poem marcustephenus 65

Imawi ako, abyan

Sa kasisidmun kon ang mga

Kulapnit nagalupad halin

Sa mga dumaan nga balay

Nga nagapangamyun kang mga

Sarambitun kang mga daan nga luha.

May balaan nga kalinung

Sa andang paghakus

Sa animo kang mga gabii

Ginsumpa

Kang mga sugidanun kang yawa.

Lantawun ta ang pagkapatay

Kang kasanag sa mga kuko

Kang andang mga pakpak

Kag burubhay,

Sa atun madulum

Nga pagkahipus, bandugun

Ang andang kaaram kag pabay-an,

Nga ang andang mga bangkil

Maggisi sa atun dughan.

May mga kulapnit sa imong kasing-kasing,

Masirunub-un ang mga mata

Ginamingaw kang ugsad;

Ang andang mga pakpak

Nagakabato sa pagdamgo

Kang langit nga indi mahikap.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: