Hi to Iris, Ivy and Frances Ky. :) Happy reading. 

CHAPTER 3

"WHAT ARE YOU ALL DOING HERE?" Magkasalubong ang kilay na tanung ni Andrius sa mga buwesita niya sa mansiyon. Ano naman kaya ang naisipan ang mga kaibigan niya at nandito ang mga ito ngayon?

Si Terron ang sumagot. "Nandito kami para maki-balita."

Andrius gave his friends a deadpan look. "Seriously?"

"Yeah." Ani Thorn. "We want to know about your bride. At kung kailan ang kasal."

He rolled his eyes. "Fuck off."

Itinaas ni Reigo ang kanang kamay, "pinilit lang nila akong pumunta dito."

"Same." Wika ni Rhyzk na kasama ng mga ito. "Ayaw ko nga eh. Kaya lang pinilit ako ni Thorny."

"Me too." Yrozz added. "Nakasalubong lang nila ako sa kalsada. Diko nga alam kung bakit sinama ako, hindi naman kami close."

Ipinakita ni Thorn ang gitnang daliri sa tatlong napilitan lang daw sumama. "Mga hayop kayo. Sige, mauna na kayong umalis. Baka hindi ko kayo matantiya, at ipa-ban ko kayo sa Resto ko. Ibig sabihin, wala ng libreng pagkain at discount."

Kaagad na nagsisihan ang tatlo at naghugas kamay na parang mga baliw lang.

Hinilot niya ang sentido. "Magsilayas nga kayo. Ang iingay niyo." Pagtataboy niya sa mga kaibigan. "Mas lalong sumasakit ang ulo ko sa inyo. Magsialisan kayo. Dali, bilis, alis!"

Sa halip na magsialisan ay komportabling na-upo sa salas ang mga kaibigan niya. Napailing nalang siya. Ang titigas din ng ulo eh.

"So," Terron started the interrogation. "Kailan ang kasal?"

"Sino yong magandang babaeng bride mo daw?" Tanung ni Thorn.

"I bet pinikot mo siya." Sabad n Reigo na ikinatanga niya rito. "I mean, masyado siyang maganda para patulan ka."

Tiningnan niya ng masama si Reigo. "You just insulted me, bud."

"Yeah." Ani Reigo na parang walang mali do'n. "I just did. Bakit? Totoo naman diba. She's really too pretty. Ang gandang 'yan, sa mga Prinsipe yan nagpapakasal." Kapagkuwan ay bumaling ito kay Terron. "Right, bud?"

Terron being not savage as Reigo shook his head. "Yeah, she's pretty pero nasa kaniya naman kung sino ang gusto niyang makasama habang buhay."

Makasama habang buhay? Natigilan si Andrius. She really wants to be with me for the rest of her life? Or is she planning something behind his back. Napabuntong-hininga siya. When it comes to his mother, he really can't trust anybody.

"So kailan ang kasal niyo?" Tanung na naman ni Thorn.

Napabuntong-hininga siya. "Not interested. And I'm not going to marry her so can you all please shut the fuck up and leave?"

His friends became silent instantly, so not them, then he saw them looking behind him. He blows out a loud breath when he realized why his friends became quiet all of the sudden.

Lumingon siya at tama ang hinala niya, nasa likod nga niya si Ivy. Hindi man lang niya narinig ang yabag nito.

"Hey. Anito na parang walang narinig pero sigurado siyang narinig siya nito.

"Hi." Aniya na pinag-aaralan ang emosyon sa mukha nito pero wala siyang mabasa. "Meryenda na daw..." tinuro niya ang daan patungo sa harden, "nakahanda na sabi ni Manang Rita."

"Hindi mo ako sasabayan?" Tanung nito.

"Nope."

"Okay." She smiled at him and then to his friends before walking towards the garden.

At nang tumingin siya sa mga kaibigan, lahat ng mga ito nakatingin sa likod ni Ivy habang naglalakad ito palayo.

He felt annoyed when he saw his friends looking at Ivy. "Hey! Lunatics!" He snapped his fingers, "that's my guest and my bride. Have some respect."

Bumaling sa kaniya si Thorn. "Akala ko ba hindi ka magpapakasal sa kaniya?"

