"Hoe was het?" Vraagt Jess.
Ik kijk haar aan en ik glimlach.
Ze kijkt me aan en ze begint te gillen.
"NEE! EVY? HEBBEN JULLIE?! OMG! AAAAAAAAAAAAH!" Gilt ze en ze klapt en danst.
Ik lach.
"Jess doe normaal. We hebben alleen gezoend, meer niet." Houd ik relax vol.
Ze kijkt me aan.
"Je straalt helemaal! Oh Evy ik ben zo blij voor je." Zegt ze en ze trekt me in een knuffel.
Ik hou van knuffels.
"Niet overdrijven." Lach ik en ze kijkt me aan.
"Ik overdrijven? Nooit." Lacht ze.
"He maar wat goed van je. Dus Maikel wordt het niet, wanneer komt die augurk een keer langs dan?" Vraagt ze.
Ik ben wel blij dat de personen in mijn omgeving eigenlijk altijd mijn bijnamen overnemen, wel zo makkelijk.
"Nou we hebben dus een deal gemaakt, eigenlijk meer een soort weddenschap. Ik zou een week bij hem blijven slapen als er geen aardbeien ijs zou zijn. En ik zou betalen als het er wel was. Jess. Er was GEEN aardbeien ijs." Zeg ik duidelijk en ze kijkt me met grote ogen aan.
"Je blijft bij hem slapen? Een week? Weet je hoe veel keer seks dat is?" Vraagt ze dramatisch en ik schrik.
Seks?!
Gatver!!
Dat hoef ik niet!
Bah.
Vieze Jess.
"Gatver! Jij vieze hamburger! Dat gaan wij echt niet doen, dat wil ik echt niet. Dat is gewoon super vies!" Zeg ik geschrokken.
Ze lacht.
"Lieverd. Jongens denken regelmatig aan seks. Ook die augurk van je." Zegt ze.
Ik schud wild mijn hoofd.
"Nee, dat doet hij niet. Ik ga het aan hem vragen als ik daar ben." Houd ik vol.
Ze lacht.
"Dat doet hij wel. Maar dat maakt niet uit, zolang hij maar niks doet wat jij niet wilt." Zegt ze.
Ik kijk haar raar aan.
"Als jij geen seks wilt en hij wel en hij stopt niet als jij dat zegt, dan ga je naar mij en dan sla ik hem dood." Zegt ze.
"Gatver Jess! Wat denk jij wel niet van Jaygurk? Hij zal dat nooit doen!" Zeg ik verbaasd van haar uitspraak.
Ze rolt met haar ogen.
"Doe het gewoon oké." Zegt ze en ik knik.
"Wat jij wilt baas." Mopper ik en ze lacht.
"Je zult het zien Evy. Misschien vind je het tegen die tijd niet meer zo vies als nu." Zegt ze.
"Hou op Jess!" Waarschuw ik haar speels.
Ze weet dat ik nooit echt boos op haar kan zijn. Ik ben ook bijna nooit serieus.
Dat is mijn probleem.
Ik heb moeite met serieus zijn op momenten dat het nodig is.
Ik heb ooit een begrafenis gehad van mijn opa, iedereen huilde en ik stond daar terwijl ik mijn gezicht in de plooi moest houden.
Nu hoor ik je denken dat het onbeschoft is.
Ja dat is het ook.
Maar sorry oké.
Mijn hersens werken gewoon niet mee.
Ik was niet verdrietig om zijn dood en dat ben ik nooit geweest.
Het is eenhoorntastisch zielig voor mijn oma, maar ik had geen moeite met zijn dood.
En ik heb respect voor haar want ze zijn al die jaren bij elkaar geweest en ze hadden weinig vrienden, gingen nooit weg uit het huis maar nu na drie jaar en dertig kilo minder gaat ze eindelijk haar leven veranderen.
Ze ontmoet nieuwe mensen.
Gaat twee keer per week naar de bingo.
Dus ik heb eenhoorntastisch veel respect voor haar.
Mijn leeftijd komt niet eens in de buurt van het aantal jaren dat ze bij elkaar zijn geweest.
"Heb je het al geregeld?" Vraagt opeens een stem en ik kijk op.
"Huh?" Vraag ik.
"Heb je al aan je ouders gevraagd of je mag? Opnieuw, je bent niet verplicht." Hoor ik en ik kijk naar Jaygurk.
Sinds wanneer is hij hier?!
"Jij ninja! Hoe lang ben je hier al?" Vraag ik.
"Sinds jij in je gedachten bezig was." Zegt hij.
Ik kijk hem nadenkend aan.
Oké dat is niet logisch.
Ik denk nooit na voor ik iets zeg.
"Oh." Zeg ik alleen.
Jess en Jaygurk kijken me aan.
"Oh Hey! Jess dit is Jaygurk, Jaygurk dit is jess." Stel ik ze aan elkaar voor.
Jess lacht.
Hard.
"Je was diep in gedachten." Lacht ze.
Ik frons.
Wat heeft mensen aan elkaar voorstellen nou weer met mijn gedachten te maken?
"Jess ik volg je niet." Zeg ik.
"We hebben ons al aan elkaar voor gesteld." Zegt Jaygurk.
Ik vorm met mijn mond een o en ik lach daarna schaapachtig.
"Evy, heb je het al aan je ouders gevraagd?" Vraagt Jess,
"Oh. Nee." Zeg ik kalm.
"Ohnee! Alle hamburgers nog aan toe! Ik ben het vergeten! Kom mee." Zeg ik en ik trek Jaygurk en Jess mee aan hun armen.
"Ik moet ervandoor Evy. Ik zie je over een week." Zegt Jess terwijl ze zich losrukt en zwaaiend wegloopt.
"Oké. Nu is het jij en ik." Zeg ik en ik zie hem fronsen.
"Mam!" Gil ik als we voor de deur staan.
Oh.
Ik heb ook geen eigen sleutel.
Dat is best een grappig verhaal.
Iemand vroeg namelijk een keer of ik de sleutel van mijn huis had en toen gaf ik die man de sleutel en een dag laten waren alle spullen weg.
Maar hij gaf wel mijn sleutel terug!
De hamburgers hebben dat gewoon gedaan!
Maar het stomme was dat hij de sleutel gaf toen mijn ouders een nieuw slot erin hadden gezet. Toen was die sleutel onbruikbaar.
En toen liet ik hem mijn nieuwe sleutel zien, pakte hij hem om ernaar te kijken en hij vond hem zo mooi dat hij hem van mij mocht houden.
Diezelfde avond was weer het huis leeg terwijl er net allerlei nieuwe spullen stonden.
Onbegrijpelijk dat die hamburgers zo brutaal zijn en dan die man de schuld ervan geven.
Brutale apen.