CHAPTER 11
CHAPTER 11
HINDI na nagtaka si Vienna nang maabutan niya si Lander sa labas ng bahay ni Cali na pansamantalang siya ang umuukopa. Nakahilig ang binata sa pinto ng bahay at walang emosyon ang mukha habang matiim na nakatingin sa kanya habang naglalakad siya palapit dito.
Pinagalitan niya si Hellion ng sagutin nito ang tawag ni Lander kanina. Nainis daw kasi ito dahil ang ingay ng cellphone niya at may ginagawa ito. Bakit naman kasi iniwan niya ang cellphone sa computer room ng binata? Oh yeah, kasi tinanggal niya 'yong bandage sa likod niya. Medyo masakit pa naman pero medyo hindi na halata ang mga pasa.
Ipinilig niya ang ulo. Sa halip na sisihin si Hellion, dapat siyang mag-isip ng isang paliwanag kay Lander.
"Hey," bati niya rito ng makalapit siya sa binata na walang emosyon ang mukha.
"Saan ka nagpunta?" Tanong nito na matalim ang matang nakatingin sa kaniya. "Anong ginawa niyo ni Hellion? Pinaglalaruan mo ba ako, Vienna? Iyon ba ang ginagawa mo sakin ngayon?"
Huminga siya ng malalim saka maingat iyong pinakawalan. Kailangan niyang maging maingat sa pagpapaliwanag kay Lander. She wanted to be honest with him, but he had her rules and protocols. Hindi puwedeng malaman nito kung sino ba talaga sila ni Hellion at kung ano ba talaga ang ginagawa nila.
Para siyang naiipit sa batong nag-uumpukan. Hindi niya alam kung paano siya maninimbang.
Si Lander ba na mahal niya at siyang dahilan ng pag-uwi niya o ang trabaho niyang marami ang mapapahamak kung hindi niya ititikom ang bibig?
"Lander," panimula niya. "Wala kaming ginagawang masama ni Hellion. May pinag-usapan lang kami tungkol sa trabaho. Kung ayaw mong maniwala sakin, ipapakilala kita sa kanya." Hinaplos niya ang pisngi nito.
Tinabig nito ang kamay niya na humahaplos sa pisngi nito. "Ayoko siyang makilala."
"Hindi ako nagsisinungaling sa'yo. Please, maniwala ka naman sa'kin," pagmamaka-awa niya.
Napatiim-bagang ito. Finally! May emosyon na sa mukha nito. "Nakapag-isip na ako ng isa pang paraan para makuha mo ulit ang tiwala ko."
Kinabahan siya. "Ano?"
"Layuan mo si Hellion," ani Lander. "Ayokong nagkikita kayong dalawa—"
"No. I can't," aniya.
Natigilan ito saka iritadong napatitig sa kaniya. "Bakit ayaw mo? Kasi gusto mo siya? Kasi mas mahal mo siya kesa sa akin o dahil kaya niyang ibigay ang pagmamahal na hindi ko ibinibigay sayo?" Napakadilim ng mukha nito. Halata ang tinitimping galit.
"Hindi niya ako mahal at mas lalong hindi ko siya mahal!" Sigaw niya na puno ng inis ang boses. "Lander naman, e. Ilang ulit ko bang dapat sabihin sayo na ikaw lang ang lalaking mahal ko? Ilang ulit ba para maniwala ka?"
"Mahal mo nga ba talaga ako?" Puno ng pagdududa ang kislap ng mga mata nito.
Mapakla siyang tumawa. "Manhid ka pala e. Sa tingin mo hahayaan kitang angkinin ako ng ilang beses kung hindi kita mahal? Hindi ako patakbuhing babae, Lander." Please, listen to me. Ito lang ang dahilan na kaya kong ibigay. "Wala akong nararamdaman ni katiting na pagmamahal kay Hellion dahil ikaw ang mahal ko. Wala nang iba."
Umiling-iling ito. "Wala akong pakialam kong may nararadaman ka man o wala, stay away from him. Kapag hindi ka lumayo sa kanya, ako ang lalayo sayo. Mamili ka."