Doon siya napipilan at natigilan. "Hindi nga." Kapagkuwan ay sabi niya ng makabawi.

"Eh bakit kung makaangkin ka, wagas?" Segundang tanung ni Reigo. "She's really pretty. Kung hindi ka magpapakasal sa kaniya, magpa-mental ka na o kaya naman ibigay mo nalang sakin—"

Binato niya si Reigo gamit ang tsinelas niya. "Gago! Alis!" Pagtataboy niya rito. "Hindi ko siya ibibigay sayo dahil hindi naman siya sakin."

"Ows?" May panunudyo sa boses ni Yrozz. "Baka naman ayaw mong ibigay kasi gusto mo sayo."

He gave Yrozz a deadpan look. "Lumayas ka sa pamamahay ko."

Tumawa lang ito. "I hit a nerve, didn't I?"

He blows a loud breath. "Get out. All of you!"

Tumawa lang ang mga baliw niyang kaibigan saka nagsitayuan. Pero sa halip na tahakin ang daan palabas ng bahay, ang daan patungo sa harden ang tinahak ng mga ito.

"Hey! You're not allowed there!" Sigaw niya sa mga ito. "Comeback here!"

His friends just discarded him.

Malakas siyang napabuntong-hininga saka mabilis na sinundan ang mga kaibigan na matitigas ang ulo.

NAPATIGIL SI Ivy sa pagsubo sa kaunting piraso ng cake ng makita ang mga kaibigan ni Andrius na pumasok sa harden habang nakasunod naman si Andrius sa mga ito na halos hindi maipinta ang mukha.

Nang tumigil ang mga ito sa harapan niya, tuluyan niyang ibinaba ang tinidor na hawak saka tiningnan ang mga ito.

"May kailangan kayo?" Tanung niya sa pormal na boses.

"Yes." Sagot ng lalaking kulay tsokolate ang mga mata. "Can you be mine?"

Napakurap-kurap siya rito saka mahinang natawa sa sinabi nito. "That's funny."

"I'm not joking." Kapagkuwan ay sabi nito.

Natigilan siya at napatitig dito, kapagkuwan ay umiling siya. "No. You can't have me, unless..." bumaling siya kay Andrius ma madilim ang mukha, "ibigay niya ako sa'yo. He's my groom after all."

Kaagad na humarap kay Andrius ang lalaking may tsokolateng mata. "Can I have—"

"Lumayas ka, Vaquez" Hindi pinatapos ni Andrius sa pagsasalita ang lalaki. "Layas. Naiirita ako sayo."

Sa halip na magalit, tumawa lang ang lalaki. "Kunin ko nalang kaya siya sayo, tutal, ayaw mo naman sa kaniya di'ba?"

Andrius didn't reply. Sa halip ay lumapit ito sa kaniya, hinawakan siya sa pulsohan saka biglang hinila patayo, palayo sa mga kaibigan nito.

And she's confuse.

Pinigilan niya ang binata sa paghila sa kaniya papasok ng bahay. "Ano ba ang problema mo? Nagtatanung lang naman ang lalaking 'yon."

Andrius glance at her irritatingly, "bakit? Interesado ka sa kaniya?"

Napakurap-kurap siya saka umiling. "Hindi."

"Yon naman pala, eh, di pumasok ka na sa bahay at doon ka nalang sa kuwarto. Baka may masapak pa ako."

Nagsalubong ang kilay niya. "Sasapakin mo ako?"

Ilang segundo siyang tinitigan ni Andrius kapagkuwan ay napailing, "para namang kaya kong manapak ng babae."

Tumaas ang kilay niya. "Kahit pilitin kitang pakasal sakin, hindi mo ako sasapakin?"

Umiling ito na lihim niyang ikinangiti. "Hindi—teka nga muna, bakit ba tanung ka ng tanung? Gusto mong sapakin kita?"

Umiling siya saka ngumiti. "Hindi. Pero ikaw, matagal ko nang gustong sapakin sa magkabilang pisngi. Pinipigil ko lang baka kasi mas lalo kang umayaw sa kasal natin."

Hindi ito makapaniwalang napatitig sa kaniya. "You're violent."

