Hoofdstuk 49: Het weerinstituut
Zo snel als ze konden, renden Plusle en Anna, met Togepi in haar armen, naar de dichtstbijzijnde grot toe. Ze waren nog niet eens een uur van Rubello Town vandaan, toen de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. Al die tijd was het zulk mooi weer geweest, dus de trainster en haar Pokémon hadden het niet doorgehad dat het weer ineens om zou slaan. Ze konden het eigenlijk ook niet geloven dat het werkelijk was gebeurd. Zo snel als de regen was gekomen, was het ook al weer weg en maakte het weer plaats voor een stralende zon. Anna en haar Pokémon kwamen de grot uit en besloten hun weg te vervolgen. De modderpaden lagen er nu alleen door de regen onhandig bij en bij elke stap die ze zette, gleed Anna weg. Tot haar ergernis kwam er toen ook nog een auto aangereden, over het modder pad. Ze klauterde overeind en schuifelde met haar Pokémon naar de bosjes toe om ruimte vrij te maken en de kans om overreden te worden te minimaliseren. 'Het was echt een eitje om dat instituut over te nemen,' hoorde Anna een bekende stem zeggen op het moment dat de auto vlak langs haar reed. 'Inderdaad,' zei een andere bekende stem. De auto reed langs en Anna ving nog snel een glimp op van het logo dat ze maar al te goed kende. Het was het logo van team Aqua. Anna gromde en keek naar Plusle. 'Alweer die misdadigers. Waarom stoken zij altijd onrust? Laten we maar eens gaan kijken bij dat weerinstituut.' Plusle knikte en de trainster en haar twee Pokémon volgden stilletjes het bandenspoor.
Het weer instituut was een groot gebouw met twee enorme antennes op het dak. Voor de deur stonden twee in mannen van team Aqua. Anna had zich achter de dichtstbijzijnde bosjes verstopt en broedde samen met haar Pokémon op een plan. Ze bekeek het gebouw nog eens goed, op zoek naar een andere ingang. Ze stopte met zoeken toen ze in haar ooghoeken iets zag bewegen. Boven op het dak van het gebouw ging een antenne omhoog en schoot een vreemde straal de lucht in. Anna keek er verbaast naar. Niet veel later trokken allerlei donkere wolken bij elkaar, die niet wel goeds voorspelden. 'Volgens mij gaat het zo regenen,' prevelde Anna. 'We moeten zorgen dat we het gebouw binnen komen, voor alles met bakken uit de hemel valt.' Eén van de twee mannen was de weersverandering ook opgevallen en hij tikte zijn mede team Aqua lid aan. 'Kijk eens naar die wolken.' Hij wees omhoog. 'Het gaat zo stormen, laten we maken dat we naar binnen gaan.' De andere man knikte en ze deden de grote deur open. Dit was Anna's kans om samen met hen mee naar binnen te glippen.
Eenmaal in het weerinstituut sloop Anna direct achter één van de vele dozen die er geplaatst waren. Ze zag allerlei mannen en vrouwen van team Aqua die rommelden aan gigantische machines. Wat ze precies met die machines deden, wist Anna niet. Verder was er ook nog een kooi met tien keer dezelfde Pokémon erin. 'Welke Pokémon zijn dat?' vroeg Anna zacht aan zichzelf. Ze pakte haar Pokédex erbij en scande de Pokémon, waarna ze de informatie over het wezentje las. 'Aha, het is dus een Castform. Waarom houden ze die arme Pokémon in vredesnaam vast?' Ze ging een stukje opzij om beter de omgeving te kunnen zien, maar maakte daarbij iets te veel geluid. De leden van team Aqua draaiden zich met een ruk om en keken haar verbijsterd aan. Die blik veranderde echter al snel in een geïrriteerde blik. 'Uhm...' stamelde Anna. 'Doei.'
