poem 55 marcus stephenus

"O unde venis , mi amice, mihi,

Cum aurea ceciderunt infra genu ,

Et facies super capillos lea snowdrops ,

Et sicut vocem tuam , ut cavum intrinsecus cava pelagus ? "

"Ab altero ad te redi ,

Perfundere rore, et cincinni mei guttis cum uncurled sunt .

Scis vetus, dum nova novi :

Cras autem tu et hoc scire . "

"Utinam ne in tenebris cras , precor,

O cras non , cito ire:

Atque hic Lorem calefactus ornamenta

Date annum alius dies . "

"Num sic nox mutatur in diem

Quod nisi me ipsum , a me fastidit amorem in stuporem ,

Ad dextram vel sinistram declinet cupit

Et videntibus oculis abscondere "

"Nam et ego dilexi vos , o lecti amico

Quia ego dilexi te, vita , sed vita est aliquid extremum;

Per infirmitatem tendunt ad me :

Sed Mars mors , quae non melius.

"Nam et ego dilexi vos; tamen te amo

Si lectum est habita ,

Et quo ego plantavi hyacinthina

Aequora venti , quae facit rore madens. "

"Vita abiit quoque ama abiit

I , quod erat a calamo praesumpsi :

Non relinquam vos solus I dubium

Et qui mordeant te, et os ad os, refert .

" Et ego ingrediar domum meam solus lecto

Penitus atque alte capite ad calcem ,

Cum onere tecti plumbi

Obliti enim sunt mortui tantum calida .

" At quid tibi , rigabam lacrymis , nolito in lutum ,

Uocem tuam cur ego me excitare ?

Abfui , longe abest :

Nunc anima mea usque ad diem iudicii, somnus . "

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: