To uczucie, które mi towarzyszyło zniknęło.

Dobre uczucia związane z nocą odeszły.

Kojarzę ją tylko z samotnym cierpieniem.

Nie ma dla mnie w niej miejsca... duszę się nią.

Krew i łzy. Pot i łzy.

Nic już nie widzę.

Nic nie wiem.

Jestem ślepa, chcę być ślepa.

Niech nadejdzie dzień, a wraz z nim maska, bo kruchość nocy już mnie męczy.