Coldness

AKIKO'S POV

I gritted my teeth as I ended the phone call. Hinagis ko nalang sa kung saan iyon saka tinignan si Ayane na nag lalaro ng unan na may suot na damit ko. She's been staying here at my condo for three days with me.

Ayaw nya umalis dito.

Minasahe ko ang sentido ko saka pumikit pero agad din ng mulat ng palitan ng maliliit na kamay ang kamay ko. Tinignan ko si Ayane na nag hihilot ng sentido ko.

"Onnichan, are you sick?" umiling ako.

"Go back to your mess." ako.

Umalis naman agad sya. Hinilot ko muli ang sentido ko at naalala ang tawag kanina sa akin.

"What do you want?"

"Are you not planning to visit Mia?" Yahiro

"You know bitches does not worth my time."

"Psh. Pumunta ka sa St. Catherine Memorial Church. Duon naka burol si Mia."

My eyes widen as I heard him sigh. Hindi ako naka kibo sa sinabi nya. Namatay na sya? Agad agad? Hindi pa nga nya na e-enjoy ang mahimlay sa hospital bed, sumuko agad sya?

"So she's dead?" ako

"How cold, Akiko. She was your childhood sweetheart. Wala ka manlang ba sasabihin, like naaawa ka?"

"Of course, nothing. She's the reason why my life is in mess." I answer coldly.

"Akiko! Her parents told us that she died yesterday. Our parents will be here to give their sympathy to her family. We're expecting you to be there tomorrow. Don't forget to bring Ayan--"

"No. I won't let Ayane breathe the same air as those fuckers."

"You're being over protective. Basta bukas, dalawa kayo ni Yahiko."

"Ayoko." I don't want to see him.

"For Mia."

"No."

Then I hangup my phone. They are giving me headache!

Nabalik lang ako ng kalabitin ako ni Ayane. Hawak nya yung phone ko na nag ri-ring parin. Kinuha ko iyon, bumalik na sya sa pag lalaro at sinagot ko yung tawag.

"Yukimura."

[Anak, nag bigay ka na ba ng sympathy for Mia's family? Your Dad and I will be there before dinner. Duon na kayo pumunta ni Ayane at mag stay sa main mansion natin.] sya

"We're not going."

[Akiko, wag matigas ang ulo. Sige na, papasundo ko na kayo dyan, tell me exactly where you are.]

"No. I'm praying for that bitch's death. Why bother going there?"

[Magagalit ang Dad mo pag--]

"Speaking of him. Tell to that old man that we will talk.. About Yahiko and I's issue."

I end the call. Tumaas ang isang kilay ko ng makitang naka upo sa harapan ko si Ayane. Hindi ko sya tinignan at nag dekwatro ng upo pero di sya umalis sa harapan ko. Naiiritang tinignan ko sya.

"What?"

"Onnichan, are Mom and Dad will be here?"

"No."

"I heard it. Are we going to now? Should I get my clothes. Oh, I don't have clothes here." bulong nya.

Sa tatlong araw nya dito, puro damit ko ang suot nya. Ayaw nya naman lumabas ng unit ko at ayaw nya akong paalisin para bumili ng damit nya. Natatakot daw sya.

After for about two hours ay nag desisyon na akong maligo. Pinaligo ko rin si Ayane. Then nag punta kami ng parking lot and head to the main mansion of Yukimuras here in Philippines. The place where we were raised by our maids. Not our parents.

Hapon na, at sa mga ganitong oras, tumatakbo ang isip ko. Ano na kaya ang ginagawa ni Sky? Iniisip nya ba ako, kasi ako, walang araw na hindi ko sya naisip. Naramdam ko na naman yung sakit sa dibdib ko ng maalala ko iyon..

Babalik pa ba sya sakin?

I should tell her na patay na si Mia para bumalik na sya sakin but I will looked like a desperate man. Pero ayus lang. I can put my pride on the ground for her that I never did before.

"Ayane-chan!!"


Agad umakyat ang galit sa katawan ko ng marinig ko ang boses ni Yahiko. Hindi ako lumingon sa kung saan sya nangaling. Kasabay nun ay ang pag dating ng mga magulang namin sa likod nya. I remained silent as i felt him staring at me.

I stood up from where I'm sitting and walk towards the old man that is looking at me with the same seriousness as mine. Binagga ko ang ko si Yahiko na naka harang sa daanan ko at huminto sa harapan ng matandang lalake. Father  huh?

"We need to talk." I said.

"About what, son?"

"About the daughter of Tsui." tumango sya sakin at nag patiuna sa library ng bahay. "You should come." malamig na baling ko kay Yahiko.

Pag dating duon, naka upo sya at inaabangan kami. Naupo na ako, sa tabi ko naman si Yahiko. Walang kumikibo sa amin. Hanggang sa si Yahiko na ang bumasag,. Marinig ko palang ang boses nya, gusto ko na ihampas sa mukha nya yung vase na malapit sakin.

