CHAPTER 17

NADARANG na naman si Jergen. Nang hilahin siya ni Lysander patungo sa kuwarto niya, nagpatianod siya. Hinayaan niya itong pahigain siya sa kama at kubabawan, saka siniil ng mapusok na halik ang mga labi na agad naman niyang tinugon.

Ipinikit na lang niya ang mga mata nang hubaran siya ng asawa at dahan-dahang ipinasok ang kahabaan sa loob niya.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi para hindi mapaungol sa sarap nang isagad ni Lysander ang pagkalalaki sa loob ng pagkababae niya. Damn it felt good. Kahit siguro ulit-ulitin nila iyon ni Lysander, hinding-hindi siya magsasawa.

"Oh!" Hindi niya mapigilang ungol nang lalo pang isagad nito ang kahabaan sa loob niya sa bawat ulos sa pinapakawalan nito. "Oh, Lysander..."

Kumiwal ang katawan ni Jergen at napaliyad siya habang nakaawang ang mga labi nang mas binilisan pa ang pagbayo ni Lysander sa kaselanan niya habang ang bibig nito ay nasa nipple niya at inilalayo iyon.

She couldn't help but to moan, she couldn't stop herself. It felt so good. Every thrust and every lick of his tongue around her nipples felt like heaven.

"Oh!" Mariing nakapikit ang mata niya habang nakahawak siya sa headboard ng kama. "Lysander..." ungol niya sa pangalan ng asawa. "Oh, Lysander... Oh! That feels good."

Lysander sucked her nipple the same time he thrust deeper and harder making her moan quietly. Pilit niyang pinipigil ang mga ungol na gustong kumawala sa bibig niya. Someone might hear them. Pero paminsan-minsan ay nakakatakas iyon sa maingat niyang pagpipigil.

Napapaungol siya nang malakas, lalo na kapag isinasagad ni Lysander ang kahabaan nito sa loob niya.

"Lysander. Lysander." She was chanting his name as he thrust in and out of her. "Lysander. Oh! Lysander!" Pabulong siyang umuungol dahil hindi na niya kayang pigilan 'yon.

She wanted to scream in pleasure, but she couldn't. Damn it.

Jergen's toes curled when Lysander started pumping in and out of her, fast and hard. Para siyang nababaliw na pabiling-biling sa kinahihigaan.

Napayakap siya sa asawa nang gumapang ang mga labi nito patungo sa mga labi niya at siniil iyon ng halik na mainit at mapusok habang walang patid pa rin ang pag-angkin sa kanya.

"Baby..." Lysander moaned as he kissed her lips deeply. "You feel so good, Jergen."

"Lysander..." Umiindayog ang katawan niya kasabay ng paggalaw ng katawan ni Lysander. "Oh, Lysander. Sige pa... Bilisan mo pa..."

Mahigpit siyang napayakap sa lalaki habang binabayo nito ang kaselanan niya. Halos bumaon ang kuko niya sa likod nito sa sobrang pagpipigil na hindi mapasigaw sa sarap na ipinapalasap sa kanya ni Lysander.

"Lysander..." pabulong niyang ungol. "Oh, God, Lysander..." She could feel her body reaching its climax. "Malapit na ako." Habol niya ang hininga habang sinasalubong ng balakang niya ang mga ulos ni Lysander. "I'm coming, Lysander." Para siyang nababaliw sa sarap. "Lysander..." She was about to burst into climax.

"Jergen... Baby..." Lysander moaned as he thrust deeper, harder and with strength to shake her body with every thrust.

"Oh! Lysander!" Hindi na niya napigilan ang sarili. Mahigpit siyang yumakap kay Lysander at kinagat ang balat nito sa leeg kasabay ng pagsabog ng orgasmo sa kaibuturan niya para mapigilan ang malakas na ungol na gustong kumawala sa mga labi niya.

Ilang ulos pa ang pinakawalan ni Lysander bago nito malakas na isinagad ang kahabaan sa loob niya at pinuno ng mainit nitong katas ang pagkababae niya.

A moan of satisfaction escape her lips. Damn. That felt good. It always felt good.

Napapikit siya nang hugutin ni Lysander ang kahabaan sa loob niya at hinihingal na nahiga ito sa tabi niya. She could still feel her womanhood tingling in pleasure. Siguro resulta iyon ng napakasarap na orgasmong naranasan niya.

"It feels good," sambit ni Lysander, saka yumakap sa baywang niya at ibinaon ang mukha sa gilid ng mayayaman niyang dibdib. "I won't get tired of doing this with you."

Sumikdo nang mabilis ang puso niya. Was that a sign that he wouldn't get tired of her? Or was it just him saying things again.

