Kiedy czwórka kotów weszła do obozu od razu wzrok pobliskich kotów skierował się na małego, chudego kocurka zwanego Sosnową Łapą. Najbardziej ze wszystkich całemu wydarzeniu przyglądała się Nagietka, która skorzystała z okazji i wyślizgnęła się z żłobka. Oczy małej kotki patrzały wprost na ucznia co z pewnością przyprawiało go o dyskomfort. Gdzieś wśród małego zbiegowiska roznosiły się syki lub głośne miauknięcia innych kotów, które żądały wytłumaczenia.

- Zanieś go do Błądzącego Lotu, a ja wytłumacze co zaszło. Powiedz jeszcze Rudzikowej Fali aby później do mnie przyszedł. - Mruknął pręgus do białego wojownika, który kiwnął głową po czym poszedł prosto do legowiska medyczki przepychając się między zgromadzonymi. Brunatny kocur prześlizgnął się do Omszonego Głazu i wspiął się na niego.

- Niech wszytskie koty wystarczająco dorosłe aby samodzielnie polować zbiorą się tutaj na zebranie klanu! - Głos przywódcy rozniósł się po obozie i nie długo trzeba było czekać aż koty zaczną się zbierać.

- Wyruszyłem dzisiaj razem z Lśniącym Grzbietem i Mroźnym Obłokiem na patrol na Lawendowych Wzgórzach. - Kocur zrobił krótką przerwę aby później kontynuować swoją wypowiedź. - Znalazłem na brzegu lasu Sosnową Łape, ucznia Klanu Słonecznego Blasku, który polował na naszym terytorium aby.. - Nie zdążył dokończyć gdyż oburzone koty zaczęły głośno syczeć lub miauczeć przez co na polanie wzniósł się głośny szum. Brunatny przywódca natychmiast uciszył klanowiczów ruchem ogona. - Aby nakarmić swój klan. Okazało się, że w Klanie Słonecznego Blasku zabrakło pożywienia, a wiele kotów zmarło. Postanowiłem dać im kawałek łowiska i zatrzymać na chwilę Sosnową Łapę aby uzyskał siły na powrót.

Wśród kotów znów wzniósł się głośny szum rozmów. Niektórzy byli przeciwni czynowi przywódcy, a inni zaś go popierali. Pręgus zszedł z głazu i szybko przedostał się do legowiska medyka gdzie ogarnął go znajomy zapach przyjaciela i kotek oraz przyziemne ciepło. Szczerze? Uwielbiał tutaj spędzać czas. Jest tu ciepło, przytulnie i jasno, a nie tak jak w jego legowisku. - pusto, cicho i chłodno. Na jednym z legowisk siedział rudy kocur o białej łapie i brzuszku, to Rudzikowa Fala, który przez incydent z szczurami musiał zostać u medyka. Na innym zaś leżała mała strzępka kremowego, lekko przybrudzonego futerka. Sosnowa Łapa. Przywódca podszedł do swojego najlepszego przyjaciela i usiadł naprzeciwko jego.

- Jak się czujesz? - Miauknął spokojnie, ale z nutką czułości w głosie brunatny kot. Cóż, mimo iż przy klanie zachowuje się jak poważny kocur o wysokich ambicjach naprawdę jest zagubionym kocurem, który płacze w legowisku po stracie swoich kociąt i partnerki. Jego kocięta zginęły niedługo po urodzeniu przez wygłodzenie. Urodziły się w najgorszym czasie, podczas bitwy dwóch klanów i straszliwego głodu.

- Dobrze, łapa już tak nie boli. - Miauknął rudy kot przerywając tym samym rozmyślania pręgusa na temat swojej przeszłość. - Ale wytłumacz mi co to za kociak leży na tym legowisku. Wiem tyle, że wzbudził wielką sensację w obozie i przyprawił Sójczą Łape o zawroty głowy.

- To nie jest kociak. - Mruknął poważnie przywódca posyłając szybkie spojrzenie uczniakowi.

- Co? On jest uczniem? - Wymruczał ewidentnie zdziwiony zastępca wpatrując się swymi zielonymi oczami w przywódcę.

