A/N: This chapter contains scenes that are meant for mature, open-minded people only. Discretion is required.

PS: Huwag mainis sa'kin huh :D

Amber Sambrosa ang pangalan ng babaeng papalit sa'kin. Qualified siya dahil kaka-alis niya lang sa isang kumpanya bilang secretary ng COO. Na-interview ko na siya at na-brief na sa mga dapat niyang gawin sa opisina at bilang secretary ni Prince by Wednesday. Mabuti nga at fast-learner siya at nakita kong makaka-adjust siya ng mabilis dito sa office. Professional siya pero kita kong masigla siyang tao. At kahit stressed daw siya dahil sa dalawang anak na makukulit, hindi niya 'yon pinakita.

Hindi ko din p'wedeng ideny na isa sa rason kung bakit siya ang napili ko ay dahil kasal na siya at may mga anak na. Granted, seaman ang asawa at halos laging wala, mas okay na 'yun kesa naman 'yung single at matulad sa'kin.

Broken-hearted.

Alam na din ni Prince na nag-resign na ako. May nagsabi sakanya noong Monday at hindi ko siya matignan sa araw na 'yon. Hindi niya ako tinanong, pero ramdam ko ang paninitig niya sa'kin lalo na't nakabukas lang ang pinto ng office niya—which is a first in four years.

Kahit ilang beses na tumingin ako sakanya at nagnakaw ng sulyap, hindi ko hinayaan ang sarili ko na umasa—na bigyan ng meaning 'yung ginawa niyang 'yon.

Oo, alam kong bilang secretary niya lang ako. Hanggang doon lang ang gusto niyang papel ko sa buhay niya pero sana maintindihan niya na hindi ko kakayanin 'yun. Ilang beses nang nagpunta si Cecilia dito, at dalawang beses na niyang kasama ang ama niya alam kong ang kasal ang pinag-uusapan nila. Ang merging.

My ever loving heart is happy for him. Masaya ako para sakanya kasi alam kong matagal na niyang gusto na mangyari ito—'yung bumukas ang mga pagkakataon para lumawak na ang negosyo nila. Pero hindi ko magawang ipakita o ipaalam sakanya 'yun kasi sa loob-loob ko ay sobrang sakit. Masakit isipin na may ibang babae na magdadala ng pangalan niya. At kahit gaano ko siya kamahal, hindi ko kayang manatili dito. Tanga ako—sige, okay lang. Pero hinding-hindi ako papayag na maging martyr.

So on Friday, my last day, kagat-labi kong tinitigan ang nakasarang pintuan ni Prince. Naligpit ko na ang lahat ng gamit ko at halos maiyak ako nang makita ang mga gamit ni Amber na pumalit na doon. Apat na taon din ako dito at aaminin kong mami-miss ko na pagsilbihan si Prince. Mami-miss ko ang kasungit niya.

Fuck, I'm gonna miss him.

Kaya kahit hindi dapat, kumatok ako sa pintuan niya at naisip na Shet. Last na 'to.

"Come in," aniya mula sa loob at dahan-dahan kong binuksan ang pinto at pumasok. Nakatingin na siya sa'kin at ramdam ko ang intensidad ng titig niya. Pero hindi ko alam kung ano ang iniisip o nararamdaman niya.

He's too good at hiding his feelings. Kaya ako naiinis sakanya. Kasi para sakanya, ang daling talikuran ng mga nararamdaman niya; pero para sa'kin, hirap na hirap ako.

"Prince..." Lumapit ako sakanya habang nakatayo na ako sa harap niya, his desk serving as out barrier.

He searched my eyes. "Belle."

Napalunok ako at napakurap-kurap para mawala ang pamamasa ng mata ko. I can't believe I'm saying goodbye. Shit. "Settled na si Amber. Ready na din siya, na-brief at na-train niya."

Pilit na tumawa ako at napasuklay sa buhok ko. Binalik ko ang tingin ko sakanya at nakita kong magkalapat na ang mga labi niya at nakakuyom na ang mga palad niya. "I t-told her all about your staff. Pati 'yung private pilot mo, driver, b-bodyguard," sabi ko at hindi ko napigilan ang pag-piyok ng boses ko.