Umawang ang mga labi niya. "Lander, naririnig mo ba ang sarili mo? You're being irrational—"
"I am irrational when it comes to you!" Frustration coated Lander's voice. "Palagi kang nagkakampo sa isip ko kaya hindi nakapagtataka na hindi ako nakakapag-isip ng tama kapag ikaw ang pinag-uusapan. Alam mo kung bakit?" Sinapo nito ang mukha niya. "Kasi nababaliw ako kapag may lalaking malapit sayo. When I heard that man's voice earlier, I want to murder him. Ganyan ako ka irrational kapag ikaw ang pinag-uusapan."
Napamaang siya kay Lander. "You mean to say ... you love me still?"
Nawala ang lahat ng emosyon sa mukha nito. "Hindi ko sinabi 'yon."
Parang tumarak na patalim sa puso niya. "S-sorry. Nag assume lang ako na baka—"
"Don't assume."
Tumango siya saka nilunok niya ang sakit na nararamdaman saka pinilit niya ang sarili na kausapin ito ng normal. "Anyway, how's your meeting with Lamar Exxon?"
Hellion recorded the whole meeting and Lander didn't answer if he accept Lamar's proposal to let Lamar enter Lander's car garage to check the cars he ordered. Napaka-inosente ng gusto nito pero alam niyang isa 'yon sa mga plano ni Lamar para makapasok sa garahe na pag-aari ni Lander na naglalaman ng mahigit isang daang bagong sasakyan. Not just your ordinary cars but expensive cars.
"It went well," maikling sagot nito.
Kailangan kong malaman ang sagot ni Lander sa proposal ni Lamar. "Bumili ba siya ng mga bagong sasakyan?"
"Nope." Umiling ito. "Gusto niyang makita muna ang garahe ko kung saan naroon ang sasakyan na gusto niya. Kapag nakita na niya, saka palang siya bibili."
Napatango-tango siya. "Pumayag ka ba na makapasok siya sa garahe ng LaCars?"
Lander sighed. "Hindi pa. Pero naisip ko, wala namang masama kung papapasukin ko siya sa garahe ng LaCars. And he wants fifty cars. I think I have to say yes."
Vienna forced herself to smile. Kung puwede lang niyang pigilan ang binata, ginawa na niya pero isa sa mga batas ng organisasyong kinabibilangan niya ay ang wala siyang puwedeng pagsabihan ng tungkol sa organisasyon at sa mga misyon niya.
"Anyway, anong ginagawa mo rito sa labas ng bahay maliban sa pagdudahan na nagsisinungaling ako?"
Tumayo ng tuwid si Lander at hinawi ang buhok na nakatabing sa mukha niya. "Ahm, may itatanong lang ako."
Sumeryuso ang mukha niya. "Ano 'yon?"
Humugot ito ng malalim na hininga. "Magtatanong lang ako kung puwedeng dito ako matulog ngayong gabi. Wala kang kasama rito sa bahay na 'to diba?"
"Wala. Pero kaya ko namang mag-isa, e."
"No. Natatakot ka diba?"
"No, I'm not. Safe naman ang bahay na 'to—"
"Goddamn it! Can I sleep with you or not?" Tanong niya na ikinatigil niya sa pagsasalita. "Magsabi ka lang kung ayaw mo nang makabalik ako sa bahay ko."
Kumabog ng mabilis ang puso niya. Para siyang kinakapos ng hininga dahil sa mabilis na pagtibok niyon.
Bahagyang nanginginig ang kamay na binuksan niya ang bahay. "Pasok ka."
Lander gave out a deep breath and entered the house.
Akmang uupo ito sa mahabang sofa ng maalala niya nasa ilalim pala ng sofa niya itinago ang silencer niyang baril. Mabilis niyang hinawakan si Lander sa kamay at hinila patungo sa silid na inuukupa niya.
"This is my room," imporma niya sa binata "Feel at home. Sa banyo lang ako," aniya at pumasok siya sa banyo at ini-locked iyon.
Shit! Kailangan niyang siguraduhin na maayos na nakatago ang mga baril niya.
Inayos niya ang pagkaka-scotch tape na M9 niya sa ilalim ng lababo. Pagkatapos ay i-tsinek din niya ang USP 45 niyang baril na nasa likod ng bowl. Nang masigurong hindi iyon makikita ni Lander kahit magkampo pa ito rito sa banyo, lumabas na siya at nakita niyang komportabling nakahiga si Lander sa kama.
