Ponownie grupa kilku osób

Stoi rozsypana w miejscu

By uniknąć ciosu srebrnym ostrzem

I poznać osobiście śmierć.

Już zbliża się winowajca

Wyciąga, długi, ostry miecz

A po zdarzeniu ucieka precz

Nim odkryty zostanie  jego czyn.

Podłogi czerwoną krwią splamione

Nagrobki, wszędzie rozmieszczone

Przerażają pozostałych

Tych co rządy ostrza przetrwali

I usiłują uciec,

Przed losem, który spotkał umarłych

Kto rozwikła upstrzony krwią sekret?

Czy zrobi to, nim jego ciało przeszyje ten sam sztylet,

Który od lat ciała innych przeszywał?

W tej grze są zwycięzcy i przegrani

Ci, co przegrani, zostali do grobu zabrani

A wygrany, zabójca albo niewinni

Co z łukiem i strzała biegają po miejscu

Rządzonym srebrnym ostrzem

Przez wieki.