CHAPTER 8

DAYS PASSED in a blur. Pagkatapos ng nangyari sa kanila nang malasing siya, hindi na makatingin si Haze nang deretso kay Lath. Palagi siyang nagkukulong sa kuwarto at ang lalaki naman ay sa sala natutulog.

At hindi siya nakikipag-usap dito. Alam kasi niya ang pag-uusapan nila. It was her way to preserve herself.

Nang gabing 'yon, nakaupo si Haze sa sofa at nagbabasa ng magazine na nahanap niya nang biglang bumaba si Lath mula sa top deck at tumigil sa harap niya.

Tumikhim ito. "It's been days since we did it, Haze. And it's been days that you've been acting like nothing happened. I'm going insane of thinking of what happened between us."

Agad siyang nag-iwas ng tingin. "Lasing ako nang gabing 'yon at ayokong pag-usapan 'yon."

"Bullshit." Hinawakan siya nito sa braso at hinila patayo.

"Lath, ano ba—"

He slammed his lips on hers, shocking her. Kinagat nito ang pang-ibabang labi niya, saka bahagyang nilagyan ng distansiya ang mukha nila.

"Sasabog na ang utak ko sa kakaisip sa nangyari sa atin." Samu't saring emosyon ang nasa mga mata nito. His eyes were bare, open, for her to see. "Bakit ayaw mo akong kausapin? I am that unworthy to you? I know you hate me but please, I'm losing my mind, Haze! Why won't you talk to me? Why?" He sounded vulnerable.

Napatitig siya sa mga mata nito na ngayon ay unti-unti nang nawawala ang emosyon—itinatago na naman nito 'yon sa kanya.

"Ayokong pag-usapan 'yon. Lasing ako no'n at wala sa tamang pag-iisip."

Mapakla itong tumawa. "Ouch. I never felt more worthless and pathetic in my life. Akala ko naman may iba kang rason kung bakit mo ako hinayaang angkinin ka."

Nagbaba si Haze ng tingin para itago ang kislap ng kanyang mga mata. Her eyes would give her away. "Ayokong pag-usapan ang nangyari sa atin, Lath. Ang gusto kong pag-usapan ay kung kailan mo ako iuuwi."

Anger flashed on his eyes. "Never! Hindi kita iuuwi!" he snapped and stormed off.

Napanganga siya. "Lath!"

Naglalakad na ang lalaki patungo sa top deck. Mabilis niya itong sinundan at akmang sisinghalan na naman niya ito nang makatanggap ito ng tawag. Umirap siya sa hangin, saka sumandal sa railing.

Tumingala siya sa kalangitan at medyo napawi ang galit niya nang makita ang maraming bituin na nagniningning. She could almost... almost, appreciate the beautiful scenery before her. Pero nangingibabaw ang inis at galit niya kay Lath.

Humugot si Haze ng isang malalim na hininga, saka tumingin sa karagatan. Mukhang hindi sila malayo katulad ng una niyang naisip. Mula sa kinatatayuan niya, may nakikita siyang nagkikislapang ilaw. Malayo na iyon pero sapat na para makita niya.

Malapit lang ang yate sa sibilisasyon. Madali lang silang makakauwi kung gugustuhin ni Lath. And tanong, gusto nga ba nito? Kasasabi lang nito kani-kanina lang na ayaw siya nitong iuwi.

PAULIT-ULIT na binabasa ni Lath ang text sa kanya ni Lash noong nagdaang gabi.

From: Lash, poker face

Divorce her and leave her alone.

Leave her alone? Leave Haze alone? That would send him to mental institution.

Hindi niya hahayaang makawala si Haze sa kanya. He already tasted the feeling of having her, making love to her. It was heaven and he would have that heaven feeling again.

And Lash's message gave him some ideas... cunning ideas that would surely end with Haze hating him forever or Haze loving him for eternity.

But first, he had to do something to remedy her anger and aloofness towards him. Kailangan mawala iyon kahit pansamantala lang kung gusto niyang maging matagumpay ang pinaplano niya.

Ibinulsa niya ang cell phone at lumapit kay Haze.

Operation: Make Haze fall for him so hard was about to start.

NATIGILAN si Haze nang maramdamang may tumabi sa kanya. It was Lath.

"Lumayo ka sa 'kin," agad na sabi niya sa takot na baka ang topic na iyon na naman ang buksan nito.

He sighed and faced her. "Haze, I am a businessman—"

"Ano'ng paki ko ro'n?"

"And I have a preposition."

Bumaling siya rito, kunot ang noo. "Ano'ng ibig mong sabihin?"

