CHAPTER 10

THE FEELING of disappointment was everywhere... every part of her body felt that word, like a piercing sharp knife cutting through her skin, embedding through her heart. Hindi siya makagalaw sa sobrang gulat sa nalaman.

Disappointed and embarrassed. That's what SM felt. But oddly, she's not angry.

Alam niyang nagsisinungaling ito sa kaniya, hindi lang niya inaasahan na pati ang birthday nito sa resume ay parte ng kasinungalingan nito.

"SM, I'm sorry." Boses iyon ni Knight na pumukaw sa pag-iisip niya. "I'm so sorry... I didn't mean to lie. I was used to it— to lying— it's like my second skin and I'm so sorry... I'm so sorry..."

Kumawala siya sa yakap nito saka tumingin sa mga pagkaing inihanda niya bago tumingin sa tatlo. And she saw it, the sympathy on Cloud and Midnight's eyes. The guilt and shame on Knight's eyes.

"Don't look at me like that." Ngumiti siya, "it's okay. Kasalanan ko naman. Sana nagtanong ako para makasigurado." Ibinalik niya ulit ang tingin sa pagkain habang nakangiti pa rin. "Kumain na lang tayo. Sayang naman. Or do you want to take some home? You want cake? I can slice it for you—" her voice quiver, "oh, should I put some on... I mean should i—" pumiyok ang boses niya.

"My Lady..." Cloud's voice was full of sympathy.

"Sorry... I didn't mean to be like this." Pinulot niya ang cake saka binigay iyon kay Knight, "here... I, ahm, y-you can do whatever you like with it." Nginitian niya ang binata kahit parang may pumipiga sa puso niya. "You three can eat the food as well." Mahina siyang tumawa, "s-sa kuwarto lang ako. Inaantok na ako e. Feel free to eat...and please lock the door when you leave."

Hindi na niya hinintay ang sagot ng tatlo. Naglakad siya palabas ng kusina hanggang sa natagpuan niya ang sariling tumatakbo patungo sa kuwarto niya.

Kung saan niya puwedeng itago ang pag-agos ng mga luha niya.

She doesn't want Knight to see her like this. She made her bed, then she'll lay on it.

The surprise party... "it was an epic fail." Bulong niya habang walang imik na pumapatak ang luha niya. "I s-should h-have a-ask..."

She never felt this embarrassed all her life. Standing there with a smile— preparing all those foods and making Knight a cake— it was embarrassing because it wasn't even his birthday.

All her efforts... failed.

Kumuyom ang kamao niya ng maramdamang parang may pumipiga sa puso niya at may yumuyurak sa dibdib niya.

To feel this kind of pain... because of one single person... it's terrifying.

Napasandal siya sa likod ng nakasarang pintuan ng kuwarto saka mahinang natawa habang nakatingala sa kisame.

I'm such a liar. Telling Knight that she might not like him like how much he likes her. It was a lie.

Dahil kung hindi niya ito ganun kagusto... bakit nasasaktan siya ng ganito?

Bumuga siya ng marahas na hininga habang tinatampal-tampal ang dibdib kung nasaan ang puso niya.

"Stop hurting and beating so fast at the same time." Pakiusap niya sa puso niya. "It's terrifying..."

"SM?"

She froze. That voice! Knight. He's outside the door while she's leaning on it, trying to calm herself.

"Don't be mad at me." His voice... he's begging. "I was raised and taught not to beg but... I'll beg on my knees if I have to... huwag ka lang magalit sa 'kin. There's nothing scarier in this world than you being angry at me. Sweet Monday... please?"

Mariin niyang pinikit ang mga mata. "Hindi naman ako galit." Pilit niyang pinapakalma ang sarili para hindi manginig ang boses niya.

"Then come out and see me."

Kumuyom ang kamao niya. "P-puwede bang bukas na? Hindi ako galit pero... ayoko munang makita ka."

Natahimik ang binata sa labas. Akala niya umalis na ito pero nagsalita ito ulit.

"June 1." Anito. "That's my real birthday. "It's June 1. Do you hear me?"

"Yeah."

"I'm sorry, Sweet Monday. I'm really sorry."

"Me too." Balik niyang sabi saka pinikit ang mga mata.

Then there's silence. Hindi na nagsalita si Knight. Hindi na niya narinig ang boses nito.

Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa sahig at naglakad patungo sa kama niya. Pabagsak siyang nahiga saka ipinikit ang mga mata.

