Dale Del Valle

——————————————————
———————————

Chapter One

Dale's Point of View

"Bea Alvarez is coming back soon here in the Philippines, pare. Your ex girlfriend, your hot ex-

Before he could finish what he's saying. I gave him a smack on his damn head. Napaka ingay ng isang ito. Napahawak s'ya kung saan ko nabatukan.

"Napakasakit mo naman mambatok!"

"You don't have to repeat!" Inis bulyaw ko.

"Napaka apektado mo pa rin talaga sa ex mo ano. Sabagay kung ano ba naman iwanan." Natatawang gatong ni Jonas na naglalaro sa PlayStation ko.

Muntikan pa akong mabulunan sa beer na iniinom ko. What the effin hell!

"Hindi n'yo naman masisisi yung kaibigan natin. It was just a month ago when Bea broke up with him harshly, men!" Isa pang gatong ni Andrew na katabi ko.

Masama ko silang tiningnan.

Sinubuka ko suntukin sa mukha si Andrew pero natatawa lang s'yang sumasalag sa suntok ko.

Bakit kasi kailangan pa akong hiwalayan ni Bea sa maraming tao. Hindi tuloy maka move on mga kaibigan ko at mga tao sa school. Even my relatives!

Kumalat ang nakakahiyang balita sa mga kakilala ko! At malamang kahit hindi ko naman kilala alam na alam iyon.

Flashback

"I'm sorry, Dale. I'm breaking up with you."

"Okay, fine." Mahinang sinabi ko lang sakanya.
I shouldn't lose my cool just because of this.

Nag iba ang timpla ng mukha ni Bea nang sagutin ko s'ya. "Really? are you okay with this? wala ka manlang ba gagawin Dale?"

Women!

Makikipaghiwalay pero kapag pinayagan parang kasalanan pa ng lalaki! What the hell. Simula pa lang hindi ko na dapat sineryoso si Bea o hinayaan na maging kami. I can't say no to my parents.

Bea's parents is a family friend.

"I'm breaking up with you!" malakas na sigaw n'ya at umiiyak iyak pa. Nakuha namin ang atensyon, ang iba may camera pa. Nangunot ang noo ko sa pagsigaw na iyon ni Bea.

Nakakabingi! Muntik na ata mabingi tenga ko kaya napapikit ako.

Naiwan akong nakatayo dito sa school ground. Madalas kaming nandito at dito din namin balak mag usap.

"Kawawa naman si Dale, hiniwalayan lang ni Bea."

"Sinigawan pa. I felt sad for him."

"He'll surely beg for her love again."

"Bakit ka'ya sila naghiwalay."

Putcha naman oo! Hindi ko kailangan nang awa at atensyon ng dahil lang dito kaya umalis na lang ako dahil nagmumukha lang akong tanga na iniwan ng babae ng walang dahilan. Kahit wala naman akong pakealam akala nila nasaktan ako.

Hindi ako masasaktan ng babae dahil lang dito.

Pero ang ego ko nagagalit!

Kumakalat na iniwanan daw ako ni Bea ng luhaan. It was even posted in social medias. Within a day kumalat na kaagad ang bagay na iyon.

At ngayon iniisip nang halos lahat na sadboy ako dahil lang sa pang iiwan ni Bea saakin para lang sa pag aartista n'ya sa France.

"Kawawa ka naman, Dale! iniwan ka ni Bea para lang sa career n'ya. You seem so sad daw." ani Dahlia ang pinsan ko.

Inabot n'ya sakin ang cellphone n'ya. May gustong ipakita kaya ngunot noo kong tiningnan iyon.

It was my picture from that day looking confused. The caption says, I'm sorry for leaving you, I knew you'll get so sad but I hope you find in your heart someday of understanding and forgiving me.

What the hell!

End of Flashback

"I'll make sure she'll regret embarrassing me." I hissed.

"What’s the plan, then?" Seryosong tanong ni Andre. Napaisip ako saglit kung anong pwede kong gawin para malinis ang pangalan ko sa pinaggagagawa ni Bea.

"Bakit kaya hindi ka maghanap nang babae para pagselosin 'yang si Bea tutal mukhang mahal na mahal ka pa naman." Si Jonas. Nakinig naman ako sa sinasabi n'ya.

