*

En ik wil het niet opschrijven,
Maar ik moet het doen,
Het is het enige,
Wat me nu in leven houdt.

Mijn gedachten overspoelen me,
Ze vermoordden me keer op keer.
Ze doden me door aan hem te denken,
Ze doden me door blijdschap te zien,
Wetend dat ik het niet kan hebben,
Ze doden me door hun vriendschap
Hechter dan de mijne ooit zal zijn.
Ze doden me door de starende blikken,
Keer op keer mijn richting uit.
Ze doden me door mezelf te zien,
Of toch de schim, die ik nu ben.
Ze doden me. Ze doden me.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top