Tumikhim ako para itago 'yun pero alam kong napansin niya dahil biglang lumambot ang mukha niya. Nanginig ang mga labi ko pero nagsalita parin ako. "Sinabi ko din 'yung instructions p-para sa coffee mo. Black, two cubes of sugar and done. Alam din niya 'yung mga r-rules mo."

"Belle," mahinang sabi niya at tumayo.

Agad akong yumuko at nakita ko ang pagpatak ng luha ko sa sapatos ko. I kept going. "Pe-pero hindi mo naman kailangang mangamba doon. K-kasal na siya at hindi daw siya mahilig sa skirts, e. Hindi din daw siya easily distracted." Napatakip ako ng bibig nang makita ko ang sapatos niya sa harap ko pero hindi ako tumingala. I bit my knuckles and closed my eyes.

And when he grabbed me and hugged me so tight, hindi ko na napigilan ang mga hikbi ko.

Tama nga si Bruce. Mas masakit na kapag magpapaalam ka na. 'Pag wala na talaga.

Kapa sumuko ka na.

Nakakainis lang kasi sirang-sira na ako. Konti nalang ang natira para sa sarili ko at alam kong matagal na panahon bago ako makabangon ulit. Pero habang mahigpit na hawak hawak ako ni Prince, hindi ko naisip 'yon.

Because in his arms, I was complete.

I was whole again.

But that fact hurt even more. Because as I escaped his arms and silently turned away, I looked at him and knew—knew from the bottom of my heart—that I won't ever be whole again. Not without him. Not unless I stay. And I have the choice to stay.

I closed his door firmly and said goodbye.

=•=

The Andres wedding was getting closer. In two months pa sana, pero may nangyari ata dahil biglang naging next month na. Syempre, lahat kami na-tense at naging mas busy dahil hindi pa naman completely done at kailangan naming mag-hire ng mga bagong team of workers para i-cover 'yung church and reception, pero imbes na mainis ako ay natuwa ako. Any kind of stress in work serves as my distraction. Dahil sa trabaho ko at pag-upo bilang full-time CEO ng Clishique, nakakalimutan ko kahit ilang oras lang 'yung pinagdadaanan ko.

Of course, late at night, kapag tapos na ang trabaho at tahimik na ang mundo, wala akong p'wedeng gawin para makatakas sa sakit. And those are the times I let myself feel. The times I let myself cry and break down.

Hindi ko kailangang isipin kung may makakarinig ba sa'kin dahil lahat tulog na, kaya hinahayaan ko ang sarili kong maging mahina. Nakakapagod din kasi 'yung pilit kong kinukumbinsi ang mga tao sa paligid ko at ang sarili ko na okay lang ako, e. At mas nakakapagod lang kasi alam ko na kahit na ano'ng gawin o sabihin ko, hindi kapani-paniwala ang mga lumalabas sa bibig ko.

I call bullshit, sabi nga minsan ni Jasmine nang sabihin kong ayos lang ako. Na buhay pa naman ako at kaya ko pa. Tama siya. Bullshit ko nga lang 'yon.

Isang linggo na din ang nakalipas simula nang umalis ako ng kumpanya ni Prince. Kahit naibalita na engaged na siya, wala akong ginawa. Hindi ko ni-research sa Google o binasa 'yung mga articles tungkol doon dahil lahat naman ng andon ay kasinungalingan lang.

Fuck, they didn't have "whirlwind romance" or anything remotely close to romance. What they had was a fucking deal—not a romantic meet-up in Athens, Greece. Now I call bullshit on that.

Hindi na bale.

Kunwari nga wala na akong pakialam, e. At kahit hindi ako award-winning actress, sapat na ang simpleng ngiti ko para sabihing magaling ako. Bahala na.