Nanlaki ang mga mata niya at inatake siya ng kaba ng maalala niyang may baril din pala siyang itinago sa ilalim ng unan.
Fuck! Kasing bilis ng kidlat na nahiga siya sa tabi ni Lander at pasimpling hinugot ang baril sa ilalim ng unan niya. Napaawang ang labi niya ng hindi makapa ang baril niya.
No! Nasa unan yata ni Lander nakatago ang baril ko. Holy sweet mercy of heaven!
Kinubabawan niya si Lander at halata ang gulat na bumadha sa mukha ng binata.
"Vienna—"
"I miss you," aniya at sinakop ang mga labi ni Lander kasabay ng pagkapa ng baril sa ilalim ng unan nito at ng makapa iyon, mabilis niyang hinugot 'yon at inilagay sa ilalim ng kama.
Mabuti nalang at hindi mataas ang kama niya. Whew!
Pinakawalan niya ang labi ni Lander ng masigurong hindi na nito makikita ang mga baril niya na nakatago at akmang aalis na sa pagkakakubaw dito pero ipinalibot nito ang isang braso sa beywang niya at hindi siya hinayaang makaalis.
"Lander—"
"Stay there," anito at ipinikit ang mga mata. "I want to feel your body pressed against mine until I fall asleep."
Napatitig siya sa mukha ng binata na nakapikit. Nararamdaman niya. Nagbabago na ang pakikitungo sa kanya ni Lander. Unti-unti na ba siyang nakakapasok sa puso nito? Unti-unti na ba niyang natitibag ang pader na inilagay nito sa pagitan nilang dalawa?
Sana naman tama ang obserbasyon niya.
"Vien?" Napaka-lambing ng boses nito habang sinasambit ang pangalan niya.
Ihinilig niya ang ulo sa matitipuno nitong dibdib. "Hmm?"
"Ano ba talaga ang pakay mo sa'kin?" Tanong nito. "After eight years, bumalik ka. Bakit?"
Walang pag-aalinlangan na sinagot niya ang tanong nito. "Bumalik ako kasi gusto kong humingi ng tawad sa pag-alis ng walang paalam. Bumalik ako kasi gusto kong itanong sa'yo kung mahal mo pa rin ba ako. Kasi ako, mahal na mahal pa rin kita. Pero mukhang hindi ko naman kailangang itanong kung mahal mo pa rin ako, halata naman kasi na hindi na."
Hinaplos ni Lander ang buhok niya at nagsalita ito. "Nakakatakot ka naman kasing mahalin, Vienna. Naranasan ko na kung paano ka mahalin at kung gaano ako nasaktan dahil minahal kita." Lander sighed heavily. "Ang hirap na magtiwala sayo at mahalin ka ulit. Minsan mo na akong sinaktan, Vienna. Ayoko nang maranasan ang sakit na pinaranas mo sa'kin noon."
Nag-angat siya ng tingin at nagtama ang mga mata nila ni Lander. Puno ang mga mata nito ng mga emosyon na hindi niya kayang pangalanan. Siya naman ay unti-unting pinapakalma ang puso niya na malakas at mabilis ang tibok.
"Wala akong ibang masasabi kundi 'I'm sorry'." Nanubig ang mga mata niya. "Kinaylangan kong umalis kasi ayokong may taong nagdurusa habang ako nagpapakasaya. Hindi ko puwedeng sabihin sa'yo ang dahilan ng pag-alis ko noon, pero ito ang isaksak mo riyan sa isip mo, mahal na mahal kita mula noon hanggang ngayon. At ikaw ang dahilan kung bakit ginawa ko ang lahat para mabuhay sa loob ng walong taon na wala ka sa piling ko. Hindi lang naman ikaw ang nahirapan at nasaktan, ako rin. Kasi alam kong kinamumuhian mo ako sa mga panahong pinagdarasal ko na sana naroon ka sa tabi ko at yakap ako."
Tinuyo ni Lander ang ilang butil ng luha na dumaloy sa pisngi niya. "Let's not talk about the past. Masasaktan lang tayo pareho."
