Ik vond het erg stom van die jongens dat ze Lises tas in de plas hadden gegooid. Als meneer Tuinder niet zo streng was, moest Lise alles vergoeden. Ik had zo de neiging om Jacks tas in het zwembad te gooien. Mijn 'vrienden' hielden me op de hoogte van hun straf. Rick kreeg een baan bij de supermarkt. Sommige ouders betaalden zelfs mee! Alsof ze het goedvinden dat hun kind zo doet. Mijn moeder zeurt de hele tijd dat ik geen vrienden meer met hen mag zijn. Ik wist serieus niet waarom ik bij ze bleef. Diep in mijn hart wilde ik ze in de steek laten. Die popies zoeken het maar lekker uit. Toch bleef ik omdat ik bang was om weer gepest te worden. Eigenlijk best stom van mezelf.

De kerstvakantie begon. Daar was ik echt aan toe na die verwarrende periode. Mam was blij dat we weer wat meer tijd met elkaar hadden. Ik had er geen behoefte aan om met Tyler en de andere jongens af te spreken. Eigenlijk wilde ik helemaal niet aan school-gerelateerde dingen denken. De kerst heb ik overleefd. Omdat we niet met z'n allen sinterklaas vierden, kregen we cadeautjes met kerst. Op de dag voor kerst was mam de hele dag bezig met schoonmaken. Elke vierkante centimeter van de woonkamer werd onder handen genomen. Ik moest zo'n rotpak passen dat voor geen meter stond. Toch had ik liever dit dan rondhangen met mijn vrienden.

Mijn familie was best groot. Mijn moeder heeft een broer en een zus. De zus had vijf kinderen. De oudste was veertien en heet Emma. Haar vijfjarige, jongste zusje heette Fleur. Daartussen heb je Cameron van twaalf, Coco van negen en Kim van zeven. Cameron had het zwaar als enige jongen. Oom Wouter, mams broer had twee jongens; Robin en Robert. En ze waren nog tweeling ook. Mijn oma van mams kant is overleden. En dan had je ook nog paps kant van de familie. Pap had één broer genaamd Peter. Hij heeft geen kinderen. Oma Teuntje was altijd enthousiast als het op cadeaus aankwam. Ze wist precies wat iedereen leuk vond. Van haar heb ik ook mijn eerste lightsaber gekregen. Eerste kerstdag begonnen we met een kerstontbijt. Toen ik wakker werd, werd door iedereen ge-appt. Ze wensten me allemaal een vrolijk kerstfeest. Ik wenste iedereen hetzelfde terug. Mam had croissants en kaiserbroosjes gebakken. Maud nam een kerst-musically op. Bij haar was het zo makkelijk om de trends te volgen. Telkens als ik af wilde haken, moest ik mezelf tegenhouden om weer nerd te worden. Volgens mij moet het gewoon in iemand zitten. Tegen twee uur kwamen de eerste familieleden. Eerst het grote gezin van tante José en daarna oom Wouter met zijn vrouw en tweeling. Als laatste kwam oma Teuntje aanzetten. Fleur en Kim werden helemaal wild toen ze haar zagen. Zoals gewoonlijk kwamen de cadeautjes eerst. De kinderen kregen één voor één hun cadeautjes. Oom Peter mocht beginnen met geven. Van hem kreeg ik een groen lightsaber. Serieus, ik kan mijn lightsabers wel tentoonstellen. Zoveel heb ik er nu. Ik leeg van opa een plaat van The Beatles. Volgens mij had ik dat al heel lang niet geluisterd, maar toch was ik er blij mee. Al mijn platen kreeg ik van opa. Hij had ook beloofd dat ik al zijn platen kreeg als hij doodging. Als laatste kreeg ik het cadeau van oma Teuntje. Ze gaf me een BB-8 (rotbotje uit Star Wars) powerbank. Na de cadeaus gingen we spelen. Robin en Robert wilden zoals altijd StarWarsje spelen. Ik stemde er maar mee in. Cameron deed ook mee. Nadat onze slag mijn hele kamer overhoop had gehaald, riep mam dat we gingen gourmetten. 'Mogen we een keer Star Wars met je kijken?' vroeg Robert smekend. Hij en Robin zijn tien, dus eerst vroeg ik het aan oom Wouter. Hij vond het prima. Elke familiebijeenkomst zat ik aan mijn neefjes vast. Ik had mini-hamburgers. Na het gourmetten ging de familie weg. Mam stuurde me meteen naar boven om mijn kamer op de ruimen. Die hadden mijn neefjes omgebouwd tot ruimteschip. Al mijn Star Warsspullen verdwenen achter het schot. Daar verstopte ik ook mijn platen. Met pijn in mijn hart legde ik ook mijn cadeaus achter het schot. Vorig jaar had ik tot laat in de avond ermee gespeeld. De wereld dwong me om een masker op te zetten. Onder het opruimen, riep mijn moeder me. 'Ben, ik heb post voor je!' Ik rende de trap af. Mijn moeder zat op de bank met een envelop in haar handen. Ik maakte de envelop open. Het was een kerstkaart van Lise! Ze had mooi werk verricht. 'Is het van je geheime aanbidder?' vroeg Maud. 'Pap, mam, Ben is verliefd! Ben is verliefd!' Ik ging maar naar mijn kamer. 

In mijn kamer draaide ik mijn nieuwe plaat. Ook checkte ik mijn telefoon. Tussen mijn meldingen stond dat STUK-TV had gepost. Meteen wiste ik de melding. Waarom keek ik dat nog? Toen ik me op The Beatles concentreerde, dacht ik aan die goeie, ouwe tijd. De tijd dat ik mijn eigen karakter niet verborg en dat ook niet wilde. Mijn goede voornemen had ik dan ook bedacht. Ik ga mezelf niet meer verstoppen en 'nee' durven zeggen. Dat is de enige manier om weer gelukkig te worden. Ik dacht dat ik er goed aan deed om mezelf aan te passen. Nu weet ik dat het niet zo is.