Dahil din sa napa-agang kasal, napa-aga na din 'yung schedule photoshoot namin. Lahat kami nainis dahil gusto naming pagtuunan talaga ng pansin 'yung kasal pero wala na kaming nagawa dahil para din 'yon sa exposure ng Clisique. Tinanong pa ako ni Jasmine sa araw ng shoot kung sigurado na daw ba ako sa desisyon kon ipaalam sa mundo kung sino ang CEO ng Clishique dahil tuluyan nang magbabago ang buhay ko.

I didn't hesitate. "I'm done hiding, Jas. It's time to show the world what I'm capable of—to let them know I'm not just an heiress."

Malumay na niyakap niya ako. "The whole world ba? O sa natatanging prinsipe mo?"

Hindi na ako sumagot. Alam kong kapag nilabas na 'to two weeks ay malalaman na ni Prince. Maybe even after today, malaman na niya dahil maglalabas na daw sila ng sneak peeks para sa Business Daily. Gusto kong malaman ang reaction niya at kung ano ang iisipin niya 'pag nalaman niyang may maibibigay din ako sa kumpanya niya, pero pinigilan ko ang sarili kong isipin 'yon.

He pushed you away, Belle. Stay where you are now.

Besides, he's happy. Makukuha na niya ang matagal na niyang gusto. At kahit ilang beses ko nang sinabi sa sarili ko na ako naman, the selfless part of me who still loves him very much makes me happy for him.

Because damn my stubborn heart, I will not stand in the way of what makes him happy.

=•=

Three days after the shoot, Madame Heigns contacted Clishique and asked for a video conference with us. Lahat kami ay nagulat dahil alam namin ang lawak ng influence ni Madame Heigns sa business world kaya kahit sobrang busy kami ay na-clear namin ang isang hapon namin para maka-usap siya.

"I must say, dear Belle, it came as a shock to me when I saw your name linked to Clishique—the rising company," sambit ni Madame Heigns at nahihiya pa ako dahil nagsinungaling ako sakanya pero sinabi niyang okay lang 'yon. I had to do what I had to do. "Then I wonder, how did my darling Prince react to this?"

Hindi ako nakasagot at napatingin sa'kin ang barkada ko.

Tumikhim si Jasmine. "His reaction doesn't really concern us, Madame."

Nagsalubong ang kilay ni Madame. "Really?" Hindi siya makapaniwala at napangiwi ako dahil alam ko kung bakit. Sa uri ba naman ng pagtrato ni Prince sa'kin sa mga nakaraang Business Ball, paanong hindi niya bibigyan ng malisya ang pagbabawal niya na makisayaw ako sa ibang lalaki maliban sakanya? Ugh. "Well then. That's quite unfortunate, indeed." Tumikhim siya nang hindi kami sumagot. "Anyway, the reason I asked for your time is because I have a proposition for the lot of you."

"What would that be, Madame?" tanong ko. Any proposition from her would help this company in more ways than one.

Ngumiti siya. "Well, my friends in New York hounded me because I know you and you became a personal favorite guest of mine throughout the years." Namula ako sa sinabi niya at nagpasalamat. "Long story short, my friends and a couple more are inquiring about your business and would like to hire your services. Especially after they heard that Clishique would be handling the full wedding of Raymond Andres."

Nanlalaki ang mata naming lahat at wala agad nakapagsalita hanggang sa nagulat nalang kami kay Erella.

"That's amazing, Madame!" sambit niya pero biglang nanlumo. "But... New York is quite far for a Manila branch."

"And that's where my proposition comes into play," saad ni Madame. "I have a three-store building in Manhattan, in the heart of the city, and it's been unused for many years now. I was thinking... Maybe Clishique wanted to branch out and start in NYC?"

Holy shit.

=•=

We all agreed to Madame's proposition. Na-excite din kami dahil matutupad na 'yung pangarap namin na lumaki ang Clishique. I was so happy that my first thought was actually him. Noong nagce-celebrate na kami sa bahay nina Erella, I had this feeling in my heart na gusto kong sabihin kay Prince. I wanted to share my happiness with him—tell him of my accomplishments. Because fuck, I just snagged the biggest and best connection of all: Madame Heigns. Sakanya palang, assured na ang pagbranch out ng kumpanya ni Prince, tulad ng mangyayari sa'min.

