SKY'S POV

Pag uwi namin galing sa camping ay nakatulog agad ako. Nakaka pagod kasi ang byahe tapos nakaka kilabot pa yung atmosphere sa bus na sinakyan namin! Si Yuki kasi masyadong clingy sakin to think that Mico is also beside me! Nakaka hiya talaga, kaya sumimangot na lang ako buo'ng byahe para hindi isipin ng iba na feel na feel ko yung dalawa.

Nagising ako nang 5:00 ng hapon, nagutom kasi ako. Pag labas ko ng kwarto ay napa pikit at mulat ulit ako. Paano sya naka pasok!?

"You slept too much."

"A-Ano'ng.. Paano ka naka pasok!?" sigaw ko na ikina ngiwi nya.

"I have many ways to do it, Angel." blangkao'ng sagot nya. Ganon!?

Tinignan ko sya ng kahina-hinala pero tinignan nya lang ako. Paano ba nakapasok ang tao'ng to sa bahay ko? Lumapit agad ako sa kanya saka nag hihinalang tinignan sya.

"What?" Aba't!

"Bakit ka narito Prof Yuki? Trespassing 'yang ginawa mo!" ako

"Of course not. Besides, this building is mine Angel." prenteng sagot nya habang naka hilata sa couch at nanunuod ng t.v

Stepping aside his endearment I felt like all my blood was swept away in a second and then turned back when he throw a stare and back to the television. WTF!? A-Anong kanya!? Sya may-ari nito!?

Delikado buhay ko sa tao'ng 'to! Mabuti pa siguro ay mag hanap na ako ng bago'ng titirahan! Tama, iyon ang gagawin ko! Hahanap lang ako ng maganda'ng tyempo!

Seryoso! Hindi pa nga ako nakaka kawala sa kahiya-hiyang eksena kanina sa bus ay mayroon na nama'ng kabaliwan na ginawa ng professor na 'to!? I want to wring his neck while remembering the incident an hour ago while we're on our way from camp site!

[flashback]

"Seryoso.. Profs.. Ang sikip.." ako

Gusto ko nang tumalon sa bintana kung hindi lang naka upo si Mico sa tabi non! Shet, hindi ko alam kung sinadya ba ang lahat na itirang upuan yung sa tabi ni Mico! Ayus naman ako nung nasa harapan ako naka upo eh, kung hindi lang nag insist si PROF Mico at ginamit ang napaka PROFESSIONAL nya'ng arte ay hindi ako uupo!

Napilitan ako'ng umupo at sa gulat ko ay bigla'ng tumabi sakin si Yuki kaya pinagitnaan nila ako. Naiilang na nga ako sa tingin ng mga estudyante samin! Tapos ganito pa na naka siksik silang dalawa sakin na para'ng wala lang yung ginagawa nila!

"I see. Mr. Yukimura, would you mind if you sit on the next chair? Nasisikipan na kasi si SJ." friendly tone na sabi ni Mico but you can obviously hear the sarcasm.

"Oh? Why don't you jump to that window right next to you, Mr. Alcantara? You're blocking the air and also, nahihirapan din ang student ko?" flat tone nya'ng sagot.

"Prof Yuki. Tumayo ka na ho sa upuan." ako

Nakita ko kung paano lumukot ang mukha nya habang masama ang tingin kay Mico na alam ko'ng naka ngiti ngayon. Hindi nya ako pinakinggan at saka prenteng sumandal pa sa upuan.

"I won't." tsk! Tigas ng bao nito!

"Tsk tsk! I didn't know you were this persistent, Mr. Yukimura." Mico. Bakit ba nang-aasar pa sya?

"Prof Yuki naman. Tumayo na ho kasi ka—" ako

"You want to sit beside that 'subject prof' of yours than your 'homeroom professor'?" pag putol nya.

"Hindi. Tumayo ka lang ho dahil dadaan ako at lilipat sa kabilang upuan—" they cut me both.

"No." Mico/Yuki

Umirap ako ng sobra dahil sa katigasan ng ulo nila. Mabuti na lang mahina lang kami'ng nag uusap tatlo. Pero syempre nasa amin parin ang atensyon. Nakita ko pa nga sila Lele na nag ngingiti sa pinaka likod. Binigyan ko lang sila ng bored na tingin saka nag dasal na sana mabilis kaming maka uwi.

[end]

Nabalik ang atensyon ko nang maramdaman ko na may pumalupot sa bewang ko. Naka kunot noo'ng tinignan ko sya. Namula ako bigla ng mapag tanto ko na naka tingin na sya sa mga labi ko.

"Bumitaw ka sakin Pr—"

"I told you to call me Aki when we're not in school." mapang-akit na sabi nya. Psh.

"Kahit ano pa ho'ng sabihin nyo, Professor lang ang tingin ko sa inyo." mariing saad ko.

Nakita ko kung paano maging blangko ang ekspresyon nya at saka mabilis na kumawala sa pagkaka yakap sakin. Ewan kung bakit nakaramdam ako ng 'sakit' ng basta na lang sya lumabas ng pad ko at naiwan ako'ng naka tayo duon.

Minabuti ko nalang na wag isipin ang mga iyon saka dumeretso sa kusina para mag luto. Nagulat pa ako ng makita'ng may luto'ng pagkain na sa lamesa ko. Agad ako'ng na-guilty pero pinuksa ko agad iyon. Pinag luto nya pa ako. Mag papasalamat na lang ako sa kanya pag nag kita kami.

Pero seryoso. Hindi ako maka move-on sa sinabi nya na sya ang may-ari ng condominium na 'to. Ganun ba talaga sya kayaman? Filthy rich ba, ganun?

Bwisit na buhay 'to. Kelan kaya ako titigilan ng mga tao na bigyan ng 'confusing' things!? That Yuki is REALLY impossible -_-