CHAPTER 16

THEIR mission was simple, infiltrate the syndicate name Romano X, collect information and get out. Madaling sabihin, pero napakahirap gawin, lalo na kung si Shun Kim ang ka-partner niya.

Yes, they confess that they have missed each other, but that is all. Iniiwasan siya ng binata, nararamdaman iyon ni Themarie. Hindi nga ito tumitingin sa gawi niya, palagi itong nakakunot ang nuo at masama palagi ang tabas ng mukha.

He would scowl from time to time, glared at her then say nothing afterwards. Nakakapika na ang inaasal nito. For three consecutive days, she sucked it up. Kasalanan naman niya kasi kung bakit ganoon ang pakikitungo nito sa kaniya pero napupuno na siya.

Alam niyang wala siyang karapatang magalit pero punong-puno na siya. Malapit na niyang kalusin ang galit na namumuo sa kalooban niya.

"Saan ka pupunta?" Tanong ni Shun ng makitang pipihitin niya pabukas ang pinto ng condo nito.

Huminga siya ng malalim saka nilingon ito. "Home."

"And where is your home?"

Bumuka ang bibig niya at handang magsinungaling na naman sa binata pero napigilan niya ang sarili. What's the point in lying? He already know the half truth about her.

Bumuntong-hininga siya. "May bahay kami rito sa Tuscany. Dito ako ipinanganak at lumaki. My mother is a Filipina, my father is a Tuscan. Baka hanapin ako ni Dad, magagalit na naman 'yon sakin."

Mas lalong nalukot ang mukha nito. "Dad?" Mapait itong ngumiti. "Puro kasinungalingan ang sinabi mo sakin noon. You present yourself as a poor woman in need of a wealthy gentleman. At ako naman si tanga, nagpa-uto sayo. Tell me, Themarie, was it fun lying to me?"

Bumuga siya ng marahas na hangin. Irritation is growing inside her. "Shun, we're both Agent. And part of that job is to lie and lie and lie. Kaya pagpasensiyahan mo na kung nagsinungaling ako." She felt so down all of the sudden. "I really have to go. Baka isipin ni Dad na sinasamantala ko ang dalawang buwan kong kalayaan."

Nagsalubong ang kilay ni Shun. "Dalawang buwang kalayaan?"

Tumango siya at pilit na ngumiti. "Two months from now, I'll be wed to Lord Terron Dashwood."

Umasim ang mukha ni Shun, halata ang pagkadisgusto sa narinig. "Bakit ba hindi na ako nagulat? Mas mayaman siya sa'kin at mas kaya ka niyang buhayin. Tama ba ako?"

Hindi siya sumagot.

Dumilim ang mukha ni Shun. "Bakit hindi ka makasagot? Ang yaman lang naman niya ang habol mo 'di'ba? O baka naman mahal mo siya. You only like me after all." Diniinan nito ang saliting 'like me'.

Bumuga siya ng hangin. She felt defeated. Alam niyang kahit magpaliwanag siya, nakasara ang utak ng binata para intindihin siya.

Tinalikuran niya ito. "Aalis na ako. Walang patutunguhan ang usapang 'to."

"Why?" He sneered. "Because I'm just a lowly commoner while Terron is a fucking lord?!"

Ipinikit niya ang mga mata at nagbilang hanggang sampu bago binuksan ang pintuan at umalis sa penthouse.

She can't stand Shun. He's starting to piss her off big time. Malapit nang sumabog ang ulo niya sa pinaghalong galit at konsensiya na nararamdaman.

Papasok na siya sa elevator ng may humawak sa braso niya. Her reflex move before she saw that it was Shun. Mabilis na hinawakan niya ang kamay ng humawak sa braso niya at pinilipit iyon.

"Fuck!" Shun glared murderously at her. "Let go!"

Mabilis niyang binitiwan ang binata at kinagat ang pang-ibabang labi ng makitang mensahe nito ang braso na pinilipit niya.

"Pasensiya na." Hingi niya ng tawad. "Akala ko kung sino."

Shun cursed again. "Fuck!" Pinukol na naman siya nito ng masamang tingin. "Saan ka pupunta? Iiwan mo na naman ako?" He sounds so bitter and something inside her snap.

Huminga siya ng malalim saka walang emoayong sinalubong ang matatalim na mata ng binata. "Alam mo, Shun, napupuno na ako. Stop acting like a bitter-jealous-fucking-boyfriend! Kung galit ka sakin, e di magalit ka. I don't want to put up with your irritating attitude towards me any longer!" She huffed then went inside the elevator leaving a stunned Shun.

Habang pababa ang elevator, nagpupuyos si Themarie sa galit. Nasa isip niya si Shun at ang ugali nito sa kaniya.

Alam niyang galit ito, but for god's sake, it has been three days since she said sorry! Hindi siya umaasa na mapapatawad siya nito pero umaasa siyang magiging civil sila para sa isa't-isa.

