SheilaB39

Je ogen donker... emotieloos
Ik raak je aan, teder
Je hand grijpt de mijne
Hard... pijnlijk
Gevoelens razen door me heen
Het is koud

Je begrijpt me niet maar vraag ook niets
Je wilt het niet weten
Je bent al weg, heel ver weg
Je lichaam raakt de mijne
Maar je voelt me niet

Woorden dringen niet tot je door
Woorden van angst,
Smeekbedes

Hoe kan het ook, je bent immers al weg

Tranen bevochtigen mijn kussen
Het laat je koud
Het leven is altijd een keuze, zei je ooit

Dan wil ik niet meer leven

Als je wegloopt, kijk je niet meer achterom,
Weg is weg
Maar niet voor mij

Des te verder je weg bent,
Des te donkerder het wordt
Je was mijn zon, mijn leven
De regen... een bliksemschicht

Maar een zon brandt niet zonder vuur
Het vuur is gedoofd.

Muziek vult de ruimte
Mijn stem volgt
Eerst zacht
Harder nu
Pijn weerklinkt in de woorden die ik zing

Ooit zal het stoppen
Zal de eenzaamheid mij niet meer in haat bezit nemen
Zal de zon weer gaan schijnen
Zal ik de warmte van haar stralen op mijn huid voelen
Zullen de tonen vrolijk en opgewekt zijn

Ooit zal ik het gevecht winnen
Houd ik mijn hoofd fier omhoog
Dichter bij de zon
Dichter bij het licht

Want ooit zal ik mij realiseren,
Dat geluk en liefde
enkel door mijzelf gecreëerd
kunnen worden

Dat mijn blik in de spiegel er niet langer eentje is van walging
maar van respect

Ooit...