I hope Cloud and Midnight enjoyed the food I made. Kahit hindi birthday ni Knight, sayang pa rin kung hindi ng mga ito nagustuhan ang luto niya.

She wanted to eat with them but... she couldn't look at Knight in the eyes. Baka masira lang niya ang gabi nilang lahat kung pipilitin niya ang sarili niya.

So, she left...

Bumuntong-hininga siya saka tumihaya sa kama at napatitig sa kisame.

Minutes later, she heard Midnight's voice.

"SM?" Nasa labas ito ng pintuan ng kuwarto niya. "Okay lang ba na magdala kami ng pagkain sa bahay? Masarap ang luto mo, eh."

"Okay lang." Sagot niya. "Ingat sa pag-uwi."

"Good night, SM." Ani Midnight.

"Good night." Balik niyang sabi.

Wala siyang narinig na papalayong yabag pero mukhang wala na si Midnight sa labas ng kuwarto. Kaya naman pinikit niya ang mga mata.

Mukhang umuwi na ang tatlo.

SM blows a loud breath. "So much for a good night."

Pinilit niya ang sariling makatulog. She twisted and turn for more than an hour until finally, she fell asleep.

When she woke up, it was already morning. Pero hindi pa lumalabas ang bukas-liwayway kaya medyo madilim pa sa labas. At dahil hindi na siya makatulog, napagdesisyunan niyang bumaba sa kusina para mag-bake ng cake, pampalipas ng oras.

Pero pagkalabas niya ng kuwarto niya, hindi niya naihakbang ang paa ng makita si Knight na nakaupo sa sahig, naka sandal sa hamba ng pinto. Yakap nito ang nakabaluktot na paa at nakasubsob ang mukha sa tuhod nito.

Nanlaki ang mga mata niya.

Hindi ba ito umalis kasama nila Cloud? Nanatili ba ito rito magdamag?

Oh, God!

Lumuhod siya sa harapan nito para magpantay ang mukha nila saka hinawakan niya ang magkabilang braso nito. Akmang gigisingin niya ang binata ng gumalaw ito at nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Boss." He whispered, "umaga na ba? Kakausapin mo na ako kasi umaga na 'di ba?"

Naisubsob niya ang noo sa tuhod nito bago tumingin ulit dito. "Bakit hindi ka umuwi?"

Nagkibit-balikat ito. "Hindi rin naman ako mapapakali sa bahay. Hindi rin ako makakatulog. So why go home?"

"Sana tinawag mo ako."

"You don't want to see me so I, ahm, I waited until," tumingin ito sa labas ng bintana na nasa hallway, "morning."

She wasn't mad about last night; she was disappointed and embarrassed but seeing Knight like this... shit. "Are you feeling cold?"

"Kanina." Wika nito saka ngumiti sa kaniya, "it's okay. I'm fine."

Inilapat niya ang kamay sa pisngi nito at natigilan siya ng maramdamang malamig ang mukha nito.

Mabilis siyang kumuha ng comforter sa kuwarto niya saka ipinalibot iyon kay Knight bago ito hinawakan sa kamay at hinila patayo saka giniya patungong kusina.

Tinimplahan niya ito ng gatas para mainitan ang katawan nito. "Here. Drink it."

But Knight didn't make a move to drink the milk. He was just looking at her. "Galit ka pa ba sa 'kin?"

Pinakatitigan niya ang mukha nito. He looks so stressed. There's dark circle under his eyes and he looks pale. Ilang araw na naman ba itong walang tulog?

"Inumin mo na ang gatas na 'yan—"

"I never felt this terrified." He said while staring at her, "nothing terrifies me more than you, being angry at me and not seeing me anymore."

Itinulak niya palapit dito ang gatas. "Inumin mo na to para mainitan ang katawan mo tapos matulog ka na."

"I can't sleep so easily, remember—"

"Sasamahan kita." Aniya. Hindi niya kayang pabayaang ganito si Knight. "Tatabihan kita para makatulog ka."

His face lit up, "talaga? Gagawin mo 'yon?"

Tumango siya. "Inumin mo na 'yan para makabalik na tayo sa kuwarto. Sige na."

SM felt like she's talking to a child. She can feel him hanging on to her every word.

Hinawakan niya ito sa pulsuhan ng matapos nitong inumin ang gatas at dinala ito sa kuwarto niya. Inayos niya ang higaan bago pinahiga doon ang binata.

