Verleden tijd

Waarom ben ik zo dom geweest?

Ik wist dat je niet te vertrouwen was.
Ik wist dat ik je me ging gebruiken,
maar ik liet het gebeuren.

Ik liet je mijn hart breken.
In duizenden stukken,
en waarom?

Omdat ik geloofde
In een fantasie
In sprookjes

Geloofde.
Verleden tijd
Net zoals jij.

Deze keer echt.
Geen smoesjes
Van mijn hart
Uit angst voor
De eenzaamheid.

Geen smoesjes meer
Nooit meer.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top