But like all my other feelings for him, I repressed it. Nangako ako sa sarili ko at sa mga mahal ko sa buhay na uunti-untihin ko na ang pagmo-move on. And while I can block him in my mind every once in a while, sana maintindihan ng lahat na hindi din naman ganon kadaling burahin siya sa buhay ko ng tuluyan. He's a habit—one I can't get rid of.

We had to do the expansion quick. At kailangan ding ma-scout 'yung sinasabing building ni Madame Heigns. Kaya noong nag-usap-usap kami ng masinsinan ng mga kaibigan ko, we decided to have one of us see through the whole expansion.

Mags-stay siya sa New York hanggang sa matapos na ang branch doon at ma-establish na ng tuluyan. Hindi namin alam kung gaano katagal, pero dalawang taon din ang inalay namin sa mother branch kaya baka matagalan.

They saw it as a challenge—dahil lahat sila ayaw mawalay sa lalaking mahal nila, even Jasmine. But to me? It was an escape. No one was holding me back. But someone was pushing me away. What better way to stay away than to actually go away?

So I raised my hand and told them I'd do it. Tutal CEO naman ako at responsibilidad ko din na siguraduhin na maging maayos ang expansion. Maraming beses nila akong tinanong kung sigurado ba ako at determinadong um-oo ako sa lahat ng tanong nila.

So we worked it all out so Ari would sit as the CEO while I'm away, pero akin parin ang posisyon. Wala din ako sa Andres wedding pero okay lang dahil tapos na ang preparations. Execution nalang.

It took a whole week for the papers to be done. And tomorrow night, I would be flying to NYC.

=•=

Normal na gabi lang naman. Gusto sana nina Erella na magpa-party ako para sa despedida ko pero hindi na ako pumayag dahil baka malasing pa ako at hindi magising para bukas. Hindi pa naman ako tapos mag-empake.

Tumuloy nalang din ako sa apartment namin sa Makati dahil mas malapit 'yun sa airport kesa doon sa bahay namin. Mabuti nalang at hindi din ako pinigilan ni papa na pumunta sa ibang bansa. Siguro alam din nilang lahat ng kailangan ko din 'to. I need to pick up the pieces.

Tahimik ang apartment at nasa sala lang ako, nakatitig sa TV na hindi naman naka-on. Nakatunganga lang ako dahil biglang nagda-dalawang isip na ako. Si Prince ang dahilan, pero natanong ko ang sarili ko kung ano naman ngayon kung andito siya? Wala naman siya dito—dito sa tabi ko. What's the difference of a mile and a thousand miles, when I feel like he's a planet away?

Hindi na 'yon importante dahil—

Ding.

Napatingin ako sa pintuan. Sino naman 'yun?

Ding. Ding.

Nakairap na tumayo ako. Nage-emote ako dito tapos biglang may sisira. Hanep din naman.

Binuksan ko ang pinto at sisinghal na sana nang makita ko kung sino 'yun. Nalaglag ang panga ko at naestatwa ako sa kinatatayuan ko.

"Hello, Belle."

"Prince?" gulat na sambit ko at mahinang sinampal ang sarili ko. Lasing na ba agad ako? Hindi ko naman natapos 'yung isang can, lasing na agad?

"I'm real, Belle," mariin niyang sabi at napalunok ako. Galit ang mga mata niya at hindi ko alam kung bakit. "I'm real and pretty fucking pissed."

Kinakabahan na pumagilid ako para makadaan siya at makapasok ng apartment. Agad akong nahiya dahil sobrang gulo ng pinagkainan ko kanina sa coffee table pero mukhang hindi naman niya pinansin dahil agad siyang umikot para tumingin sa''kin.

God, I missed him so much.

Nagtitigan kaming dalawa at hindi ko maiwasan ang pamamasa ng mga kamay ko at pagbilis ng pintig ng mga pulso ko nang tignan ko ang kabuuan niya. Dalawang linggo ko na siyang hindi nakikita at sa sobrang pagkamiss ko sakanya ay hindi na ako makahinga ng maayos.

