Hoofdstuk 3. De muur tussen een ruzie...

Zodra ik bijgekomen ben begin ik flink te hoesten. Callum en Elijah zitten naast mij. Ze kijken mij bezorgd aan. Elijah haalt opgelucht adem. 'Je bent eindelijk weer wakker.' Zegt hij en hij trekt mij omhoog in zijn armen. Hij heeft mij echt heel stevig vast. Ik glimlach. 'Je bent wel heel blij mij te zien.' Zeg ik en ik sla mijn armen ook om hem heen. Hij kijkt mij met een glimlach aan.

'Gaat het weer een beetje?' Vraagt hij. Ik knik. 'Ja, het gaat wel.' Zeg ik. Beide staan wij op en lopen we de kamer uit. Ik voel wel weer dat die val wat met mijn rechterbeen gedaan heeft. Ik landde ook best wel hard op de grond. Ik probeer een beetje normaal te lopen en niet te hinken. Laat ik maar zeggen dat je het wel echt voelt. Ik en Elijah gaan op de bank zitten zodra we uit het spionnengedeelte zijn. Callum kijkt mij best wel zielig aan.

'Reve, het spijt mij echt.' Zegt hij begrijpelijk. Ik knik. 'Het is wel oké. Zeg ik. Ik raakte nogal in paniek en daardoor bracht ik ons beide wel in gevaar met dat effect.' 'We doen het later nog wel een keer over wanneer je er wat meer vertrouwen in heb.' Zegt Callum. Callum staat op en knopt even op mijn schouder voor hij de kamer uit gaat. Elijah kijkt mij aan. 'Kan jij het eigenlijk al?' Vraag ik aan Elijah. Elijah trekt een twijfelend gezicht. 'Een klein beetje.' Zegt hij en hij strijkt door mijn haren.

'Zal ik meelopen wanneer je naar huis gaat?' Vraagt Elijah. Ik knik. 'Ik moet al bijna naar school dus ik vraag Kian wel of hij mijn tas mee kan nemen.' Zeg ik. Ik kijk naar de klok. 'Hoe laat moet je op school zijn?' Vraagt Elijah. 'Negen uur.' Antwoord ik direct achter zijn vraag. Het was nu half negen maar mijn school was ongeveer een kwartier van Callum zijn huis vandaan.

Ik sta alvast op om Kian een bericht te sturen en te vertrekken naar school. Ik druk op het knopje zodat mijn kleding veranderd naar gewoon normale schoolkleding. Ik loop met Elijah naar buiten. Onderweg is het zo stil tussen ons. Alsof we gewoon niks te zeggen hebben tegen elkaar. Gelukkig word de stilte onderbroken door Kian de aankomt lopen met mijn schooltas. Hij kijkt niet echt blij. Die gelukkig van net kon ik beter weg laten.

'Kian, wat is er?' Vraag ik. Hij zucht en wijst achter zich. Ik kijk verbaasd naar Ymogan en Dylan die...... Ruzie maken.... Ik kijk Kian aan. 'Is dat de hele dag door gegaan?' Vraag ik. 'En hele nacht.' Zegt Kian zuchtend. Ik loop op Dylan en Ymogan af en duw de twee uit elkaar. 'Zijn jullie gek geworden!' Roep ik. Ymogan kijkt gelijk bang.

'Jullie twee maken alleen maar ruzie, uren lang heb ik gehoord.' Zeg ik boos. Ik kijk Dylan aan. Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt weg van Ymogan en mij. Ik kijk Ymogan aan met wat zij doet. Ik weet zeker dat het zo helemaal niet goed gaat. Ymogan knippert een aantal keer met haar ogen of terwijl ze moet huilen maar ze wil het verbergen voor mij en Dylan. Ik kijk gelijk anders.

