala to noh."

"Ano ka ba huwag mo ng pagnasaan iyan. Kay boss iyan eh."

"Tara na't umalis baka may makakita pa sa atin. Bilis!"

"Huwag kang mag-alala mga pare, madali ko lang napatahimikin ang mga body guard sa paligid. Tsk! Tsk! Sisiw."

Nagsipasukan na sila sa itim na Van, tinalian ang kamay at paa ng bihag, at nilagyan ng takip ang mga mata bago nagmaneho patungo sa kanilang Second Hide Out.

...

HINDI MAPIGILAN NI Riyo ang mapanguso habang papalit-palit ang tingin sa box niyang hawak at sa box na nakapatong sa harapan ni Margarrette. Busy ito sa pagkikipagtxt sa mga kapatid dahil malapit na ang uwian. She's making sure na safe ang mga ito.

"What's with the pouty look Dude? Nagmumukha kang pato," puna ni Jacob kay Riyo.

Kanina pa niya napapansin ang pagnguso nito. He ate his cupcakes na bigay ni Feltesia. Natuwa siya dahil may improvement ang luto nito. Must becasue Zoien is teaching her.

"Pagdating talaga sa pagbibigay ng bake foods mas madami ang palaging natatanggap ni Margarrette," tugon ni Riyo na ikinatawa ni Jacob.

"Para kang bata. Of course. They want Margarrette to notice them. Alam kase nila na hilig ng kaibigan natinna prinsesa ang mga pagbibake."

"Pero, kahit na."

"If you want these. You can have it," pranses na pahayag ni Margarrette na ikinaliwanag ng mukha ni Riyo. Hindi nagdalawang isip na kinuha ang lahat ng box na bigay ng admirer nito. Itinira ang sariling gawa ni Margarrette.

"Wala ng bawian."

Mahinhin na napatawa si Margarrette. "Silly, of course, I can't eat all that naman. So sayo na. At least hindi masasayang. I have to go guys. Nandyan na ang sundo ko," paalam ni Margarrette.

Nagsilingunan ang magkakaibigan sa dereksyon ng dalaga.

Umiinom pa sila ng tsaa at pinagsasaluhan ang ginawa nila kaninang baking products.

"Parang ang agap ng sundo niyo ngayon ah?" puna ni Marco.

"Hayaan mo na Marco, mas mabuti nga ang maagap umuwi si Margarrette para makapagbonding sila ng family nila right?" - Rossette.

"Tama si Rossette. Go na. Pakisabi kinakamusta namin ang mga kapatid mo." - Xenon.

"Be careful sa pag-uwi." - Courtney.

"Thanks for the muffin and the tea margarrette." - Alisa

"We will clean this so you don't have to worry about your kitchen okay. Sige na alis na." - Feltesia

"Thanks guys and Felt don't forget yung bilin ko."

Tiningnan ni Felt ang hawak na box ng muffin which is for Zoien.

Pagkatapos ng habilin ay naglakad na palabas ng Dome si Margarrette she's excited to see her siblings. Lumabas na siya ng gate ng Empire at hinihintay na lamang ang pagdating ng kanilang limo.

Ilang minuto lamang ay sa wakas dumatin na rin ang limousine ng pamilya.

Lumabas ang driver at pinagbuksan siya ng pinto. Agad siyang pumasok and smile when she saw her siblings but immediately her smiles disapper when she saw armed men infront.

Nilagay ng di kilalang lalake ang hintuturo sa labi niya.

"Sshh! Huwag kang maingay your highness or else." Tinutok nito ang may silencer na baril sa likurang ulunan ni Reese na nakakalong sa kandungan ni Marianne.

"Don't! I promise I'll behave just don't hurt them," kalmadong pahayag ni Maragarrette subalit may diin iyon.

Ngumisi ang lalake. "We have a deal princess. Let's go."

Umandar na ang sasakyan. Pagkalayo sa Empire ay lumabas mula sa isang eskinita ang isa pang itim na Van. Saka lamang inalis ng lalake ang pagkatutok ng baril sa kapatid ni Margarrette.

Mabilis na nilapitan niya ang mga ito at niyakap. Even Richard who is clenching his fist ay lumapit sa mga kapatid. He protectively embrace them.

"Sshh, don't be scrared. Ate is here," pagpapatahan ni Margarrtte sa nakakabatang kapatid na si Reese.

"Ate..." naluluhang agaw pansin ni Marianne. "They got Mom. What should we do?"

"Don't cry Marianne. They won't hurt Mom. May kailangan sila kaya hindi nila tayosasaktan. Kaya tumahan ka na." Hinaplos ni Richard ang buhok ni Marianne saka binalingan si Margarrette.

This wasn't the first time na may nagtankang dumukot kina Richard and Margarrette but for Reeseand Marianne, it is.

Margarrette look infront and notice na iba ang driver. They might have dispose of him. Thinking about that horrible fact sent shiver down her spine.

