CHAPTER 10

SUSUNDAN sana ni Shun ang Taxi na sinasakyan ni Themarie ng makatanggap suya ng tawag. It was Lash.

He answered. "This better be good, Lash. And make it fucking fast." Susundan pa niya si Themarie.

Lash chuckled. "Do me a favor, Kim. Find Nez."

Sabi na nga ba niya. Alam niyang wala si Nez sa bansa, ayon kay Lath, uuwi na ang dalaga. Nez is Lash and Lath step-sister. Lath won't tell Lash that Nez is coming home, so he wouldn't either. Oh, well, may makukutongan na naman siya. Good.

Shun rolled his eyes. "That will cost you an arm."

"Name your price." Lash said full with confidence.

Lihim na napangiti si Shun. Alam niyang mayaman si Lash, dapat samantalahin niya iyon.

"I have an unused Yacht." Shun said. "Fifteen million."

Actually, he bought it seven million and he's planning to sell it twice the price. I'm a genius or what?

"Ipapadala ko ang cheke bukas." With that, the line ended.

Ngumisi si Shun. Hmm. Pandagdag na rin 'yon sa pundo.

Unti-unting nawala ang ngisi ni Shun ng maalala kung bakit siya nasa loob ng kaniyang sasakyan.

Themarie!

NANG makapasok si Themarie sa apartment niya, mapait siyang napangiti. Kalokohan ang pinaggagagawa niya. She just sacrifice her supposedly 'love life' for her work. Nakakatawa dahil nasasaktan siya sa isiping galit sa kaniya si Shun.

I feel like a bitch for pushing him away like that.

At ngayong bumalik siya sa apartment niya, babalik na rin siya sa trabaho niya bilang waitress. She still has a mission to do.

Nang makaupo siya sa gilid ng kaniyang kama, tumunog ang cell phone niya. Nang tingnan niya kung sino ang tumatawag, nagsalubong ang kilay niya.

Why is he calling? I didn't do anything wrong.

Humugot muna siya ng isang malalim na buntong-hininga bago sinagot ang tawag.

"Hello." Pormal na aniya sa kabilang linya.

"Themarie." His voice was cold and hard. "How are you?"

Themarie rolled her eyes. "I'm fine, Dad."

"How's the mission?"

"Going well." Sagot niya habang kagat ang labi. "I don't know when I'll be home, maybe next month." Inunahan na niya ito bago pa makapagtanong.

When her Dad calls, it's always about asking when she is going home.

"Good. A month from now, a ball will be held in Monte Carlo, hosted by Lord Henry Witterwood. We are invited."

Bumuntong-hininga siya. "Dad, that's not my thing. Ball is for lame noble family who prance around with their fake attitude."

"We have a deal, Themarie." His voice was firm, not accepting a no from her. "I will let you run around and be an agent, in return, you'll do what i say. No buts."

Themarie sighed. "Okay?"

May pagpipilian ba siya? 'Yon ang deal na napag-usapan nila ng ama niya. It was hard to be an Alfonso. Ang ina niya ay isang Pilipina na nagpunta sa Europa para mag-aral, then she meet the dashing Von Per Alfonso, her father, They got married and nine months later, baby Themarie was born.

Namatay ang ina niya nuong sampong taong gulang siya. That was the hardest part of her life. Nuong nag-college siya, doon niya nakilala si Amethyst at Honey, ang dalawa niyang kaibigan. And later, men in black suit approach them and offer them to be more than just a college student. To be an Agent.

Gusto niyang makawala sa bahay ng ama niya kaya pumayag siya. So, here she is now.

Her father's voice snapped Themarie from her deep thoughts.

"Themarie, I'll be expecting you next month. Okay?" Aniya ng kaniyang ama.

"Okay."

Nawala ito sa kabilang linya. Itinapon niya ang cell phone at mapaklang tumawa ng makaramdam siya ng pangungulila kay Hell boy. Great! I was the one who push him away, and now, I'm missing him. Just effing great!

