Ik draai me om van Aaron vandaan en dan zie ik een bekend gezicht. Even weet ik niet meer waarvan en dan schiet het mij te binnen. 'Jij bent toch de moeder van Aaron?' vraag ik twijfelachtig. De vrouw kijkt mij even aan en dan knikt ze.
'Ja,' zegt ze. 'Je kunt mij gerust Esmee noemen.'
'Oké, Esmee,' zeg ik voorzichtig. Ik kijk weer naar Aaron. 'Wat is er met hem gebeurd?'
'Ik was naar hem op zoek, maar ik kon hem niet vinden in de Pokémonwereld. Dus ben ik hier gaan zoeken, in de echte wereld, en toen vond ik hem. Bewusteloos en al,' legt Esmee uit.
'Ben je team Fear ook ergens tegengekomen hier?' vraag ik. Esmee schudt haar hoofd. 'Hoe ben jij eigenlijk hier gekomen? Kan jij tussen de werelden teleporteren?' Ik kijk Esmee vol ongeloof aan.
Esmee loopt van mij vandaan. Ik wil haar volgen, maar mijn voeten lijken aan de grond vastgenageld te zitten. Dan komt Esmee teruggelopen met een zwarte tas in haar handen. Ze haalt iets tevoorschijn. 'Met het tweede boek,' zegt ze en mijn ogen worden groot als ik boek twee in haar handen zie.
'Hoe kom je daar aan?' vraag ik, nog steeds naar het boek starend.
'Dat is een lang verhaal,' zegt Esmee. Ze kijkt snel van Aaron naar mij. 'We moeten eerst hulp voor Aaron zoeken.
'Ik denk dat hij bij Adriaan wel veilig zou zijn.' zeg ik met een toon die Esmee niet aanstaard.
Ik pak mijn boek uit mijn tas. Ik open het boek en laat het portaal tevoorschijn komen. 'Zullen we?' vraag ik. Esmee pakt Aaron bij zijn middel vast en ik help haar een handje. Vervolgens stappen we tegelijkertijd, met Aaron tussen ons in, het portaal in. Terug naar de Pokémonwereld.

Aangekomen in de Pokémonwereld zie ik Hugo, Adriaan en mijn opa een soort aanvalsplan voorbereiden. 'Uh, jongens... Hallo,' zeg ik stotterend. Ze schrikken alle drie van mijn stem.
'Owh, je hebt Aaron gevonden!' zegt mijn opa super blij. 'En wie is dat?' vraagt hij verbaasd.
'Dit is de moeder van Aaron.'
'Hallo, ik ben Esmee,' stelt Esmee zich voor.
'Hallo, ik ben Hugo en dit zijn Adriaan en de opa van Julia,' zegt Hugo, terwijl hij onbeleefd wijst naar Adriaan en mijn opa.
'Aangenaam,' zeggen Adriaan en mijn opa.
'Eén ding: waarom bent u met Julia meegekomen?' vraagt Hugo.
Voordat Esmee antwoord kan geven, geef ik al antwoord. 'Kijk waar het tweede boek is,' zeg ik op een onbeschofte toon.
'Hij is.... weg,' zegt Adriaan met een schok.
'Die heeft Esmee dus,' zeg ik nog steeds op een onbeschofte toon.
'Dat kan zeker kloppen. Zij is namelijk ook familie van Aaron zijn vader. Zijn vrouw om precies te zijn,' zegt mijn opa op een wijs toontje.
'Kunnen jullie stoppen met wat jullie aan het doen waren en Aaron eerst helpen?' vraagt Esmee bezorgd.
Ik bedenk mij dat mijn andere vrienden nog niet veilig zijn en dat zij in de echte wereld ronddwalen.
'Ja, helpen jullie Aaron, dan ga ik mijn andere vrienden zoeken!' zeg ik vastberaden.
'Esmee, ga je mee?' vraag ik beleefd.
'Uh...' zegt Esmee. Ik zie haar twijfelen.
'Ik ga wel alleen. Ik zie dat je niet wilt,' zeg ik aardig. 'Pas op elkaar,' zeg ik, terwijl ik lijk op iemand die ze voor het laatst gaan zien.
'Take care, Julia,' zegt Adriaan.
Ik open mijn boek en ik zie het portaal al verschijnen. Ik loop erdoorheen recht de echte wereld weer in.

Ik stap uit het portaal en het verdwijnt meteen weer. Ik zie dat ik nog in de grot ben waar ik Esmee en Aaron vond. Horloge, ik wil Merel vinden. Ik leg mijn vingers om het knopje en begin er aan te draaien. 13 slagen, 5 slagen, 18 slagen, 5 slagen, 12 slagen. Merel. Het horloge licht op en de wijzers beginnen meteen te draaien. Ik kijk op het horloge en ik zie dat ik naar het zuiden moet gaan. Ik loop de grot uit en ik loop richting het zuiden. Na minder dan vijf minuten lopen begint het horloge op te lichten. Ik kijk om mij heen, maar ik zie Merel nergens. Ik loop uit het bos en ik zie Merel, Safira, Professor Pavél en Tyler letterlijk vechten tegen team Fear. 'Laat ze met rust!' schreeuw ik.
'Julia!' juichen mijn vrienden.
Ik roep mijn Pokémon op. 'Jongens, help onze vrienden!' beveel ik ze. De Pokémon vallen de team Fear-leden gelijk aan en ze lijken te verliezen.
'Wij hebben hier versterking nodig,' meldt één van de team Fear-leden via een portofoon.
'Versterking komt eraan,' krijgt hij als antwoord.
'We moeten hier snel weg!' zeg ik paniekerig. Ik open mijn boek en ik beveel mijn vrienden door het portaal te gaan. Ze lopen super snel door het portaal heen. Ik wil net mijn Pokémon terug roepen, maar dan verschijnen Daniel, Lisa en Jordy voor mijn neus.
'Zo, je bent dus wederom ontsnapt,' zegt Jordy op een boze toon.
'Dit keer gaat je dat niet lukken,' zegt Lisa op een gemene toon.
'En waarom dan niet?' vraag ik alsof ik van niets weet.
'Wij hebben je vrienden misschien niet meer, maar iets anders wel,' zegt Daniel.
'Wat dan?' vraag ik bang.
'Je ouders...' zeggen ze alle drie in koor.