"So, what are we going to do? Stare at each other?" natatawang sabi nya. I snort.

"Gusto ko malaman kung bakit walang nag sabi sa akin na si Yahiko pala ang dapat na gagawa ng tungkol sa Tsui." ako.

"Akiko. Matagal na iyon." he said while resting his back at the couch.

"But because of that nagugulo ang relasyon ko kay Sky! She's misunderstanding everything because of that fucked up merge thing!" sigaw ko.

"Akiko, tumigil ka na. No matter what you do, you won't change the fact that Sky is not for you, but for me." Yahiko.

I glare at him and pull his collar. My fist landed to his face. He fell on the ground but he stood up and punch me too. Napa higa ako sa coffee table, dahilan para mabasag iyon. Galit na sinugod ko sya. I couldn't control my self.

"Accept it. She don't need you! She deserves better. Better than you!" sigaw nya pa habang pinaiibabawan ko sya. Lalong nag init ang ulo ko when he spit on my face with his blood.

"She need me, more than anyone. She deserves me more than anything. And most of all, I'm better than anyone for her because I love her!" I shout and punch him. But this bastard just smirk that made me furious more.

"Are you two, done? Can I have my leave because your mother badly needs me to help her unpacking our things." the old man said with a calm voice.

Tumayo na ako at padahas na umalis ng kwarto na iyon. I will never forgive Yahiko for trying to take away what's mine. I will never forgive even if it takes my whole life!

----

THIRD PERSON'S POV

Malamig ang mga tingin na pinukol ni Akiko sa babaeng nasa harapan. Bakas sa mukha nito ang pag hapis ng mga pisngi ang mangilan ngilang pasa sa katawan. Tumalikod na sya mula kay Mia na naka himlay ngayon at naupo sa isa sa mga upuan duon. Di magawang makaramdam ng kahit ano sa nakikita.

Kusang umirap ang kanyang mga mata ng makita ang kapatid na naka yakap sa braso ng naka tatandang kapatid. Paano nagawa ng lalake'ng ito ang dumikit kay Yahiro samantalang napaka lakas ng loob nitong agawin kung ano ang kanya!

"Condolence." rinig nyang sabi ng ina. Humagulgol naman ang ina ni Mia na para sa kanyang mata ay isang isdang bukid na naka suot ng puting bestida na tinernuhan pa ng mamahaling alahas at bagong style ng buhok. Nailing na lamang sya.

"Huhuhu! Wala na ang unica hija ko!" iyak pa nito.


Naasiwa sya sa nakikita. Tumayona sya at tumungo sa tahimik na parte ng lugar kung saan walang tao. Wala sa isip na kinuha ni Akiko ang cellphone sa bulsa at naka sanayan nang tawagan ang numero ni Sky. Ngunit kagaya ng dati, naka patay parin ang cellphone nito.

Napapa buntong hininga na lamang sya. Kasabay ng pag kirot ng kanyang dibdib. Miss nya na ito.

"You really love her, don't you?" Yahiro

"Shut up." sagot nya at tumingin sa malayo.

"Then fight for her. You have all the aility to do it. Lahat ng bagay na gusto mo nakukuha mo, why don't you do the same thing to her?"

Sinamaan nya itong tingin at padahas na umungos. "She's not a thing!  She's.. She's like a jem.. A priceless one na kahit gustuhin ko man makuha ay hindi ganun kadali because just like a real jem, I have to wait for etenity para lang mabuo iyon."

"Bakit, ano bang kinaka takot mo?"

"What the fuck are you saying, Yahiro? Wala akong kinakatakutan!"  Wala nga ba? Tanung nya sa sarili.

"Yes. You're scared to your own feelings. Na baka pag hinabol mo sya, iba ang pipiliin nya imbis na ikaw kaya dinadaan mo ang lahat sa dahas. Take a risk or regret everything in the end." seryoso nitong sabi.

Hindi na sya kumibo. Sa kabilang banda naman ay matamang naka titig sa Yahiko sa kakambal at sa naka babatang kapatid. Gusto nya lumapit at pakalmahin ang kapatid pero sinong niloko nya? Alam nyang sya ang dahilan kung bakit balisa ang kapatid at nag pupuyos sa galit.

Nais nyang ipaalam sa kapatid na di lahat ng gusto ay nakukuha. Di lahat ng inangkin ay mananatiling pang sarili lamang. Walang permanente sa mundo. Kahit pag mamahal ng tao ay nag lalaho din. Nag lalaho at napapalitan ng galit o lungkot.

Nais nya iparating sa kapatid na sa mga oras na ito. Talo na ito.

Sa isang banda naman, ay ang matatalimna tingin ng nag luluksang matandang lalake ang naka pako kay Akiko. Gusto man nyang barilin ang binata dahil sa pagiging di marunong sa kooperasyon nito ay di nya magawa.

Nais nyang igalang ang burol ng kanyang nag iisang prinsesa.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top