poem 55 marcus stephenus
"O unde venis , mi amice, mihi,
Cum aurea ceciderunt infra genu ,
Et facies super capillos lea snowdrops ,
Et sicut vocem tuam , ut cavum intrinsecus cava pelagus ? "
"Ab altero ad te redi ,
Perfundere rore, et cincinni mei guttis cum uncurled sunt .
Scis vetus, dum nova novi :
Cras autem tu et hoc scire . "
"Utinam ne in tenebris cras , precor,
O cras non , cito ire:
Atque hic Lorem calefactus ornamenta
Date annum alius dies . "
"Num sic nox mutatur in diem
Quod nisi me ipsum , a me fastidit amorem in stuporem ,
Ad dextram vel sinistram declinet cupit
Et videntibus oculis abscondere "
"Nam et ego dilexi vos , o lecti amico
Quia ego dilexi te, vita , sed vita est aliquid extremum;
Per infirmitatem tendunt ad me :
Sed Mars mors , quae non melius.
"Nam et ego dilexi vos; tamen te amo
Si lectum est habita ,
Et quo ego plantavi hyacinthina
Aequora venti , quae facit rore madens. "
"Vita abiit quoque ama abiit
I , quod erat a calamo praesumpsi :
Non relinquam vos solus I dubium
Et qui mordeant te, et os ad os, refert .
" Et ego ingrediar domum meam solus lecto
Penitus atque alte capite ad calcem ,
Cum onere tecti plumbi
Obliti enim sunt mortui tantum calida .
" At quid tibi , rigabam lacrymis , nolito in lutum ,
Uocem tuam cur ego me excitare ?
Abfui , longe abest :
Nunc anima mea usque ad diem iudicii, somnus . "
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top