Vol bewondering luisterde hij naar het meisje. Toen hij haar deze plek had getoond had hij zijn cool box genomen, waar genoeg eten en drinken in zat voor twee personen, zodat ze konden lunchen. Ze hadden uitbundig gepraat over zichzelf. Zo had Mary bijvoorbeeld van alles verteld over Engeland. Ze had dingen vertelt die ze leuk vond, bijvoorbeeld dat ze hield van tekenen en schilderen.
'Zou jij echt mij willen schilderen,' vroeg Benny verbaast. Het meisje glimlachte verlegen. 'Waarom niet,' voorzichtig schoof ze wat dichter naar hem toe en strekte langzaam haar armen uit. Instinctief ging Benny een stukje naar achter, daardoor begon Mary te glimlachen en zei: 'Ik ga je heus geen pijn doen hoor.' langzaam knikte hij en ging toen weer recht zitten. 'Sluit je ogen,' met een opgetrokken wenkbrauw keek hij haar aan.
'Toe nou, maar heel even,' pruilde ze. Weer knikte Benny en sloot toen zijn ogen. Eerst gebeurde er niets. Hij wilde net zijn ogen weer openen maar dan voelde hij opeens twee tedere handen die zijn gezicht aanraakte. Zijn hele gezicht tintelden.
'Wat doe je,'vroeg hij verbaast. Hij kreeg geen antwoord. Langzaam kropen haar handen door zijn haar.
'Waarom heb je je haar korter geknipt?'
Omdat het te lang werd,' zei hij. 'Vind je het niet goed?'
'Jawel, het is juist heel leuk,' zei ze snel. Hij opende zijn ogen en keek nu naar haar gouden haren, omdat ze zo klein was. Langzaam liet ze haar handen zakken.
toen hij haar zo zach zitten kon hij het niet laten. Deze keer hief hij langzaam zijn hand en legde die voorzichtig onder haar kin, zodat ze elkaar nu recht aankeken. Even verdronk hij in haar ijs blauwe ogen. Toen boog hij zich langzaam naar voren.
Hij wilde net zijn lippen teder op de hare drukken toen plots luide muziek, vanuit Mary haar rugzak, klonk.
Geschrokken sprong ze op. Snel rommelde ze in haar tas en nam haar telefoon. Terwijl ze opnam keek ze Benny verontschuldigend aan. Met een rood gezicht keerde Benny zijn hoofd.
'Wat,' zei Mary geërgerd. Even luisterde ze naar de persoon aan de andere kant van de telefoon en keek toen geschrokken naar haar horloge.
Daardoor keek Benny ook.
Shit, dacht hij, het was al zeven uur. Snel nam hij alle spullen bij elkaar. Toen Mary had neergelegd begon ze gehaast te helpen.
Snel staken ze alles weer in de cool box en haastte ze zich naar de motor.
'Sorry,' zei Mary verontschuldigend. Met een rood gezicht keek ze naar haar schoen.
'Waarvoor,' vroeg Benny glimlachend. 'Dit was de beste dag van mijn leven.' Weer boog hij zich naar voren om nu lieflijk een kus op haar wang te drukken. Mary keek op met een enorme grijns op haar gezicht.
'De mijne ook,' zei ze waarna ze ook vlug een kus op zijn wang gaf. Grijnzend zette ze hun helmen op en met vlinders in hun buik vertrokken ze.
Ik laat haar echt nooit meer gaan, dacht Benny.

Toen hij die avond thuis kwam ging hij snel naar zijn kamer om in zijn bed te gaan liggen.
Met een heerlijk gevoel dacht hij terug aan haar. Haar prachtige haren en haar mooie lach. Zij was het eerste meisje dat aardig tegen hem deed, het eerste meisje waar hij verliefd op was. Hij hoopte alleen maar dat Lola het niet weer zou verpesten. Kwaad dacht hij terug aan haar. Iemand moest haar een lesje leren, dacht hij. Waarom kan ze niet gewoon triest zijn om Stella en Ken en hem gewoon met rust laten.
Geërgerd deed hij zijn licht uit.
'Niet aan haar denken,' mompelde hij tegen zichzelf. Hij sloot zijn ogen en glimlachte toen hij terug aan Mary dacht.