"Let's negotiate." Ngumiti ito at nadoon na naman ang pamilyar na pagbilis ng tibok ng puso niya.

Kailanman ay hindi siya magiging immune kay Lath Coleman. Forever na yata may epekto sa kanya ang lalaki.

Tumikhim siya at umaktong walang epekto ang ngiti nito sa kanya. Ipinagkrus niya ang mga braso sa harap niya. "Okay. Let's negotiate then. Gusto ko nang umuwi."

Tumaas ang sulok ng mga labi nito. "At ano'ng kaya mong gawin para iuwi kita?"

Napipilan siya. Ano ang kaya niyang gawin? Everything! Going home meant no Lath, and no Lath meant her heart was safe once again.

Lath smirked. "I am a businessman, Haze. I do deal all the time. So tatanungin kita uli, ano'ng kaya mong gawin para iuwi kita?"

Tumalim ang mga mata niya. "Lahat ba talaga para sa 'yo may kapalit?"

"That's business."

"Well, hindi ako isang negosyo na gusto mong makuha! I'm a fucking person, Lath! A live breathing person who wants to go home and to stay the hell away from you—" She swallowed her words when suddenly Lath crashed his lips on hers.

Napasinghap siya sa gulat at ipinasok naman ni Lath ang dila sa loob niya. Sinamantala nito ang biglang pagbuka ng bibig niya.

Lath deepened the kiss and slowly, Haze was losing her will to fight Lath's kiss. Unti-unting natutunaw ang galit niya rito at nag-uumpisang gumalaw ang mga labi niya, ginagaya ang paggalaw ng mga labi. At namalayan na lang ni Haze na buong puso na niyang tinutugon ang halik ni Lath. And she was enjoying every second of it.

Her body burned instantly. And she craved for more.

Sinapo ng isang kamay ni Lath ang pisngi niya, saka pinagapang ang mga labi sa leeg niya, patungo sa tainga niya. Nanginginig ang mga tuhod ni Haze. Parang siyang mawawalan ng lakas ng dahil sa halik ni Lath.

It was true. A kiss could make someone's knees weak.

Napakapit siya sa balikat ng lalaki. "Lath..."

He breathed over her ear. "Haze, ayoko nang makipag-away sa 'yo." His voice was soft and husky. "Hindi ko na kayang lumipas pa ang isang araw na hindi mo ako pinapansin. I would rather have you shouting and cursing at me rather than giving me the silent treatment. Alam kong mali ang ginawa ko. I know I tricked you into signing that marriage contract. But I am just a man who will do anything to get the woman he wants."

Napakurap-kurap siya. "Lath, bakit ngayon lang? If you want me like you claimed, why seek me out now? Why not five years ago? Six years ago? Seven? Bakit ngayon?" Hindi niya ito maintindihan. "Ano ba ang espesyal ngayon?"

He slightly pulled away and stared at her eyes. "I got tired of waiting."

"Waiting?" bulong niya. Napakabilis ng tibok ng puso niya. "Naghihintay ka?"

Masuyo itong tumango. "I was waiting for the right time. Why not five years ago? Busy ka pa. Busy sa career mo. Why not six years ago? Naging abala ka sa pagkakasakit ng tatay mo at kapag pumasok ako sa buhay mo, mas makakagulo lang ako kasi alam kong galit ka sa akin. Why not seven years ago? Busy ka sa pagtatrabaho para matustusan ang pangangailangan ng pamilya mo. Why now? Because I got tired of waiting for God to fucking do something."

Hindi siya nag-iwas ng tingin. Sinalubong niya ang mga mata nito na sa unang pagkakataon ay puno ng emosyon.

"Bakit mo alam ang lahat ng 'yon?" Ang lakas ng tibok ng puso niya. "Is Lath Coleman stalking me?" pabiro niyang tanong.

An unnamed emotion flashed through his violet eyes and he smiled. "Women stalk me, not the other way around."

Binatukan niya ito. "Gusto mong hindi naman kita pansinin? Gusto mo 'yon?"

Mabilis itong umiling at huminga nang malalim. "Anyway, my preposition is this. Hintayin mong maubos ang supply at pagkain natin, and then we'll go home and file an annulment. Tulad ng gusto mo."

Namilog ang mga mata ni Haze. "Totoo? Hindi ka nagbibiro?" She got excited all of the sudden. "Totoo talaga?"

Tumango ito. "Oo." Then he flashed a wide smile. "In return, kakausapin mo na ako at papansinin. I want us to get along. Okay ba 'yon sa 'yo?"