Umalis siya sa pagkakahiga sa kama saka binuksan ang laptop niya. Binuksan niya ang kaniyang e-mail at binasa ang nag-iisang bagong dating na mensahe.

'Chi Wong brother will be arriving tomorrow at dusk. Your mission is to spy on him, get information about him, but do not kill him. Understood? I already sent someone to do that. You have two weeks to gather information about him. And keep the package safe. He'll be looking for that.

-Boss

Themarie sighed. Two weeks more. May ipinadala na silang papatay sa kapatid ni Chi Wong. Who is it? Magfo-fucos nalang siya sa pinapagawa sa kaniya. She want to get this over with, so i can spend time with Hell boy... speaking of which, nasaan kaya ito ngayon?

Iipikit sana niya ang kaniyang mata ng makarinig siya ng katok sa pintuan ng apartment niya.

Bumuntong-hininga siya saka naglakad patungo sa pinto at binuksan iyon.

Themarie stiffened when she saw Hell boy standing outside her apartment.

"Shun..." she trailed.

He looked at her dead in the eyes. "Bakit ayaw mo na sakin?" Walang emosyon ang boses nito.

Themarie bit her lower lip. "Paano mo nalaman ang address ko?"

"I have my ways." Inisang hakbang nito ang pagitan nilang dalawa. "Bakit ayaw mo na sakin? Sagutin mo ako, Them. Kasi mababaliw na ako sa kakaisip kung ano ba ang maling nagawa ko!" Frustration is now visible on his handsome face. "Why, Themarie? Tell me fucking why?!"

Hindi naigtad si Themarie sa lakas ng boses ni Shun. Alam niyang galit ito sa kaniya. Hours ago, we were okay. And because she was over thinking, nasira ang lahat ng plano nito kung mayroon man.

She sighed. "Umalis ka na, Shun. Wala akong sagot sa tanong mo."

Humakbang siya palayo kay Shun pero pinigilan siya nito sa braso at hinapit palapit dito. He snaked his arms around her waist, pressing their body together.

"You're not going anywhere." Shun said between his gritted teeth.

Themarie backhanded him then flipped him over her head, earning a loud thud on the floor.

Shun stares at her, wide eyes. Hindi ito makapaniwala habang nakatingin sa kaniya, nakahiga pa rin ito sa sahig ng apartment niya.

"Paano mo nagawa 'yon?" Tanong nito sa gulat na boses.

"Umalis ka na, Shun." Aniya.

Tumayo si Shun saka mataman siyang tinitigan. "Aalis ako. Just tell me why."

Tumingin siya sa malayo. Ayaw niyang makipagtitigan kay Shun, para siyang nahihipnotismo. Napakabilis ng tibok ng puso niya at naapektuhan ang isipan niya.

"Basta ayoko. Bakit ba hindi mo matanggap 'yon?" Aniya habang matuwid na nakatayo.

"So, what?" Babalik ka sa pagwi-waitress, hindi mo ako papansinin tapos aakto ka na parang wala lang nangyari sa ating dalawa?" Matigas ang boses ni Shun at madilim ang mukha.

Tumango siya at malamig na tumingin kay Shun. "Na-realize ko lang na hindi ilaw ang kailangan ko." She paused. What a lie. "Kaya please, hayaan mo na ako." Walang emosyon ang boses niya.

Mataman siyang tinitigan ni Shun, "that was a bullshit reason. Hindi ako naniniwala sayo."

Inisang hakbang nito ang pagitan niya saka hinawakan siya sa magkabilang balikat. Handa na siyang ibalibag ulit sa sahig si Shun ng bumaba ang labi nito sa mga labi niya.

Themarie sighed and accept the kiss. Kahit ano pang lumabas sa bibig niya, wala siyang kawala kay Shun. He can melt her anger and defenses with just a kiss as his weapon.

Dear God... i don't want to lie to him.

Pinigilan ni Themarie ang sarili pero parang may sariling isip ang mga labi niya na tumutugon sa halik ng binata. She moaned at every touched of their tongue. Her body shivers when Shun pulled her close.