Palihim siyang napailing-iling. This assuming and guessing was really making her head spin. Pero wala naman siyang lakas ng loob na tanungin ito kung ano ba talaga ang plano nito sa kanya, kung may nararamdaman ba ito para sa kanya o kung tumitibok ba nang mabilis ang puso nito tulad ng mabilis na pagtibok ng puso niya.

"Kumusta na kaya ang mga kaibigan mo?" tanong niya para maiba ang usapan. "Nagbibilad pa kaya sila ng palay?"

"Don't change the topic, baby," sabi ni Lysander, saka iniangat ang ulo at tumingin sa kanya. "What's your answer?"

Kumunot ang noo ni Jergen. "Sagot sa?"

"'Yong sinabi ko na hindi ako magsasawang gawin 'to sa 'yo." Nagtatanong ang mga mata nito. "Wala ka man lang bang sagot do'n?"

Her heart beat frantically. "Ahm..." Tumikhim siya. "I guess... me too."

Nagsalubong ang mga kilay nito. "You guess? Hindi ka sigurado?"

Binasa ni Jergen ang nanunuyong labi gamit ang dila. "Boss, naman, wala nga ring kasiguruhan itong kasal natin kaya huwag ka ring mag-demand ng siguradong sagot mula sa 'kin." Nag-iwas siya ng tingin dahil ayaw niyang makita ang pagguhit ng iritasyon sa mukha nito. "At saka hindi ko alam ang isasagot ko."

Mapakla itong tumawa. "Ang simple naman ng tanong ko, 'tapos hindi mo alam ang sagot? Ano pa kaya kung mahirap na tanong na ang itanong ko sa 'yo, masasagot mo kaya?"

Ibinalik niya ang tingin dito. "Anong klaseng mahirap na tanong naman 'yon?"

"Tulad ng kung ma—"

Biglan may kumatok sa pinto dahilan para ilipad ng hangin ang iba pang sasabihin ni Lysander.

"Jergen, Lysander?" Ang kanyang ina 'yon. "Nandiyan ba kayo? Lumabas na kayo diyan. Handa na ang hapagkainan. Kakain na tayo."

"Nandiyan na po, 'Nay," sagot niya, saka umalis sa kama at mabilis na nagbihis. Bumaling siya kay Lysander. "Boss, masyadong magulo para sa 'kin itong sitwasyon natin—"

His face darkened. "Don't call me boss." Nagtagis ang mga bagang nito, saka matalim ang mga matang nakatingin sa kanya. "Stop calling me boss, Jergen. Hindi mo na ako boss, asawa mo na ako kaya tawagin mo ako sa pangalan ko."

Naguguluhang sinalubong niya ang tingin ng lalaki. "Ano ba ang problema mo? Hindi ka naman ganito dati—"

"Anong problema ko?" he cut her off, his face darkening even more. "Ikaw ang problema ko Jergen. Ang manhid-manhid mo kasi!"

Napaawang ang mga labi niya. Hindi siya makapaniwalang sinigawan siya nito. "Huwag mo akong sigawan, Lysander." Dinuro niya ito. "Nasa pamamahay kita! At huwag mo akong matawag-tawag na mahid kasi hindi mo ako kilala. Hindi mo alam ang iniisip ko at lalong hindi mo alam kung ano'ng laman nito!" Itinuro niya ang dibdib kung nasaan ang puso niya.

Lysander got off from the bed and took a threatening step closer to her. Naked in all his glory. "Bakit?" Nanunuri ang kislap ng mga mata nito. "Ano ba ang laman niyan, ha? Sino ba ang laman niyan? Si Carlos ba? Si Khairro? O baka naman may ibang lalaki ka pa sa buhay mo na hindi ko alam."

Hindi makapaniwalang napatitig si Jergen sa lalaki. "Ano ba talagang punto mo, ha?" She couldn't read him! Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito. "Ano ba'ng problema mo? Bakit mo ako sinisigawan? Hindi ka naman ganito noon, ah. The Lysander I know is always relax and chilling in every situation. Palagi kang cool sa lahat ng bagay at walang pakialam sa paligid mo. Bakit ka ba nagkakaganito? Is this because of this freaking force marriage? Ito ba ang rason ng iritasyon mo at bigla-bigla mo na lang pagsabog ng galit? Dahil ba pinilit ka ni Tatay?" Napailing-iling siya. "Lysander, naman. Binigyan na kita ng options kung paano ipapawalang bisa ang kasal, 'tapos ako pa ngayon ang manhid, eh, ikaw na nga itong iniisip ko."