Tumango siya habang humihikbi. "Sorry talaga, Lander. I'm so sorry."
Niyakap siya ni Lander at hinagod ang likod niya. "Tahan na. Huwag ka nang umiyak." Pinahiga siya nito sa kama at kinubabawan.
Tumigil na sa wkaas ang luha niya. "Sorry again, Lander."
Masuyo nitong hinaplos ang pisngi niya. "Stop saying sorry. Wala namang magagawa ang sorry mo. Hindi na no'n mabubura ang sakit na naramdaman ko. Bumawi ka nalang, hindi ba iyan naman ang isa sa mga dahilan kung bakit ka umuwi rito?"
Tumango siya. "Oo. Hahayaan mo ba akong makabawi sa'yo?"
Lander chuckled lightly. "Yeah. Sure. Ikaw ang bahala."
That made her smile. "Thank you! It means a lot to me."
"No problem."
Bumaba ang mga labi ng binata at lumapat ang mga iyon sa labi niya na bahagyang naka-awang. Buong puso naman niyang tinugon ang halik nito at mas ibinuka pa ang labi para makapasok ang dila nito.
Tumigil ang paghinga ni Vienna ng maramdamang pumasok ang isang kamay ni Lander sa loob ng suot niyang denim jeans. Nang dumako ang mga daliri nito sa hiyas niya, humigpit ang yakap niya kay Lander ng ipasok nito ang dalawang daliri sa loob niya.
Parang may sariling isip ang mga hita niya na bumuka iyon at ipinalibot ang mga binti sa beywang ni Lander.
That made Lander chuckled. "Giving me full access, I see," anito at pinaglandas ang mga labi sa gilid ng pisngi niya. "Want to shower with me, Vienna?"
Hinihingal na tumango siya. Gustong-gusto niyang angkinin siya nito sa ilalim ng shower.
Mabilis siya nitong pinangko patungo sa banyo.
Nang nakapasok sa banyo, binuksan nito ang gripo ng malapad na bathtub na kasya ang dalawang tao. Habang hinihintay na mapuno ang bathtub, bumaba ang tingin niya sa pagkalalaki ni Lander na nag-uumigting at tayong-tayo. Namumula iyon ay parang nanghihingi ng atensiyon.
Napalunok siya. Hindi niya napigilang lumapit sa binata na nakaharap sa bathtub at hinawakan ang kahabaan nito.
"Oh," daing ni Lander, ang mga mata nito ay nakatingin sa kanya at puno iyon ng pagnanasa. "Gusto mo 'yan?"
Tumango siya at nang-aakit na ngumiti. "Yeah. Gustong-gusto ko."
Bigla siya nitong pinangko at pina-upo sa bathtub na may kalahating laman nang tubig. Pinatay muna nito ang tubig bago sumama sa kaniya sa bathtub. Naupo ito sa likod niya at hinahalik-halikan ang balikat at batok niya.
"Lander..." Nararamdaman ni Vienna ang matigas nitong kahabaan na sumusundot sa likod niya.
"Oh, Lander," daing niya ng ipalibot ni Lander ang braso sa beywang niya at hinapit siya palapit dito sabay ng pagsalat ng kamay nito sa pagkababae niya.
Ang likod niya ay nakalapat sa matitipunong dibdib ng binata. Hanggang beywang lang nila ang tubig sa tub at ang isang paa niya ay nakapatong sa gilid ng tub.
"Lander?"
"Hmm?" Gumapang ang isa pang kamay ng binata mula sa beywang niya patungo sa pagkababae niya kung saan naroon na ang isang kamay nito.
"I think sex in the bathtub is uncomfortable."
Mahinang tumawa ang binata. "Then we'll make it comfortable." Ang isa nitong kamay ay nasa isang dibdib niya at hinihimas iyon. "You'll like it. I promise, Vien."
Napaliyad si Vienna ng ipasok ni Lander ang dalawang daliri sa loob ng pagkababae niya. Kasabay niyon ay napaungol siya ng malakas. Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng mag-umpisang maglabas-pasok ang daliri nito sa loob niya. Ang masarap na sensasyon na dulot niyon ay nakakatindig balahibo.
