Prolog

Słabość. Niezrozumienie. Samotność. Ból. Strach. 

Czy tyczy się to tylko relatywnie słabych ludzi? Czy takie coś może dotyczyć osób o silnym darze? Spełniających definicję silności w znacznej większości? 

Przecież Touya Todoroki był silny. Jego dar był znacznie silniejszy niż ten należący do jego ojca czy do brata. Zatem, dlaczego nie był uznawany za silnego? Dlaczego został uznany za porażkę? Czy przesądziło o tym tylko jego słabsze zdrowie? A w zasadzie, jedynie ciało, które nie było w stanie zrównać się z potęgą własnego daru? Przecież problemem nie było to, że nie mógł używać własnego daru, a jedynie nie mógł skorzystać z pełnych stu procent. 

Dlaczego został odsunięty od rodzinnej spuścizny? 

To samo pytanie zadawała sobie Akira Mirukato. Najstarsza córka uznana za dziwoląga we własnej rodzinie. Dar, który zmutował w jej ciele, stał się niezrozumiały nawet dla tych, którzy posługiwali się darami ściśle psychicznymi. 

W końcu, rodzina Mirukato słynęła z darów psychicznych. Dar widzenia, przenoszenia umysłu, czy też władzy nad drugim człowiekiem były na porządku dziennym. Dlaczego zatem widzenie martwych było tak dziwne? 

Akira, była silna. Miała silny dar, a mimo to, została stłamszona we własnej rodzinie. Odsunięta od wszystkiego, co ważne. Żyła sama sobie. Samotna i smutna. 

Ich życia siłą zostaną połączone, by rodziny pozbyły się "kłopotów", a zarazem mogły zyskać najwięcej jak się dało. Touya i Akira mieli być przedmiotem targu, jak lalki bez uczuć. 

Start: 14.02.2022

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top