SKY'S POV

Kanina pa ako naka upo dito at tinigtignan yung mga classmates ko. Ang sabi ay may papalit na kay Yuki sa pagiging Science Professor. Yun siguro yung time na may sakit ako kaya hindi ako inform sa sinabi nya.

Tumayo kami'ng lahat ng dumating si Yuki. Nag iwas agad ako nang tingin ng bigla sya'ng napa tingin sakin. Ewan, bigla'ng umingay yung dibdib ko! Busy pa ako sa pag papa-ikot ng ballpen sa kamay ko nang magsalita sya. Hindi ako interesado lalo na kung numbers ang pag-uusapan.

Minsan nag tataka ako. Ayoko umasa pero nakaka ilang. Sa tuwing papasok si Yuki, matik na sakin sya una'ng titingin bago sa iba. Clingy din sya sa'kin pero pag may iba'ng tao, para'ng strangers kami.

It's not like I want him to be visible in front of others. But seriously. It makes me sick, knowing that he's being too off-guard and unprofessional sometimes. As I'm doing my pen spinning. All my sense get stiff. I got froze, and it's getting harder for me to breath every second that passes.

I don't know how. Or why it happen. Even I'm holding my concentration very well. Just hearing those words can really make me froze to death.

Marinig ko lang ang pangalan nya.. gusto ko na'ng mag tago o di kaya ay umalis na agad sa kinauupuan ko.

"Hi, I'm Mico Alcantara. And I will be your Science Professor from now on."

Nag tama ang mga mata namin.. Nakita ko ang gulat sa mga mata nya pero hindi naman iyon halata.. Daig ko pa ang tinakasan ng hininga ng ngumiti sya sakin na para ba'ng ngayon lang kami nag kita.. Yung mga tingin na i-iyon.. Tinignan ko si Yuki, as usual, poker face lang sya!

"Ay! Ang bata pa tignan ni Sir!" Chelsea -_-

"Gosh! Mukha mas lalo ako'ng hindi mag s-skip ng klase ah!" Marian

"Pssh. Panibago'ng crush na naman.." boys

"Oh! It seems that we're gonna get along! Ah Mr. Yukimura, I appreciate your help, thank you!" how could he act like that?!

Tumango si Yuki at saka tumingin muna sakin bago umalis. Ang sama ng tingin nya sakin like saying 'don't you dare flirt him' look. NEVER!

Nakatayo pa rin sya sa harap kaya tumingin ako sa bintana. Hindi ko rin naman maiwasan na hindi marinig ang pag uusap nila ng mga classmates ko. Psh, bakit ba narito sya!?

-

Agad na lumabas ako ng klase kahit may 2 minutes pa bago mag bell. Pumunta ako sa cafeteria at saka diretso ng kusina. Wala naman na sila'ng magagawa kung naka pasok na ako.

"Hey! How many times do I need to tell you, FALL IN LINE!!" Joan

"Dalawa'ng coke in can tapos kahit ano'ng junk food na meron kayo."

"Wow. Hindi ka ata masigla ngayon? Oh eto, bayaran mo na lang mamaya!" Joan

"Thanks."

Umalis agad ako at nag lakad-lakad. Halata ba'ng di ako masaya? Oo, at kahit ngayo'ng nag lalakad ako ay nag mamasid ako. Baka mamaya bigla na lang sumulpot yun sa kung saan. Mukha ako'ng tanga na nag lalakad habang pa lingon-lingon sa paligid-

"What are you doing?"

"AY PALAKA!!" sigaw ko! Hala sino yun!

"I'm not a frog."

Sumimangot ako ng makita ko yung nag salita. Ang poker na mukha nya pa rin ang nakita ko. Hindi ko na lang sya pinansin at saka nag lakad. Ang akala ko ay mag-isa na lang ako pero sumunod pala sya at nag tatanung pa.

"Did you talk to him?" sya

"..."

"Don't come near to that Professor. You understand?" sabi nya sa mariing tono. Hindi ko sya pinansin hanggang sa mapansin nya yung hawak ko.

"That's not good for your health."

"Psh. Hayaan mo ko!" sigaw ko.

"Come. I'll treat you 'food'. Not junk like that."

"Ayoko-"

"SJ.."

Kusa'ng napako ako sa kinatatayuan. H-Hindi ako maka galaw! Alam ko'ng hindi narinig ni Yuki iyon pero malinaw na malinaw sa mga tenga ko iyon. Dahil naka harap sakin si Yuki ay hindi nya nakita si M-Mico na biglang tumakbo at..

May humalik sakin.

"I missed you, baby."

Napa maang ako ng halikan nya uli ako sa labi. H-Hindi ako maka galaw k-kaya hindi ko sya mapigilan ng basta nya na lang iginalaw ang labi nya na para ba'ng eksperto sya duon. Habang magka hinang ang mga labi namin ay napa tingin ako kay Yuki.

'Y-Yuki.. Tulong!'

Pero nawalan ako ng pag-asa ng makita ko ang blangko nya'ng ekspresyon na naka tingin samin. Hindi ko alam kung bakit nasaktan ako ng basta nya lang ako nilagpasan at binangga pa.

Ah oo nga naman. He's just my professor and he doesn't care about my personal issues.

Siguro dahil na rin sakit na naramdaman ko ay nagawa ko'ng itulak si Mico at saka ito sinampal ng malakas. Nanginig ako ng makita ko kung paano mag bago ang ekspresyon nya. Balak ko sanang tumakbo pero hinatak nya ako at malakas na isinandal sa pader.

'Shit, dalawa lang kami!'

"That hurts.. SJ."

"G-Get off me!" pilit ako'ng pumipiglas pero ang higpit ng hawak nya!

"How dare you cheat on me?" natatakot ako..

"I-I d-did not! A-At kung makipag landian ako s-sa iba, wala ka nang pakielam!"

"I do care, you're mine."

Pumikit ako ng dilaan nya ang pisngi ko saka binitawan. Nakaka takot na tingin ang binigay nya sakin at pagka laon ay narinig ko ang mga yabag ng tao. Ngumiti sya at nakita ko kung sino ang mga iyon.

"Hello Sir Mic! Oh Boss, dito ka!?" Isma

"Haha. Nagka salubong kami dito. Anyway, I have to go my 'dear student'." Mico. Bwisit.

Ngumiti pa sya samin o sakin bago umalis. 'Di ko pinahalata na nanginginig pa ako at isa-isa'ng pinulot yung pagkain na nalaglag ko. Pumikit ako ng hindi ko magawang hawakan yung soda dahil sa nginig at takot na nararamdaman ko.

"Boss. Ayos ka lang?" Kiko

"Oo! Tara, du'n tayo sa rooftop!?" agad ko'ng yaya sa kanila.

"Sige! Basta ba tuturuan mo ako sumayaw! Gusto ko yung 'Bang Bang' ha!?" Lele

Tumango na lang ako saka sabay-sabay kaming nag lakad. Habang nag tatawanan kami ay ang totoo nyan nababahala ako. Huwag na kaya ako pumasok ng school? Ayoko talaga sya'ng makita..

Remembering what he did to me 4 years ago makes my body tremble.

"Hey Boss!" Mizzel

"Ubos na 'yang soda mo dahil sa panginginig mo!" Isma

"Are you sure you're ok?" Kiko

"O-Oo naman!"

Kasalanan mo ito Mico! Kung hindi ka dumating at naging isa sa mga professor ko ay hindi magka kanda letche-letche ang buhay ko!