CHAPTER 22
CHAPTER 22
BUMILIS ang tibok ng puso ni Themarie ng makita ang kaniyang ama na papalapit sa harden. Hindi niya alam kung dahil iyon sa takot, pangamba para kay Shun o dahil sa kabang nararamdaman. Nasaan na kaya si Shun? Hindi ito kasama ng Daddy niya.
Did her father throw Shun out? No!
"Daddy, where's Shun?" Kaagad na tanong niya ng makalapit sa kanila ni Terron ang kaniyang ama.
Tumingin sa mga bulaklak ang kaniyang ama saka nagsalita. "That man doesn't deserve you, Themarie."
Parang nahulog ang puso niya at nagkapira-piraso. "What did you do to him, Dad?" Nangumpisa nang malaglag ang mga luha niya. "You said if he came back—"
"I know what i said, Themarie." Putol ng ama niya sa iba niyang sasabihin. "Before i gave you any information about Mr. Kim, i want us to go to an Ob-gyne clinic. I want to know for myself that you are really pregnant." May kakaibang kislap ang mga mata nito na hindi niya kayang intindihin. "Go to your room and change." Tinalikuran na siya nito, "Terron, come with me to my office."
Walang nagawa si Themarie kundi ang makinig sa kaniyang ama. Si Terron ay walang imik na sumunod dito at siya naman ay nagtungo sa kaniyang silid na laglag ang balikat at basa ang pisngi ng luha.
Themarie pushed open her door and step inside her room. Pakiramdam niya ay may pumipiga sa puso niya at napakasakit niyon. Narito na si Shun. Nagbalik ito. Pero bakit hindi siya nito kinausap? Things could have been different if he just talks to her first.
Does he love her at all? Like what he said? Maniniwala ba siya? Should she dare herself to hope for her happy ever after ending?
Nag-usap na ang Daddy niya at si Shun. I don't know what happened inside Dad's office but I'm pretty sure the answer is negative. At kapag nalaman ng ama niya na hindi naman talaga siya buntis, siguradong tuloy ang kasal—
"Tatayo ka nalang ba riyan?"
Napaigtad at napasinghap si Themarie ng marinig ang pamilyar na boses ni Shun. Hinanap ng mata niya ang pinanggalin ng boses nito.
And there he is, comfortably lying in his bed. Pinagkrus nito ang braso sa likod ng ulo nito at ginawang unan, may ngiti ito sa mga labi at ang mga mata nito ay may kislap na kasiyahan na makita siya at naroon din ang pagmamahal nito sa kaniya.
"Hell boy..." ayaw kumurap ni Themarie sa isiping baka halusinasyon lang niya ang binata.
Shun chuckled and then patted the space beside him. "Come here, babe."
Kaagad siyang lumapit sa kama niya at nahiga sa tabi ng binata. If this is just her hallucination, he felt so real. He felt so good. So damn good.
"Babe," patigilid na humarap sa kaniya ang binata at masuyong hinaplos ang pisngi niya. "I'm sorry i left." Puno ng pagsisisi ang mga mata nito.
"Pero bumalik ka." Pabulong na sabi niya. "Am i hallucinating?"
Mahina itong natawa. "Hallucinating? Babe, I'm wounded. I'm real you know."
Matiim niyang tinitigan ang binata saka sinapo ang mukha nito. He is real! "Akala ko umalis ka na. Sabi ni Daddy hindi ka nararapat para sakin, so, i assumed that he sent you away."
Shun grinned. "Sabi ng Daddy mo sakin, hintayin kita rito sa kuwarto mo at pasayahin ka sa abot ng aking makakaya. Of course, who am I in to turn him down? Gusto kong ma-impress siya kaya umo-o kaagad ako, it's not like it's hard to do. Gagawin ko ang lahat maging masaya ka lang, hindi ko kailangan ang Daddy mo para pagsabihan ako."
That made Themarie smile, then frowned when she remembered something. "Anong nangyari sa pag-uusap niyo ni Daddy? Sinaktan ka ba niya?" Puno ng pag-aalala ang boses niya.
