Hoofdstuk 13. Wie ben jij?! (Deel 1)

De eerst volgende keer dat ik op school ben is tijdens gym. Ik had gevraagd aan elke docent die ik die dag had of Elijah bij mij mocht blijven omdat hij nog geen dag geleden terug was gekomen. Ik was kapot moe geworden en tijdens de uitleg van het eindspel viel ik bijna in slaap. 'Reve!' Roept de docent. Ik schrik wakker. 'Ja?' Vraag ik alsof ik niet aan het slapen was.

'Als je niet geslapen heb moet je maar eerder naar bed. Help jij even met opruimen?' Vraagt ze. Ik zie achterin de zaal drie jongens met matjes en banken slepen. Ik knik. 'Ja prima.' Zeg ik en ik loop naar de jongens toe met een mat in mijn armen. Ik loop door tot de plaats waar alles ligt. Ik loop naar de plaats van de matjes en ik gooi mijn matje erop. Ik klim op de matjes kar en ik sluit mijn ogen. 'Reve, je weet dat je net ook een waarschuwing had.' Zegt een klasgenoot waar ik nooit mee omga.

Ik knik en open mijn ogen. 'Boeit mij niet, ik wil gewoon slapen.' Zeg ik en ik sluit mijn ogen weer. Ik heb echt een tijdje geslapen daar in de gymzaal. Niemand heeft het kennelijk door gehad want toen ik wakker werd... Ik open mijn ogen en ik zie dat Elijah naast mij aan het slapen is met zijn hand op zijn buik. Ik pak zijn hand en ik schud hem zachtjes heen en weer. 'Elijah?' Vraag ik. Ik hoor dat hij zich uitrekt.

Ik spring van de matten kar af en ik loop de gymzaal in. Het is helemaal donker op elke plaats waar ik kan komen. Drie gymzalen met kleine tribunes en voor de rest helemaal opgesloten. 'Elijah, we zitten vast.' Zeg ik geschrokken. Ik zie hem geschrokken in de verte kijken. 'En we zijn niet alleen.' Zegt Elijah en hij krabbelt achteruit naar de muur.

Hij staart de kant op waar de dikke en grote matten staan. 'Wat is er?' Vraag ik en ik loop naar Elijah toe. 'Ik zag iets.' Zegt Elijah en het is duidelijk dat hij zijn ogen niet van de dikke matten af kan houden. Ik kijk hem aan en ik zie doodsangst in zijn gezicht. Ik loop in kleine langzame stappen op de matten af. 'Nee Reve, doe het nou niet.' Zegt Elijah smekend. Ik schud mijn hoofd.

'Ik heb je nog nooit zo bang gezien, ik wil weten wat je nou zo bang maakt.' Zeg ik en ik kom steeds dichter bij de matten. 'Nee Reve, je moet hierbuiten blijven.' Smeekt Elijah en ik hoor dat hij opstaat. Ik schud mijn hoofd. 'Hou mij niet tegen.' Zeg ik en ik ga bij de matten staan. Ik kijk tussen de matten door en ik hoor inderdaad een geluid.

Ik ga helemaal achterin de matten staan maar op dat moment hoor ik geluiden. 'Reve, ga weg daar!' Roept Elijah en voor ik het weet springt Elijah tegen mij aan en vallen we beide op de grond. Dat is het moment dat ik zie dat er lazer stralen worden geschoten op de plaats waar ik nog geen seconde geleden stond. Ik staar naar het persoon bij de matten.

'Geschokt Elijah?' Vraagt een meisjesstem. Ik kijk hem aan. 'Wie is zij?' Vraag ik. Elijah staat op en trekt mij mee naar de gym zalen. 'We moeten hier nu weg!' Roept hij en we sprinten de gangen in. Ik stop met rennen en ik hoor opnieuw ontploffingen in de gymzaal. Ik ren langs een raam en ik zie dat een groot deel van de zalen opgeblazen zijn en dat er dikke diepe gaten in de grond zitten.

Het raam waar ik ook nog geen seconde langs rende word gelijk opgeblazen door één kleine blik van het meisje. 'Er is één manier om van haar af te komen!' Roept Elijah bang. 'Vertel dan snel wat dat is.' Zeg ik ook bang en we schuilen in de kleedkamer van de jongens uit mijn klas. 'We moeten haar hacken met de computer in het docenten kamertje.' Fluistert Elijah.

Ik knik. 'Wees eerst maar zo stil mogelijk.' Fluister ik en ik hou mijn hand voor mijn mond en probeer niet te ademen. Ik hoor voetstappen op de gang van het meisje dat ons op wilde blazen met haar....... Eeeeehm...... spionnengave? Ik hoor dat de voetstappen stoppen voor de deur waar ik en Elijah vlak naast zitten. Elijah kijkt rond om een uitgang te zoeken hij tikt mij aan na twee snelle secondes.

Hij wijst omhoog naar de luchtschachten. Ik knik. We staan zo rustig mogelijk op en we springen via het bankje in de kleedkamer de luchtschachten in. Op het moment dat ik de opening sluit word de deur open geschopt. Ik en Elijah staan op en we lopen zo zacht mogelijk weg. 'Wat is zij?' Fluister ik zachtjes naar Elijah. Ik zie Elijah bang kijken.

'Dat komt later wel.' Fluistert hij terug en we beginnen langzamerhand te rennen door de luchtschachten. Hopen dat we een uitgang kunnen vinden van buiten. 'We moeten haar hacken, dat is de enige manier om haar rustiger te krijgen en ervoor te zorgen dat ze ons niet bijna vermoord.' Zegt Elijah. Ik stop boven het docenten kamertje waar als enige een computer staat.

'Ik heb iets gevonden.' Zeg ik en ik wijs naar de kamer. Hij knikt en maakt onze uitgang open. We springen naar beneden en ik zie Elijah als een gek alle knopjes indrukken van de computer om het meisje te hacken. Waarom zij ons aanvalt weet ik niet. Waarom ze ons bijna vermoord heeft weet ik ook niet maar ik weet sowieso dat het niet menselijk is om zulk soort dingen te kunnen. Zelfs voor een spionnengave.

Ik hoor voetstappen bij de deur en al snel zie ik dat het ruitje in word geslagen. 'Gevonden.' Zegt het meisje op best wel een enge stem. Ik schrik als ik al het glas over mij heen krijg als regen dat naar beneden stroomt. Ik zie dat Elijah zich omdraait en direct het meisje aanvalt. 'Jij laat Reve buiten alles wat er gebeurt is!' Roept Elijah en ik zie dat ze in gevecht raken.

'Reve, probeer haar te hacken!' Roept Elijah naar mij terwijl hij haar vast heeft. Ik knik. 'Ja Reve, probeer mij dan te hacken.' Zegt het meisje weer op haar enge stem. Haar stem heeft rare echo's. Ik zie dat Elijah zeventig procent klaar was met hacken. Ik kijk snel naar wat ik moet doen en ik druk de juiste knopjes in. 'Ik zou maar opschieten als ik jou was.' Zegt het meisje....

--------------------------------------------------------------------

hey lezers,

wat zij ik je? het zou veranderen en wat denken jullie dat het is?

Nieuwe personages moeten altijd wel komen vind ik. Maar dit is wel een heel ander soort personage....

-YinYangLaraa