De hulp die nooit kwam
Stille kreten komen uit mijn mond.
Niemand ziet ze, niemand hoort ze.
"Help me" Zeggen ze,
Maar niemand luistert.
Mijn ogen zoeken hulp.
Maar je ziet de hulp niet.
Je ziet wat je wil zien.
Alles verberg ik achter een lach,
En jij gelooft de lach.
Je denkt niet verder.
En je weet dat het niet goed gaat,
Maar zolang je doet alsof.
Doet alsof alles goed is
Gaat het ook goed
Maar dat gaat het niet.
Het gaat niet goed.
Maar niemand luistert.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top