Hindi alam ni Themarie kung ilang minuto silang naghahalikan. Basta namalayan nalang niya, nasa sofa na sila at nakakandong siya sa mga hita ng binata at mainit pa ring naghahalikan.

With all her inner strength, Themarie pulled back, panting.

"Shun..." she search for his eyes.

Shun smirked at her. "Now tell me that you don't want me and I'm not the one you need." Bumaba ang kamay nito sa beywang niya at niyakap siya. "I like you, Them. I really, really like you. At hindi kita hahayaang basta-basta nalang akong iwan dahil sa walang kuwenta mong dahilan. Hindi ako nararapat sayo? Hindi ako ang hinahanap mo? Well, suck it up, I'm here and I'm not letting you go."

She pressed her lips together and sighed. Dapat tinutulak niya palayo si Shun, pero heto at kinikilig siya. Ihinilig niya ang ulo sa balikat ni Shun saka niyakap ng mahigpit ang binata.

"I like you too, Hell boy." Pag-amin niya. "But i can't do this right now. Ayokong manatili sa bahay mo kasi hindi 'yon dapat. Yes, we had sex. But living in with you, that's a big leap." Hindi siya nag-iisip ng tama. Maapektuhan talaga ang misyon niya kapag nanatili siya sa bahay ni Shun. "Please, hell boy. Hayaan mo muna ako."

"Hahayaan kita," tumigil ito sa pagsasalita na para bang pinag-iisipan nitong mabuti ang salitang lalabas sa bibig nito, "pero sa isang kondisyon."

Umayos siya ng pagkakaupo sa hita nito saka tumingin sa mga mata ng binata. "Anong kondisyon?"

"Ako lang dapat ang lalaki sa buhay mo, wala nang iba." Seryusong sabi nito.

Nanunudyong nginitian niya ito. "Jealous?"

"I'm territorial, Themarie. Ang akin ay akin." Hinaplos nito ang pisngi niya at pinaglandas ang hinalalaki nito sa nakaawang niyang mga labi. "I already stake my claim on you the night i ripped that hymen of yours. Since then, akin ka na. At walang puwedeng umagaw sayo mula sakin, I'll kill them first."

Napalunok siya. The intensity of Shun's word seeped through her. Talagang tutuhanin nito ang banta sa kung sino man ang aagaw sa kaniya. She should be afraid. Kung kaya nitong pumatay, ano kaya ang gagawin nito sa kaniya oras na nalaman nitong nagsisinungaling siya rito.

Would he kill her too?

Pinaglandas niya ang daliri sa buhok ni Shun saka pinakatitigan ang singkit nitong mga mata na nakakaakit pagmasdan. His eyes can really make her melt.

"Sa Bar ako nagta-trabaho, Hell boy. I'm sure marami kang mapapatay." Nagbibirong aniya.

Shun chuckled. "Mabuti at Bartender ako roon. I could guard you. Always."

Mahina siyang natawa. "Hell boy, alam kong busy ka sa kompanya mo. Huwag mo akong alalahanin, kaya ko ang sarili ko."

"Yes, you flipped me. I can remember." He grimaced then frowned afterwards. "Anyway, saan ka natuto no'n?"

Themarie smiled. "Diyan-diyan lang."

Umiling-iling ito. "Kung ayaw mong mag bartender ako sa Club Red, puwede kang magtrabaho sakin. You can be my secretary and all that."

Inirapan niya ito. Hindi siya puwedeng umalis sa Club Red. Her boss didn't tell her to. Baka mabolilyaso ang lahat ng dahil sa kaniya at sa puso niya.

"Ayokong maging sekretarya mo." Aniya. "Baka maging sexetarya mo ako. Ayoko nga." Pinandilatan niya ito. "Hindi mo man sabihin sakin, alam ko ang tumatakbo riyan sa isip mo. Kayong mga lalaki talaga, ang mamanyak."