Zo snel als ze konden, renden Anna en Plusle door het weerinstituut heen. Terwijl ze achterna gezeten werden door talloze leden van team Aqua. Togepi deed weer voor de zoveelste keer weer een dutje en kreeg niets mee van de hele situatie. 'Kom hier jij!' riep een man van team Aqua naar Anna toe. Ze negeerde het volledig en versnelde haar pas. Als een stel malle idioten renden ze door het hele weerinstituut heen. Toen Anna eenmaal het gevoel had dat ze veilig was in het enorme gebouw, hapte ze naar adem en leunde voor een paar tellen tegen de muur aan. 'Wat is er in vredesnaam hier aan de hand?' vroeg ze zuchtend aan zichzelf. 'Ze willen weten welke effecten het weer heeft op Pokémon,' hoorde ze. Ze schrok en keek om zich heen. Er was niemand in de buurt. Waar kwam dat geluid vandaan. 'Ow en trouwens,' ging de stem verder, 'we zitten vast in deze ruimte. Zou je ons misschien kunnen komen helpen?' De stem had zich vervormd van neutraal naar wanhopig. Anna dacht even na, maar besloot toen het geluid van de stem te volgen en liep naar de dichtstbijzijnde deur toe en rommelde wat aan de deurklink. Daarna keek ze naar het slot. De deur was op slot, natuurlijk. 'Uhm...' stamelde Anna. 'Dat gaat een beetje moeilijk zonder sleutel, maar ik zal kijken wat ik kan doen.' Ze snelde terug de gangen door in de hoop weer bij de ingang aan te komen, maar integendeel. Ze werd onderschept door twee leden van team Aqua. 'Daar is ze!' riep er één. Hij pakte snel een Poké Ball en liet zijn Pokémon daaruit komen. Nu kon Anna niets anders meer doen dan terugvechten. 'Plusle, klaar jij dit klusje even?' Plusle kwam strijdlustig tevoorschijn en keek haar tegenstander aan. Het was een Zubat, dus met Spark had ze die in een klap verslagen. De volgende Pokémon van de tegenstander was een Poochyena. Ook deze was naar een paar rake klappen alweer neergehaald. De man liet geïrriteerd zijn Pokémon terugkeren en keek Anna met gespleten ogen aan. 'De volgende keer zal je me niet zo makkelijk verslaan.' Hij rende weg. Het andere lid rende achter hem aan. Anna besloot de twee te volgen, verwachtend dat ze haar zo naar hun leider zouden leiden.
Haar verwachting kwamen ook daadwerkelijk uit. In de controlekamer van het weerinstituut stond de vrouw met het lange rode haar, die Anna bekend voor kwam van eerder. De vrouw keek geïrriteerd op het tienjarige meisje neer toen ze haar naar binnen zag lopen. 'Wat moet jij nou weer hier?' vroeg ze. 'Moet je echt altíjd onze plannen dwarsbomen?' Anna lachte, maar gaf voor de rest geen antwoord. 'Nou, deze keer gaat dat je mooi niet lukken!' De vrouw haalde haar Poké Balls tevoorschijn en Anna zuchtte diep. Ze had niet zo'n zin in nog een gevecht, maar wat moest, dat moest. Ze wist zo langzamerhand al dat team Aqua verzot was op water Pokémon, dus haar voorkeur in het gevecht ging dan ook naar Plusle. De vrouw liet haar eerste Pokémon tevoorschijn komen. Het was een Carvanha die direct in de aanval ging. Ze bewoog zich soepel op Plusle af en deed Crunch. Plusle, die nog moe was van de voorgaande gevechten, wist de aanval niet te ontwijken en werd daarom dus geraakt. 'Plusle, gebruik al je kracht en schakel die Carvanha uit met Spark!' Plusle deed haar best. Ze rende naar de Carvanha toe en vormde ondertussen allerlei vonkjes rond haar hele lichaampje. Ze sloeg zo vaak toe als ze kon en na een tijdje waren zowel zij als de Carvanha uitgeschakeld. Anna rende naar haar trouwe partner toe en tilde haar op van de grond. 'Je hebt goed gevochten, rust nu maar lekker uit.' Ze haalde haar tas van haar schouder, legde die op de grond, naast Togepi en legde Plusle erop zodat ze kon uitrusten. 'Kom maar op met die tweede Pokémon van je,' riep Anna luid.
De tweede Pokémon die de vrouw tevoorschijn liet komen, was een Mightyena. Anna dacht even na, maar besloot uiteindelijk voor de beste optie tegen dit type te gaan. Ze was namelijk wel een beetje klaar met het vechten en wilde er graag snel een einde aan breien. Om die reden liet ze dan ook Blaziken uit haar Poké Ball komen. De vrouw murmelde een aantal scheldwoorden, maar liet daarna toch haar Pokémon de eerste zet doen. De aanval had alleen niet veel effect op de krachtige vechttype Pokémon. 'Oké Blaziken, maak een einde aan dit gevecht. Doe Dubble Kick.' Blaziken sprintte op de Mightyena af en schopte de Pokémon knock-out. Het gevecht was voorbij en Anna had dus overduidelijk gewonnen. 'Ugh, okay, jij je zin.' De vrouw zuchtte en gooide haar een paar sleutels toe. 'We gaan hier wel weg.' Ze wierp nog snel een laatste blik op het computerscherm en grijnsde. 'We hebben toch al alle informatie die we nodig hebben.' Ze rende langs Anna en werd gevolgd door de rest van de leden van team Aqua. Anna bleef even verbijsterd staan, maar realiseerde zich al snel weer dat er nog mensen opgesloten zaten in een ruimte. Ze besloot haar Pokémon voor even in de controlekamer achter te laten en rende terug naar de gang.
