NIESPRAWDZONY
Następnego dnia było inaczej niż zwykle. Zamiast czekających na mnie ubrań i śniadania była sama odzież. Najzwyklejsze niebieskie spodnie i czerwona bluzka. Wychodząc z łazienki na zaścielonym łóżku siedział Alfa.

- Dzień dobry Nora. - Wstał jak mnie tylko zobaczył.

Nie odpowiedziałam, byłam zła za wczoraj i nie poprawiało sytuacji to, że jestem głodna.

- Co ty tutaj robisz?

Zmarszczył brwi słysząc mój niemiły ton. Był ubrany w białą bluzkę i czarne jeansy i chociaż w jego ubiorze nie było nic nadzwyczajnego wyglądał strasznie dobrze.

- Przyszedłem po ciebie. Dzisiaj jesz śniadanie ze mną i z moją watachą.

I nim się obejrzałam splótł nasze dłonie razem i ciągnął mnie jak mniemam do jadalni. Jadalnia była wielkim pokojem gdzie stał jeden ogromny stół. Miejsca przy nim były już zajęte i zostały tylko dwa specjalnie dla nas. Był stół szwedzki z czego bardzo się cieszyłam, bo to będzie jedna z pierwszych rzeczy od kilku dni o, której będę mogła decydować. Tak... Cóż chyba jednak nie. Zanim zdążyłam mrugnąć Alfa wziął mój talerz samej nakazując mi usiąść, a on poszedł nałożyć mi i sobie jedzenie.

- Czemu to zrobiłeś?

- U nas to tradycja. - Wzruszył ramionami

Rozejrzałam się dookoła i jakoś nie zauważyłam, żeby każdy mężczyźni to robił. Oczywiście zdarzały się wyjątki. Uznałam, że nie będę sobie już tym głowy zawracała i zaczęłam jeść. Kiedy Alfa zauważył to uśmiechnął się i zrobił to samo. Jego uśmiech był cudowny, rozświetlił całą twarz dzięki czemu wyglądał młodziej, a jego oczy lekko się przymrużyły. Wstrzymałam oddech widząc to jaki był w tej chwili szczęśliwy, wyglądał wtedy jeszcze bardziej przystojniej.
Po skończonym śniadaniu znowu złapał mnie za rękę i zaciągnął mnie do sypialni, w której spałam.

- Usiądź.

Usiadłam na łóżku bojąc się, że znów będzie chciał, żebym się z nim przespała. Jednak nie. Chwilę później był już obok mnie i obrócił mnie tak, że leżałam na brzuchu na jego kolanach a on sam dawał mi klapsy w tyłek...

- Za co to? - Wyszeptałam cicho będąc na skraju płaczu

Był wilkołakiem przez co miał większą siłę i chociaż nie użył całej swojej mocy to i tak mocno mnie uderzał. I to bolało.

- Próbowałaś uciec. A ode mnie się nie ucieka.

~*~
Wiem, że ostatnio nie pojawiały się rozdziały i przepraszam za to. Mam nadzieję, że moja wena wróci i, że rozdziały będą się już regularnie pojawiać (jeśli to się wydarzy to na pewno dopiero po 10 czerwcu)