Isang linggo.

Isang linggo mula ng huli kong makita si Akiko. Ni hindi narin sya nag te-text o tumatawag sakin. Nasisira na ba yung relasyon namin? Ayoko. Ayokong masira iyon ng dahil lang dito.

Hanggat maaari iniintindi ko naman sya eh. Hanggat maaari, gusto ko syang suportahan. Gusto ko malaman nya na nasa tabi nya lang ako pero walang silbi iyon. Ilang text at tawag ang binigay ko pero ni isa duon walang sagot akong natanggap.

Ayoko man isipin pero baka naman.. Baka naman devoted na sya sa kaibigan nya?

Sa isiping iyon, hindi ko maiwasang di matakot. Masaktan. Maluha. Paano kung may iba na.. Samin?

"Baby? Di ka pa kakaen?" Jarred. Nag punas ako ng luha saka tumingin sa kanya.

"H-Hindi pa. Mamaya na ako kakain, mauna ka na."

"May problema ba? Love life?" umiling ako. "Eh ano pala?"

"Wala lang. Ilang araw din akong puyat dahil sa panunuod. Gusto ko muna matulog." ako. Tumango lang sya.

Nag bukas ako ng facebook. Yun nalang ginawa ko para malibang hindi maisip yung isipin na nasisira na akming dalawa ni Akiko. Hindi ko kaya. Mahal na mahal ko sya at gagawin ko ang lahat para intindihin yung sitwasyon nya.

I was scrolling to my newsfeed when something caught my attention. Sa facebook ni Akiko ay may naka post.

'I'm happy with her. -SJT'

It has-- WHAT?! It has 800+ likes and 300 comments! Hindi ko alam na famous sya sa facebook! Napa ngiti ako. Those SJT are the first letters of my name. I click the like button for that. Nag scroll down pa ako. Nakita ko yung mga post ng mga friends ko na hindi ko kilala. 

Naisipan kong pumunta sa timeline ni Akiko. It shaken me when I saw the first photo that he posted three hours ago. Picture yung kamay nya na may hawak ng isa pang kamay with dextrose. With the caption of 'get well soon, honey' .

Honey?

Wala sa loob na sinarado ko agad yung laptop saka umupo sa kama. So nasisira na nga kami?

Parang ang tagal ng oras na naka upo lang ako. Kung di pa bumukas yung pinto at niluwal nun si Jarred ay di ko mapapansin na gabi na pala. So, I've been spacing out for hours and yet what's occupying my mind is the photo the Akiko posted.

"Baby, di ka ba nagugutom?" umiling ako. Naramdaman ko syang umupo sa tabi ko saka umakbay sakin.

"So tell me what's wrong." he demand.

"Nothing's wrong Jarred. I'm just tired." kulit din nito eh no? Kanino ba nag mana tong kapatid kong to?

"Everything is wrong, Sky. Everything. Kung di mo lang napapansin, kanina pa ako labas masok sa kwarto mo and watching you. Kung di pa ako nag salita, baka hanggang sa pag tulog ko, di mo parin napapansin na nasa tabi mo ako." mahabang sabi nya na nagpa gulat sakin. So ganun kaokupado ang utak ko?

Bumuntong hininga ako saka hinawakan yung dulo ng damit ko.

"Natatakot ako.. Hindi ko pa nakakausap si Akiko sa loob ng isang linggo." amin ko.

"Nag away ba kayo?" umiling ako. "Did you text or call him?" tumango ako. "Kung gusto mo samahan kitang pumunta sa mansion nya. Kausapin mo tapos ako bibisitahin ko yung kambal. Matagal-tagal narin nung huli kaming nag kita."

Tumango agad ako. Hinaplos nya yung ulo ko saka lumabas ng kwarto. Ako naman, mabilis na naligo at saka nag bihis. Pag labas ko, naka ayos narin sya. Siguro yung banyo sa kusina yung ginamit nya para maka ligo. Bumaba kami ng basement and using his car, he drove off.

Habang nasa daan, di ko maiwasang kabahan. Anu bang aabutan ko duon? Yung nagkaka mabutihang Akiko at Mia ba o yung katulad ng iniwan kong sitwasyon nila. Sa pag iisip ko, hindi ko namalayang naka hinto na kami at nasa laas na si Kuya Donald.