"No. I'm Ivy." Biro niya saka nauna nang pumasok sa kabahayan at iniwan si Andrius na nangingiti.

At nang makapasok na siya, nilingon niya ang binata, nang makitang nakatingin pa rin ito sa kaniya, binigyan niya ito ng flying kiss saka kindat.

"Have fun with your friends, corazonsitó."

Kaagad na sumama ang mukha nito. "Don't call me that."

Ngumiti lang siya saka tinalikuran na at nagtuloy-tuloy sa kusina kung saan niya balak ituloy ang naudlot na meryenda.

Pero sa kalagitnaan ng pagmemeryenda niya, pumasok sa hapag-kainan si Andrius na ikinagulat niya.

She blinked at Andrius. "What are you doing here?"

Umupo ang binata sa tabi niyang upuan, "magmemeryenda."

"Nasaan ang mga kaibigan mo?"

Napatigil ito sa pagsubo ng cookies saka bumaling sa kaniya, magkasalubong ang dalawa nitong kilay. "Bakit? Gusto mong makasama si Reigo?"

She frowned. "Ha? Sino si Reigo?"

Sa halip na sumagot, nagtanong ang binata sa kaniya. "Bakit mo ba ako gustong pakasalan?" Kapagkuwan nitong tanung na biglang umiba sa usapan nila. "Hindi mo ba naisip na mapipilitan kang makasama ako ng habang buhay kapag nagpakasal ka sakin?"

She looked deep into his eyes. "Sinong may sabing napipilitan lang ako?"

Natigilan ito at napatitig sa kaniya. "Gusto mo talaga akong pakasalan?"

Tumango siya. "I hate forcing myself to someone, but here I am, forcing you. That means...i really want you to be my husband, corazonsitó."

Matiim itong napatitig sa kaniya kapagkuwan ay napailing. "Ano ba ang nakita mo sakin at gusto mo akong pakasalan?"

She shrugged. "No lo sé." Sagot niya gamit ang lengguwahe niya. "I just want to, corazonsitó."

Kumagat ng cookies si Andrius habang nakatitig pa rin sa kaniya. "Why do you call me that? What does corazonsitó means?"

Ngumiti siya saka kumagat din ng cookies. "Hindi ko sasabihin sayo hanggat hindi ka nagpapakasal sakin."

Mahina itong natawa saka nailing. "Okay. Hindi na ako magtatanong."

Hinayaan niya lang ang binata saka inubos ang cookies na nakahain sa harapan niya, kapagkuwan ay humarap siya sa binata at tinanung dito ng tanung na kanina pa naglalaro sa isip niya nuong nasa sasakyan sila at ito ang nagmamaneho.

"Want to go on a date with me?" She asked.

Napakurap-kurap sa kaniya si Andrius, halatang nagulat sa tanung niya. "Hindi ba lalaki dapat ang nagtatanung niyan?"

Tumaas ang kilay niya. "Madali lang naman ang tanung ko na 'yon. Its just yes and no. Kung lalaki lang ang nagtatanung no'n, I can assure you, kaya rin naman naming mga babae itanong 'yon at panindigan. I'm a gender-equality advocate...so, yeah."

Nangalumbaba si Andrius habang nakatitig sa kaniya. "Ano naman ang inaasahan mong kalalabasan ng date natin kung papayag ako? I'm sure you have a hidden agenda."

She nonchalantly shrugged. "We can get to know each other before the wedding." She gave him a cheeky smile. "Oh, diba, ang galing ng naisip ko."

"Magaling nga pero hindi naman ako magpapakasal sayo, kaya wala ring silbi yon."

Nagkibit-balikat siya ulit. "We'll see—"

"No." Kaagad nitong sansala. "We will not see. What we will see is you leaving me the fuck alone."

Nginitian lang niya ang binata. "If that's what you want, date me then."

"No—"

"Unless you actually have no balls to date me," she's playing with his ego because she knew men are weak when in comes to their pride, "maybe because you're scared that you might agree to marry me afterwards—"

"First of all," sansala nito sa iba pa niyang sasabihin, "I have balls. I have two of them and they're brave. Second, kahit mag date tayo, walang mangyayari. Hindi na magbabago ang isip ko. I still won't marry you—"

Hindi rin niya pinatapos ito sa pagsasalita. Walang sabi-sabing inalapat niya ang mga labi sa labi ng binata na natulos sa kinauupuan.

