Hoofdstuk 14
Ik loop te twijfelen. Zal ik mijn vrienden redden door mezelf over te geven?
'Doe het niet,' zegt Safira met haar laatste beetje kracht.
Maar ik negeer haar. 'Ik kom mee op wat voorwaarden,' zeg ik dapper.
'En dat zijn?' vraagt de jongen.
'Jij laat mijn vrienden gaan, maakt ze beter en ik mag Safira haar Pokémon terug geven.'
'Oké,' zegt hij een beetje geïrriteerd. 'Latios, doe Heal Pulse.' De aanval komt op mijn vrienden en ze worden weer beter.
Ik draai me van de jongen af en ik ga naar Safira toe. 'Safira, hier zijn je Pokémon.'
'Julia, doe het niet,' zegt ze.
'Het moet.' Zonder dat de jongen het door heeft, geef ik Safira mijn boek. 'Verstop het op een plek, die ik snel kan vinden, als ik vrij ben,' fluister ik erbij. Safira stopt het boek onder haar shirt en niemand heeft het door. 'Doei, jongens,' zeg ik verdrietig.
'Doei, Julia,' krijg ik van mijn vrienden te horen.
'Kom je nog, schoonheid?' hoor ik vanachter mij.
'Wat...? Schoonheid?' vraag ik. Nu weet ik wie de bekende persoon is. Ik dacht eerst dat het Daniel was, maar het is Jordy!
'Jordy, wat doe jij hier?' vraag ik met volle verbazing.
'Wat jij hier doet is een betere vraag,' zegt Jordy. 'Dat boek moest voor mij zijn! Niet voor jou.' Jordy heeft een boze ondertoon in zijn stem. 'Nu eerst meekomen jij,' krijg ik van hem te horen. Er komen wat Team Fear-leden om me heen staan, zodat ik niet kan vluchten. 'Doorlopen,' zegt Jordy op een geïrriteerde toon.
'Ik ben je slaafje niet,' zeg ik nogal geïrriteerd.
'Nou, eigenlijk wel. Jij hebt jezelf overgegeven,' zegt Jordy.
'Ik dacht dat je leuk en lief was,' zeg ik met veel verdriet. 'Ik dacht dat jij hetzelfde voor mij voelde als ik voor jou, maar jij behandelt mij net als een gevangene.' Ik zie dat mijn woorden hem raken, maar hij doet net of er niets is gebeurd.
'We zijn er,' zegt Jordy blij. 'Nu hebben we al 2 boeken en ik weet ook waar het derde boek is.' Ik word in een kooitje gepropt, die in een grot is. Deze grot ligt weer in de bergen. Ik denk maar aan 1 ding. Zo snel mogelijk mijn Poké Balls in mijn shirt doen, zodat Team Fear ze niet heeft. Ik draai me weer om en ik doe ze snel in mijn shirt.
'Geef je het boek nog of niet?' krijg ik te horen van Jordy.
'Als je mij verteld wat jullie gaan doen wel,' zeg ik.
'Wij hadden een deal, Julia. Geef hier of ik ga alsnog achter je vriendjes aan,' zegt Jordy.
'Hier, kijk maar in mijn tas of het daar is.' Ik geef mijn tas aan Jordy.
'Alleen een stel stront boeken van school,' krijg ik te horen.
'Waar is het Boek, die jou naar de Pokémonwereld leidt?' vraagt Jordy extreem boos.
'Gek, ik dacht dat hij in mijn tas lag, dan ben ik hem vast in die andere grot verloren,' acteer ik.
'Welke andere grot?' vraagt Jordy.
'Die ene, waar jij toen ook was, slimpie,' zeg ik, terwijl ik Jordy een beetje dom begin te vinden.
'Met Aggron, Steelix en Bastiodon, ook wel de bazen van de grotten genoemd,' zeg ik met een wijze toon.
'Oh, ja,' zegt Jordy.
'Nog één ding. Wat doe jij hier?' vraag ik. Ik moet even wachten en dan krijg ik een antwoord.
'Ik hield altijd al van Pokémon en toen ik via internet zag dat je naar de Pokémonwereld kon, vond ik dat geweldig. Dus ik zocht hoe of wat op en zo vond ik één van de boeken,' zegt hij.
'En waarom wil je alle andere boeken dan ook hebben? En die Pokémon?' vraag ik.
'Dat vertel ik je niet, sorry liefje,' zegt hij.' Ik vind jou ook leuk, Julia. Maar nu kan ik niks voor je doen. Je had dat boek gewoon niet moeten vinden.'
'Ik ben blij dat ik het boek had gevonden. Ik heb nieuwe vrienden en ik ben veel gelukkiger,' zeg ik.
'Ik ga weer en veel plezier in je kooi,' zegt Jordan nonchalant.
'Doei,' zeg ik....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top