Hoofdstuk 6. Je verlaat me niet... toch?

Elijah kijkt mij met medelijden aan. 'Je bent tijdelijk beïnvloed met een soort vergif. Maar maak je geen zorgen, er gebeurt niks met je. Het enige dat er nu is, is dat je heel moe bent maar over een uurtje moet het wel stoppen.' Zegt Elijah. Ik knik. 'Bedankt.' Zeg ik. Ik geef hem een knuffel. 'Ik weet helemaal niet wat er net aan de hand was, ik deed heel erg mijn best maar ik zag dat het zelfs heel moeilijk voor onze Callum was om dit te doen.'

Elijah houdt mij stevig vast. 'Ik weet het, liefje.' Zegt Elijah en hij geeft mij een kus op mijn wang. 'Kan je uitleggen wat er zonet aan de hand was en waarom je op de computer zat in plaats van mee te vechten?' Vraag ik. Elijah kijkt gelijk al anders. Hij wil het niet zeggen of hij kan het niet. 'Begrijp het niet verkeerd maar'........ Begint hij. Ik knik. 'Ik snap het, beroeps geheim tussen jou en Callum?' Vraag ik.

Hij knikt. 'Je mag vanuit geluk spreken als je dit nooit te weten komt, Reve.' Zegt hij serieus. Ik knik. 'Je denkt aan mijn veiligheid.' Zeg ik zachtjes. Hij geeft mij een licht kusje. 'Je weet al wat ik bedoel, ik hoef niks uit te leggen.' Zegt Elijah en hij staat op. Ik sta ook op en ik pak zijn hand wanneer hij weg wil lopen. 'Wacht.' Zeg ik. 'Waar ga je heen?' Vraag ik en ik kijk hem in zijn betoverende ogen aan.

Hij pakt met beide handen mijn hand vast en hij kijkt mij aan. 'Ik en Callum moeten voor een tijdje weg uit deze buurt.' Zegt hij stilletjes. Ik voel de verdriet in mijn hart. 'Je verlaat mij niet.... Toch?' Vraag ik. Elijah geeft mij een knuffel. Daarmee wil hij dus laten weten dat hij toch moet gaan. Al snel voel ik mijn verdriet in mijn ogen.

'Tranen liegen niet. Zegt Elijah. Ik ga hier ontzettend veel spijt van krijgen.' Ik voel dat de tranen met een flinke snelheid mijn ogen uit rollen. 'Je verlaat mij, voor het eerst in ons leven. Zeg ik huilend. Van jou had ik dit echt nooit verwacht, Elijah.' Ik begin steeds harder te huilen. Ik voel mij hierdoor wel zwak maar het feit dat mijn geliefde vriendje vertrekt kan ik niet aan.

Ik had gedacht dat wij voor altijd samen zouden blijven. Voor altijd één waren. Ook al is dat een zware gedachte voor nog een vijftien jarig meisje. Ik weet niet hoe maar ik voelde dat wij twee bij elkaar horen en mijn gevoel kan niet liegen. De eerste keer dat ik Elijah ontmoeten was ik nog net veertien jaar. Ik lag in het ziekenhuis. Bij het begin van het avontuur kende ik Elijah.

Hij was er voor de eerste keer wanneer ik viel in het ziekenhuis. De tijd dat ik mij heel zwak voelde. De tweede keer dat ik hem zag was wanneer ik Kian betrapte met zijn spionnenmissie toen hij naar het café wilde gaan waar ik met Clay was. Alleen die keer zag ik hem veel anders. Geen vriend van mijn broer maar als geweldige, geheime super spion.

En dan maar bedenken dat ik op dit moment aan het huilen ben in zijn armen en dat omdat hij vertrekt. Ik kan helemaal niet meer zonder hem. Het moment dat ik verkering met hem kreeg zal ik nooit vergeten. Dat was toen ik Poisoned was. Hij deed al alsof we een stel waren voor ik echt verliefd op hem was. Hij sloeg zijn arm om mij heen en hij zou op mij letten.