Dahil hindi naman siya inaantok, naupo lang siya sa uluhan ng sofa.

"Matulog ka na." Sabi niya. "Kailangan mong magpahinga."

Knight stayed silent and awake. He was just looking at her, intently staring at her.

Ipinatong niya ang unan sa hita niya saka tinapik 'yon. "Come here. Sleep tight."

Kaagad namang ngumiti ang binata at umunan ito sa unan na nasa hita niya. At para tulungan itong makatulog ay sinuklay niya ang buhok nito hanggang sa marinig niya ang mahina nitong paghilik.

"Sweet dreams." Bulong niya sa binata saka isinandal ang likuran sa headboard ng kama. Wala siyang balak na gumalaw baka magising si Knight.

Mamaya na siya gagalaw kapag malalim na malalim na ang tulog nito. He has to rest and if that means not moving an inch, then so be it. Hindi niya kasi alam kung kailan na naman ito makakapagpahinga o makakatulog pagkatapos dito... kailangan niyang samantalahin ang pagkakataong ganito para makapagpahinga ito.

PABALIKWAS NA bumangon si Knight ng magising siya at wala na si SM sa tabi niya. Iniwan ba siya nito? Pumasok ba ito sa café? Mabilis niyang tiningnan ang orasang pambisig.

4:48 PM.

"What the fuck?!" He hissed.

He slept the whole day?!

Umalis siya sa kama at lumabas ng kuwarto. He was looking for SM when he heard a faint sound of someone singing from the kitchen.

Kaagad niyang tinungo ang kusina. Nakahinga siya ng maluwang ng makita roon si SM na nagluluto.

Malalaki ang hakbang na nilapitan niya ito saka mahigpit itong niyakap sa beywang mula sa likuran.

"I'm sorry." Kaagad niyang hingi ng tawad. "I'm so sorry. I'm so sorry. Sorry. Sorry."

Humarap ito sa kaniya saka kumurap-kurap. "What are you saying sorry for?"

Natigilan siya. "I lied, remember?"

"Yeah." Anito na tumango pa. "And I told you, it's okay. I mean, hindi okay ang magsinungaling pero alam ko namang mula umpisa na nagsisinungaling ka sa 'kin sa ilang bagay tungkol sa 'yo. Hindi ko lang inasahan na pati birthday sa resume mo ay hindi pala totoo."

Knight stared softly at SM. Why is she understanding him?

"Saka iisipin ko na lang na nagsinungaling ka sa 'kin dahil hindi pa naman tayo malapit sa isa't-isa ng panahong 'yon." Ngumiti ito, "so stop saying sorry. Okay na 'yon. Inamin mo rin naman na nagsinungaling ka. Nakapag-isip na ako ng mabuti. Saka sinabi mo naman sa 'kin kung kailan ang tunay mong birthday."

Niyakap ulit niya si SM sa beywang saka hinalikan ito sa nuo. "Again... I'm sorry." He buried his face on her shoulder, "I still have so many secrets... and all of them might hurt you. Natatakot akong malaman mo ang mga 'yon."

SM encircled her arms around his waist, hugging him. "Hindi ako magtatanong kung ano ang mga sekreto na 'yon. If you want to tell me— if you think I deserve to know... then tell me at your own pace and time. I'll wait. And if its too many, then one secret at a time. Susubukan kong intindihin ang mga sekreto mo."

Mas lalong humigpit ang yakap niya sa dalaga. Gusto niyang panghawakan ang sinasabi nito pero natatakot siya. Paano kung tumakbo ito palayo sa kaniya?

Telling his secrets, baring his heart to someone... it's like he's giving that someone the power to hurt him. And it's scary.

Hinagod ni SM ang likod niya. "Upo ka na dun. Kain ka na. Ininit ko 'yong niluto ko kagabi."

Napangiti siya at nakahinga ng maluwang. Thank God she's not mad anymore even after what happened.

Nakatingin siya kay SM habang pinaghahain siya nito ng pagkain habang nakaupo siya sa hapag-kainan. She looks delicate and soft while serving him. She a kind hearted person, nice and understanding.

Meeting a woman like her... it's like fate was giving him something to treasure after what he'd been through.

"My Sweet Monday..."

Nginitian siya ng dalaga, "hmm?"

"Thank you."