Lumabas narin ako, pero bago pa mana ako makapag tanung ay lumabas agad si Yahiko na naka pajama na kulay pink. Humalik sya ng mabilis sa pisngi ko saka kumapit sa braso ni Jarred.

"Don't kiss my sister in front of me, Yahiko." kalmadong sabi ni Jarred pero natatawa.

"Eh na-miss ko si Angel eh! Pati naman ikaw =3=. Tara na. Let's go inside, maraming mosquitoes dito sa labas."

Sabay sabay kaming pumasok. Pag upo ko palang sa living room, hinarap ko agad si Yahiko na nag ku-kwento ng kung anu-ano kiay Jarred. Yung isa naman nakikinig lang at pangiti-ngiti. Ang akala ko si Akiko na yung lumabas pero isa lang iyon sa kambal. Si Yahiro.

"What brings you here?" naka ngiting tanung nito.

"Well.." tumingin si Jarred sakin. Tumingin din sakin yung dalawa.

"Gusto ko sana makausap si Akiko." diretsong sabi ko.

"Nasa Japan silang dalawa ni Mia for almost one week na." Yahiro.

 "Nasa Japan silang dalawa ni Mia for almost one week na." 

 "Nasa Japan silang dalawa ni Mia for almost one week na."

"What!?" sigaw ni Jarred. Ako nanatiling naka upo.

"Why? Hindi ba nya nasabi sayo?" Yahiro

"Hindi eh.." mahinang sabi ko.

"HOLAAAA~ NAG SECRET SAYO SI AKIKO-CHAN KOOO~!!"

"Yahiko!" sigaw nung dalawa.

Agad naman ito tumikom ng mapag tanto kung anu ang sinabi nya. Nanlamig bigla yung buong katawan ko sa nalaman ko. Bakit hindi nya sinabi sa akin? Bakit kailangan malaman ko pa sa ibang tao yung pinag gagagawa nya! Ano nya ba ako! Girlfriend nya ako, at kahit papaano, siguro naman may karapatan ako na malaman iyon dahil nag aalala din ako!

Tumabi agad sakin si Yahiko saka hinawakan yung kamay ko. Guilt is written on his face habang namumula sya. Ngumiti lang akong pilit saka huminga ng malalim. Ang sakit sa dibdib. Parang guso ko puntahan si Akiko at saka pag sasapakin! Dalawa sila ng Mian nya!

"Who's Mia?" Jarred. Oo nga pala, walang alam si Jarred. At panigurado, magagalit sya pag nalaman na babae ang kasama ni Akiko.

"Well, childhood sweetheart silang dalawa ni Akiko since middle school." Yahiro. Parang may sumabog sa dibdib ko ng banggitin nya yung sweetheart. Ang sabi ni Akiko, mag kaibigan lang sila.

Nagulat kami ng biglang malaglag ni Jarred yung baso ng juice. Natapon iyon sa sahig. Nang tignan ko sya binigyan nya ako ng blangkong titig. Napa kagat ako sa labi saka yumuko lang. Galit na sya.

"Pero I don't like her because she's a creep! Lagi syang nasa house namin and telling us they will get married when they grow up~! Ayoko sya talaga ng super-duper kasi nilagyan nya ng bubblegum yung hair ko kaya naging short hair ako dati.~ Di'ba Yahiro-kun!?" Naka ngusong sabi ni Yahiko

This is too much for me. Ang daming secreto naman na nalalaman ko.. Na halatang tinatago sakin ni Akiko. Bakit? May feelings pa ba sya sa Mia'ang yun!? Kung wala, masasabi nya namin sakin ang lahat and he knows that I will understand it! Pero bakit nya parin tinago!

Nag iinit na yung sulok ng mga mata ko ng tumayo ako.

"Gusto ko nang umuwi." yun lang ang sinabi ko at naunang umalis sa kwartong yon.

AKIKO'S POV

"Where is my phone?" seryosong tanung ko kay Mia.

"Dunno?" prenteng sagot nya.

"MIA!" sigaw ko na.

Bigla naman syang umiyak saka tumalikod sa akin. Bumuntong hininga ako saka na pasabunot sa buhok ko! Ilang araw ko ng hinahanap yung cellphone ko dahil hindi ko makita! Ang alam ko nasa bag ko lang iyon ng hindi ko na makita! I know Mia hide it but she's just denying it.