But it seems that Shun can't even stand to be with her for more than five minutes without scowling at her. That dipshit! Siya lang ba ang nagsinungaling? Pati rin naman ito, ah! Nagsinungaling din ito sa kaniya tungkol sa katauhan nito, pero nagalit ba siya? Bwesit!

Everything is complicated and Themarie doesn't think that two months will be enough to fix everything.

Nang makalabas siya sa Greco Condominium, tinawagan niya si Terron. Two rings and he picks up.

"Please tell me that you are here in Tuscany." Sabi niya kaagad ng sagutin nito ang tawag.

Mahina itong tumawa. "Bakit? Bored ka na?"

"No." Sumakay siya sa Ducati niya at ikinuwento ang nangyari sa araw na iyon, kasama na ang pinagsasasabi niya kay Shun sa labas ng elevator.

"He's an ass." Ani Terron ng matapos siyang magkuwento. "Humingi ka na ng tawad, ano pa ba ang gusto niya?"

"Malay ko! Nakakairita siya!" Inis na sabi ni Themarie na naiinis.

Wala siyang pakialam kung nakakauha siya ng atensyon. Hindi naman ng mga ito naiintindihan ang lengguwahe na gamit niya. That's why she and Terron often converse in Tagalog, wala kasing nakakaintindi ng pinaguusapan nila maliban nalang kung isa kang Pilipino.

"Nasaan ka ba?" Tanong ni Terron. "Kararating ko lang sa Tuscany para bisitahin ka."

Terron is really a sweet friend. Sana ito nalang ang nagmay-ari sa puso niya, e di sana walang problema at walang balakid.

"Magkita nalang tayo sa bahay." Aniya.

"Okay. See you."

Nawala ang kausap sa kabilang linya kaya naman ibinalik niya sa bulsa ang cell phone at pinaharurot ang motor patungo sa bahay niya... kung matatawag ngang bahay ang palasyong tinitirhan niya.

SHUN mumbled every curse word present in the whole fucking world as he type Terron Dashwood in the search engine of some private data base for Royal Families List in the whole England.

Bakit ko ba ginagawa 'to? I'm already moving on! Wala akong pakialam kung nagpakasal pa si Themarie sa Terron na 'yon.

His subconscious snorted and taunted him. Oh, talaga lang? If that is so, stop wishing Terron Dashwood dead.

Hindi maipinta ang mukha niya. Fuck off, subconscious! I am not in the mood.

Just accept the fact that you cannot move on and you love her still.

Nalukot ang mukha niya. Nababaliw na siya. Nakikipag-usap siya sa sarili niya.

Maybe he should accept Stroam's offer. Pagkabalik niya sa Pilipinas, magpapa-check-up talaga siya sa kasintahan ni Stroam na si Czarina.

Napatigil siya sa pag-iisip ng lumabas ang impormasyong hinahanap niya tungkol kay Terron Dashwood.

Name: Terron Marco Dashwood

Fuck! Even his name sounds rich. E siya? Halatang pang-pulubi!

Marahas niyang ipinilig ang ulo. Kailan pa siya naging pulubi? Last time Shun check, he's net worth is still billions.

Age: 30

So, he is a bit older than Terron? Shit! Baka isa iyon na rason kung bakit magpapakasal si Themarie sa lalaki. Mas bata ito sa kaniya. Fuck! What am i saying?! I'm only thirty-fucking-one.

Address: Dashwood Castle, Florence

His address? Philippines. Nagsalubong ang kilay niya. Mas sosyal pakinggan ang address ni Terron.

Educational Background: Graduated in Grade School and High School with highest GPA. He got his degree in Oxford— Criminal Lawyer. He graduated with high Excellency.

Shun snorted. Valedictorian siya nuong nagtapos siya ng elementarya. Valedictorian ulit siya ng nuong high school siya. And fuck! He took up Political Science in Stanford and graduate in flying fucking colors. Hindi lang iyon, kumuha rin siya ng kursong Criminology at siya ang pinaka-magaling sa klase niya. And he's a fucking FBI Agent, nag retero lang siya kasi may nag-offer na isang organisasyon sa kaniya at alam niyang mas makakatulong siya roon kaysa sa pagiging FBI Agent.

And why the fuck am i trying to surpass Terron? Napailing-iling siya at pinagpatuloy ang pagbabasa.

Family Background: Only son of Lord Ferreo Dashwood of Florence. A Lord in his own right. And engage to be married to Lady Themarie Alfonso Vitale, daughter of Duke Vitale of Tuscany, and soon to be Tuscany's Duchess.

Para siyang isang lobo na nawalan ng hangin. Shun felt deflated as he read that part again and again and again.

Nanghihinang napasandal siya sa likod ng sofa na kinauupuan niya.

