De schooldag was veranderd in de hel. Ik had al genoeg rotdagen met deze jongens doorgebracht. Al vanaf de eerste hadden ze al haat om me. Ze hebben één keer iedereen tegen me opgestoken. Je wil niet weten hoe verdrietig ik toen was. Niemand wilde met mij samenwerken of bij mij zitten. Sindsdien zat ik moederziel alleen tegen de muur aan mijn filmpjes te kijken. Er waren ook geen anderen binnen mijn interessegebied. Niemand die fan was van Star Wars, Back To The Future, X-men, Micheal Jackson of wat dan ook. Iedereen volgde de trends. Alles draaide om rap, Enzo Knol, Banana Swing en die modieuze kleding. Wat iedereen droeg, was niet eens mooi. Althans, dat vond ik. Toch was het in de mode. Niemand snapte waarom ik die dingen niet leuk vond. 'Wat is er dan mis met mijn interesses?' vroeg ik me vaak af.

Aanleidingen genoeg om mij te gaan pesten. Ik kan me nog herinneren dat ik betrapt werd met een lightsaber in de eerste. Die had ik meegenomen voor een spreekbeurt. We moesten wat over onszelf vertellen. Helaas ontdekte iemand dat ding in mijn tas bij gym. Een meisje had hem aan Rick gegeven. Na gym trof ik hem met mijn lightsaber. 'Wil je je speelgoed terug?' vroeg hij. Ik zei 'ja'. 'Dat is dan twintig euro.' zei hij lachend. 'Dat is afzetterij!' riep ik boos. Daarop gooide Rick mijn lightsaber uit het raam. Na school vond ik hem kapotgetrapt op het schoolplein. Ik was toen zo verdrietig. Stiekem wenste ik dat ik een tijdmachine had. Net als Doc. Dan kon voorkomen dat ik werd gepest. Hoe wist ik niet. Desnoods zou ik in mijn eentje verhuizen.

Die dag viel de druppel. Ik keek Back To The Future terug. Dat had ik de avond daarvoor gemist, omdat mijn moeder me vroegtijdig naar bed heeft gestuurd. Die vrijdagavond ben ik volgens mij ook de jongens tegengekomen in het winkelcentrum. Iemand riep me en kneep me in de billen. Daarna ben ik snel naar huis gerend. Maar daar was ik niet. In de kleine pauze ging ik dus die film kijken. Ik werd gestoord door die pestjongens. Jack rukte gelijk mijn telefoon uit mijn handen. Hij pakte me zo hard vast dat het pijn deed. Ik deed mijn best om niet te gaan huilen. Dat vinden pesters nou eenmaal leuk. Ik had Jack gedist door te zeggen dat ze in de film slimmer waren dan hij. Nadat ik beloofde om op te houden, duwde hij me op de grond. Plat op mijn gezicht. Daarna ben ik snel naar buiten gerend. Ik wilde even niemand meer zien en tot mezelf komen. Achter de school liet ik mezelf huilend op de grond vallen. Ik dacht aan de nieuwe jongen die vrienden is geworden met de mensen die mij zoveel kwaad hebben gedaan. Hij stond er maar een beetje  bij en deed niks. Ik kon merken dat hij een masker droeg. Hij keek naar me alsof hij medelijden met me had, maar het niet durfde te uiten. Ik wist dat hij het eigenlijk niet wilde. 

Na een lange rotdag ging ik naar huis. Ik zag Ben met zijn groepje wegfietsten. Waarschijnlijk gingen ze ergens rondhangen. Ik fietste in lichtsnelheid naar huis. In mijn dagdroom zat ik bij Het Verzet van Star Wars. Tyler, Jack en al die anderen hoorden bij The Dark Side. Ik wilde hen koste wat het kost vernietigen. Samen met alle helden gingen we naar hun basis. Binnen één schot waren ze allemaal dood. Ik was erg blij. Helaas was het maar fantasie. Ik had geen wapen waar in ze mee kon verslaan. Maar de gedachten lieten me weer lachen. Thuis had mam thee gezet. 'Hoe was het op school?' vroeg ze. 'Prima.' Mam hoefde niks te weten. Zij kon mij niet helpen in mijn strijd. Snel dronk ik mijn thee op en ging naar boven om huiswerk te maken. Ik schreef op wat ik had meegemaakt, wat me hielp. Ik schreef mijn vermoeden over Ben op. Het leek alsof hij iets verborg wat zijn vrienden niet mochten weten. Natuurlijk vond ik het erg sukkelig van hem dat hij gewoon de verkeerde kant koos. Die jongens moesten ons maar accepteren zoals we zijn. Een nerd is niet minder dan een popie. Ik besloot om de hele avond John Lennon te luisteren. Mijn favoriete lied van hem was Imagine. Dat gaat over vrede en respect. Daar streed hij voor in zijn liedjes. Ik vond het zo jammer dat hij dood is. John Lennon had nog zoveel kunnen doen. The Beatles was daarom mijn favoriete band. Veel beter dan dat 'Kind van de duivel'. Dat wil je toch niet zijn? In die rapteksten gaat het alleen maar over drank, drugs seks en zo kan ik wel meer dingen opnoemen. Toch zijn er  veel mensen die dat leuk vinden. Ik wilde zoveel dingen tegen Ben zeggen. Zoveel dat ik het van me af moest schrijven.

Ben,
Ik heb je vandaag met de populaire jongens gezien. De jongens die mijn arm er bijna afrukten. Ik zag medelijden in je ogen. Je wil dit niet. Je past jezelf aan voor deze pestkoppen. Dat is niet nodig. Ze horen je te accepteren zoals je bent. Verbergen lost niks op. Onthoud dat.

Verder kwam ik niet. Ik gooide de brief weer in de prullenbak. Ben zou het toch niet lezen. Hij zou zelfs niet naar me luisteren. Toch moest ik die ene plek raken om zijn gedachten te veranderen.