"Nah. He just asked me things and stuff. And he told me not to change religion because i told him that i worship the ground that you walk on." Umiling ito saka bahagyang ngumiti. "Its official, babe, your father is one hell of an intimidating man! Trust me when i said that because i have met my fair share of intimidating men in my life." He let out a long breath.
"You... worship the ground that i walk on?" Kumurap-kurap siya at hindi makapaniwala sa narinig.
Nagsalubong ang kilay ni Shun. "Babe, 'yan lang ba ang narinig mo sa mga sinabi ko?"
Namumula ang pisngi na nag-iwas siya ng tingin. "Iyon lang kasi ang nakakuha sa atensiyon ko."
Shum smirked; the sight made her heart beat insanely fast. "Yes, i do worship you, Themarie Alfonso. At wala akong balak mag-iba ng relihiyon."
Mas bumilis pa lalo ang tibok ng puso niya, pakiramdam niya ay sasabog ang dibdib niya sa sobrang pagmamahal sa binata. She can also see love shining in his chinky eyes and it filled her heart with amazing feeling.
"So," kinakabahan siya pero kailangan niyang magtanong, "anong ginagawa mo rito? Bakit ka bumalik?"
Bumukas ang gulat sa mukha nito. "Hindi mo ba talaga alam kung bakit ako narito?"
May ideya siya pero ayaw niyang mag-assume. Assuming things led to heartache. It's proven and tested by many people.
"Bakit ka narito, Shun? Bakit ka bumalik?" Tanong niya sa binata habang nakatingin sa singkit nitong mga mata na nakakunot sa kaniya.
Her heart was beating fast. At dahil nakalapat ang kamay niya sa dibdib nito, nararamdaman din niya ang mabilis na pagtibok ng puso nito, katulad ng sa kaniya.
Shun smiled. "Thems, bumalik ako para sayo. I love you so much, my world just shut down when i left, I thought by now, you would know that. I can't stay away knowing that i left my happiness here in Tuscany and you are my happiness, Thems. Akala ko magiging maayos ako sa Pilipinas, akala ko makakapag-move on ako kapag naroon na ako at malayo sayo, but damn boy, i was very wrong. Sa isang linggong magkalayo tayo, walang ibang laman ang tiyan ko kundi alak para makalimutan ka. Pero hindi gumana, kahit lasing ako, naaalala pa rin kita. Palagi kang nasa isip at puso ko. I can't live without you, babe."
Hinahaplos nito ang pisngi niya habang nagsasalita. Napakabilis ng tibok ng puso niya at pakiramdam niya ay kaya niyang lumipad sa sobrang kasiyahan na nararamdaman.
The man she loves just told him that he can't live without her! Every woman in the world would melt at those words said by their beloved.
Hindi niya napigilan ang sarili na itulak pahiga ng maayos sa kama niya ang binata saka kinubabawan ito.
Shum chuckled at her boldness. "You miss me?" Nanunudyo ang kislap ng mga mata nito at ngiti.
She blushed and un-straddle him. Akmang uupo siya sa tabi nito ng hawakan nito ang kamay niya saka hinila pahiga sa katawan nito. Nakaramdam siya ng kakaibang sensasyon ng magkalapit ang katawan nila ni Shun. As always.
Themarie muffle a gasp when she was abruptly rolled over on the bed, to lie on her back and Shum was on top of her, looking deeply into her eyes.
"Hely boy..."
Napakagat labi siya ng bumaba ang bibig ng binata sa leeg niya at masuyo siyang hinalikan. He kissed her softly, his hot lips travelling down to the valley of her breast. Akmang huhubarin niya ang pang-itaas na damit ng maramdaman niyang natigilan si Shun at nagtatanong ang matang tumingin sa kaniya.
"I just remembered." Anito na halata ang gulat at pagtataka sa mukha pero naroon pa rin ang pagmamahal sa mga mata nito. "Buntis ka raw?"
Themarie sucked a breath and cursed Terron in her head. Mariin niyang ipinikit ang mga mata at nang buksan niya ulit iyon, halos ilang dangkal nalang ang layo ng mukha nila ng binata.
"Are you?" Ulit nito. There's a glint of unfathomable happiness in his eyes.
Ayaw niyang mawala ang kasiyahan sa mga mata nito pero wala siyang ibang pagpipilian.