Ze hield de bos met sleutels voor het sleutelgat en keek er ingespannen naar. Welke van de 20 sleutels was in vredesnaam de juiste? Ze zuchtte en keek nog eens goed naar de sleutelbos. Ze probeerde de eerste sleutel die in haar op kwam, maar dat bleek hem niet te zijn. De tweede sleutel was ook niet goed, maar de derde sleutel bleek eindelijk juist te zijn. 'Wie is daar?' hoorde ze nog vanaf de andere kant van de deur komen. Ze negeerde de vraag en opende de deur. 'Aron, gebruik Metal Claw tegen dat lid van team Aqua zodat we kunnen ontsnappen!' Een Aron kwam op Anna afgesprongen en strekte zijn klauwen al uit, zich klaarmakend voor de aanval. Anna gilde het uit van schrik en dook net op tijd omlaag. 'Ow, oeps,' zei een vrouwelijke stem. Anna kwam overeind en keek de kamer rond. In de kamer zaten allerlei mannen die laboratoriumjassen droegen. Voor hen stond een vrouw van rond de twintig die een bruinige jas aan had. Ze keek Anna bezorgd aan. 'Gaat het wel meid? Heeft team Aqua je geen pijn gedaan? Wat is er gebeurd?' Anna lachte. 'Het gaat prima. Team Aqua is weg en nee hoor. Ik wist die mensen met gemak te verslaan.' De vrouw glimlachte naar haar en knikte. 'Dat is goed om te horen.' Ze besloten met z'n allen terug te lopen naar de controlekamer.
'Mevrouw,' zei een man toen ze met z'n allen de controlekamer weer in waren gelopen. Anna was naar haar Pokémon gegaan en had zich alweer een beetje klaargemaakt voor vertrek. Nieuwsgierig luisterde ze naar wat de man tegen die vreemde vrouw te zeggen had. 'Er is geheime informatie van onze computer gehaald, wat betreft Kyogre en Groudon en daarnaast is er nog meer gebeurd hier.' De vrouw keek geschokt naar de man. 'Dit is niet best, dit zullen we moeten uitzoeken.' Daarna wende ze haar blik op Anna. 'We hebben je nog helemaal niet bedankt voor het helpen.' Ze keek weer terug naar de man. 'Kunnen we haar niet iets geven als dank?' De man knikte en liep naar Anna toe. 'Kom maar met me mee, dan krijg je een bedankje van ons.' Ze liepen de kamer uit. Nieuwsgierig keek Anna nog eens de kamer binnen, maar de deur werd door de vrouw dichtgedaan en op slot gezet. 'Topgeheime informatie,' zei de man. 'Niet iets waar tien jarigen zicht mee bezig moeten houden. Anna zuchtte en de twee vervolgden hun weg.
Ze liepen naar de ingang van het weerinstituut, waar de Castform voorzichtig door wat andere mannen uit de kooi werden gehaald en weer wat op krachten werden gebracht. De man waarmee Anna hiernaartoe was gekomen, liep op de sterkst lijkende Castform af en knielde bij hem neer. 'Heb je misschien zin om met deze meid,' hij wees naar Anna, 'mee te gaan op Pokémon reis. Ze heef ons en jullie gered van die nare team Aqua.' De Castform lachte blij en maakte vrolijke geluidjes. Hij zweefde naar Anna toe en knuffelde haar, waarna hij ook Plusle en de net wakker geworden Togepi knuffelde. 'Ik denk dat dat een ja is.' De man pakte een Poké Ball, liet de Castform daarin gaan en overhandigde deze aan Anna. 'Zorg goed voor hem.' Anna knikte. 'Dan is het nu tijd dat je verder gaat met je reis, denk ik.' De man glimlachte even en leidde Anna naar de uitgang. 'Ik hoop dat je geen last meer zult hebben van team Aqua.' Hij zette Anna de deur uit en deed die snel dicht. Anna keek naar de deur, haalde hij schouders op en liep de route weer op. Wat een rare dag was dit. Alle vragen die er dit keer bij waren gekomen werden haar te veel. Wat moesten team Aqua en team Magma in vredesnaam? Waarom wilde team Aqua informatie over het effect van weer op Pokémon? Wat hadden die bollen van voorheen hier mee te maken? Wie of wat waren Kyogre en Groudon? Waarschijnlijk Pokémon, maar wat voor Pokémon? Anna kon haar vinger er niet opleggen. Ze keek naar Plusle en Togepi. 'Er is iets raars gaande in Hoenn en het zit zeker niet goed.'
~
Eventjes een super lang hoofdstuk, want man wat heb ik jullie hier lang op laten wachten. Oké, school krijgt hiervan voornamelijk de schuld, maar dan nog. Dit was wel héél erg lang. Of viel het mee?
In dit hoofdstukje kwam trouwens een kort voorproefje van het karakter van Juweeleter een karakter die nog best een belangrijke rol gaat spelen in het verder verhaal.
In ieder geval. Ik hoop dat jullie van dit lange hoofdstuk hebben genoten. Ik heb er in ieder geval van genoten om hier weer eens aan verder te schrijven. Ik zie jullie hopelijk na mijn examens, want ik ben van plan dit verhaal dan weer helemaal op te pakken! Tot dan.
X~Anna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top