His eyes were the same—dark and calculating. Pero ngayon ay nadagdag ang galit kaya medyo nagtaka ako, pero hindi ako nagsalita o nagtanong. Nakita ko din na meron siyang balbas at aaminin kong ang sexy niyang tignan.

Tinignan ko ang kabuuan niya ulit at kumunot ang noo ko nang makita kong namamayat na siya. Kahit ayoko at bago ko pa mapigilan ang sarili ko, lumapit ako sakanya. "Prince, okay ka lang ba?"

He flinched when I touched his arm kaya agad ko itong binawi. Napaatras ako ng makitang umaapoy na talaga siya saglit.

"S-sorry," utal na sabi ko at lumayo ng konti.

Napatalon ako ng bigla siyang lumapit sa'kin at mahigpit na hinawakan ang braso ko. Aangal na sana ako pero sinigawan niya ako. "You lied to me!"

Nagtaka ako pero na-realize ko agad ang ibig niyang sabihin. At kahit nanginginig at takot na takot ako, hindi ako umapila. "I did..." sabi ko at sinalubong ang galit na tingin niya. "But I'm not sorry."

Inirapan niya ako. "Bullshit," he hissed.

Dahil sa inis ko sakanya at tinulak ko siya papalayo. Natawa ako ng mapakla at tinignan siya. "Gusto mong malaman kung bakit?"

Umiling siya. "No," sabi niya at akmang aalis na nang hawakan ko ang pulsuhan niya at pigilan siya. Malabo na ang paningin ko dahil sa pag-iyak pero hindi ko 'yun ininda.

"Wala akong pakialam!" sigaw ko sakanya at nakita kong nagulat siya. "Sasabihin ko parin!" Huminga ako ng malalim at kahit gusto ko nang umatras ay pinili kong sabihin nalang. Na umamin nalang. Kaya kahit nanginginig na ako sa kaba at takot, nagsalita ako. "Dahil mahal kita, Prince! Kaya ko 'yun ginawa kasi mahal na mahal kita at 'yun lang ang nakita kong paraan para makita mo naman ako! Para malaman mo that I fucking exist and love you so much!"

Hindi siya nakasagot. Tumitig lang siya sa'kin at dahil doon ay mas lalo akong umiyak. Unti-unti ko siyang pinakawalan at hinayaan ang sarili kong humikbi bago ko siya harapin ulit.

"Tama sila... You are a beast. You destroy everything you want to destroy. Including me. You destroyed me."

Umiling-iling siya at mas malumay na ang boses niya nang sumagot siya. "I told you to stay away, Belle. You didn't listen."

I let out a shaky breath. I scoffed and gave a sarcastic laugh. "Exactly. That's the kind of beast you are. You make me want to get destroyed. You're my fucking ruination and you don't even have a clue."

Tumingin ulit ako sakanya at sa kauna-unahang pagkakataon, I saw Prince let go of his mask. Hinayaan niya akong makita na nahihirapan din siya at mas lalo akong napahikbi nang makita ko ang matagal ko nang gustong makita sa mga mata niya.

Lumapit siya sa'kin at sinalubong ko siya.

He cupped my face but said nothing. He just looked at me and let me look at him. "I don't want to be your ruination, Belle. But fuck you're my damnation."

Naiyak ako lalo at napapikit nang mariing nang halikan niya ako. Napahikbi ako sa saya at pinaikot ang mga braso ko sa leeg niya. He kissed me desperately—like he was afraid of something. And I kissed him the same way. Because I was afraid of losing him completely.

Naghiwalay ang mga labi namin pero gaya ng dati ay napunta sa leeg ko ang mga labi niya. Naramdaman ko din ang kamay niya na bumaba at napunta sa pwet ko. Marahan niyang pinisil ang mga 'yon at napaungol ako. Habang unti-unti niya akong binubuhat ay nagpunas ako ng luha. He's here. With me.