Napilitan kaming umuwi ng Japan dahil naruon ang Lolo ni Mia. Gusto syang makita. I'm expecting to stay here for couple of days but fuck, it's been a week! Hindi ko nasabi kay Sky na aalis ako dahil ayaw kong mag isip sya. Nag-aalala sya kay Mia kahit alam nya yung sitwasyon ko sa paligid ng babaeng to!

"What's going on here?" Mia's father.

"Nothing." tumalikod na ako at lumabas ng kwarto nya.

Kinuha ko yung laptop ko saka akamang mag bubukas ng facebook when I couldn't open it! I'm sure i typed the right password, pero ayaw! Mas lalong akong nagalit! Si Mia lang naman ang nag bukas ng facebook ko the last time I check it!

Binato ko ng malakas yung laptop till it broken. Sinipa ko pa iyon. Agad lumabas yung parents ni Mia na gulat na gulat. Tinignan ko sila ng masama saka lumabas ng bahay nila. 

"Why can't she just die?" bulong ko.

Nag pahatid ako sa driver nila hanggang sa mansion namin. Pag pasok ko, sinalubong agad ako ng batang babae. She's around six years old. I just pass to it and about to go to my room when it spoke.

"Onni.. I miss you." naka yukong sabi nito saka tumakbo na papunta sa kung saan. Tumalikod nalang ako saka tumuloy sa kwarto.

Hindi pa man ako nakaka higa sa kama ko ay may kumatok agad. Hindi ko iyon pinansin pero mas lalong sumama ang timpla ko ng basta itoin pumasok. Mabilis akong tumayo saka sinigawan ito.

"Get out of my room!" sigaw ko.

"Don't shout, Akiko." mahinahong sabi nito saka umupo sa kama. Bumalik ako sa pagkakahiga at tumalikod dito. Hinaplos nito yung buhok ko pero pumiksi ako.

"Is there a problem? Tumawag ang parents ni Mia and they said na nag pahatid ka sa driver nila ng di nag papaalam." mahinahong sabi nito. Humarap na ako saka umirap.

"How I wish I could kill that bitch!"

"Yukimura Akiko!" sigaw ng nanay ko.

"Mia just hide my phone. I'm over staying!" sigaw ko. Maybe I could be this open when it comes to her. Our relationship is not bad, pero hindi rin maganda.

"This is where you belong.. Or is it because of that chinise girl na estudyante mo." napa maang ako. Ngumiti nya sakin saka nag kibit balikat. Umirap uli ako. Natural, alam nila. Panigurado pina sundan ako ng tatay kong over protective sakin.

"She's not just my student.. She's my wife." Mabilis na sagot ko, napahinto ako sa sinabi ko pero napa ngiti rin. "Yeah. MY WIFE."

"I should meet her, son. I can see that you're smiling. Is that because of her?"

Sumimangot agad ako ng makita yung matandang lalake na buhat-buhat yung batang babae. Nilapag nya iyon. Agad naman sumiksik sakin yung bata. She's Ayane. Anak sya ng pinsan ko at dinala ng nanay ko para ampunin.

"None of your business, old man." sabay talikod ko dito.

Sanay naman na syang tinatawag ko nun. 

He laugh. Mas lalo akong sumimangot. Kahit anung gaspang ng ugali ko, wala lang sa kanya. Pinag laruan ko yung buhok ni Ayane saka tumingin ceiling. Pumikit ako ng mariin at agad naman lumabas yung imahe ni Sky na naka ngiti sa akin. God, I really love that woman.

Narinig ko nalang silang lumabas. Si Ayane, naka tabi lang sakin. Maya-maya lang panigurado ay tulog narin ang batang to. Narinig kong may kumataok. Hindi ako sumagot.

"Akiko-sama, anata ga homon-sha o motte imasu." (Master Akiko, you have your visitor)  sabi ng maid sa labas ng kwarto ko.

"Kinishinai!" (I don't care!)  sigaw ko. Nawala naman agad yung maid.

"Akiko, baby.. Are you still mad at me?"

Tumaas yung kilay ko saka nag mulat ng mata. Pag tingin ko si Mia. Sinamaan ko sya ng tingin saka tinignan si Ayane. Tulog. Binalik ko yung tingin sa ka kanya.

