Gece yarısıydı. Hava birdenbire kararmıştı. Üç küçük  çocuk sessiz, tenha parkın orada gecenin  karanlığında gülüşerek sohbet ediyorlardı. Hava oldukça  soğuktu. Kırmızı giysili bir  kadın birdenbire iliklerine kadar oracıkta üşüdüğünü hissetti.

Kadın bir  sigara  yaktı. Başını gökyüzüne, yıldızlara, kocaman parlamakta  olan dolunaya dikti.Birden  bir  ses duydu.  Başını arkaya döndüğünde kendi gölgesi dışında herhangi  bir hareket  yoktu. Derin bir nefes aldı.

Biri mi vardı orada?

Saklanmış?

Sigarasını  bitirdi. Yürümeye başladı. Hava soğuktu. Ne olduğunu anlamadan iki el arkadan onu  sıkıca  kavradı. Bağıramıyordu  bile.

Ne kadar tepinse de çare yoktu. Güçlü kuvvetli iki kol onu sımsıkı tutuyor, diğeri de ağzına bir bez bastırıyordu. Gördüğü son şey kararmak üzere olan gökyüzünde parlayan yalnız bir yıldızdı.

Bakışlarını soğuk ve boş odada gezdirdi. Ne yapmışlardı ona? Neden buradaydı? Evine gitmek istiyordu. Annesini çok özlemişti. 

Bağlıydı. Kımıldayamıyordu. Getirildiği,  kaçırıldığı  oda kapkaranlıktı.

Cehennemi  andırıyordu.

Birden üç  tane  ceset gördü. Üç  küçük çocuk farelere resmen yem  olmuşlardı. Bağırmak istedi.  Yapamadı. Ağlıyordu. Ağzı  bantlı.  Sıkıca   bağlıydı.   Resmen savunmasız,  acınacak  bir  haldeydi. Bu  nasıl  bir işkence yöntemiydi böyle? resmen canlı-  canlı fareler  tarafından yenilerek işkenceyle öldürülmüştü  çocuklar. Çünkü  katiller burayı  özel  olarak  seçmişlerdi.   Buraya  masum  insanları getirip bağlayarak kaderlerine teslim ediyorlardı. Bu karanlık yer  altı deposunda aç gezinen  hayvanlarda insan  etiyle taze  kan besleniyorlardı.

Şimdi sıra ondaydı. Binlerce fare ona doğru yaklaşmaya  başlamıştı. Önce bacakları,  sonra göğsü,  en  sonda bağlı yüzündeydiler. Vücudunun her yerindeydiler.

Kadının tüm  dünyası  karardı.  İşkenceyle hayata veda etti.

Öldü.

Ceset  hiç  bulunamadı.  

Çünkü katil,  kurbanlarını gizli kimsenin  bulamayacağı gizli  yeraltı  tünelleri, depolarında,  karanlık kuytu odalarda  gizliyordu.

Vahşi  farelerin,  köpeklerin sığındığı  gizli bir  cehennem  limanıydı  burası.

Ve  masum  insanların işkenceyle  kanlarının  akıtıldığı bir yerdi.

Cehenneme açılan bir  kapıydı.

Bu  sadece  bir başlangıç.

Bitmedi.

Ve.

Asla  da  bitmeyecek.

Asla.