Napapikit ako nang itulak niya ako sa dingding at bago ko pa siya sungitan dahil sa lakas ng pagkakasandal ko doon ay napunta na naman sa labi ko ang mga labi niya. This time, I had no complaints. Hinalikan niya ako na para bang uhaw na uhaw siya at hinayaan ko ang dila niyang sakupin ang buong bibig ko. All the pain of the past two weeks of not being with him was slowly disappearing. Unti-unting nawawala lahat at gusto kong suntukin ang sarili ko dahil ang bilis kong bumigay. Pero hindi ko 'yun ginawa.

Just for one more night, I'll be selfish.

One more night. Then I'll go.

Pinakawalan niya ang mga labi ko at hinihingal na pumikit ako. Inipit niya ako lalo at naramdaman kong binitawan na niya ang pwet ko pero hindi ako nahulog dahil sa pagkakaipit niya sa'kin. Nasa leeg ko na naman ang mga labi niya at unti-unti itong bumababa sa dibdib ko. Naka-sando lang ako kaya hindi siya nahirapan pero dahil naka shorts ako na maong, napunta doon ang mga kamay niya.

Namula ako nang maramdaman ang matigas nabagay sa gilid ng hita ko pero imbes na mahiya ay hinila ko lang siya mas malapit sa'kin.

"Your shirt—take it off," hinihingal na utos niya na agad ko namang sinunod. He growled in approval when my bare breasts escaped. Nagtatanggal naman ako ng bra sa loob ng bahay, e.

Napasinghap ako nang walang sabi niyang kinagat ang dibdib ko at napangisi nang matanggal na ang shorts ko. Panty ko nalang ang natira kaya kahit nanginginig na ang mga kamay ko ay tinanggal ko ang polo niya habang busy ang mga kamay at dila niya sa dibdib ko.

"Prince," singhap ko nang pisilin niya ang mga dibdib ko ng sabay at halos hindi na ako makagalaw dahil sa pagdiin niya sa'kin sa dingding. Ulo ko lang ang magalaw ko at mga kamay ko at hindi ko alam kung saan titingin o saan hahawak.

Suddenly, he dropped me. Napatingin ako sakanya dahil akala ko tapos na pero nakita kong tinanggal niya lang ang pantalon niya hanggang sa boxers nalang niya ang natira. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na titigan ang katawan niya dahil bigla ay binuhat na naman niya ako tulad ng dati at sinandal sa pintuan na ngayon ng apartment.

Napasinghap ako nang maramdaman ang mainit niyang balat na mapahawak sa halos hubad kong katawan pero mas napaungol ako nang itapat niya mismo sa pagkababae ko ang katigasan niya.

"Fuck, Belle. You're making me go insane," bulong niya sa tenga ko bago ito kagatin.

You do the same to me. Masyado akong hinihingal para sumagot kaya minabuti ko nalang na itaas ang mga hita ko para iyakap sa bewang niya pero pinigilan niya ito.

"No," hingal niyang sabi habang hinihimas ang dibdib ko. "I want those legs spread wide, but not around me, Belle."

Tumango ako at sinunod ang gusto niya. At kahit may tela pa sa pagitan namin, malakas na napaungol ako ng idiin niya ang pagkalalaki niya sa'kin at ginalaw ang mga balakang niya.

He's dry-humping me!

Palakas ng palakas ang ungol ko hanggang sa naramdaman kong malapit na ako. Mahigpit na humawak ako sa balikat niya habang siya naman ay binaon ang mukha niya sa leeg ko. Mas binilisan niya ang ginawa niya at ramdam na ramdam ko na mas tinigasan siya.

At nang hindi ko na kinaya, sinigaw ko ang pangalan niya habang mahina niya parin na pinagpatuloy ang ginagawa niya.

What an orgasm, isip ko at hinihingal na sumalampak sakanya.

He kissed my ear. "Are you a virgin, Belle?"

Umiling ako. Nawala na sa'kin 'yun nung minsang nalasing kami ni Jasmine at naibigay ko 'yun sa dating boyfriend ko na sumundo sa'kin. I'm not exactly proud of it, pero wala na akong magagawa.

