Nou, het was dus 6 uur. Ik kwam net van huiswerkbegeleiding en het was al donker. Ik pakte mijn fiets en begon naar huis te fietsen. Toen kwam ik bij een afgesloten weg. Ik kon eigenlijk makkelijk tussen de hekken door en het was gewoon be-fietsbaar. Ik dacht eerst: ja hallo ik kan er gewoon tussendoor! Maar daarna dacht ik: Hm laat ik eens een brave burger zijn.. en ik nam de omweg en begon met het volgen van de gele fietser 3 -bordjes.

Het was erg donker en de weg was moeilijk te zien. Ik fietste en zag het eerste gele bordje. Het wees naar links dus ik nam de eerstvolgende afslag naar links. Toen zag ik na een tijdje weer een bordje dat naar rechts wees. Het was een geel fietser 5 bordje. Omdat ik de gele fietser 3 bordjes moest volgen, negeerde ik het.
Toen kwam ik op een kruispunt. Ik zag geen gele fietser 3 bordjes en ik wist niet welke kant ik op moest. Ik ging naar rechts, omdat dat me het meest logisch leek. (Vraag me niet waarom!) toen nam ik een afslag naar links en toen was het opeens helemaal donker. Ik zag geen lantaarnpalen meer.
Ik fietste nu op een stukje afgelegen weg waar geen licht meer was. Ik vond het aardig verdacht en ook best eng, het was namelijk pikkedonker. Ik besloot om om te draaien.
Toen ik omgedraaid was, zag ik gelukkig in de verte weer lantaarnpalen. Toen nam ik een afslag naar rechts en daarna botste ik bijna tegen een boom, omdat het zo donker was. Na een tijdje fietsen (ong 2 minuten) zag ik eindelijk in de verte weer een geel bordje! Op dat moment was ik echt de gelukkigste persoon van de wereld en ik fietste er snel naartoe aangezien ik al een tijdje het gevoel had dat ik verdwaald was.
Bij het bordje aangekomen was ik helemaal uitgeput van het hard fietsen.
Nadat ik een paar keer goed adem had gehaald om op adem te komen, keek ik naar het bordje...

Muhahahahha cliffhanger!!
Ik ga het in twee delen doen omdat ik vind dat het anders te lang wordt want dit hoofdtuk is nu al meer dan 300 woorden.