i Masoy kag si Karnay

Nagkontratahanay.

“Palangga nga Karnay,

Kar-on kita makitaay.”

“Huud, Pangga Masoy,

Tinguhaun ko nga mag-asoy.”

Naggwa ang bulan,

Nagsanag ang dalan.

Piro sa dulum

May babayi nga nagapahurum.

Nagahulat sa gal-um,

Nga ang bulan ilikum.

Si Karnay kag anang binagtung

Sa dalum ka tambi nagapakuribung.

Samtang si Masoy kag anang talibung

Gapaamulya sa tambong.

Ang hangin naghuyup

Ang gal-um nangupkup

Ginalamon ang bulan,

Nagdulum ang kalibutan.

Si Karnay nagdalagan

Paagto sa taramnanan

Sa diin nagahulat

Si Masoy nga nagahawat-hawat.

“Palangga ko nga Karnay

Ako nalipay,

Hay ikaw nakaabot

Nga luwas kag tawhay.

Dali run atun latasun

Ang taramnan kag talon

Kag atun bug-uson

Ang paghigugmaanay natun.”

Pagkaaga sa baryo

Nagkala-kala mga tawo

Si Karnay kag Masoy

Nagtabanay kuno.

“Amo ria gid man”

Ang sugpon ni Insang.

“Kon ang bituon

Mag-ingud sa bulan.”

“Wara takun kara gapati,”

Sugpon man ni Tildi.

“Kon ang ampir gapiri,

Wara ti tyimpo nga ginapili.”

“Sakto imo ra,”

Amot ni Marta.

“Bisan gapamaripi si Linda,

Kay Masoy nga katitiya,

Wara gid ti nahimo

Hay naluyag ang anang daraga.”

“Piro man-an bala ninyo?

Kon andut nagtabanay ang magnobyo?”

Sal-ut ni Tonyo

Parti sa amigo.

“Si Karnay ngato kuno,

Kay Insiong la-on ginrito,

Kag sa sangka puna nga lupa

Tana ginbaylo.

Sa dason nga ugsad run raad

kita manabad

Kon si Karnay kag Masoy

Wara ka maradmad.”

"Ti, daw lain tana haw akun nabatian,

Saligbat ni Natang.

“Nga kuno dyang si Masoy

Nalingin kag nagma-oy

Kag aksidinti narimidyo

Si Lirio nga daraga ni Kadyo.”

Pagdason nga ugsad

May bahul nga tabad

Sa kampo ni Insiong la-on

Tanan nagtiriripon.

“Nagapasalamat ako,”

Waragwag ni Kadyo

“Hay kamo nag-agto,

Sa kasal kang daraga ko.”

Kag natapos rugya

Ang tabanay nga istorya.

May la-on nga nakapangasawa,

Kag disgrasyada nga nakapamana.

Hay nagtabanay 

Ang tuod nga nagapalanggaanay.