Cały rozdział był napisany przy tej piosence xD" 

0

Kiedy myślisz, że da się wszystko wytłumaczyć logicznie, naukowo czy chuj wie jak jeszcze to nie w tym przypadku. Teoretycznie nie żyjesz, więc nie powinieneś mieć dzieci, prawda? No cóż Raimei też tak myślała, ale w momencie, kiedy na sam zapach jakiegokolwiek obiadu, który ugotował Mahiru zaczynała mieć odruchy wymiotne pierw zaczęła podejrzewać iż się czymś zatruła. Zatrucie trzyma nawet i parę tygodni, więc po prostu planowała omijać szerokim łukiem kuchnie jakby tam nocował sam diabeł. Jako wampir wystarczy jej sama krew. Dopiero Layla jej grzecznie wytłumaczyła podając test i wampirzyca po zrobieniu tego widząc dwie kreski zaczęła go oglądać z każdej strony, by upewnić się czy Storm nie dała jej tego testu żartu jakim kiedyś uraczono Lizzy. Najdziwniejsze było to, że w porównaniu do Osaki to Kuro lepiej to przyjął nawet jeśli na początku został opierdolony, że „To wszystko jego wina" No tak, bo w końcu robił to sam, nie?

Pierwsze trzy miesiące to były chyba najgorsze w całym życiu nie życiu żeńskiego Servampa Lenistwa. Oprócz wiecznych wycieczek do łazienki, bo wystarczylo iż cokolwiek doszło do jej nosa z dań Mahiru dostawała odruchów wymiotnych to jeszcze Pan Servamp'ów postanowił zrobić kobiecie specjalną dietę. Taka samą zresztą jaką podczas ciąży miała jego żona. Chłopak nie rozumiał, że wampiry nie mogą mieć cukrzycy i innych tego typu chorób ciążowych — no oprócz mdłości. Na szczęście Sleepy Ash spełniał się w roli przyszłego ojca i myślał bardziej trzeźwo niż Shirota. By chłop nie przyuważył kupował całe zapasy ramenu wciskając pod ich łóżko. Jeszcze chyba nigdy tyle razy nie oszukiwał, że parzy wodę na herbate po pare razy dziennie — powoli tracił pomysły, co robić z woreczkami po herbacie.

Następne miesiące już dla Raimei były bardziej łaskawe i wysłuchując złośliwych uwag Lizzy w stylu: "Jak to możliwe by Lenistwa wpadły mając tylko na to 0,02% szansy" zaciskała kły modląc się, by ją spotkał ten sam los. Może wtedy ten złośliwy uśmiech wreszcie zejdzie z tej wrednej rudej gęby.. Nawet sama się w tamej chwili nie spodziewała jak jej modlitwy zostaną szybko wysłuchane. Przy okazji musiała się także użerać z głupotą Shade, która co przyszła podrzucała jej poradniki do domu jak „Być sexy mamą" czarnowłosa powinna się zdecydowanie leczyć. Któregoś dnia otworzyła drzwi wejściowe i prawie urodziła ze stresu jak zobaczyła wielkiego ogara piekielnego przed drzwiami, którego przywlókł Hoshi tłumacząc, że jako jego wujek uważa, że dziecko powinno mieć swojego własnego psa. On sie jeszcze nie urodził, a już mogła się modlić o jego zdrowie mając tak popieprzoną rodzine. A co było z tego najlepsze? Osaka bóle porodowe złapały akurat wtedy, kiedy była z Kuro sama w domu i jak wampir, który miał wszystko w dupie ma nie dostać zawału? Sleepy Ash miał tyle szczęścia, że w mieszkaniu pojawiła się Layla i jakiś czas później cała grupa mogła się cieszyć z małego wampira .

0 - 6

Sid nie był zbyt żywiołowym noworodkiem, bo czego można było się spodziewać mając takiego ojca? Ciężko było ustalić do kogo był bardziej podobny, bo męskie jak i żeńskie Lenistwo byli identyczni z wyglądu. Swoją drogą to było całkiem wygodne — przynajmniej Raimei nie musiała słuchać głupot w spieraniu do kogo jest bardziej podobne. Kiedy słuchała tego przy dzieciach Shiroty pod postacią kota o mało się nie porzygała. Chociaż Hoshi uważał, że młode Lenistwo z twarzy było bardziej do niej podobne, ale cholera wie czemu tak uważał.