"Para saan?"

"Para sa palaging pag-intindi mo sa 'kin." Hinawakan niya ang kamay nito saka dinala iyon sa mga labi niya at hinalikan ang palad nito habang matiim na nakatitig dito. "Sana hindi ka magsawa. I'm a very complicated man with so many skeletons in the closet. Please don't let go of me."

Natatawang ginulo ni SM ang buhok niya. "Di pa nga kita sinasagot e."

That made him chuckle. "Akala ko tayo na. Advance akong mag-isip, eh."

Naiiling na tumawa lang si SM saka kinunan siya ng tubig. "Kain ka na. You slept the whole day."

Tumango siya saka nag-umpisa nang kumain. Habang kumakain siya, may tumawag kay SM.

"Oh, Eli, napatawag ka." Nakangiting sabi nito, "stress ka na naman sa trabaho mo?" Tumawa ang dalaga kapagkuwan, "ginawa mo na naman akong stress absorber— yeah, yeah. Ngayon?" Tumingin sa kaniya si SM, "sorry, Eli, hindi ako puwede. May inaalagaan akong baby ngayon e."

Tiningnan niya ng masama si SM na ikinatawa lang nito.

"Bukas na lang. Mag staycation tayo, gusto mo? Libre mo, mayaman ka naman." Tumawa si SM. "Batukan mo ang boss mong batugan. Sige sige, ako na ang bahala. Daanan na lang kita riyan bukas sa condo mo. Oh? Nagpalit ka ng condo? Bakit? Umuwi si Tita at gusto kang makita?" Napailing ito. "Bakit pinagtataguan mo ang sarili mong ina? Yeah, I know. I get it. See you tomorrow. Bye. Don't stress yourself too much."

Nang matapos ang tawag, humarap ito sa kaniya. "Gusto mo ng cupcake? Gumawa ako ng red velvet."

He grinned. "Can I have a dozen?"

Napailing si SM. "Para ka talagang baby na ewan."

"Am i?" Pinagpatuloy niya ang pagkain. "I only get to be like this with you. And I only get to be crazy when I'm with my friends. Ibang tao ako kapag wala ako sa harapan niyo. Pretending is like my second nature, and sometimes, I don't even know who I am anymore. Am I the crazy me... or the serious me... or someone different all together?"

Tumungo si SM sa likod niya saka niyakap siya sa leeg mula sa likuran at hinalikan siya sa gilid ng nuo.

"The baby, the crazy, the serious you or the different you all together... You can be who you wanna be. I will always know it's you."

His heart pounded as warmth feeling spread through him. Is this what happiness of being accepted feels like? It feels good.

Knight looked at SM over his shoulder. Napakalapit ng mukha nito sa mukha niya dahil nakayakap pa rin ito sa kaniya. Naamoy niya ang mabango nitong hininga na tinutukso siyang ilapit ang labi niya sa labi ng dalaga.

He gulped as he looked at her slightly wet parted lips.

Kaagad na nabuhay ang parteng iyon ng katawan niya.

It's slowly hardening and erecting.

Humugot ng malalim na hininga si Knight saka ibinalik ang atensiyon sa kinakain niya.

Self-control... be strong. Don't be weak even when SM is a walking temptation.

Tumikhim siya. "So, ahm," iniba niya ang topic, "who's Eli?"

"Best friend ko mula high school." Sagot ni SM bago siya pinakawalan sa pagkakayakap. "Kaibigan ng mga magulang ko ang Mommy niya. Iniwan siya sa 'min nuong College kami kasi kailangan magtrabaho ng Mommy niya sa ibang bansa kaya malapit kami sa isa't-isa. She's like my sister, actually. Kahit magkaiba kami ng ugali, magkasundo pa rin kami."

"So, she's not nice as you?" He asked while eating.

Tumawa si SM. "She's only nice when she wants to but she's a good person. Maalaga siya sa mga taong importante sa kaniya. Matalino rin si Eli at maasahan."

Napangiti siya dahil puring-puri nito ang kaibigan nito. "Parang gusto ko siyang makilala."

Ngumisi sa kaniya si SM. "Huwag kang mag-alala, makikilala mo siya. Kapag kinuwento ko sa kaniya na may nanliligaw sa 'kin, humanda ka nang ma-interrogate. Para 'yong si Mike Enriquez, hindi ka tatantanan."

Knight laughed. "I won't mind."