"Get out. Ayane's sleeping." malamig na sabi ko. Gusto ko na syang umalis sa harapan ko dahil baka hindi ko sya matantsa!

"Why bother? You hate that brat anyways! Anak lang naman sya-- Kyaaa!!!"

I threw my alarm clock towards her. Namutla sya. Mabuti nalang naka iwas agad sya. Binigyan ko sya ng masamang titig saka inayus yung higa ni Ayane. Naka siksik kasi to sa dibdib ko. Medyo na alimpungatan yung bata kaya tinapik ko.

"Don't you fucking dare, bitch.. Kapatid ko na ang dinadamay mo." galit na sabi ko. Yep, Ayane is now a Yukimura. Wala kasi kaming kapatid na babae and our parents decided to adopt her.

Kinunutan ko sya ng noo ng mapa upo sya. Alam ko naman nag iinarte na naman sya. Ganyan naman sya. She's using her sickness to get close to me and I found her a desperate woman. Hindi ko sya pinansin. Bumalik ako sa pag pikit ng may marinig akong kumalabog.

Pag angat ko ng tingin.

"Fuck, Mia!" sabay dalo ko sa kanya.

She's lying on bed while catching her breath. Pinag papawisan sya ng malamig kahit todo ang aircon ng kwarto ko.

"Tasukete!! Mia!" sigaw ko. Shit, she's fucking serious this time!

Agad naman may dumating na maids. Sinugod ko sya ospital.

I was sitting at the waiting area when a doctor approached me. Naruon din ang nanay ko with her parents when the doctor started to tell about her condition. Parang nawalan ako ng pandinig kung anu man ang sinabi ng doctor.

All I know that I heard it right.

Mia's anemia turned into leukemia and it's now on the second stage.

JARRED'S POV

"Let's talk." seryosong kausap ko kay Yahiro.

"Sure. About what?" naka ngiti nyang tanung.

"I know I shouldn't butt in to our sibling's relationship but we have  talked about this before. Hahayaan ko na magkaroon ng relasyon ang mga kapatid natin kung hindi sasaktan ng kapatid mo ang kapatid ko." mariing sabi ko.

Nakita kong sumeryoso ang mukha nya. For fuck's sake, parang naka-high yung kapatid ko sa shabu! Naka tulala lang sa kwarto nya! Para na nga akong na katira sa mental hospital dahil sa kanya! Ultimo pati pag kain, kailangan ko pa ipaalala.

And I hate it.

I hate seeing my sister being hurt again just because she loved. Nasaktan na sya ng dahil samin. Nasaktan sya dahil minahal nya yung pamilyang kahit kailan hindi nag pakita ng pag mamahal sa kanya. Kung meron man, ako lang iyon pero hindi ang mga magulang namin. At ngayun sa lalakeng mahal nya.

"Storm, baka pwede natin pag usapan to. My brother is taking care of Mia. May sakit yung tao." mahinahong sabi nya.

"Yahiro, naiintindihan ko. Pero sana hindi kinalimutan ng kapatid mo na may nag aalala sa kanya dito. At kapatid ko iyon!" O.a na kung o.a pero kapatid ko ang pinag uusapan dito.

At kahit hindi mag salita ang kapatid ko, alam ko. Ramdam ko na hindi na sya.. Hindi na sya kumpleto. Alam kong may nakuha na si Akiko na hindi pa dapat napunta sa kanya. Pero nanahimik ako. Dahil nakikita ko sa kanila na mahal nila yung isa't isa.

Hindi ako gago para hindi malaman na may ginawa ang sutil na batang iyon sa kapatid ko nung araw na umuwi ito sakin at umiiyak.

"I'm sorry bro. I know you're just protecting your sister. Babae yun eh. Pero sana intindihin mo. Kapatid ko si Akiko. Narito ako para ipag laban din sya. Intindihin mo na hindi gusto ng kapatid ko na saktan si Sky. She's everything to him! Baka may nangyari lang sa Japan."

"Yeah. Two weeks na walang communication. Ang cool ng kapatid ko at natiis nya yon."

Bumuntong hininga si Yahiro saka tumingin sa iba. Ganun din ang ginawa ko. Ayoko masira yung pagkakaibigan namin ng dahil lang dito.

"Look, Storm. I will try to contact him. Baka malaman natin yung dahilan."

Tumango nalang ako.