"Hindi ako buntis." Wika niya saka humugot ng isang malalim na hininga, "si Terron ang may kagagawan ng kasinungalingang 'yon. Akala kasi niya na hindi ka na babalik. With that lie, i will never be force to marry him. Pareho kaming hindi sang-ayon sa kasal pero alam din namin pareho na walang kaming kawala. Kaya naman ng pumasok ka sa buhay ko at nalaman ni Terron na mahal kita, ginawa niya ang magagawa niya para hindi matuloy ang kasal."
Themarie felt Shun's disappointment, but the seconds later, he grinned. His eyes were twinkling in happiness. "Mahal mo ako?"
Inirapan niya ito. "Hindi ba obvious?"
Humor fled his handsome face. "Ewan ko ba, Thems, pagdating sayo, wala kong tiwala sa sarili ko. With you, i can easily lose my confidence and my self-esteem. It was easy for doubt to creep in. Alam kong mahal mo ako, nararamdaman ko 'yon, but still, i need words, i need clarification and i want to hear you say it again and again and again."
Iniangat niya ang kaniyang ulo para naglapat ang mga labi nila ng binata. Nang pakawalan niya ang mga labi nito, ngumiti siya ng pagkatamis-tamis.
"I love you, Shun. My hell boy."
Happiness and love glinted on his eyes. "I love, Thems. My babe."
"I love you more."
"I hardly doubt that, babe." He claimed her lips and snake his tongue inside.
Hindi niya napigilang mapaungol ng pakawalan ni Shun ang mga labi niya saka bumaba ang halik nito sa leeg niya, patungo sa taenga niya.
Bumulong ang binata ng makalapit ang bibig nito sa kaniyang taenga. "How about i impregnate you for real?"
Her heart thump like crazy and smile graze her lips. "Ngayon na?"
"Bakit? May gagawin kang iba?"
Mahina siyang napamura ng maalala ang ama niya. She completely forgot her father. Shit! "Gusto ni Daddy na pumunta sa Clinic para alamin kung buntis ako o hindi."
Shun grinned naughtily as he quickly undress me. "We better hurry then."
Natatawang hinubad din niya ang damit ng binata. Yes. Dapat nga silang magmadali.
Without further ado, no foreplay and all that, Shun slid himself inside her making both of them groan in blissful pleasure.
"Oh!" Themarie moaned.
"Fuck!" Shun groaned.
Napaliyad si Themarie at sabay silang napaungol ni Shun. He buried his face on his neck as he started thrusting in and out.
Sinasalubong ng balakang ni Themarie ang bawat ulos ng binata. Seconds turns to minutes. Shun keeps thrusting in and out. Hard and fast. Mahigpit siyang napakapit sa likod ng binata ng maramdaman niyang malapit na niyang maabot ang rurok ng kaligayahan.
"Oh! Shun!" Malakas niyang ungol habang napapaliyad sa sarap.
Shun keeps on thrusting, in and out her move in hard and fast manner. Palakas na nang palakas ang ungol nilang dalawa. And next thing Themarie knew, she orgasm around Shun's hard and erect manhood. Then he followed, filling her with his hot seed.
Hinihingal na nag-angat ng tingin sa kaniya ang binata. May pilyong ngiti ito sa mga labi. "Sa tingin mo buntis ka na?"
Pabiro niya itong tinampal sa balikat. "Ano 'yon, magic?"
Shun snickered. "Well, hindi lang naman ito ang unang beses na may nangyari satin. A man can hope, cant i?"
Her face softened. "Gusto mo talagang mabuntis ako? You want to be a dad?"
Ngumiti ang binata sa kaniya at hinaplos ang pisngi niya. "Yes. I want to be a dad. I want a little version of you and me calling me Daddy or Dada. And i also want to make sure that your Dad won't marry you off with than man. Akin ka lang, Themarie. At kung kailangang buntisin kita para maging akin, i will gladly do it in a heartbeat."
Her heart melted and she swoons. Darn this man! No wonder na in-love siya sa binata. He just knew the words to say to make her heart beat insanely faster than normal. Not to mention na kapag kasama niya ito, pakiramdam niya perpekto ang mundo at walang mangyayaring masama sa kaniya.