Nginitian lang siya ni SM at nagpatuloy ang kuwentuhan nila hanggang sa matapos siyang kumain. At habang kumakain siya ng dessert, nililigpit naman nito ang kinainan niya.

Masuyo siyang ngumiti habang pinakatitigan ang dalaga.

Gustong-gusto niya ang pagiging maalaga nito sa kaniya. Masarap sa pakiramdam na may nag-aalaga sa kaniya ng ganito.

It felt good. It's addictive.

After dessert, SM pulled him back to her room.

"Matulog ka ulit." Sabi nito sa kaniya habang inaayos ang kama. "Wala ako rito bukas at napapansin kong hindi ka nakakatulog kapag wala ako kaya bumawi ka ngayon ng tulog."

Knight smiled. He likes the feeling of SM doting on him. It momentarily made him forget all he'd been through and all that he had done.

Lumuhod siya sa kama saka nahiga. Pagkatapos ay pinagsiklop niya ang kamay nila ng dalaga bago ipinikit ang mga mata.

Knight sigh in contentment when he felt SM's hand combing his hair.

"Knight?"

"Hmm?" Nakapikit pa rin ang mga mata niya.

"Sabi mo may insomnia ka. Then that means you have some pills to help you sleep, right?"

Humigpit ang hawak niya sa kamay ng dalaga. "Yeah, but it has an over fatigue side effect on me. Though my condition is not a normal insomnia per se. Hindi ako makatulog kasi palagi akong nananaginip ng masama. Nightmares after nightmares. It's draining me."

"Kung ganun, bakit ka nakakatulog kapag kasama mo ako?" Tanong nito, "I'm pretty sure I don't have super powers to chase your nightmares away."

Natawa siya saka nagmulat ng mata para tingnan ang dalagang katabi. "Hindi ko rin alam. Maybe because we're meant to be?"

SM laughed. "You and your cheesy remarks."

Napangiti siya saka wala sa sariling napatitig sa mga labi nito at parang magnet na hindi nag-iisip na lumapat ang mga labi niya sa mga labi nito.

And SM didn't push him away.

She welcomed his lips and return his kisses.

His self-control was slipping away as his lips moves against SM's, french kissing. Her lips felt so soft— her tongue tastes so good, he's losing his mind and his hands are having a mind of its own.

Humahaplos pababa ang kamay niya, pababa sa maselang parte ng katawan ng dalaga na walang pagtutol sa ginagawa ng kamay niya.

SM let out a soft moan, fuelling the already burning desire inside him.

He was raging hard, his lips are desiring to taste her more, his hands are craving to feel her skin and bathe or her scent but he clenched his fist and stopped.

It was so hard— his trembling fist was clenched so tight. Pero ayaw niyang isiping na iyong bagay lang na 'yon ang habol niya rito.

Knight buried his face on SM's neck. "Sorry." He murmured, "I went too far. You should have pushed me away."

Hinaplos nito ang buhok niya habang nakakubabaw siya rito at nakayakap. "Itutulak kita kapag hindi ko gusto ang ginagawa mo."

He stiffened. So, she likes what I'm doing to her?

His sex throbbed.

Napalunok siya. "Don't tease me too much, Sweet Monday. It's not nice."

Mahina itong tumawa. "Sino bang palaging nag-uumpisa nito na nauuwi palagi sa ganitong posisyon?"

"Me."

"Then blame yourself."

Knight groaned. "Fuck..."

SM laughed. "Matulog ka na lang. Sige na. Baka saan na naman to mapunta."

But he didn't listen to her... he didn't even move a muscle. He likes this position very much.

Knight was trying to calm down but then he found himself kissing SM's neck like a hungry man and running the tip of his tongue on her skin like a thirsty animal. Habol niya ang sariling hininga habang pinaglalandas niya ang dila pababa sa dibdib nito habang kinagat-kagat ang balat nito.

"Knight..." daing nito sa pangalan niya habang napapasabunot sa buhok niya at bahagyang umaarko ang katawan.

What SM said earlier keeps ringing on his ear as he nipped her skin on the valley of her breast. Itutulak siya nito palayo kung ayaw nito sa ginagawa niya kaya malakas ang loob niya na pababain ang mga labi sa dibdib nito habang ang mga kamay ay humahaplos sa beywang nito, pababa sa pang-upo nito.

Fuck! I don't think I have the strength to stop this time.