Malapad siyang ngumiti at masayang niyakap ang lalaki. "Sige! Sige! It's a deal!"

Haze was too happy and ecstatic to see the glint of wickedness on Lath's eyes. Hindi alam ni Haze na si Lath ang tipo ng tao na hindi nagpapatalo.

NANG GABING 'YON, dinala ni Lath ang comforter sa top deck, and he spread it on the center. Si Haze naman ang may dala ng unan. Sa top deck sila matutulog, sa ilalim ng ng mga bituin. Haze thought that it was going to be fun.

Lath went to the kitchen to get two canned beers and return. Ibinigay nito sa kanya ang isa at umupo sila sa comforter.

Siya ang unang bumasag sa katahimikan. "So, Lath, may tanong ako."

Uminom muna ito ng beer, saka tumingin sa kanya. "Ano naman 'yon?"

"Bakit may tubig tayo rito?" kunot-noong tanong niya. That had made her curious from the very beginning.

"Well..." Inilapag nito ang canned beer at nahiga sa comforter, saka ginawang unan ang mga hita nita. Ayos lang 'yon sa kanya. Naniniwala siyang kaya niyang rendahan ang puso niya hanggang sa maubos ang stock nila ng pagkain. "'Yong tubig na 'yon ay galing sa dagat. May high-technology na ginamit para mawala ang asin at maging normal na tubig. And in case you're wondering bakit gumagana ang refrigerator, well, it's powered by water. Hanggang may tubig, gagana 'yon, and we happened to be in the sea."

Haze was amazed. "Wow. Pati rin ba sa cruise ship n'yo ganoon din?"

Tumango si Lath. "Oo. We also have vessels that catch fish and other sea creatures that can be turned into a dish. One day, dadalhin kita sa Black Pearl Cruise Ship. Magugustuhan mo ro'n. I promise."

Hindi nagkomento si Haze. Alam niyang iyang one day na iyan ay hindi mangyayari. 'Pag naubos na ang stock nila, iuuwi na siya ni Lath at ia-annul ang kasal na hindi naman niya gusto. And then she'd be free of him... no Lath Coleman to pester her.

Why did her heart feel somber all of the sudden?

"May tanong ka pa?" basag ni Lath sa katahimikan at tumingala sa kanya.

Umiling siya at uminom ng beer. "Wala na."

"Hmm."

Nilukob sila uli ng katahimikan. Panay ang inom ni Haze ng beer samantalang nilalaro naman ng daliri ni Lath ang mahaba niyang buhok na nakatabing sa mukha niya.

"I like you hair," komento nito.

Namumungay ang mga matang ngumiti siya. Unti-unti nang umeepekto ang beer na iniinom niya. "Thanks."

Dumako ang kamay nito na naglalaro sa buhok niya sa kanyang pisngi at hinaplos iyon. "You're beautiful."

She blushed. "Thanks."

Gumapang pababa ang daliri ni Lath patungo sa mga labi niya, hindi pa rin nito hinahayaang magkahiwalay ang titig nila. "Your lips look soft and sweet and..."

Napalunok siya nang maramdamang parang may nagliliparang mga paruparo sa tiyan niya at parang kinikiliti ang talampakan niya. "T-thanks?"

Lath chuckled sexily. "Can I kiss you?"

Hindi alam ni Haze kung epekto ba ng alak ang naging sunod niyang galaw o dahil gusto niya talagang matikman uli ang mga labi ng lalaki.

She leaned in and pressed her lips on his.

Pleasure spread through her as their lips met. Parang sinilaban ng apoy ang buo niyang katawan nang kumawit ang braso nito sa leeg niya, saka pinalalim ang halik na sinimulan niya.

Her body burned with desire in an instant. Something in between her thighs tingled and moistened.

Oh, God. Why is my body burning with desire for this man?

Tumigil sa paghalik sa kanya si Lath para masuyo siyang itinulak pahiga sa comforter at kinubabawan.

"Lath..." paanas niyang tawag sa pangalan nito.

He kissed the corner of her mouth. "Lasing ka?"

Umiling siya, saka suminok. "Nope. Isang beer lang naman 'yon." She giggled. "Bakit mo natanong?"

Umiling ito, saka umalis sa pagkakakubabaw sa kanya at nahiga sa tabi niya. "I'm not going to take advantage on you." Huminga ito nang malalim, saka tumingin sa kalangitan. "Not again."

That made Haze smile.

At may konsiyensiya rin naman pala ang dumuho. Paano siya ngayon patuloy na magagalit dito?

