Zdążyłam uwierzyć, że szczęście istnieje, ale wtedy pojawiłeś się ty i wszystko zepsułeś.

Nagiąłeś całą rzeczywistość, przekraczając przy tym własne granice, żebym tylko ci zaufała. Pozwoliłeś mi śnić, w międzyczasie przywołując do życia wszystkie moje wcześniejsze koszmary.

Ostrzegałeś przed niewidzialnymi wrogami, perfidnie ukrywając ich prawdziwą tożsamość. Poleciłeś uciekać w ciemność, niezauważalnie podtykając mi przeszkody pod nogi. Naiwnie myślałam, że to będzie tylko płomienny romans, ale ty kazałeś walczyć mi o życie.

Chciałeś strącić mnie w przepaść, ale o jednym zapomniałeś. Balansowaliśmy na tej linie razem i tylko razem mogliśmy z niej spaść.

W MEDIACH HYSTERIA MUSE ODDAJĄCA KLIMAT PIERWSZEJ CZĘŚCI.

« Sunny Human