Gdy wampir odrobinę podrósł jego nawyki z lekka się zmieniły. Jak wcześniej spał na Kuro bądź męczył palcami jego konsole to teraz był niczym wulkan energii. Mogło go pilnować piętnaście osób, a i tak dzieciak znikał niczym po dotknięciu czarodziejskiej różdżki o czym przekonali sie Tsurugi i Yoda jak któregoś dnia mieli się nim zająć. Inaba zwalała to zachowanie na Osakę, która w jego wieku robila to samo i tylko cud sprawił, że nie zginęła pod jakimś samochodem. Cud cudem, ale Sid potrafił także zamieniać się w kota jebiąc miejsce w którym to robił. Raz jedna z sąsiadek wylądowała na badaniach, bo twierdziła, że dziecko jej sąsiadów przemienia się w kota. Kiedy mały wampir, coś odwalił jak pomalowanie kuchni lakierem do paznokci Osaka od razu go nagrywała wrzucając na Youtuba. Chociaż mieli z czego się pośmiać w tej całej historii. Niestety Shirota nie był tego zdania.

Ale co by nie powiedzieć Sid miał duże pokłady cierpliwości do innych dzieci. Mimo iż Quinn ciągała go za ogon on był cierpliwy jakby wiedział, że to tylko dziecko. Jedynie patrzył na córkę Todorokich jak na debila, kiedy mówiła w przedszkolu do innych zwierząt — przecież to było kurwa jasne, że jej nie odpowiedzą.

7 - 12

Raimei jak i Kuro mieli suszone głowy przez swojego Pana, że ich syn tak samo jak reszta powinien wychowywać się wśród rówieśników chodząc do szkoły. Zwłaszcza, dlatego, że chłopak panował nad swoim pragnieniem i nie musieli się martwić, że rzuci się na kogoś jak: „Dzika suka spuszczona ze smyczy"'. Tak magicznym sposobem mimo bycia starszym od córki Todorokiego i Foster młode Lenistwo wylądowało w tej samej klasie, co Quinn. Osaka na samym początku była źle nastawiona, co do tego pomysłu — a duży wpływ na te zachowanie miało to, że na zebraniu, gdzie o zgrozo Lizzy zaciągała ją albo Sleepy Ash'a wychowawczyni zawsze ich myliła. Później już było lepiej, bo baba zaczynała wyczajając, które na zebraniu gra na konsoli i przysypia, a które siedzi tam jak za kare. Swoją drogą jak można się przejmować ocenami swojego dziecka?

Sid wcale nie miał ochoty się uczyć i najchętniej lubił grać z rodzicami bądź bliźniakami Shiroty w najnowsze gry wychodzące na każdą możliwą platformę. Gdy tylko zdenerwowany Pan przypominał im o złej nauce dziecka Raimei twierdziła, że będzie miał całą wieczność by się nauczyć, a matematyka mu się nie przyda, gdy będzie go goniła horda 'wkurwionych' jednorożców czemu niebieskiwłosy przyznał racje. Najwyżej za pomocą tego beznadziejnego przedmiotu będzie mógł policzyć ile rogów mu się wbije w dupę, jeśli nie ucieknie.

Pod koniec podstawówki, kiedy zbliżały się egzaminy końcowe do gimnazjum Mahiru widząc, że oba Servampy nic sobie z tego nie robią pozwalając dzieciakowi grać po nocach przez co, zresztą spał w dnie na zajęciach i wpływało to też destrukcyjnie na zachowanie jego dzieci postanowił coś z tym zrobić szukając ratunku u Hugh'a, Elise oraz Layli. Wampiry wzięły na małą pogadankę Lenistwa próbując im wytłumaczyć żeby nie wychowywali syna na debila. Kuro twierdził, że Sid wcale nie będzie debilem, ale będzie chociaż potrafił sobie poradzić podczas apokalipsy zombie bądź kiedy zaatakuje ich jakis galaktyczny mors i Osaka zgadzała się z jego zdaniem. I kiedy Storm została z niebieskowłosą zapytała czy kobieta robi to specjalnie by mieć święty spokój to żeńskie Lenistwo pokiwało zgodnie głową. Oboje są straszni w wychowywaniu swojego syna.

14 - 18

Gdy Sid osiągnął wiek nastoletni Shirota stwierdził, że mieszkanie w którym żyli było za małe dla trzech rozrabiających dzieciaków w czasie dojrzewania. Zwłaszcza, dlatego iż młody wampir lubił robić psikusy wujkowi jakich o zgrozo uczył się od Yody. Każdego oprócz Raimei przerażała wizja, że młode Lenistwo wzięło sobie za autorytet właśnie Hoshi'ego i nie raz potrafili wypomnieć o tym któremuś z leniwych Servampów. Osaka jak i Sleepy Ash twierdzili zgodnie, że chociaż będzie miał w sobie dużo empatii czego brakuje ludziom w dzisiejszych czasach. Tak, więc takim sposobem przeprowadzili się do większego domu, gdzie każdy miał swój pokój i z czego niebieskowłosa żartowała, że ich perfekcyjna pani domu będzie miała większe pole do popisu.