Shun throw his head back and laughed. "Wala akong iniisip ma ganoon. Swear." Itinaas pa nito ang kamay na parang nanunumpa. May pilyong ngiti ito sa mga labi. "Well, medyo nagiisip ako ng ganoon, but i can control myself." He sexily bites his lips while looking shy, "i think so."

Pabiro niyang tinampal ang balikat ni Shun saka hinalikan ito sa mga labi.

"Bakit hindi mo nalang sinabi sakin 'to lahat?" Said, Shun, after she kissed him. "I was hurt, you know."

Themarie felt guilty. "Sorry. Medyo magulo ang isip ko kanina e. Tapos alam kong magagalit ka at hindi palikinggan ang paliwanag ko—"

"I got mad because you're pushing me away with no valid reason, Thems." Paliwanag nito. "It feels like you're toying with my feelings. Parang pinaglalaruan mo ako at masakit 'yon. Alam mong gusto kita, inamin ko 'yon sayo. But somehow, i don't feel like you like me with equal ferocity. You know what i mean? I can feel it, Thems. You're holding back."

Hindi bobo si Shun para hindi mapansin 'yon. He's an agent, he's smart, and she likes him. Very much. She can't deny it now. She's falling for this man ... good God. Sana talaga mas lumalim pa ang nararamdaman nito para sa kaniya.

Sa halip na tugunin ang sinabi ni Shun, masuyo niyang inilapat ang labi sa labi ng binata saka ipinasok ang dila sa loob ng bibig nito.

That earns a groan of pleasure from Shun.

"You're making me crazy, Thems." Shun mumbled against her lips and deepen the kiss.

She squeezed her eyes as Shun kiss her chin, her neck, down to her breast. Napaungol siya sa masarap na sensasyong dulot ng halik nito. Nararamdaman niyang nasa mga hita na niya ang kamay ni Shun at sinasalat ang gitnang bahagi ng hita niya.

"Shun." She moaned his name as her body arched in pleasure. "Ipasok mo na." Walang inhibisyong sabi niya habang binubuksan ang butones ng sariling pantalon.

Themarie wanted Shun to touch her down there. It feels so good the first time.

"Shun ... please..." she's now begging as Shun's hand played with her nipples. "Shun... touch me."

He was going to slip his hand inside her pants when her phone rang.

Malakas siyang napamura at mabilis na umalis sa pagkakakandong sa hita ni Shun at sinagot ang tawag.

"What?!" I snapped.

"Babe, kailan ka uuwi rito sa Tuscany?" Tanong ng nasa kabilang linya.

Napakagat labi siya ng mapagsino ang nasa kabilang linya. Lumayo siya kay Shun saka kinusap ang binata sa kabilang linya.

"After two weeks." Sagot niya.

Bumuntong-hininga ang kausap. "That's too long, babe. Susunduin ba kita o mas gusto mong ang Daddy mo ang sumundo sayo?"

Themarie grimaced. Kasama sa pagsundo ng Daddy niya sa kaniya ay isang magarang Limousine, maraming bodyguard at mga paparazzi na walang ginawa kundi ang maki-tsismis.

"Nah. Pick me up." Aniya. "And stop calling me babe, will you? I hate that endearment." Iritado niyang sabi.

Tumawa lang ang nasa kabilang linya. "Sure things, sweetheart."

Itinirik niya ang mga mata. "Stop messing around, Terron."

Terron chuckled. "Sorry, sweetheart. I got to go now. I love you, baby."

Themarie sighed. "I love you too."

Pinatay niya ang tawag at huminga ng malalim. Buwesit! Akala niya hindi tatawag si Terron sa kaniya. Now, what? Nakakainis—

"Bakit nag i-love-you ka sa kausap mo? And who the fuck is Terron?"

The owner of that voice was Shun. Huminga muna siya ng malalim habang pinapaklma ang puso niya. As Themarie face Shun, she's ready to lie some more.

A/N: One chapter update again. Haixt. Exhausted. Hehe.

So, i started a new series, DARK BOSS SERIES. The book 1 is entit