Ik kan hem niet vaak genoeg bedanken voor zijn goede zorg bij mij. Hij bleef bij mij slapen voor mijn veiligheid. Hij was er op de atletiek training wanneer ik ineens flauwviel. 'Elijah.' Fluister ik zachtjes. Ik voel hem knikken en hij legt zijn hoofd op de mijne. 'Ik weet het.' Zegt Elijah terug. Ik wil hem maar niet loslaten. Ik weet dat hij dan moet gaan en dat wil ik echt niet. Ik kan het denk ik nog niet eens aan.

'Wat denk je ervan als wij deze avond naar het bos gaan als een soort tijdelijke afscheid?' Vraagt Elijah. Ik knik zachtjes terwijl ik hem nog steeds stevig vast heb. Elijah haalt mij voorzichtig bij hem vandaan en pakt mijn hand. Samen lopen we richting de plaats waar wij altijd samen zijn. Het is gewoon ons plekje. Van mij en Elijah alleen.

Als ik daar met hem was voelde ik mij ook stukke beter en veiliger. Het duurde best wel lang voor we in het bos waren. Gelukkig duurde het lang. Ik wil van elk moment kunnen genieten dat ik nog bij Elijah kan zijn. Elke seconde. Elk minuut. Elk uur. Ik wist dat hij hierna echt moest gaan en beide weten we niet voor hoelang.

Ik hoop dat hij mij niet teleurstelt en pas over een half jaar terug komt. Dan heb ik al lang de uitslagen van mijn examens en dan kan ik het hem niet eens vertellen. Hij vertelde namelijk ook nog onderweg dat hij zijn telefoon niet mee kan nemen omdat zijn locatie dan zichtbaar is en hij makkelijker gevonden kan worden. Ik weet alleen niet of ik het wel aan kan. Een hele lange tijd zonder hem.

Ik ga op de grond zitten in het bos. Hij gaat vlak naast mij zitten en legt mij tegen hem aan. 'Ik moet ook altijd goed op je letten hé.' Zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Ik weet het, ik ben een verschrikkelijk lastig persoon.' Zeg ik. Elijah schudt zijn hoofd. 'Het lijkt erop dat iedereen om die reden om je geeft, je moet goed in de gaten gehouden worden zodat je gelukkig bent en daar zijn je vrienden, broers en ik voor.'

Ik glimlach. Hij lacht ook. 'Kijk eens aan, die lach wilde ik op je gezicht gezien.' Zegt Elijah en hij drukt een kusje op mijn voorhoofd. 'Wanneer heb jij je eerste examen?' Vraagt Elijah om mijn gedachte ergens anders te brengen. 'Bijna over een week.' Zeg ik zachtjes. 'Zenuwachtig?' Vraagt hij. Ik knik. 'Nu ik er alleen voor sta best wel ja.

Maar hoe het nu gaat met ons spionnenteam is mij niet echt duidelijk. Zeg ik. Komt er een nieuwe leider die even goed is als Callum?' 'Reve?' Fluistert Elijah. Ik knik. 'Ik weet het al, het is tijd om te gaan.' Zeg ik zachtjes.

------------------------------------------------------------------------

Hey iedereen,

Ik heb er eens een liedje bij gedaan van Nightcore. Ik luister wel vaker Nightcore maar dit soort langzame liedjes echt haast nooit. Maar dit liedje vond ik en ik kreeg mijn inspiratie door dit liedje dus ik zette het op tijdens het schrijven en ik voelde daardoor echt wat Reve voelt. Ik weet niet of ik dit vaker ga doen maar anders zien jullie het wel. Als jullie willen dat ik dit vaker doe meld het dan even dan zal ik het liedje erbij zetten die ik met meeste draai bij dat hoofdstuk.

Wat vinden jullie ervan dat Callum en Elijah de rest van het team in de steek laten? Hoe zal het nu met Reve gaan en natuurlijk ook met de andere. Kian zijn beste vriend gaat weg..... wat is zijn reactie?

-YinYangLaraa