Ruby Red Stone

"Ruby! We are all so worried!"

It was tita Martina, mother of Nickolas. Nagtungo ito sa akin saka ako mahigpit na niyakap, napangiti ako roon at mahigpit na niyakap siya pabalik. Maya maya pa ay dumating narin ang dalawang panget, Saph and Ems na parehong bilugan na ang tiyan, kasama ng mga bruha ang mga pamangkin ko na akay akay ng mga asawa nila.

Right now I am here at one of Lucien's many houses, mukang ichinismiss ni violet kung saan kaya dinudumog ako ngayon. I'm okay naman na, but Lucien keeps on bugging me, he keeps on insisting that I should rest here at home.

Nagulat nalamang ako nang sunggaban nalang ako bigla ng yakap ng mga kakambal ko. Narining ko pa ang pag singhot ng mga ito, I smiled as I also hugged them back. Our tight hug lasted for a minute, ramdam ko ang bigat ng emosyon ng mga ito.

"Nakakainis ka talaga."

Emerald uttered as they both ended the hug, natawa nalamang ako.

"Wag mo akong iyakan, di pa ako patay."

Ngiti ko, bahagya pa itong napasimangot.

"But you almost died! di mo man lang inisip kung anong mararamdaman namin?!" Nagpupuyos na saad nito, I smiled, I know she just miss me. "Were glad your alive..." She said with a soft expression on her face, kung normal na mga araw ay nabatukan na ako nito.

"Your finally free Ruby..."

Garalgal ang boses na saad ni Saphire, tears are visible on her eyes as she joyfully smiled at me.

"Thank you... For everything, baka matagal na kaming napahamak kung wala ka, and were sorry for being weak, for not being able to protect ourselves to the point that you have to sacrifice."

Mangingiyak na sabi ng mga ito, My face softened, as I again gave them a hug.

"I did what a normal sister will do, I'm sure if you were in my position and you know that you can do something to protect your love ones, you will do the same thing." I said, huminga ako ng malalim nang hanggang ngayon ay ramdam na ramdam parin ang mainit na titig saakin ni Lucien sa isang sulok ng kuwartong kinalalagyan namin.

Pakiramdam ko ay oras na lumingon ako sa gawi niya ay maaari akong matupok. I remembered how he took extra care of me after that incident, hindi nito hinayaang mawala ako sa paningin niya.

"That's why were very thankful to have you..."

Napangiti ako roon, after that incident, natagpuan ang bangkay ni franco sa pinakadulo ng bangin it's a 600 meter cliff he fell into, idagdag pa ang dami ng balang natanggap nito mula sakanyang anak. I sighed, I can't believe this day will eventually come.

About the organizations, we all decided to keep the alliance, masaya naman ang mga agents roon. Those agents who have seen my face volunteered to have their memory erased for that day only, it's a safe procedure so it's okay and I'm glad. About the agent Hades and Thanatos, I told them that it's okay if they know my face.

Black and Jet on the other hand will be our star witnesses, Si Celestine ang nagbabantay sakanila kung may kabulastugang gagawin. They said they want to start a new life kaya tatanggapin muna nila kung ano mang parusa sakanila.

"Dio Mio, Now I can finally be at ease" Tita kartine smiled. "I'm really happy you're okay Ruby." She said, I smiled back then noded my head on her. Sakto namang pumasok sina Althea, Kristine, Nickos, Rhia,Scarlet at ilan pa naming mga kaibigan na may dala pang mga prutas at bulaklak, nangunot ang noo ko roon.

"Seriously? Ilang beses naman akong nabaril, pero di niyo naman ako pinagdalhan ng prutas o bulaklak." Irap ko. "Hi babes!" Lucas and wade said in chorus, bahagya akong natawa doon. Si Nickos naman ay nasa tabi nilang nakasimangot.

Naramdaman ko naman ang paglapit ni Lucien saakin, he possesively snaked his arms around my waist, saka hinawakan ang kamay kong hinalikan ang likod niyon, I smiled then gave him a quick kiss on his cheeks, ngumuso itong nagpapahiwatig ng kung ano, I just shooked my head on him.

"Later."

I mouthed then winked at him.

"Ayy kelalande!"

Kristine commented, I just gave her a playful smirk.