And when she pulled away, she looked into his eyes and winked playfully.

"What the fuck—"

"Its a date then." Aniya saka nginitian ang binata at nag thumbs up. "Tomorrow. Six A.M. sharp. Don't be late."

"No—" mukhang nakabawi na sa pagkabigla ang binata dahil nagsalita na ito at umayaw sa date na gusto niya, "—ayokong makipag-date sayo. I hate dates!" He looks really annoyed. "I hate dressing up and eating in a fancy restaurant. I hate the formality, I hate how people fake their happiness while on a date, I hate everything that has something to do with dates, wedding and marriage. And I hate you."

Hindi niya pinansin ang huli nitong sinabi, sa halip ay inilapit niya ulit ang mukha sa mukha ng binata. Hindi sapat para maglapat ulit ang labi nila pero sapat na para matigilan ito sa gahiblang distansiya ng mga labi nila sa isa't-isa.

Tiningnan niya ito sa mga mata. "You said you have brave balls."

"I have two of 'em." He answered in a low voice as he looked at her lips.

"Then date me if you really have balls." Then she smirked with a taunting glint in her eyes. "Ang katapangan hindi yan basta sinasabi lang, pinapakita yan, corazonsitó. And if you want me to believe that you have balls, date me."

Tumiim ang bagang nito. "Are you insulting me, woman?"

"Yes." Taas nuo niyang sagot. "And its Ivy."

Gumalaw ang magkabilang panga nito. "One date and you'll leave me alone."

Ivy was taken aback.

Uh-oh. She's trap.

Its a bad deal, she knows it. Pero hindi na siya puwedeng umatras. Kailangan lang niyang pagkasyahin sa isang araw ang lahat ng puwedeng gawin para maakit lang ang isang Andrius Theodore Salazar III.

Pasimple siyang huminga ng malalim at ngumiti. "Deal."

Tumaas ang sulok ng labi ni Andrius na para bang nanalo na ito sa kasunduan nila saka iniwan siya sa hapag-kainan.

Nang mawala ang binata sa paningin niya, nasapo niya ang nuo.

That was a bad deal...a bad move!

Ano nalang ang gagawin niya kung hindi siya magtagumpay bukas?

She tsked. Bad move, Ivy. Bad move.

Natigilan siya sa pag-iisip ng tumunog ang cellphone niya na nasa bulsa ng denim short na suot.

Nang tingnan niya kung sino ang tumatawag, kumabog ng mabilis ang puso niya dahil sa kaba.

Kaagad niyang sinagot ang tawag at inilapit ang cellphone sa tainga. "Hola, Papá. Cómo estás?"

"Ivy." Her father's gruff and strict voice filled her ear. "When is the wedding? Why haven't you send the invitations gifts already? Don't tell me he does not want to wed you?"

Kumuyom ang isa niyang kamao. "No, Papá. He wants to marry me." Pagsisinungaling niya habang kagat ang pang-ibabang labi.

"Buen, buen." Anang ama na hindi pa rin nawawala ang pormalidad sa boses nito. "Send the invitation pronto. And Ivy?"

She bit her lower lip again. "Yes, Papá?"

"No decepcionar a mí."

Mariin niyang pinikit ang mga mata, "Yes, Papá. I won't disappoint you as promised."

"Good. Now I want to talk about the shipment coming from Mexico. You're the one who made the deal, call them. They haven't send the package yet. I have a bad feeling about this."

"Yes, Papá."

And as their conversation went on, Ivy just listened to her father while saying 'yes' from time to time. As usual.

PABAGSAK NA IHINIGA ni Andrius ang katawan sa malambot at malapad na kama. Hindi pa niya naayos ang pagkakahiga ng marinig niya ang boses ni Ivy mula sa terasa ng kuwarto niya.

Pagkatapos niya itong iwan kanina sa hapag-kainan habang nagmemeryenda, nagkulong ito sa kuwarto hanggang sa maghapunan. At nang utusan ng ina niya ang maid na pababain si Ivy dahil kakain na, hindi daw ang dalaga nagugutom kaya wala itong ganang maghapunan.

