Tak, wiem - aktualizacji nikt się nie spodziewał!

W sumie, ja też nie :D Ale jest mały (a właściwie całkiem duży update), którym absolutnie muszę się podzielić, bo emocje sięgają zenitu. Nie owijając w bawełnę: serniczek doczekał się przedruku w antologii!

I żeby było śmieszniej, na Węgrzech.

A żeby było jeszcze śmieszniej - w wersji po polsku i po węgiersku!

Póki co, egzemplarze autorskie czekają na otwarcie granic u mamy mojej tłumaczki, która trzyma za nas obie kciuki i była tak miła, że podzieliła się zdjęciami. A dzięki temu ja mogę podzielić się nimi z Wami!

No nie mogę się napatrzeć :D Kiedy dostałam te zdjęcia, uzmysłowiłam sobie, że to pierwszy raz, gdy widzę swoje nazwisko w druku. I to gdzie! 

"Pewnego razu w Wielkanoc" powstało jako żarcik, efekt zakładu i w ogóle nigdy nie było na poważnie. Nawet w najśmielszych snach nie przypuszczałam, że to właśnie ten tekst stanie się moim - jak by nie patrzeć - międzynarodowym debiutem.

A piszę o tym, by podkreślić ogólnę wymowę całego opowiadania - że jeśli się czegoś bardzo mocno pragnie, to nie ma rzeczy niemożliwych! I że czasem marzenia mogą się spełniać całkowicie nieoczekiwanie.

Niech więc spotykają Was same dobre niespodzianki!

~ Valakiria