Jakiś czas później Lenistwa zostali wezwani do szkoły w sprawie bójki, gdzie zresztą jedną z gwiazd był ich syn. Wychowawca z przerażeniem opowiadał jak młody wampir widząc, że jeden z największych łobuzów w szkole pogniótł mu kartkę podniósł się z ziemi uderzając go pięścią w twarz. Nastolatek miał złamany nos, wybite cztery przednie zęby oraz wielką śliwę pod okiem. Ale nie to przeraziło dyrektora tylko sposób w jaki to się stało. Mianowicie Sid zawsze był spokojny nawet czasami każdy nauczyciel myślał, że jest z lekka opóźniony przez swoje ruchy i spanie na lekcjach. Zaś w tamtej chwili nie zmieniając znudzonej miny nie dość, że mu przywalił iż na pewno drugi nastolatek spotkał wszystkie konstelacje gwiezdne to jeszcze bluzgał takim językiem, że mógł stworzyć nowy słownik. Po wyjściu z sali Kuro stwierdził, że jednak Sid ma dużo z niej przez co jest upierdliwy, a Raimei twierdziła, że Sleepy Ash "wreszcie zrobił coś, co ma ręce i nogi oraz o zgrozo swoje własne zdanie"

Sid uważał, że jego rodzice są zajebiści, ale Mahiru nie był do końca przekonany do sposobu jakim był wychowany młody Servamp.

Jak tylko Sid osiągnął wiek piętnastu lat zaczął interesować się pracą swoich rodziców oraz ich Pana. Wiele razy wręcz błagał by go zabrali, ale niebieskowłosa wykręcała to szkolą albo mówiła by pogadał z ojcem. Kuro przeczuwając problemy podczas zadań i od razu popierał zdanie Osaki nawet nie odrywając wzroku od konsoli. Młody wampir zmienił całkowicie swój wygląd farbując końcówki na czarno, by nikt nie mylił go z rodzicami oraz pozbył się kurtki, która była identyczna do tej, co nosili rodzice. Zaczął pokazywać różki włączając przy okazji muzykę na cały regulator przez co nie raz żeńskie Lenistwo prawie znalazło się na suficie z powodu nagłego dźwięku. Ale długo to nie potrwało — nie przy Ramei, która, jeśli chodzi o problematyczne nastolatki po akcji z Marron nie miała ochoty kolejny raz kończyć na cmentarzu z paralizatorem przy ryju. Wreszcie chłopak znalazł swoje hobby, a mianowicie został game playerem, co nie omieszkał skomentować Mahiru "Co zrobią jak Sid zrobi się sławny? Jak ukryją swoją wampirzą naturę?" Zaś Raimei uważała to za genialny plan — chociaż nie męczył jej dupy o iście na misje.

Kiedy tylko zaczęła się pora, gdzie inni uczniowie uganiali się za uczennicami ich syn dalej zajmował się swoimi hobby spędzając wolny czas ze znajomymi albo fanami. Tak jak wywróżył Shirota, chłopak szybko wybił się na szczyt i czasami brązowowłosy jak reszta rodziny musieli wychodzić po nocy do sklepu, by nie zostać napadniętym przez fanów wampira. Raz przypadkiem, ktoś pomylił Osakę z Sidem i ten błąd kosztował osobę noc na intensywnej terapi. Bo kto normalny wciąga kogoś w ciemną uliczkę? — psychofani mieli pecha, że obrali sobie za cel akurat Servampy. Młody Servamp najwięcej czasu wolnego spędzał z Quinn, która mimo jego sławy dalej poganiała go do nauki niczym strażnik w czasach niewoli w Egipcie.

Któregoś dnia Kuro otwierając drzwi zobaczył pod nimi Lichta z Lizzy z jakimś czerwonymi workiem. Wampiry wylądowały na dywaniku, gdzie zresztą zostały rozsypane zdjęcia z serduszkami, gdzie widniał ich syn. Todoroki twierdził, że trzeba coś z tym zrobić, zaś Foster uważała, że woli takiego szwagra niż jakiegoś pacana z wyższych sfer. Raimei ubawiona stwierdziła, że to może być zabawne, zaś Kuro miał wszystko w poważaniu grając sobie na konsoli. I jak tu nie kochać takich rodziców?