Başkomiser Nurettin  ofisinde  oturuyor,  dosyaları  okurken  bir  yandan  da çayını  içiyordu. Mugla'da  sıcak,  güneşli  bir  hava vardı.

En  sonki  cinayet davası  onu  epey  yormuştu.Nedeni  ise  çok  basitti.  Bir  insan  nasıl  basit  bir  nedenden  dolayı  masum bir  cana  kıyabiliyordu?  bunu  bir  türlü  aklı  almıyordu. Lisede hoşlandığı  kız  kendisini  red  etmiş,  başka  çocukla  sevgili  olmuş.  Bunu  duyan  delikanlı  da  bıçağı  aldığı  gibi  kızın,  sevgilisini  acımasızca öldürmüştü.Olan  çocuğa,  ailesine,  sevdiklerine  olmuştu.

bir  hayat gitmişti.

masum  bir  can  yok  olmuştu.

yazık  dedi  içinden.

İçeriye  yardımcısı Gamze,  girdi.

"bir  cinayet  işlenildi  amirim. Kurban 28  yaşında  genç  bir  kadın. Göğsünden bıçaklanarak  öldürülmüş".

kurbanın kız  kardeşiyle  görüşmek  üzere  yola  koyulduk. Evine vardık.

"arasının  kötü  olduğu  birileri  var  mıydı?".

"yoktu. Yalnız  yaşayan, çalışan,biriydi. Onu  kim  öldürür? bir  türlü  aklım  almıyor".

"nelerden  hoşlanırdı?".

"okumaktan  çok  zevk  alırdı. Vaktinin çoğunu  da  kütüphanelerde  geçirirdi".

"teşekkürler"  diyerek  oradan  ayrıldık.

Ertesi  gün başka  bir  cinayet daha işlenildi.

"kurban 24  yaşında, bir erkek". Genç  adam bacakları kesilerek,  işkenceyle  öldürülmüştü.

DNA  Sonuçları  elimize  ulaştığında şoka  uğradık. Katil Sevim  Yunus  idi. Bir  yazardı.

"neden  öldürdünüz?".

"polisiye  kitap  yazdım. Basıldı  da.  Birden  yazarken  içimde şeytani  bir  dürtü  olduğunu  fark  ettim.   Cinayet  işlemenin nasıl  olacağını  sürekli  zaten  yazarken  merak  ediyordum. Birden kendimi  yazdıklarımı  uygularken  buldum. O  iki  cinayette kitabımda  aynen  yazıyor. Kitabımda  da katil  yazarın  ta  kendisi  zaten".

deli  yazarı  hapse  tıktık.

yahu normal  bir  adam  yok  mu  şu güzelim  memlekette  be?  dedi  Başkomiser. Ardından  da   bir  sigara  yaktı.

Mugla'nın  sıcağı onu  adeta  kavuruyordu.