Maingat siyang bumangon saka dahan-dahan ang hakbang na lumapit sa gilid ng balkonahe.

And yes, he's eavesdropping.

"—Papá, but they promise they will deliver. Lo siento no me asegurar la entrega antes de venir aquí para Filipinas. I promise, Papá, I will fix this."

Kumunot ang nuo niya. What's happening? Why does she sound so regretful and nervous? That's not the Ivy who's irritating him and forcing him to marry her.

"I-I know, Papá. I'm sorry. I'm sorry-- Ah? Hello? Papá? Papá? Are you still there, Papá? Shit...Shit..."

Napasandal si Andrius sa gilid ng pinto papasok sa balkonahe saka napatitig sa kisame ng kuwarto habang pinapakinggan ang pagmumura ni Ivy.

At nang marinig ang yabag ni Ivy papasok sa kuwarto, mabilis siyang tumakbo ng walang ingay papasok sa walk-in closet ng kuwarto dahil iyon ang pinakamalapit na pinto na mapagtataguan niya.

Habang nasa loob siya ng walk-in closet, pinapakiramdaman niya ang galaw ni Ivy sa labas. At nang hindi na niya nadinig ang yabag nito, doon siya lumabas ng walk-in closet at nagpanggap na walang narinig.

But then he stops when he saw Ivy lying in his bed, looking at the ceiling like she's lost.

He felt something tug his heart. He knew that look all too well. Ganiyan din siya kapag problemado siya sa pamilya niya, lalo na sa ina niya. But in her case, he thinks its her dad.

Tinitigan niyang maigi ang dalaga na walang kibo sa kama niya. At habang nakatitig siya rito, nag-iiba ang takbo ng utak niya. Pababa iyon, patungo sa puson niya.

Napabuntong-hininga siya. "Hey, woman." Kuha niya sa atensiyon nito.

She didn't move nor look at him.

Lumapit siya sa gilid ng kama. "Hey, you hungry?"

Sa pagkakataong 'yon, sumagot ito pero hindi pa rin tumingin sa kaniya. "I'm fine. Leave me alone. Nag-iisip ako."

Sa sinabi nito, lumabas siya ng kuwarto at hinayaan itong mag-isa.

Pero ng makasakay sa elevator na maghahatid sa kaniya sa unang palapag, napamura nalang siya ng hindi mawala sa isip niya ang titig na 'yon ni Ivy sa kisame.

"Fuck this!" Mura niya saka naglakad patungo sa kusina.

NAPUTOL ANG pag-iisip ni Ivy sa solusyon sa problema niya ng bumukas ang pinto ng kuwarto at nanuot sa ilong niya ang mabangong amoy ng pagkain. Bumangon siya at umupo sa kama saka pinagmasdan si Andrius na naglalakad palapit sa kama na may dala itong tray na may lamang kanin, ulam, tubig at juice. At may kasama na yong kutsara at tinidor.

Bigla siyang natakam at nagutom. Nawalan siya ng ganag maghapunan kanina dahil sa problema niya sa delivery galing Mexico.

Hindi niya napigilan na tumaas ang kilay ng inilapag ng binata ang tray sa harapan niya mismo.

"Eat up." He said.

She looked up at him, confuse. "What? Its for me?"

"Kumain ka na." Masama na naman ang mood nito, "siguradong nagugutom ka, hindi ka naghapunan eh."

A smile stretched her lips. A genuine a smile. "Salamat."

Tumango lang si Andrius saka lumabas sa balkonahe. Siya naman ay inumpisahan kainin ang pork chop na nakahain sa harapan niya.

At sahil pinirito ang ulam, nahihirapan niyang hiwain iyon sa maliliit na piraso gamit ang kutsara at tinidor dahil dumudulas iyon sa plato.

And to her surprise, Andrius came to the rescue.

Umupo ito sa gilid ng kama, paharap sa kaniya saka hinimay-himay nito ang pork chop sa maliliit na parte saka walang imik na umalis ng kama at pumasok sa banyo para siguro maghugas ng kamay.