- Tak, nazywa się Sosnowa Łapa i znalazłem go na Lawendowych Wzgórzach na brzegu lasu. Mówił, że kociaki dwunożnych przychodzą na łąkę i starszą zwierzyny, której i tak jest mało, a rzeka kompletnie zamarzła. Zapytałem czy mógłbym porozmawiać z Mokrą Gwiazdą, ale jest w bardzo złym stanie o ile nie krytycznym. Młodziak prosił mnie abym pozwolił mu polować u nas, na kawałku Lawendowych Wzgórz. Zgodziłem się bo nie mogłem pozwolić aby niewinnie koty umierały w cierpieniu.

Zastępca zamilczał na dłuższą chwilę zastanawiając się nad zaistniałą sytuację. Ale po chwili podniósł spuszczoną głowę i miauknął.: - Podiąłeś dobrą decyzje.

Brunatny kocur uśmiechnął się lekko po czym wstał i rozejrzał się po legowisku medyka. - Wiesz gdzie jest Błądzący Lot?

- Wyszła poszukać czy są jakieś zioła, ale za niedługo powinna wrócić. Sójcza Łapa jest tam. - Miauknął po czym wskazał rudą łapą na ciemnorudą kotke stojącą z boku. Uczennica wyglądała na przygnębioną i zgaszoną, jakby zniknęła dawna energiczna i rozgadana kotka. - Od czasu śmierci Motylej Łapy jest taka... smutna.

- Porozmawiaj z nią, przyda jej się. - Mruknął przywódca przyglądając się Sójczej Łapie. On sam zapewne by nie pomógł bo jego umiejętności pocieszania są równe zeru. Prędzej wywołał płacz niż uśmiech.

- Dobrze, spróbuje. - Wymruczał również uważnie przyglądając się ciemnorudej kotce, która musiała to zauważyć i podeszła do nich.

- Ten kocur. - Rzuciła szybkie spojrzenie na kremową kupe futra leżąca na jednym z legowisk usłanych z miękkiego mchu. - Ma na imię Sosnowa Łapa, tak?

- Mhm.

- On jest strasznie wygłodzony i gdybyście go nie znaleźli umarłby. - Mruknęła smutno koteczka patrząc na przywódcę i zastępcę. - Błądzący Lot za niedługo wróci i poda mu coś na lepsze samopoczucie.

- Gronostajowa Gwiazdo? - Brunatny kocur usłyszał znajomy mu głos, to była Błądzący lot która wróciła z zbierania ziół. - Kto to? - Miauknęła odkładają zioła na bok.

- To jest Sosnowa Łapa z Klanu Słonecznego Blasku, nie ma jedzenia u niego w Klanie, a on sam jest okropnie wygłodzony i osłabiony. - Miauknęła szybko Sójcza Łapa zanim pręgus zdążył otworzyć pysk.

- Zaraz się nim zajmę, ale najpierw muszę poważnie porozmawiać z Gronostajową Gwiazda. - Starsza medyczka posłała kocurowi znaczące spojrzenie, a on bez słowa poszedł za nią w głąb legowiska. Kocica bez ogona usiadła na ziemi. Brunatny kocur usiadł naprzeciwko niej, a swój puchaty ogon położył na przednich łapach.

- Dzieje się coś złego. - Mruknęła kocica i na chwilę zamilkła po czym kontynuowała. - Klan Słonecznego Blasku głoduje, Klan Wiecznej Ciszy jest wyjątkowo spokojny nawet jak na niego, a Klan Silnego Wiatru zaczyna przyjmować do swojego klanu coraz więcej samotników i pieszczochów. - Dokończyła medyczka spoglądając na przywódce 'zamglonym' spojrzeniem. Coś złego dzieje się w lesie od kąd kocur zaczął dostawać sny od Klanu Gwiazd.

- Racja, zaczynam się coraz bardziej obawiać o przyszłość. - Miauknął przywódca patrząc na ziemie. Czy to wszystko co się wydarzy będzie jego winą? W końcu... Na jego barkach spoczywa życie całego klanu.

- Nie martw się, Klan Gwiazd stoi po naszej stronie. - miauknęła Błądzący Lot posyłając Gronostajowej Gwieździe lekki uśmiech. Ale przywódca wiedział, że nawet Klan Gwiazd może sobie nie dać rady z największym złem.

[1028 słów]

PYTANIE; macie już jakieś shipy? i jakie są wasze ulubione postacie?

ja osobiście ship'uje rudzikowy x gronostajowy uwu