Ik krijg medelijden met Ymogan. Ik zou er niet aan kunnen denken wat er zou gebeuren als ik dit zou hebben met Elijah. De hele nacht door ruzie hebben met hem. Ik weet wel dat Dylan en Ymogan van elkaar houden maar ik denk dat het tijd is dat ik even met ze beide ga praten zodat ik weet wat er nou echt aan de hand is. Ik zie dat Ymogan het niet meer houd en in tranen uit barst. Ze rent snel weg.

Ik kijk Dylan aan. Hij is echt niet het typen die mensen zo gemakkelijk laat huilen en zeker zijn vriendinnetje niet. Hij kijkt gelijk teleurgesteld. 'Dylan?' Vraag ik. Hij kijk mij aan. Iets wat ik ook nooit van hem verwachte is wat er daarna gebeurde. Hij knuffelde mij en begon voor mijn gevoel zelfs te huilen.

'Ik weet niet wat er nou steeds aan de hand is met mij en Ymogan. Zegt hij zachtjes. Ik doe echt mijn best om een betere spion te worden maar als ik daar te veel op let voelt Ym zich buiten gesloten tussen ons en word verdrietig.' Ik kijk hem aan. 'Wil je dat ik met Ym ga praten?' Vraag ik. Dylan knikt. 'Heel graag.' Zegt hij en hij haalt diep adem.

Ik hoor dat de bel gaat terwijl wij nog op het schoolplein staan te praten. Snel rennen ik en Dylan naar binnen. 'Wedstrijdje wie als eerste bij de les is?' Vraagt Dylan. Ik knik. 'Kom maar op.' Zeg ik en ik begin harder te rennen. Ik ga de eerste gang door en sprint de trap op terwijl Dylan nog vlak achter mij aan zit. Ik ren snel naar een andere gang die de weg als het goed is af moet snijden van de weg die Dylan neemt. Ik neem een eind sprintje en ik zie dat de deur net dicht word gedaan van ons lokaal.

Aan het einde van de gang vlak voor ons lokaal struikel ik over mijn eigen voet. Vraag mij niet hoe, het gebeurde gewoon. Ik val tegen de deur aan die plotseling open gaat. Dylan gaat het hoekje om en struikelt over mij heen. Mijn docent kijkt razend om naar de deur. Het eerste dat hij ziet is een leerling die bijna door de deur viel en haast op de grond ligt en haar broer die over de andere struikelde en vlak voor de voeten van de docent lag.

Het is stil in de klas en de eerste die praat is Dylan. 'Ik heb gewonnen toch?' Vraagt hij lachend. Ik hoor de hele klas lachen. Ze lachen ons allemaal uit. De docent staat kwaad boven Dylan. Hij steekt zijn hand uit. 'Kan je even helpen misschien?' Vraagt hij beschaamd. Ik begin heel hard te lachen en sta op. Ik steek mijn hand naar Dylan uit en help hem omhoog.

'Dankjewel Reve, we krijgen echt veel problemen.' Zegt Dylan zachtjes. De docent knikt. 'Ja natuurlijk krijgen jullie twee problemen. Ga maar direct naar het uitstuur lokaal toe!' Roept hij. Ik en Dylan rennen bijna het lokaal uit naar het uitzend lokaal. Ondertussen zie ik dat we langs het kantoor van de directeur lopen en ik hoor een bekende stem.

'Ik weet niet of ik nog langer in deze klas wil blijven of misschien wel op deze school.' Zegt de huilende stem van Ymogan. Ik kijk Dylan geschrokken aan. 'Je gaat mij toch niet vertellen dat ze nu van school wil door jullie ruzie?' Vraag ik. Dylan zijn lach van daarnet verdwijnt zo snel als het maar mogelijk is. 'Dit meen je niet hé.' Zegt Dylan bang. 

----------

Hey lezers, 

Dat er iets ging gebeuren tussen de relaties had ik al verteld maar dat Reve zo haar beste vriendin misschien kwijt kan raken is nog wat...

Ik weet trouwens niet wanneer het volgende hoofdstuk online komt. Ik denk dat ik toch ga proberen om de 2 dagen te update zoals ik bijna altijd al gedaan heb :)

-YinYangLaraa