George: Twój smutek zawsze wprawia go w stan, z którego nie da się go wyrwać dopóki nie będziesz szczęśliwa. Chłopak za każdym razem, gdy masz zły humor znika na co najmniej piętnaście minut w kuchni. Przychodzi do ciebie z kubkiem gorącej czekolady i Twoimi ulubionymi żelkami. Czasem potrafi upiec babeczki lub ciasto, gdy widzi, że twój stan jest bardzo zły. Uważa, że twój uśmiech jest najpiękniejszy na świecie, więc stara się wydobyć z ciebie choć odrobinę szczęścia za pomocą twojego ulubionego jedzenia.

Blake: Za pierwszym razem, gdy tylko zauważył, że coś cię trapi, usiadł obok ciebie na kanapie. Po chwili braku reakcji z twojej strony przysunął się bliżej i położył delikatnie rękę na twoim udzie. Wtulił się w twój bok, otaczając cię swoimi ramionami. Schował twarz w twoich włosach, a ty czułaś jego ciepły, spokojny oddech na szyi. Nie musiał nic mówić. Sama jego obecność wpływała na ciebie kojąco. Od tamtej pory robi dokładnie to samo za każdym razem, gdy coś zepsuje twój humor.

Reece: On po prostu nie znosi, gdy jesteś smutna. Nie może przeboleć myśli, że ktoś cię skrzywdził, a on nie mógł nic na to zaradzić. Dlatego zawsze stara się złagodzić twój ból. Potrafi siedzieć przed tobą i robić śmieszne miny lub wygłupiać się przez naprawdę długi czas. Tak naprawdę, nigdy nie odpuścił, dopóki się nie roześmiałaś. A gdy już dopina swego, nachyla się w twoją stronę i daje tak słodkiego buziaka, że wszystkie smutki schodzą na drugi plan.