"Oh," ungol niya habang hinahalikan ni Lander ang leeg niya at naglalabas-pasok ang daliri nito sa pagkababae niya.
Nang hugutin ni Lander ang daliri sa pagkababae niya, bumulong sa tainga niya si Lander. "Lumuhod ka and then grip the edge of the tub."
Sinunod niya ang utos nito at lumuhod sa bathtub habang mahigpit na nakahawak sa gilid ng tub. Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng maramdamang hinimas ni Lander ang pisngi ng pang-upo niya. Ngayong nakaluhod siya, kitang-kita na lahat ng parte ng katawan niya.
Napakagat labi siya ng lumapat ang labi nito sa pisngi ng pang-upo niya at pinagapang iyon patugo sa spinal cord niya. Nang makarating ang labi nito sa batok niya, dahan-dahang pumasok ang mahaba nitong pagkalalaki sa pagkababae niya.
"Oh, god!" Malakas na ungol niya ng maramdaman ang malaki at mahaba nitong pagkalalaki na pumuno sa pagkababae niya.
Mas humigpit pa lalo ang hawak niya sa gilid ng bath tub ng maramdamang umuulos si Lander sa loob niya.
"Oh, God!" Malakas siyang napaungol sa sarap na nararamdaman. "Oh, Lander—oh. Bilisan mo pa."
Hinawakan siya ni Lander sa beywan at mas binilisan pa ang pagbayo sa pagkababae niya. Walang siyang magawa kundi ang mapahalinghing nalang. Napuno ng malalakas niyang ungol ang banyo habang pabilis ng pabilis pa rin ang paglabas-pasok ni Lander sa loob niya.
"Oh, Lander." Mas humigpit ang kapit niya sa gilid ng tub ng maramdamang malapit na siyang labasan. "Bilisan mo pa! Malapit na ako—oh... oh, god! Hayan na ako, Lander."
Lander groaned. Sinapo nito ang mayayaman niyang dibdib at pinisil ang nipples niya. "Keep moaning, Vien—oh, fuck!"
Para siyang mababaliw sa sarap na dulot ng bawat pag-ulos ni Lander sa loob niya. "Oh! Oh! Lander! Please, oh! I'm cumming. Malapit na—Oh God." Humigpit ang pagkakahawak niya sa gilid ng bathtub ng maabot niya ang rurok ng kaniyang kaligayahan.
Halos manginig ang bawat kalamnan niya habang nag-o-orgasmo.
At habang nanginginig ang hita niya dahil sa pagsabog sa kaibuturan niya, naramdaman niya ang katas ni Lander na pumuno sa sinapupunan niya.
"Fuck, that feels good," ani Lander na habol ang hininga habang nasa loob pa rin niya ang kahabaan nito. "Still thinking that sex in the bath tub is uncomfortable?"
"Okay," hinihingal na sabi niya. "Binabawi ko na."
Tumayo ito at umalis sa bathtub. Pagkatapos ay pinangko siya patungo sa ilalim ng shower. Hinalikan ni Lander ang leeg niya dahilan para makaramdam siya ng nakakakiliting sensasyon. Kinagat ni Lander ang gilid ng tainga niya. "I like this."
"Like what? Having sex in the bathroom?"
Mahina itong natawa saka niyakap siya mula sa likuran. "No, silly. I like this. Narito ka at kasama ko."
Sumasal ng tibok ang puso niya sa tinuran nito. Humarap siya sa binata. "Gusto mo akong makasama?"
Kaagad na nawala ang emosyon sa mukha nito. "Ayaw mo? Ayaw mo akong makasama?"
Umiling siya. "Gusto."
"Good." Kinuha nito ang sabon at sinabon ang braso niya, pagkatapos ay naman balikat niya. Kapagkuwan ay bumaba ang kamay nito na may sabon sa dibdib niya at pinaikot nito ang kamay na may hawak ng sabon sa nipples niya.
Napaungol siya sa ginawa nito.
"I like it when you moan." Hinalikan nito ang gilid ng labi niya. "Nakakabaliw ang ungol mo, alam mo ba 'yon?"
"Hindi."
"Ngayon alam mo na," anito at tuluyang sinakop ang mga labi niya.
CECELIB | C.C.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top