Nang makalabas ito ng banyo, kaagad itong lumabas sa balkonahe ulit. Siya naman ay maganang kumain hanggang sa maubos niya ang pagkaing nakahanda.

Tamang-tama naman na ng matapos siyang kumain ay walang imik na kinuha ni Andrius ang tray sa kamay niya n asana ay ihahatid niya sa ibaba at lumabas ito ng kuwarto.

Napatitig nalang siya sa nilabasan nitong pinto kapagkuwan ay napangiti. "What a cute stubborn mule." Aniya na nangingiti saka nagmamadaling inayos ang kama.

When Andrius came back, she patted the space beside her. "Halika rito, corazonsitó, higa ka na."

Pero matigas ang ulo ng binata. Hindi ito nakinig sa kaniya, sa halip ay kinuha nito ang unan sa kama saka doon ito nahiga sa mahabang sofa.

"Malapad naman ang kama." Aniya. "Ayaw mo akong makatabi? Is this because you don't want to marry me?"

Andrius closed his eyes then speaks, "I like to have sex, Ivy. At wala pa akong tinabihang babae na hindi ko ginalaw. And because I don't want to marry you, its better to be safe than sorry."

Umirap siya sa hangin saka umalis ng kama at pumasok sa banyo para mag half-bath at magsipilyo. Tapos pumasok siya sa pinto na nakakonekta sa banyo at walk-in closet para magbihis at gawin ang ritwal niya sa katawan.

She moisturized her face then put lotion all over her body. Nang matapos iyon ay saka lang siya lumabas ng closet at dumaan sa sofa na kinahihigaan ni Andrius.

"Hindi ka pa rin sakin tatabi?" Tanung niya kapagkuwan.

Andrius grunted then he stands up and move to the bed. Natawa nalang siya ng mahiga ito at tinakpan ang mukha nito gamit ang unan.

Tumaas ang sulok ng labi ni Ivy.

Hmmm...madali kayang akitin ang isang Andrius Salazar? Masubukan nga.

Sumampa siya sa kama saka maingat na lumapit sa tabi ng binata. At dahil nakaharap sa kaniya ang likod nito na hindi natatakpan ng unan, doon niya inilapat ang mga labi sa batok nito.

She felt him went solid. Pero hindi siya tumigil do'n. Pinagpatuloy niya ang paghalik sa batok nito, sa balikat, sa matitipuno nitong braso hanggang sa biglang tumihaya si Andrius at tiningnan siya ng masama pero may nababasa siyang pagnanasa sa kislap ng mga mata nito.

"Stop it!" He glared at him.

Umiling siya. "Not until you—"

"I'm already hard. Happy?"

Napatitig siya rito kapagkuwan ay bumaba ang tingin niya sa pagkalalaki nito. "Can I touch you—"

"No!" Tinuro nito ang kama. "Matulog ka na. Please!"

Hindi siya nagpapigil sa binata, lumuhod siya sa tabi nito saka inilapit ang mukha sa mukha nito. "Can I kiss you?"

"No!"

"Can I hug you?" Tanung niya ulit.

"No!"

"Can I have sex with you?"

He hesitated before answering, "no."

Nanunudyo ang ngiti sa mga labi niya, "you hesitated." She pointed out. "Gusto mo no?"

He looked deep into her eyes. "Who doesn't want to fuck you?"

"Precisely." Aniya saka mas inilapit pa ang labi sa mga labi nito, "now, let me ask you again, can I kiss you?"

No hesitation this time. "Yes."

Napangiti siya saka kinindatan ang binata. "I change my mind, corazonsitó. Have a good night." Nangingiting nahiga siya sa kama saka tumalikod ito.

Mahina nalang siyang natawa ng maramdaman ang pagbaling-baling ng binata sa higaan.

At least, now she knew that he finds her attractive after all. Ayaw lang talaga nitong magpakasal sa kaniya.

Well, Rome wasn't built in a day. She has to build her way into his heart to change his mind into marrying her. And her time starts tomorrow and it will end at twilight. Unlike building Rome, she has one day to build her way into his heart.

It sounds impossible but... she has to try. She promised her father she won't disappoint her this time. And she won't. That's a promise.