"For what?" I asked.

"Pahabulin mo sa'yo. Saktan mo ego n'ya ipagpalit mo sa hindi maganda."Napaisip ako out of nowhere.

"Tanga ka ba Jonas. Bakit hindi sa maganda? Malamang pagtatawanan ka lang n'un pre." Sabi naman saakin ni Dale.

"Ganoon ang uso ngayon. Pinagpapalit sa hindi maganda, masasaktan ego n'ya bakit sa hindi ka level n'ya yung bago mo pre, mas may thrill. Kasi kapag maganda she'll just say she's way more beautiful and better, right?"

Tinapik ni Jonas ang balikat ko, nagpipigil nang tawa.

"Goodluck sa paghahanap pre. Maghanap ka nang hindi typical na naghahabol sa gwapo." si Jude.

"Bugbugin kita pre, para pumangit ka ng kaunti. Malay mo makahanap ka pa."

"Ikaw kaya bugbugin ko?"

"Ayaw ko, maraming chicks sa bar mamaya baka hindi ako makahanap, sayang naman gandang binata ko, pre."

Mamaya pupunta kami sa bar para lang magpalipas nang oras. Sa tuwing naaalala ko kasinungalingan ni Bea nababadtrip ako. I need to let this out.

**

Alexie's Point of View

"Kaloka ka! nasa tamang edad ka na para pumunta nang bar!.” sabi ni Emergie habang naka crossed arms ang mga balikat. Niyayaya nila ako pumunta sa bar ngayong gabi para daw magsaya.

Hindi pa ako nakapunta sa place na iyon dahil bawal at ayaw ko. Mamaya makarating pa sa parents ko na pumupunta ako sa restriction area.

It was considered restriction area for my parents. Hindi ako pwedeng pumunta duon dahil pinagbabawalan nila ako. At ako itong masunuring anak ay hindi talaga pupunta duon.

There's so many cons than pros in that kind of area.

"Ka'yo nalang dalawa. Can't you guys see I'm reading a book. If you don't remember. Then I'll remind you, we might have tons of quizzes the next day kaya mag review nalang ka'yo."

Napahawak ako sa page nang book ko. Naaamoy ko ang maganda at masarap sa ilong na aroma ng mga books. How I love this!

"Ano ka ba Alexie, ngayon lang naman. Sumama ka na, you're so madaya." ungot ni Irish.

"Oh! I remembered, hindi ka pala sumama nang naging brokenhearted ako, ah!"

"Hindi ko naman alam na may boyfriend ka pala!" naiinis na sinabi ko kay Irish.

Silang dalawa lang ang friends ko sa school. Mabuti nga nagkaroon pa ako ng kaibigan, at nagtagal dahil since nasa primary kami ay magkaklase na kami.

It sounded so cliché but a memorable one. Naiiba ako sa kanilang dalawa dahil parehas silang easy-go-lucky at party goers unlike me I'm a kind of boring person for them but for me if I'm surrounded with books hindi ako naboboring ako lang naman itong boring para sakanila.

Hindi lang nila ako maiwan dahil love nila ako kahit boring person ako.

Anyway, Emannuel Griego Alcaide or Emergie for short, he's my gay bestfriend. A big moreno guy but with a lady's heart and Irish Monreal was admired by many. Maganda ang mga kaibigan ko. Ako lang ang napagiiwanan. I was known for having these big spectacles.

"Sumama ka lang duon ka lang sa sofa, sa private room naman ta'yong tatlo lang."

"Sa sofa lang? magsho-showdown ta'yo, no!" pataray na sagot ni Irish.

"Gaga ka! hindi na nga sumasama ganyan pa sinasabi mo."

"Tumahimik na nga ka'yong dalawa napaka ingay ninyo!" sigaw ko sakanilang dalawa kaya napatingin sila parehas sa gawi ko.

"We won't stop until you go have fun with us. Hmp!" ani Emergie. Napakamot ako sa ulo ko. Kanina lang ay ang tapang ko tingnan ngayon naman ay bumaba ang mga balikat ko dahil ang hirap tanggihan ng mga kaibigan ko.

Lalo na kung kinukunsensya at pinililit ka pa!

"Sige na, sasama na nga ako."