"Anyways, how about going to the living room instead of staying here on our room? para tayong sardinas dito."

Tawa ko, paano ba naman kasi, ang dami naming nagsisiksikan rito idagdag pa ang ingay nila.

"Buti naman naisip mo yan noh?" It's Celestine, natawa nalamang ako saka tumayo na, nakuha pa akong alalayan ni Lucien, I glared at his direction.

"Hindi nga masakit saka sanay na ako,ang oa mo."

Kunot noong sabi ko, He just gave me a boyish smile then shooked his head. halos mawalan ako ng balanse sa ngiting iyon, napahawak nalang ako sa garter ng panty ko, I made face  pero mahinang tinawanan lang ako nito. Hindi naman naalis ang mapanuring tingin ni Emerald saakin at ang malapad na ngiti ni saphire, though mukang naichismis naman na ako ni Lucas sakanila.

Napagdesisyunan naming sa pool side nalang mag gather, nagkaroon pa ng impromptu pool party. Nauna narin si tita Martina dahil may flight pa raw ito pabalik ng italy, hinatid siya ni Nickolas kaya hindi ito nakasama sa party. Wade on the other hand suddenly left in a hurry kaya nambubulabog ngayon si Lucas sa mga asawa ng mga kaibigan namin, natawa nalang ako nang makita kung paano siya itaboy ng mga asawa ng mga ito.

"Oyy!oyy sorry na nga!"

Hiyaw nito ng pagtulungang buhatin nila siya at itaas.

"Oy pag usapan natin to!" Lucas said in panic, ngumisi ang mga kalalakihang itinapon siya sa pool.

"Tangina niyo palibhasa ang papangit ninyo!"

Inis na sambit niya habang umuubo ng tubig, napahalakhak ako roon. Suddenly, a strong arms snaked on my waist as it held me closer to him.

"Don't stare at him too much, I can't help but get jealous."

Bulong nito saakin, napahagikhik akong mahinang tinampal siya sa braso.

"So, you're the unlucky guy?"

Emerald uttered, kasalukuyan nilang iniinterogate  si Lucien kasama nina Jonarlene, Reyanne, Kristine,Althea at ang Z's. Natawa nalang ako habang nakikinig sakanila.

"Marami pa namang babae diyan bakit siya? magdesisyon ka na dahil hindi pa huli ang lahat."

Sambit ni Althea, I glared at their direction.

"Alam mo kasi iyang si Ruby makamandag Rabis niyan baka kagatin ka bigla, ikaw din."

Iling iling na segunda ni Jonarlene, napasimangot ako lalo roon.

"Tangina niyo ah."

Mura kong nagpahalakhak lang sakanila, Lucien just smiled.

"It's okay, I love her the way she is, I love every bit of her, even her beautiful flaws." Lucien said in a serious tone then glanced at me, Nag iwas ako ng tingin. Damn how can his simple words make my heart flutter like this?

"So you love her huh?"

Ngiti ni Saphire, hindi inalis ni Lucien ang tingin saakin.

"I love her..." he paused then winked at me, nakagat ko ang pang ibabang labi ko roon. "So damn much." Dagdag nitong lalo atang nagpabilis sa kabog ng puso ko, napabuga ako ng hanging pilit na sinusupil ang ngiting nagbabadyang kumawala saaking labi.

"Woah... Woah..."

Malakas na tumawa ang mga itong nakakalokong tumingin saakin, I glared at them, pero di parin mapigilan ang pagngiti ko.

"You just made my sister blush..." Malakas na tumawa si Emerald, nakita ko pang ilang saglit siyang nakakunot ang noong tinignan ng anak niyang si Zanaih saka nakigayang tumawa rin.

"Now that's an achievement." Ngisi ni Kristine, I pouted, Lucien chuckled, hinawakan nito ang baba kong ginawaran ako ng marahang halik sa labi, napapikit pa ako roon. Nagkantyawan nanaman ang mga bruhang bahagyamg nagpainit sa pisngi ko.

"Beautiful." Lucien whispered, I smiled shyly saka itinuon nalamang ang atensiyon sa kinakain.

"Anyways Ruby, baka naman gusto mong ituro na kung saan ka nakatira? ang daya mo ha, konti nalang iisipin na naming sa ilalim ka ng tulay tumutuloy." Kunot noong saad ni Althea, bahagyang natawa roon si Lucien.