"Whatever their reason I'm sure money is still connected they won't harm us 'for now' but rest assured coz father will difinetly save us," bulong niya sa kaniyang mga kapatid.

'Yes. The King will. Kahit baliktarin pa niya ang buong mundo mahanap lang sila ay gagawin nito.'

"Let's wait for now. If gumawa tayo ng labag sa nais nila there is a possibility na saktan nila si Mom. They told, dadalhin daw nila tayo sa kinaroroonan ni Mom," aniya Richard

Pagkatapos nang mahabang byahe. Dinala sila ng mga kidnapper sa isang liblib na lugar. Puro puno at malalagong halaman. Wherever they are taking them, for sure sa isang lugar na walang makakaalam. Hindi pamilyar ang paligid. Sa pinakagitna ng kagubatan ay may may abandonadong bahay.

Tumigil ang limo sa harapan nito.

Bumukas ang pinto.

"Welcome to our humble abode, your highnesses. Please make yourself at home," ngising pahayag ng lalakeng may peklat sa mukha. "I'm Striker. Your kidnaper. I'll be taking care of you. Sige na dalhin na ang bihag sa loob. Ayaw nating paghintayin ang maganda niyong ina diba?" dagag nitong pahayag.

Dinala ng mga armadong lalake ang magkakapatid sa loob ng abandunadong bahay.

"Huwag kayong gagawa ng kahit na ano. Tayo tayo lang ang narito. Madali lamang sa amin na idespatsa kayong mag-iina subalit kailangan namin ang inyong Amang hari. I'm sure enough he won't let his family be harm, am I right?" banta niya sa magkakapatid.

Tumigil sila sa isang silid. "Nasa loob ang inyong Ina. Behave lang kayo dahil kakausapin namin ang inyong Ama. This will be finish in no time. Pasok!"

Tinulak papasok sa madilim na silid ang magkakapatid. May kalumaan na ang pintura ng pader. Nakakandado ang nag-iisang bintana subalit may kaunting butas roon kung saan pumapasok ang liwanag mula sa labas.

May ilang sirang appliances din sa loob at isang kama kung saan nakaupo si Vanessa. Agad itong napatayo nang may mga pumasok sa loob at halos maiyak siya sapagkat nakita niya ang kaniyang mga anak.

"Oh my god," samo niya at mabilis na nilapitan ang mga ito.

"Mom!"

"Mommy!"

Sinalubong nila ang kanilang ina at niyakap ito ng mahigpit. They cried together.

"I'm glad you are alright, I was so worried sick." Nag-aalala niyang sinuri ang mga anak.

"Huwag po kayong mag alala Mom. Ayos lang po kami," sagot ni Richard.

"Thank goodness, I'm so worried when I heard that they will abduct you too. Don't be scared. I know your Father are doing his best to save us. I believe in him."

Naupo sila sa kama. "Us too. We trust Dad," ngiting pahayag ni Margarrette.

Kinalong ni Vanessa si Resse, nasa kanan niya si Mariaanne at nasa kaliwa si Margarette samantalang sumisilip sa bintana si Richard.

"They are everywhere," sambit ng binata.

"Of course they are, Rich. We are their precious captive. They won't let us get away."
Patungkol ni Vanessa sa mga taong nakabantay sa kanila.

"They look like terrorist Mom. From their looks, the guns. Hindi lang po sila basta basta kidnapper," pahayag ni Margarrette. "Ano po kayang kailangan nila kay Dad?"

Nakaramdam ng kaba sa dibdib si Vanessa. Kung terorista na ang kalaban ni Russell ibig lang sabihin, may posiblidad na may gawin silang hindi maganda sa kanila. She brushed the thought away. Negativity won't help. Kailangan niyang maging positibo.

"Before that happen Your dad will save us. He always will, always have."

'Russell... be careful.'

Then the door opened. They have terrified expression on their faces -- waiting who is coming to get them.

...

HAPON NA at kasalukuyan naglalakad pauwi si Zoien nang isang sasakyan ang biglang tumigil sa kaniyang tabi. Huminto siya sa kaniyang paglalakad. Bumaba ang windshield ng kotse at bumungad ang mukha ni Samara.

"Get in," seryoso niyang saad bago bumukas ang pinto sa backset.

Nagtataka man ay wala siyang nagawa kundi ang sumunod. She get in at nasa tabi niya ang tahimik na si Altear samantalang si Deux naman ang nagmamaneho.

Napansin din niya ang dalawang sasakyan sa likuran -- ang sasakyan nina Dark at Uno na lulan ang iba pang myembro ng Xtherion.

"We got summon, an unexpected mission," pagbibigay-alam ni Samara.

"Tungkol saan?" usisa ni Zoien.

"May kuneksyon ito sa mission mo Phoenix," singit ni Altear.

"What exactly do you mean?" seryoso na rin ang ekpresyon sa mukha ni Zoien.

Sumilip sa salamin si Deux, "The King's family has been abducted by a group of terrorist."

"Right, and now, we are gonna rescue them," pagtatapos ni Samara.

-Itutuloy-