"You think that's the reason of my irritation?" Hindi ito makapaniwalang napailing, saka sinapo ang mukha niya. "Baby, there a lot of men in this world that would be attracted to you and two of them are here, so near. Paano kung magkagusto ka sa kanila? Paano kung magustuhan mo si Khairro? He's a good man and you two looks good together. And then there's Carlos... Paano kung piliin mo siya kaysa sa 'kin kung magkikita kayo uli? Paano kung agawin ka nila sa 'kin?" May kislap ng takot sa mga mata nito na mas nagpabilis sa tibok ng puso niya. "Paano ko iyon mapipigilan kung ang simpleng tanong ko sa 'yo ay hindi mo masagot nang sigurado? Paano kung magkagusto ka sa kanila, paano kung ma-realize mo na mahal mo pa pala si Carlos... Iiwan mo ba ako kahit kasal na tayo?"

Kumunot ang noo niya. "Lysander, bakit ba natin pinag-uusapan ang ganitong bagay, ha?" Napailing-iling siya, saka mapaklang natawa. "Eh, naikasal lang naman tayo kasi pinilit tayo ni Tatay. So what's the big deal about this marriage? Darating ang panahon na magsasawa ka rin, na hindi ka na magiging masaya o kaya mawawala na ang fun na rason kung bakit gusto mo ang kasal na 'to. At kapag dumating ang panahong iyon, ipapa-annul mo na itong kasal natin. Kaya itong issue mo na hindi ko maintindiham kung bakit ini-issue mo, walang silbi 'to. Kasi nasisiguro kong ikaw ang unang magkakagusto sa iba, hindi ako!"

Bago pa ito makasagot at magpatuloy ang away nila, tinalikuran na niya ito, saka nagmamadaling lumabas ng kuwarto niya.

Mabilis ang tibok ng puso niya. Umaasa siya na baka nga may katugon ang nararamdaman niya para kay Lysander dahil sa mga ipinapakita nito sa kanya at mga sinasabi. Pero ni minsan hindi nito binanggit ang salitang hinihintay niyang sabihin nito. Tatlong kataga lang naman ang hinihintay niya mula rito pero hindi nito masabi iyon. Kaya hindi na siya magtataka kung bigla itong mag-sayonara kapag nagsawa na ito sa kanya at wala na ang "fun" sa pagiging kasal kuno nila.

O baka naman nag-a-assume lang siya? Maraming pa-fall na mga lalaki ngayon, nagkalat sila at palaging silang mga babae ang biktima.

Isa ba si Lysander sa mga pa-fall na lalaki? Kasi hindi na niya kaya pang i-deny pa. Nahulog na ang loob niya kay Lysander. Hulog na hulog na.

At para sa kanya wala namang sense ang pinag-aawayan nila. Pero bakit parang ito pa galit na galit sa kanya? Ano ba ang ginawa niya?

HABANG kumakain, walang imikan sina Jergen at Lysander. Naka-buffet style ang munting salusalo na 'yon kaya hiwa-hiwalay sila ng mga upuan. Ang ibang naroon na kasalo nila ay panay ang kuwentuhan at tawanan pero hindi talaga makuhang makitawa ni Jergen, lalo na't kapag nagtatagpo ang mga mata nila ni Lysander—na nakaupong mag-isa sa mahabang sofa—ay may nababasa siyang iritayon do'n.

At nasisiguro niyang sa kanya ito naiirita.

Hindi rin niya maiwasang mairita. The Lysander she knew always have a happy or naughty smile on his face, now he looked mad.

"Nag-away kayo? Don't deny it, I can see it."

Napaigtad si Jergen sa gulat nang may bumulong sa tainga niya. Nang balingan niya kung sino 'yon, naalala niya bigla ang sagutan nila ni Lysander. Idinawit nito si Khairro sa kanya. Napailing-iling na lang siya. Naririnig ba nito ang mga pinagsasasabi nito kanina?

"Alam mo, Khairro, kung ako sa 'yo dumistansiya ka sa 'kin," sabi niya sa lalaking umupo sa tabi niya. "Baka kung ano na naman ang sabihin niyang kaibigan mo tungkol sa 'yo, nabubuwisit na ako."

Tumaas ang dalawang kilay ni Khairro, nagtatanong ang mga mata. "What happened? You two look annoyed at... each other actually."

Sumubo siya ng pagkain bago sumagot. "Sabi niya may gusto ka raw sa 'kin." Umingos siya. "Ang sarap niyang sakalin." Nanggigigil siya sa inis. "Napakawalang kuwenta ng pinag-awayan namin. As in walang sense." Hindi niya mapigilang magkuwento kay Khairro dahil sa inis na nararamdaman niya. "'Tapos siya pa itong may ganang magalit sa 'kin?"

Mahinang natawa si Khairro. "He's just jealous."

Mabilis siyang napabaling sa katabi, puno ng kaguluhan ang mga mata. "Nagseselos siya?" Bumilis ang pintig ng puso niya at umasa na naman. "Bakit naman?"

Khairro gave her an are-you-kidding-me look. "Hindi mo talaga alam kung bakit?" Napailing-iling ito. "Don't play dumb with me, Jergen. I know you know."

Lalo siyang naguluhan. "Ano nga ang ibig mong sabihin?"

"Lysander likes you for fuck's sake." Khairro rolled his eyes. "Kaya nadamay ang pangalan ko sa away n'yo kasi nagseselos iyan sa 'kin. Kung para sa 'yo nonsense ang pinag-awayan n'yo, para sa kanya puno iyon ng sense. And hey..." He winked and grinned. "That's married life. Arguing over nonsense things."

Nakaawang pa rin ang mga labi ni Jergen at hindi makapaniwala sa narinig. "He... He likes me?"

"Yep." Khairro wagged his eyebrows. "Now go, kiss and make up with your man. Baka kapag nanatili tayong magkausap, mamatay ako dahil sa sama ng tingin sa 'kin." He tsked. "If looks could kill... I'll be in my graveyard right now with filthy worms all over me."

Tumingin siya kay Lysander at nahuli nga niya itong nakatigin nang masama sa kanila ni Khairro.

Is he really jealous?

Umalis si Jergen sa kinauupuan, saka nilapitan ang asawa. Tumabi siya ng upo rito, saka mahina ang boses na nagtanong. Iyong sapat na para marinig nito at hindi marinig ng iba.

"Galit ka?" May paglalambing sa boses niya.

"Why are you here?" Lysander asked in a cold voice. "Dapat nandoon ka kay Khairro. Mukhang nag-e-enjoy ka namang kausap siya."

"Lysander, naman—"

"Do you like him?" madilim ang mukhang tanong nito sa kanya.

Napakurap-kurap siya. "What?"

"Gusto mo ba si Khairro?" Tumalim ang mga mata nito. "Kaya ba ayaw mo sa kasal na 'to dahil may ibang lalaki kang gusto? 'Yon ba 'yon?"

Napatitig si Jergen sa guwapong mukha ni Lysander. He really was jealous! Bahala na kung nag-a-assume siya. Lysander being jealous actually made her heart smile.

Ipinalibot niya ang braso sa braso nito, saka tumingin dito. "Huwag ka nang magalit. Please?"

Lysander just grunted.

Nginitian niya ito nang matamis nang bumaling sa kanya. "Huwag ka nang magalit. Malay ko bang nagseselos ka pala."

Naramdaman niyang natigilan ito, saka napatitig sa kanya. "Ano?"

"Wala naman akong gusto kay Khairro." Nilakasan na niya ang loob. "Nagseselos ka ba sa kanya?"

May dumaang emosyon sa mga mata nito bago sumagot. "Kung nagseselos ako, ano naman ang gagawin mo?"

Napatitig siya sa asawa. "You're really jealous?"

He blew a loud and irritated breath. "Yes, baby, I'm jealous." Gumalaw ang panga nito tanda ng tinitimping galit habang ang mga mata ay matiim na nakatitig sa mga maya niya. "You're mine, Jergen. Akin ka. Walang puwedeng magmay-ari sa 'yo, ako lang kasi ako ang asawa mo."

Parang sasabog ang puso niya sa iba't ibang emosyong nararamdaman. "Lysander..."

Hinawakan siya nito sa kamay, saka pinisil iyon. "I don't like seeing you with other men, baby. I don't like seeing you talking to other men but me, except if he's a member of your family. And I don't like us arguing about this. Yes, I'm jealous, baby, I'm fucking jealous and it's driving me nuts!"

Nakatitig lang si Jergen kay Lysander habang nagsasalita ito. Parang sasabog ang dibdib niya sa lakas ng tibok ng puso niya. Hindi niya alam ang sasabihin, ni hindi nga niya maibuka ang bibig para makapagsalita.

Lysander caressed her face. "Baby?"

"Hmm?" All she could do was hummed.

His eyes hold her gaze. "I hate feeling like this. I hate arguing with you. So please, stop driving me nuts. Pakiramdam ko mababaliw na ako dahil sa 'yo."

All Jergen could do was gaped at Lysander.

"Baby, please, magsalita ka naman."

Napakurap-kurap siya. "What?"

"I'm going crazy over you, baby," he said. "So please tell me you're mine."

Her heart insanely beat faster, her breathing ragged. "I-I'm y-yours," nauutal niyang sabi.

A sexy smile appeared on Lysander's lips. "As am I."

Her heart nearly exploded inside her ribcage. God. I love this man. 

CECELIB | C.C.