"Hmm... Fuck," galit na sabi ni Prince at kinagat ang tenga ko. "Push down my boxers."

Kahit hinang-hina ako ay tinulak ko pababa ang boxers niya gamit ang mga paa ko. Tinanggal niya 'yun at hubad na hubad na siya habang ako ay naka-panty parin. He hooked his elbows below my knees and raised me. Nagulat ako nang talagang paghiwalayin niya ang mga hita ko kaya namumulang pumikit ako. My legs were spread wide—just the way he liked.

"Belle, look at me."

Hirap na dumilat ako at nakita kong malumay siyang nakatingin sa'kin. Hinalikan niya ako ng mabilis sa labi bago idiin ulit sa'kin ang katigasan niya. Napasinghap ako at ginalaw ko ang balakang ko dahilan para mapaungol siya.

"Naughty Belle," nang-aasar na bulong niya at nagulat ako nang bumaba ang isang kamay niya kaya bumaba din ang hita ko. "Keep it up."

Kahit mahirap ay tinaas ko ang hita ko at pinanood ang daliri niyang pumasok sa panty ko. Malakas na napaungol ako nang mabilis niya itong ipinasok sa'kin at hinugot din ng mabilis. Pinakita niya 'yun sa'kin at hinihingal na pinanood kong nilabas niya ang dila niya para dilaan ang daliri niyang pumasok sa'kin.

Gosh, I've never been this turned on before. At hindi ko aakalaing maglalakas loob akong ibukaka ang hita ko ng ganitong kalawak.

But this is Prince. The man I love. He can have me any way he wants.

"I'm gonna fuck you first," sabi niya habang nakangisi. Hindi niya tinanggal ang panty ko pero hinimas niya ito bago ipatagilid. Halos maiyak na ako sa sarap ng sensasyon nang maramdaman ang matigas niyang pagkalalaki sa butas ko. "Then—" Malumay niya akong tinignan. Nakita kong napalunok siya. "Then I'm taking you to your room and making love to you, Belle."

Napangiti ako sa sinabi niya at 'yung luhang nahulog ay dahil sa tuwa. Kinagat ko ang labi ko at tumango. "Yes, Prince."

"Good," bulong niya at sinuklit ulit ang magkabilang hita ko para mas magkalayo ang mga hita ko. Hinalikan niya ako ng mapusok kaya nung mabilisan niya akong pinasok ay hindi ako nakasigaw ng maayos.

Humiwalay ako sa labi niya nang dire-diretso at mabilis ang ginawa niyang pagbayo at tulad kanina ay hindi ako mapakali. Mas lalo niyang tinaas ang mga hita ko at inipit ako sa dingding kaya mas naramdaman ko ang malalim niyang pag-angkin sa'kin.

While he was fucking me, he grabbed my ass and squeezed. Mas lalo akong napaliyad sa ginawa niya at wala nang lumabas sa bibig ko. Nakabukas nalang ito at napaungol ako nang pumasok ang dila niya para laruin ang akin.

He kept on thrusting in me—owning me completely. And I was his undeniably.

Hindi nagtagal ay binulong na niya sa'kin na malapit na siya, kaya ginalaw ko ang balakang ko para tulungan siya at nang makadating na din ako sa puntong iyon.

"I'm cúmming inside you," bulong niya pero hindi ko na inintindi dahil napasigaw na ako nang maramdaman kong naabot ko na.

And while I was finishing off my órgasm, he rode me hard and fast until he reached his own. Tulad nang sabi niya, he emptied himself inside of me and I didn't complain.

Nang matapos na ay mahina niya paring iniikot ang balakang niya habang hinahalik-halikan niya ang pisngi ko. Ginalaw ko ang ulo ko para sa labi ko mapunta ang halik niya at naramdaman kong napangiti siya.

"So... Do you mind if I take off your underwear?"

Imbes na sumagot at tumawa nalang ako ng malakas at kumapit sakanya ng mahigpit.