What the fuck? A future duchess? Lady Themarie Alfonso Vitale? Really? I'm blown away to bits!

Kung ito ang anak ni Duke Rosso Vitale, ibig sabihin doon ito nakatira sa palasyo na nakita niya nuong unang siyang makarating dito sa Tuscany. And she's the one he was supposed to protect in the Halloween Ball.

Isinara niya ang laptop at mabilis na lumabas ng condo niya. Hindi niya alam kung anong gagawin niya kapag nagkita sila ni Themarie, pero kailangan niyang siguraduhing tama ang impormasyong nabasa niya.

He wants to deny it really bad, but can he? Kailangang makita ng sarili niyang mga mata ang katutuhanan.

Three days together and Themarie didn't even bother telling him the truth. His heart shattered again. Lies and lies again. Nakakabaliw na. Mame-mental na talaga siya.

Gamit ang sasakyan niya, nagmaneho siya patungo sa palasyo na umagaw sa atensiyon niya nuong unang beses na nakita niya iyon. It was a massive palace and looks grandiose.

Gusto niyang manliit. He had called Themarie a freaking gold digger. Oh, how wrong he was. Gusto niyang suntukin ang sarili pero wala namang magiging silbi 'yon.

Mabilis na nakarating si Shun sa bahay ni Duke Vitale— kung matatawag ngang bahay ang grandiyosong palasyo.

Lumapit siya sa Guard na nasa gate para kausapin ang mga ito.

"Hi." Shun tried to smiled but failed. He grimaced. "Ahm, I'm here to talk to Lady Themarie Alfonso Vitale. I know you wouldn't let me in so i am asking if you can kindly tell her it's Shun Kim. She knows me."

Inilabas niya ang cell phone saka ipinakita ang tanging larawan nila ni Themarie na magkasama bilang pruweba na magkakilala nga sila ng dalaga.

The guard studied the picture— Mukhang ito ang pinuno sa mga guard na nakatuka sa gate dahil lahat tumingin dito ng matapos siyang magsalita— and then to him. Tumayo siya ng tuwid na para bang sa pamamagitan niyon ay papapasukin siya.

Pagkalipas ng ilang segundong pagsusuri sa kaniya ng bantay sa pamamagitan ng matiim na titig, bumuntong-hininga ito at itinutok sa kaniya ang mahabang baril na hawak.

"I will accompany you towards the Palace door. If you do something funny, I'm going to shoot you. Understand, lad?"

Mabilis siyang tumango. "I understand."

The guard signaled the other guards inside to open the gate and they did.

Habang naglalakad sila patungo sa pinto ng palasyo na metro-metro ang layo, nakatutok sa kaniya ang baril ng Guard. Huminga siya ng malalim saka nag-concentrate nalang sa paglalakad. Baka bigla siyang matapilok at sa sobrang gulat ng Guard ay bigla siyang barilin.

Mamatay siya ng wala sa oras at wala man lang kalaban-laban.

Nang makarating sa pinto, nag-usap ang dalawang Guard. He can't speak Italian, but he understands the luggage.

"This man wants to speak with Lady Themarie. They know each other." Anang Guard na katabi niya sa lengguwaheng Italian.

"Guard him." The other said in stern look. He speaks Italian too. "If he does something funny, shoot him." Binuksan nito ang pinto ng palasyo. "You may enter." English na ang gamit na lengguwahe nito ng magsalita ulit.

Shun didn't need to be told twice.

Pumasok siya sa loob ng palasyo at napatanga siya sa karangyaang sumalubong sa kaniya. Damn! This is place came out from a Fairytale. Very glamorous. Expensive. Rich. Wow. Just wow.

Nang may makasalubong silang Guards, nagtanong ang kasama niya sa lengguwaheng Italian.

"Have you seen her grace?" Tanong nito.

Her grace? Themarie?

The other guard nodded. "She is in the Garden."

"Grazie."

After that exchange, the Guard literally pushed Shun towards an open oval door that leads to the entrance of the Garden.

Shun froze at the sight in front of him.

Magtabi si Themarie at Terron sa isang bench at nag-uusap ang dalawa. May ngiti sa mga labi ni Themarie habang si Terron naman ay bakas ang kislap ng kasiyahan sa mga mata nito.

Shun stared at Themarie. She looks every inch of a Lady with nobility and tittle. Nakasuot ito ng kulay krema na gown at nakaayos ang buhok nito. She looks so gorgeous and so painful to look at.

Masakit, kasi habang nakatingin siya kay Themarie, alam niyang mas nababagay itong makasama so Terron kaysa siya. He knew it. They look good together. They will be happy together.

Pero tumututol ang puso niya. And his possessiveness and jealousy can be easily seen in his chinky eyes. He wants to murder the Lord in cold blood.

Themarie is his. Mine.