"Believe me, you wouldn't want to go there, it was hell."

Lucien said in horror, it was my turn to laugh when I remembered how he got lost in my  Nang bigla naman akong may naalala.

"I'll be back cr lang ako."

Ngiting paalam ko, binalingan ko si Lucien ng matalim na tingin nang mukang gusto pa ata nitong sumama.

"Don't be too clingy, stay here or else uuwi nalang ako."

I commanded, Napanguso itong napipilitang tumango. Napangiti nalang akong nagtungo sa cr at tinawagan ang numero ni aunt Lilia, ilang ring rin bago nito sinagot iyon.

"U-uhmm...ahh... yes oh god... oh yes?"

Hirap na saad nito at hindi ako tanga para di malaman kung anong ibig sabihin niyon. Napahilot nalamang ako saaking sintido.

"Sorry to ruin your baby time, but is ninang Lucy in there?"

I asked, well thankfully nakakarecover narin si ninang. she can talk now properly, and the progress of medication are fast. Hindi parin ito makalakad ng maayos but she will eventually recover in no time so I'm really glad.

"Y-yes...she's inside the house." Hirap na sabi nito, "Stop it, I'm talking to my inaanak." mariing sabi niya sa kausap, napangiti nalang ako. "Come on baby, kiss me back." Saad ng isang pamilyar na boses sa kabilang linya, nagsalubong ang kilay ko roon.

"Uhm... sorry about that." She sighed. "And if you called because of what you asked me, Fine ihahatid ko ang kapatid ko dyan."

That made me smile, alam kong mahirap para sakanya ito, pero buti nalang ay nagawa ko siyang kumbinsihin rito, It's hard for her to forgive pero hindi naman ginusto ng mga San Diego ang nangyari kay ninang, it's not their fault and they deserve to know the truth.

"Come on auntie, stop sighing like that. Iwas iwas din sa stress, ikaw din baka tumanda ka lalo tapos iwanan ka na niyang jowa mo. Saka think of ninang Lucy, I'm sure she will be very much delighted to see them again after all those years, She may not tell it directly, but I know she's so much pain already."

Ngisi ko, I can imagine her rolling her eyes on me now.  One of this day I'm surely gonna interogate her boy toy.

"Now hurry up auntie, I'll text you the exact address" I said. "Fine fine hayst, expect me there in 20 minutes...Istorbo" Iritang sagot nito saka binabaan na ako ng tawag. Natawa nalang ako sa huling sinabi nitong halos pabulong pa. I smiled then dialed someone again, ilang saglit pa ay sinagot rin nito iyon.

"Will you finally let me see her? if not I won't let you marry my son."

Diretsahang bungad nitong bahagyang nagpangisi saakin.

"Yes, She'll be in here Mr. San Diego."

Seryosong saad ko, ilang saglit pang natahimik sa kabilang linya tila ba pinoproseso pa ang sinabi ko.

"You can call me dad." Huling sabi niya saka pinatay na ang tawag. Humugot ako ng malalim na hininga saka pasimpleng nagtungo sa labas para abangan sina auntie, maya maya pa ay dumating narin sawakas ito nangunot ang noo ko nang makita ang pamilyar na sasakyan.

"Huy andito ka lang pala, kanina ka pa hinahanap ni Lucien."

Biglang sulpot ni Rhia at chase, hindi ko pinansin ang mga itong nanatili ang tingin sa mga lumabas sa sasakyan. Ngumiti akong kumaway sakanila, dumako ang tingin ko sa lalaking kasunod ng mga ito, I just grinned as I shooked my head when an Idead pops up on my mind.

"Ruby! I've been looking for you!"

It was Lucien who suddenly came out of nowhere, humahangos itong dinaluhan ako ngunit bahagyang natigilan nang mapadako ang tingin sa mga kararating lamang na mga panauhin. He was dumbfounded as tears fell from his eyes while looking at ninang Lucy who is smiling at him with tears on her eyes.

"Lucinda!"

A familiar voice said, It was mr San Diego who just arrived.

"M-mom..."

Said Lucien as he immidiately went to his mother's direction to hug her really tight, I smiled... atlast.