poem marcustephenus 65
Imawi ako, abyan
Sa kasisidmun kon ang mga
Kulapnit nagalupad halin
Sa mga dumaan nga balay
Nga nagapangamyun kang mga
Sarambitun kang mga daan nga luha.
May balaan nga kalinung
Sa andang paghakus
Sa animo kang mga gabii
Ginsumpa
Kang mga sugidanun kang yawa.
Lantawun ta ang pagkapatay
Kang kasanag sa mga kuko
Kang andang mga pakpak
Kag burubhay,
Sa atun madulum
Nga pagkahipus, bandugun
Ang andang kaaram kag pabay-an,
Nga ang andang mga bangkil
Maggisi sa atun dughan.
May mga kulapnit sa imong kasing-kasing,
Masirunub-un ang mga mata
Ginamingaw kang ugsad;
Ang andang mga pakpak
Nagakabato sa pagdamgo
Kang langit nga indi mahikap.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top