She was afraid that her heart might beat for Lath again. Kaya palagi niyang sinasabi sa sarili na sasaktan lang siya nito, because through that, her heart was being guarded. It worked because she was really mad at him.

But now they were in good terms, well, until their stock was available. At natatakot siya sa puwedeng mangyari sa kanya. Natatakot na siyang hayaan ang puso na tumibok iyon, kasi alam niyang siya ang masasaktan sa bandang huli.

She caged her heart for a reason. And that reason was Lath Coleman.

Tumagilid ng higa si Lath, paharap sa kanya, ang isang braso nito ay nakapalibot sa baywang niya. "Wifey?"

"Huwag mo akong tawagin ng ganoon."

"Just let me. Please?"

Bumaling siya rito. "And why would I let you?"

"Because we had a deal?"

Pinaikot niya ang mga mata. "Fine."

"Yes." Sumuntok pa ito sa hangin. He cuddled closely to her. "Wifey?"

"Hmm?"

"I like this."

Me too, sabi niya pero hindi niya sinabi nang malakas. Ipinikit niya lang ang mga mata at pinilit na makatulog.

"Wifey?"

"Hmm?" Nagpanggap siyang naiirita rito.

"I..."

Kumunot ang noo ni Haze pero hindi siya nagsalita.

"Wifey?"

"Ano ba?!" Naiinis na siya.

"L..."

Lalong nagsalubong ang mga kilay niya pero nanahimik siya.

"Wifey?"

"Ano na naman?!"

"O..."

"Tigilan mo ako, Lath, I swear, tatadyakan kita," pananakot niya na hindi niya alam kung gagana.

Lath sighed. "V. E. Y. O. U."

Magkasalubong ang mga kilay na binalingan niya ito. "Anong veyou?"

Hopelessness mirrored in his violet eyes. "Wala. Veyou means have a sweet dream."

"Anong lengguwahe naman 'yon?"

"Lath's luggage." He kissed her chin.

"Bakit ba panay ang halik mo sa akin?"

"We have a deal, remember?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin at tumingin sa mga bituin. "Hindi kasama ang hug and kiss sa deal natin."

Ngumiti lang ang hudyo at hinalikan ang balikat niya, saka bumalik na naman ito sa pagtingin sa kalangitan.

Napasinghap si Haze nang may makitang falling star. "Oh, my God, Lath! Falling star! Falling star. Lath..." She tugged his arm. "Lath! Falling star." She glanced at him, "Lath, falling—" Napatigil siya sa pagsasalita nang makitang nakapikit ang mga mata nito. "Lath? Tulog ka na?"

Bumukas ang mga mata nito, saka tumingin sa kanya. "What did you wish for?" tanong nito.

Umiling siya. "Wala. I was busy telling you that I saw a falling star."

"Oh..." Pinagsalikop nito ang kamay nilang dalawa at pinisil ang kamay niya. "Kung mare-rewind ang nangyari. Ano'ng hihilingin mo?"

Haze stared at Lath's eyes. They were deep, sexy and smoldering hot. She couldn't look away. Para siyang nahihibo na huwag tumingin sa iba. "Ang hiling ko?" Tumango ang lalaki. "I'll wish that... I didn't meet you eight years ago." Eh, di sana hindi siya nasasaktan hanggang ngayon.

His eyes saddened. Halatang nawala ang kislap ng mga mata nito. Was it because of her wish?

"Ikaw? Ano'ng hiniling mo?" tanong niya.

"I wish you would trust me again."

Nag-iwas siya ng tingin at kinagat ang labi niya. "Mahirap iyong mangyari. Hindi na kita pagkakatiwalaan pang muli, Lath."

An unnamed emotion filled his eyes. "Bakit? Dahil sa nangyari walong taon na ang nakakaraan? It wasn't my intention to hurt you, please, believe me."

Tumaas ang kilay niya. "You kissed another woman, Lath. And I saw it. Anong hindi intensiyon na saktan ako? Hindi ba sabi mo pa gusto mo lang akong ikama at nang hindi mo ako naikama, naghanap ng ibang babaeng magpapakama."

Nagtagis ang mga bagang nito. "Walang katotohanan ang mga pinagsasasabi ko noon. I already told you that."

"Stop lying to me, Lath," matigas ang boses niyang sabi. "Kung ayaw mong hindi kita pansinin bukas, I suggest that you shut up."

"I don't want to shut up."

"Huwag mo akong kausapi." Tinalikuran niya ito at tinakpan ang mukha ng unan.

