güldü gözünden yaşlar akmaya devam ederken. "saçma." "hepsi saçma." başını sağ sola salladı. saçları yüzünün etrafında dalgalandı. ona aşık olabilirdim tüm bunlar yaşanmamış olsaydı. geçmiş, gerçekten geçseydi de mümkündü. fakat geçmiş, sırtımıza yüklendiğimiz koca bir çuvaldı. yere bıraktığımızda soluklanmak için dayanamayacağımız kadar yıpratıcıydı üstelik.

"haklısın, bizden olmaz." bunu söyledikten sonra gitti.

gidişini uzun uzun betimlemelerle anlatmayacağım. eskisinden daha yalnız hissettim tek başıma yol kenarında kaldığımda. bu seferki yalnızlık benim tercihim değildi.

göğsümün ortasında bir acı doğdu. kalbim mi diye baktım. fiziksel mi ruhsal mı anlamadım. sadece... gülümsedim.

*-*-*-