De geest

Op de bergen naast het graf,
Stond de geest te luisteren
Naar het geluid van water,
Dat gevuld is met verdriet,
Naar het geluid van kreten,
Die niet uitgesproken worden,
Naar het geluid van de pijn,
Die door de harten stroomt,
Op de bergen naast het graf,
Stond de geest te kijken,
Was dit wat door hem kwam,
Al die pijn en al dat verdriet,
En terwijl zij de verlossing had,
Gingen hun levens niet door,
Zij stopten bij haar dood.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top