"I love you, Shun." Puno ng pagmamahal na aniya.
Shun smiled at her lovingly. "I love you too, babe."
"I love you more."
"It's not possible."
Kinikilig na napangiti siya. "You're making my heart flutter."
"And i intend to do that forever."
Pareho silang natigilan ni Shun ng bigla nalang bumukas ang pinto ng silid niya. Mabilis na kinumutan ni Shun ang kanilang hubad na katawan.
Themarie glared at the man who enters her room. "Terron! Hindi ka ba marunong kumatok?!"
"I'd been knocking, sweetheart—"
"Don't you dare call her that!" Shun sneered. Halata ang selos sa mukha nito.
Napangisi si Terron kay Shun. "Jealous and possessive are we?"
"Yes and yes." Hindi man lang iyon ini-deny ng binata. "And I'm also territorial."
Tinawanan lang ni Terron ang panlilisik ng mata ni Shun.
"Anyway," Terron clasp his hand. "Narito ako para ipaalam sa inyong dalawa na kanina pa naiinip ang Daddy ni Themarie. We're supposed to visit an ob-gyne clinic, remember?" Bumaling ang tingin nito kay Shun na walang pakialam na nagbibihis sa harapan nila ni Terron. "And you, Mr. Kim, your friends are wreaking havoc outside the palace door. They render the guard unconscious, inakyat nila ang gate at hinahanap nila ang bangkay mo at kung saan ka raw nilibing."
Umawang ang labi ni Shun sa sobrang gulat kapagkuwan ay napailing-iling. "Mga baliw talaga."
Walang imik na umalis si Terron sa silid niya at mabilis naman na nagbihis si Themarie.
Together, with their hand intertwined, they walk towards the palace door where her father was waiting for them with a deep frown.
"What took you so long?" Tanong nito habang masama ang tingin na ipinukol kay Shun.
Pilyong ngumiti si Shun pero hindi nagsalita. Shun knew better than to anger her father.
"We just talk." Ani Shun.
"Just talk?" Puno ng pagdududa ang boses ng kaniyang ama.
"Yes." Shun looked down, hiding his grin. "Just talk."
"Good." The Duke signaled the guards to open the door.
The sight that greeted them outside was weird. Halos may sobra sampung kalalakihan na nakaupo sa hagdanan pababa. And the way they sit, parang mga walang pakialam sa mundo ang mga ito. Parang magsasaka sa baryo na nagkukumpulan at nagkukuwentuhan.
Themarie knew some of the men. They are rich businessmen. Kaya napaka-weird makita na nakaupo ang mga ito sa hagdanan at nag-uusap na para bang normal na gawain iyon ng mga ito.
It was the man with blue green eyes who first notice them standing. Dumako ang tingin ng lalaki kay Shun at malapad na ngumiti.
"And Shun Kim lives!" Sigaw ng lalaking may kulay berdeng mata at lumapit sa kaniya saka inilahad ang kamay. "Hi, I'm Iuhence Vergara. Nice to finally meet you."
Nakipagkamay siya sa lalaki at napapantastikuhang napatingin sa iba pang kalalakihan na ngayon ay nakatayo na.
"Akala namin patay ka na." Anang lalaki na may kulay asul na mga mata.
"Oo nga. Magpapa-party sana ako dahil patay ka na e."
"Shut up, Valerian!"
"You shut up, Spaniard!"
Tumikhim ang ama niya at nagtatanong na tumingin kay Shun.
"They're my friends." Sagot ni Shun at pinandilatan ang mga kaibigan nito. "Anong ginagawa niyo rito?"
The man with butterscotch eyes answered. "Moral support?"
Umingos si Shun. "Lunatics."
Tumikhim ulit ang ama niya. "Oh, well, your friends may accompany us to the ob-gyne clinic." Pagkasabi niyon ay bumaba ito sa hagdan at sumakay sa limousine na nakaparada.
Terron did the same. She and Shun followed. Fortunately, may sasakyang dala ang mga kaibigan ni Shun kaya convoy sila patungong Ob-Gyne clinic.
A/N: Malapit na pong matapos si Shun Kim at si Lash Coleman na po ang susunod. Hope you like this story :) - C.C.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top