19
We lopen.
We lopen.
We lopen.
We lopen.
We lopen.
We lopen.
En we zijn verdwaald.
En het is koud.
En Jaygurk is chagrijnig.
En ik heb het koud.
En ik heb honger.
"Evelyn. Loop door." Knort hij.
Ik huppel naar hem toe en ik pak zijn hand.
Zijn spieren verstijven en ik kijk hem aan.
"Ik heb het koud Jay." Zeur ik voorzichtig.
En dan val ik.
Jup.
Ik val gewoon over mijn eigen voeten heen.
Onze handen worden van elkaar losgerukt en daardoor heb ik maar één hand om me op te vangen en knal ik dus hard op de grond.
Zo komt ook mijn neus op de grond en dat doet pijn.
Geloof me.
Dat doet pijn.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen.
Maar het doet sokachtig veel pijn.
"Evelyn? Gaat het?" Vraagt Jaygurk wanneer hij me van de grond opraapt en me bij mijn schouders pakt.
Ik kijk hem aan met tranen in mijn ogen en ik houd mijn zere neus vast.
Oh.
Gebruikten jullie vroeger ook dat zereneus ding in plaats van serieus?
Ik weet niet meer van welk programma dat kwam maar het was zeker leuk om te gebruiken.
En iedereen vond het hamburger irritant maar dan moest ik juist lachen.
Eenhoorntastisch leuk.
"Je neus? Doet je neus pijn? Laat me ernaar kijken." Zegt hij en ik haal voorzichtig mijn hand van mijn neus.
Hij pakt mijn hoofd vast en hij komt heel dichtbij om naar mijn neus te kijken.
"Ik denk dat je geluk hebt." Zegt hij en hij kijkt me aan.
Zijn warme adem over mij gezicht voelt raar, maar fijn.
Hij gaat achteruit en hij trekt zijn vest uit.
Hij trekt zijn vest bij mij aan en ik kijk hem met grote ogen aan.
"Nu krijg jij het koud!" Zeg ik beduusd.
"Nee. Ik red me wel." Zegt hij en hij knipoogt.
Ik blijf hem onbewust aanstaren en mijn buik kriebelt.
Het spijt me planeet cupcake.
Ik ben verlieft op hem...
Ik heb veel gedaan om het tegen te houden.
Om het te ontkennen.
Maar ik ben verlieft en het voelt nog beter dan toen met Dann.
Hij blijft mij ook aankijken en ik slik.
Mijn hartslag verhoogt en mijn adem stokt in mijn keel.
Hij is werkelijk waar zo mooi.
Zijn ogen.
Zijn neus.
Zijn mond.
Zijn lach.
Zijn tanden.
Zijn sproetjes.
Zijn haar.
Zijn kaak.
Zijn armen.
Zijn benen.
Zijn buik.
En stiekem ook zijn kont.
Alles is perfect.
Hij pakt mijn gezicht vast met zijn handen en hij zucht diep en dan brengt hij zijn gezicht dichter bij de mijne.
Mijn hart maakt nu het dubbele aantal bonken dan net.
Mijn buik kriebelt heel erg en ik ga dood van verlangen.
Ja het is raar om niet verlieft te zijn op een eenhoorn als je Evelyn heet.
Maar Jaygurk is beter dan een eenhoorn.
Shocking!
BEL EEN AMBULANCE.
Ja ik zei dat zojuist.
Jaimey laat me beter voelen dan eenhoorns doen.
We kijken even in elkaars ogen en ik wil gewoon zelf mijn lippen op de zijne drukken.
Hij sluit zijn ogen en dat herinnert me eraan dat ik dat ook moet doen.
Zacht voel ik zijn lippen op de mijne en een bom van geluk barst open en ik sla mijn armen om zijn nek heen.
Na een tijdje laten we elkaar hijgend los en ik kijk hem verlegen aan.
Oh als je nu mijn buik eens zou voelen!
"Mijn buik kriebelt." Zeg ik zacht.
Hij kijkt me aan en ik bloos.
Jup.
Ik bloos gewoon.
Hoe dan?
Nou ik ben een mens.
Ik heb bloed.
Mijn wangen kleuren hier en daar ook eens rood. Net als de rest van mijn hoofd.
Mijn hele gezicht bloost altijd.
Hamburgervervelend maar ik kan er niks aan doen.
Zo ben ik gewoon.
En boeie.
Ik ben wie ik ben en niet iemand anders zoals Laura.
Zij is vervelend.
Gelukkig ik niet.
"Mijne kriebelt ook." Zegt hij.
"Bedankt voor je vest." Zeg ik.
"Geen dank." Zegt hij.
Ik slik.
Normaal zou ik hem zijn oren van zijn hoofd af praten, niet letterlijk want dat zou gemeen zijn, maar nu ben ik zo verward en vol met emoties dat ik nog geen fatsoenlijke zin kan maken.
We beginnen weer met lopen en ik pak zijn hand vast.
Hij laat het toe en samen lopen we hand in hand, nog steeds op zoek naar die verdomde bus die ons naar de stad zou brengen volgens die vrouw.
Nou.
Mooi niet mevrouwtje.
We lopen al een tijdje en we zijn nog geen enkele bushalte tegen gekomen.
Nul.
Noppes.
Nada.
Helemaal niks.
Wat een gemene mevrouw.
Ze wilt gewoon dat wij de weg kwijt raken.
Al heb ik niet geluisterd naar wat ze zei. Jaygurk wel en hij is slim dus ze heeft ons gewoon verkeerd gestuurd.
Stomme mevrouw.
Zij komt ook van soktopia.
Net als Laura en Maikel.
Jess!
Hoe zal het met haar zijn?
Ik heb haar vandaag de hele dag niet gesproken en ze zal vast bezorgd zijn want zij komt natuurlijk meteen om te vragen of ik al een leuke jongen ontmoet heb.
Gekke Jess.
Ze wilt dat ik een vriendje neem.
Alsof ik die zomaar kan uitkiezen!
Lijkt me wel grappig, loop je op straat en dan tackel je gewoon een jongen die je knap vind en dan zeg je dat hij verplicht je vriendje is.
Is toch grappig?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top