Bakit ba kailangan pa nitong ipaalala sa kanya ang nangyari noon? Hindi ba nito alam na nasasaktan pa rin siya? Na hindi pa rin siya makapag-move on. There. She said it. Hindi na niya ikakaila. Hindi pa siya nakaka-move on at maloloka na siya dahil kahit nasaktan ni Lath ang puso niya, ito pa rin ang hinahanap-hanap niyon at wala nang iba.

The reason why she didn't have a boyfriend for eight years was not because she was a manhater, it was because she was waiting for the man who promised to marry her after five years.

Sino ang pinaglololoko niya? Mahal pa rin niya si Lath at alam iyon ng bawat parte ng katawan niya.

"Wifey." Yumakap sa kanya si Lath mula sa likod at hinalikan ang batok niya. Nagsitaasan ang mga balahibo niya at nag-init agad ang katawan niya sa ginawa nito.

"Lath..." Pilit niyang itinutulak ito gamit ang siko niya. "Huwag mo nga akong yakapin."

Her belly tingled. Oh, God. This is not good.

Napaigtad si Haze nang maramdaman ang kamay ni Lath na gumagapang patungo sa pajama niya. Desire flared inside her.

"Lath..."

Hinalikan nito ang leeg niya, saka ipinasok ang kamay sa loob ng pajama niya at agad na hinawakan ang pagkababae niya. She couldn't deny her desire for Lath—pruweba ro'n ang basa niyang panty at pagkababae.

"Lath... oh..." Napadaing siya at napaigtad sa kakaibang sarap nang ipasok nito sa loob niya ang isang daliri nito.

Kinagat ni Haze ang pang-ibabang labi nang ilabas-masok nito ang daliri sa pagkababae niya. Basang-basa iyon at halos mabaliw siya sa sarap na nararamdaman.

Lath kept on kissing her nape while he pumped his finger in and out of her. Panay naman ang ungol niya at halos mapasigaw siya sa sobrang sarap nang labasan siya.

Habol pa ni Haze ang hininga nang ibaba ni Lath ang pajama niya hanggang tuhod, saka walang sabi-sabing ipinasok ang nag-uumigting nitong pagkalalaki sa pagkababae niya na basang-basa pa.

"Haze! Oh!"

"Oh! Lath... ang sarap— shit! Oh!"

Lath took her from behind. It felt so freaking good. Habang panay ang ulos ni Lath, ang kamay nito ay nilalaro ang pagkababae niya na mas dumadagdag sa sarap na bumabaliw sa kanya.

"Oh, yes! Bilisan mo pa—oh, God!" Iginalaw niya ang balakang para sa salubungin ang pagpasok nito. "Uhm! Oh!"

Lath gripped her ass and thrust harder. He kept groaning and she was moaning. And next thing they knew, they were coming. Hindi katulad noong una, sa loob niya ipinutok ni Lath ang lahat na lumabas dito. Siya naman ay habol ang hininga habang nakatagilid pa rin ng higa.

Mahina siyang dumaing nang hugutin ni Lath ang kahabaan sa loob niya, saka inayos ang pagkakasuot ng pajama niya.

He hugged her again. "Wifey?"

"Hmm?"

"Iloveyou."

Napalingon siya kay Lath. "Ha?" Napakabilis ng pagsasalita nito na hindi niya nasundan ang pagkakasunod-sunod ng mga letra na binigkas nito. "Ulitin mo nga."

Hinalikan siya nito sa mga labi at ngumiti. "Hindi mo naman maiintindihan kahit ulitin ko."

"Another Lath's language?" nangingiting tudyo niya.

"Yeah."

Nawala ang ngiti niya nang may maalala. "Hey! Hindi kasali ang sex sa deal natin!"

Lath smirked. "Wala nga pero hindi mo naman ako pinigilan, eh." Kinindatan siya nito. "Saka asawa mo naman ako, kaya okay lang 'yon."

Pinandilatan niya ito. "Anong asawa? Gusto mong tadyakan kita?"

Tumawa lang ang lalaki, saka niyakap siya nang mahigpit. "Nasarapan ka naman, eh."

Siniko niya ito. "Bastos."

Lath chuckled and kissed her cheek. "Good night, wifey."

She yawned loudly and closed her eyes. "Good night, hubby."

Nakapikit na ang mga mata ni Haze kaya hindi nito nakita ang pagguhit ng masayang ngiti sa mga labi ni Lath at ang pagkislap ng emosyon sa mga mata nito na nakikita lang sa mga pinapana ni Kupido.

CECELIB | C.C.